เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 766 ร่องรอยของกาลเวลา!

สองวันนี้เฉินชางงานยุ่งชั่วคราว!

เขามีฐานะเป็ นหัวหน้าแผนก งานผ่าตัดใหญ่ในห้องผ่าตัดจะ ขาดไม่ได้สักครั้ง ทางนี้ปลีกเวลามาผ่าตัดให้แม่เสร็จแล้วยังต้อง กลับไปศึกษาข้อมูล

นี่เป็ นครั้งแรกในรอบยี่สิบกว่าปีที่เฉินชางตั้งใจจ้องมองหน้าแม่ ดีๆ

ริ้วรอย รอยด่าง ผมขาว…

สิ่งเหล่านี้แทงเข้าไปในใจเหมือนมีด

คนทุกคนต้องแก่ตัว แต่…เฉินชางคิดไม่ถึงว่าจะแก่ลงเร็วขนาดนี้

แต่ไหนแต่ไรเขารู ้สึกอยู่ตลอดว่าพ่อแม่ยังอายุน้อย มีก าลังวังชา เป็ นเสาหลักค้าจุนครอบครัวนี้

จู่ๆ ตอนนี้เขาก็พบว่าพวกเขาอาจจะ…เริ่มร่วงโรยแล้วจริงๆ

เส้นผมที่จอนผมทั้งสองด้านเริ่มมีสีขาวแซมหลายจุด ผิวหน้าก็ ไม่ยืดหยุ่นเต่งตึงเหมือนแต่ก่อน รอยด่างที่พบได้ประปรายชวนให้อด ทอดถอนใจ

เฉินชางสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง!

การผ่าตัดแบบนี้เฉินชางผ่ามานานแล้ว เขาอยากตั้งใจเติมริ้ว รอยทุกรอยให้เรียบเนียน เยียวยาร่องรอยแห่งกาลเวลาอย่างเต็ม ก าลัง เขาไม่อยากให้ใบมีดแห่งชีวิตเล่มแล้วเล่มเล่ากรีดใบหน้าของ เธอให้เป็ นรอย

แต่น่าเสียดาย สุดท้ายคนเราก็แก่ตัวอยู่ดี

นี่เป็ นครั้งแรกในประวัติการณ์ที่เฉินชางตั้งใจมองหน้าแม่นาน ขนาดนี้

ไม่รู ้ท าไม แต่ปวดใจอยู่บ้าง

ผ่าตัดเสร็จ หยางจยาฮุ่ยรู ้สึกเกรงใจมาก แต่ก็ดีใจด้วยเช่นกัน

หลังจากผ่าตัดเสร็จ เฉินชางก็เรียกสวีโหรวมา ให้ผู้จัดการสวีจัด เตรียมการดูแลบางอย่างให้ บ ารุงฝ่ามือกับร่างกายให้แม่

หลายครั้งสิ่งที่คลินิกศัลยกรรมทาไม่ได้มีแต่การผ่าตัด รายได้ ก้อนใหญ่ก็มาจากการบารุงตามกาหนด เช่นใช ้เลเซอร ์ฟื้นฟูผิว…ทา หน้า

ที่ถูกหน่อยครั้งหนึ่งก็พันสองพัน ที่แพงครั้งหนึ่งไม่ใช่แค่หมื่น สองหมื่น

แต่ปีหนึ่งก็ทาแค่สองสามครั้ง ตอนนี้มีคนยอมรับมากขึ้นแล้ว

พอจัดแจงทุกอย่างให้แม่เสร็จ เฉินชางก็ลุกออกไป

ที่นี่มีพวกพยาบาลน้อยดูแล เฉินชางจึงค่อนข้างวางใจ

ตกกลางคืน กลับมาถึงบ้าน เฉินชางเริ่มอ่านข้อมูลจานวนมาก แล้วขบคิดอย่างจริงจัง

บริษัทยาอันซวี่ทาวิจัยได้อย่างเชี่ยวชาญแล้ว การวิเคราะห์ ข้อมูลทางคลินิกก็เข้าที่เข้าทางดี ใช ้เงินจานวนมากมาวิจัยคู่แข่ง ทุ่ม เงินไปถึงหลักล้าน จู่ๆ ก็พบว่าอีกฝ่ายเก่งจริงๆ

เรื่องนี้เป็ นเรื่องที่ทาให้เกิดความรู ้สึกพ่ายแพ้เรื่องหนึ่ง!

แต่ก็เป็ นเรื่องที่ต้องทาด้วยเช่นกัน!

เป้ าหมายก็เพื่อหาข้อบกพร่องที่มีอยู่ในนั้นให้เจอ

ข้อมูลหลายพัน ดัชนีต่างๆ วิเคราะห์ออกมาตามสถิติที่ต่างกัน ไป

การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์ความปลอดภัยตรวจพวกการตรวจ ปัสสาวะ อุจจาระและเลือด การท างานของตับไต แต่ก็ถือว่าบริษัทยา อันซวี่ใส่ใจ ยังตั้งใจทดสอบการต้านทานของยา การพึ่งพิงยา รวมถึง อัตราการเต้นหัวใจด้วย

ขณะที่อ่านผลการวิเคราะห์ทางสถิติแต่ละชิ้น ในสมองเฉินชางก็ เหมือนคอมพิวเตอร ์ที่ทางานอย่างรวดเร็ว ครุ่นคิดและคานวนอย่าง ต่อเนื่อง

ไม่มีปัญหา… ยังไม่มีปัญหา…

ถ้าวิจัยโดยอิงตามข้อมูลพวกนี้ก็ไม่มีปัญหาจริงๆ

เฉินชางอดหลับตาลงไม่ได้

ถ้าตนวิจัยหาความผิดปกติของยาแก้ไอบริษัท VOLB ไม่ได้ การ ซื้อหุ้นยี่สิบล้านนี้กลับจะเป็ นความเสียหายที่ใหญ่ที่สุด

บริษัทยาอันซวี่ตอนนี้ต่างรู ้สึกว่าตกอยู่ในอันตรายไปแล้ว ผู้ถือ หุ้นคนอื่นอยากโยนเผือกร ้อนออกไปจะแย่ กู้ซินที่เป็ นประธานบริษัท ก็มีหุ้นเพียงสี่สิบเปอร ์เซ็นต์

หลังจากธนาคารประเมินความเสี่ยง ตอนนี้กู้สินเชื่อยังกู้ยาก แต่ ตนกลับเข้าไปแทรกแซง

เฉินชางสูดหายใจลึกๆ เอากระดาษกับปากกาออกมา อ่าน ข้อมูลพลางเริ่มคานวณอีกครั้ง

ถ้าตัวเองได้ข้อมูลที่มีประโยชน์จากข้อมูลในตอนนี้ จะลด ขั้นตอนไปได้หลายขั้นตอนอย่างไม่ต้องสงสัย

ภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว…ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ

เฉินชางรีบอ่านการวิเคราะห์ผลของคนธรรมดา

ผลลัพธ ์แสดงให้เห็นว่าเกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะได้ เรื่องนี้ ใครๆ ก็รู ้แต่ไม่มีใครเกิดภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วนี่สิ

มิหนาซ้าไม่มีใครคิดไปถึงภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วสักนิด

ในตอนนี้เอง!

จู่ๆ เฉินชางก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้

นั่นสิ! เราเข้าใจผิดไป

ทาไมต้องดูผลที่แสดงอยู่บนรายงานคลื่นไฟฟ้ าหัวใจพวกนี้ด้วย ล่ะ

คลื่นไฟฟ้ าหัวใจของข้อมูลทางคลินิกพวกนั้นวางอยู่ตรงนั้นแต่ แรกเลย เราดูคลื่นไฟฟ้ าหัวใจทีละแผ่นได้หมดเลย

ทักษะการดูคลื่นไฟฟ้ าหัวใจของเฉินชางอยู่ระดับสมบูรณ์! ความสามารถในการวินิจฉัยของเขาแข็งแกร่งที่สุด

อีกอย่างเขายังเชื่อมโยงกับการวิเคราะห์ข้อมูลเคมีกายภาพจาก ที่เจาะเลือดตอนนั้นแล้ววินิจฉัยร่วมกันได้ด้วย

ตอนที่ภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว แม้ดัชนีสรีรศาสตร ์กับชีวเคมี จะไม่มีความผิดปกติมากมายนัก แต่ความเร็วของการไหลเวียนเลือด ก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย

ต่อให้ไม่มีภาวะหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว ก็จะมีความแตกต่างเพียง เล็กน้อย

พอคิดดีแล้ว เฉินชางก็กัดฟันแล้วตัดสินใจ!

ดูคลื่นไฟฟ้ าหัวใจ!

แค่คลื่นไฟฟ้ าหัวใจสองสามหมื่นภาพเองไม่ใช่เหรอ

…… ……

เฉินชางไปบริษัทยาอันซวี่แล้วย้ายภาพคลื่นไฟฟ้ าหัวใจมาที่ห้อง เวร ภาพคลื่นไฟฟ้ าหัวใจเจ็ดแปดกล่อง คนทั้งแผนกเห็นแล้วก็ศีรษะ ชาหนึบ!

สยองเป็ นบ้า!

เฉินชางตัดสินใจวิเคราะห์ทีละภาพ ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะแต่ ละเคสแตกต่างกันมาก

และตอนเช ้าวันพฤหัสบดี บริษัทยาอันซวี่ก็ประชุมเพื่อประกาศ การโอนกรรมสิทธิ์หุ้นอย่างเป็ นทางการ

วันนี้จางเทียนซุ่นไม่ลังเลแต่อย่างใด กดราคาลงไปถึงสิบห้า ล้าน!

นี่ทาให้ผู้ถือหุ้นอีกสามคนหน้าเปลี่ยนสีไปเลย

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าจางเทียนซุ่นจะเขี้ยวขนาดนี้

“ประธานจาง ราคาต่าเกินไปแล้วมั้ง” ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งพูดอย่าง โกรธเคือง

จางเทียนซุ่นส่ายหน้า “ขอโทษที เภสัชกรรมตงเซิงของพวกเรา เอาเงินออกมาได้จากัดจริงๆ สิบห้าล้านก็เต็มขีดจากัดแล้ว ไม่งั้นเอา

อย่างนี้ ผมขอหุ้นแค่ห้าสิบเอ็ดเปอร ์เซ็นต์ ทาไมผมต้องเอาหกสิบ เปอร ์เซนต์ด้วย”

บรรดาผู้ถือหุ้นต่างถอนหายใจ

ตอนนั้นพวกเขาเข้าบริษัทยาอันซวี่ก็เพื่อหาเงิน ตอนนี้โอน กรรมสิทธิ์หุ้นก็เพื่อเลี่ยงความเสี่ยง พวกเขาไม่ได้ผูกพันกับบริษัทยา อันซวี่

บริษัทก็เป็ นแค่เครื่องมือหาเงินอย่างหนึ่ง!

มีเพียงกู้ซินเท่านั้นที่รู ้สึกว่านี่คือบริษัทของเธอ

จางเทียนซุ่นแน่ใจเรื่องกู้ซินแล้ว ตอนนี้เธอไม่มีทางมากู้อันซวี่ได้ เลย

ยื้อเหรอ

ทุกวันที่ยื้อไป ราคาของอันซวี่ก็จะลดลงเรื่อยๆ คุณยื้อไหวเหรอ

จางเทียนซุ่นเงยหน้ามองกู้ซินทันที!

“ประธานกู้! สามสิบล้านแล้วผมกินรวบทั้งหมด รวมถึงหุ้นของ คุณด้วย ถ้าคุณยอม ตอนนี้พวกเราซื้อขายกันได้เลย!”

อันซวี่ที่เคยรุ่งเรืองอยู่ช่วงหนึ่งในตอนแรก หลังจากผ่านอุปสรรค มาครึ่งปี จากมีราคาประเมินสูงสุดสองร ้อยล้าน จนมีราคาสามสิบ ล้านในตอนนี้ ทุกคนค่อนข้างเสียดายอย่างเลี่ยงไม่ได้

แต่นี่ก็คือโลกธุรกิจ

พวกผู้ถือหุ้นคนอื่นไม่เป็ นไร แต่สาหรับกู้ซินแล้ว นี่เป็ นบริษัท ของตัวเธอเอง เป็ นที่ที่บิดาก่อตั้งขึ้น แล้วส่งต่อมาให้เธอ…

ผู้ถือหุ้นที่อายุมากคนหนึ่งพูดว่า “ประธานกู้ ถ้าคุณยินดีรับซื้อ หุ้นยี่สิบเปอร ์เซ็นต์ของผม ผมจะโอนให้คุณในราคาหกแสน!”

คนอื่นก็พากันคล้อยตาม “ใช่! ประธานกู้ ผมก็ยินดี!” จางเทียนซุ่นยิ้ม พวกคุณยินดีแล้วมีประโยชน์อะไร กู้ซินมีเงินหรือไง

ตอนนี้เอง กู้ซินก็สูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง “ไม่ต้องค่ะ!”

ทุกคนได้ยินแล้วอดถอนใจไม่ได้ สุดท้ายความหวังก็มลายไปอยู่ ดี…

ตอนนี้จะไปเอาเงินมากขนาดนี้มาจากไหน

ในตอนนี้เอง จู่ๆ กู้ซินก็พูดขึ้นว่า “ยี่สิบเอ็ดล้าน กรรมสิทธิ์หุ้น ของทุกคน ฉันจะรับไว้ทั้งหมดเอง ทุกคนได้ไปเจ็ดล้าน!”

พอพูดแบบนี้ออกมา คนที่อยู่รอบๆ ก็อึ้งไปเลย!