เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 776 เจ้านายใจด า (3)

พูดตามตรง อู๋เจี้ยนเหรินไม่ได้เห็นพวกหม่าเฉียงอยู่ในสายตา เลย

เขาไม่ใช่เด็กๆ แล้ว ไม่ได้กลัวคาข่มขู่พวกนั้น

ความจริงเขากาลังเล่นสงครามประสาท เขาเดาว่าเด็กกลุ่มนี้แค่ หาเรื่อง

อย่าว่าแต่ฟ้ องเขาเลย แม้แต่สถาบันอนุญาโตตุลาการก็คงไม่ รู ้จักด้วยซ้า สานักงานแรงงานอยู่ที่ไหนยังไม่รู ้มีอะไรน่ากลัว

ถ้าพวกเขาไม่ฟ้ อง ก็ประหยัดเงินไปก้อนหนึ่ง!

ถ้าฟ้ องขึ้นมา เขาก็ยอมจ่ายโดยดี

ที่บอกว่ามีคนหนุนหลัง เขาแค่พูดเรื่อยเปื่ อย หลอกเด็กไปก็ เท่านั้น

ไม่ผิด ทุกครั้งที่อู๋เจี้ยนเหรินอยู่กับพวกเขาก็จะคุยโวว่าตนเอง เก่งกาจแค่ไหน รู ้จักผู้นาคนนั้นคนนี้ ก็เพื่อข่มขวัญพวกเขา

โรงงานเล็กๆ แห่งนี้ มีคนงานทั้งหมดยี่สิบถึงสามสิบคน อู๋เจี้ยนเห รินถือว่าควบคุมได้

โรงงานกระจกไม่ใช่สถานที่ที่ดี ไม่เป็ นผลดีต่อร่างกายอยู่แล้ว มักได้บาดแผลเล็กๆ น้อยๆ เป็ นประจ า ไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว

ตอนนี้เขายังมีเรื่องสาคัญหลายอย่างที่ต้องจัดการ อย่างเช่น คาสั่งซื้อของปีนี้จะต้องเร่งดาเนินการเบิกเงินและเร่งยืนยันคาสั่งซื้อ ในปีหน้า

วันตรุษจีนแบบนี้ จะต้องไปเยี่ยมพวกเถ้าแก่ที่ร่วมงานด้วย

ลูกค้าของเขาส่วนใหญ่ท าประตูและหน้าต่างเหล็กและพลาสติก รวมถึงพวกเฟอร ์นิเจอร ์พวกเทคโนโลยีขั้นสูงที่เขาทาไม่ได้

ความจริงเขาก็เป็ นแค่เจ้าของธุรกิจตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ใช ้การคุยโวโอ้อวดข่มขวัญลูกค้า ใช ้การประจบประแจงเพิ่ม ยอดขาย ตอนที่เขากาลังคุยกับเถ้าแก่คนหนึ่ง จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น! เขารับสายแล้วอึ้งไปทันที!

จากคณะอนุญาโตตุลาการเหรอ

อู๋เจี้ยนเหรินอึ้งไปทันที แม่งเอ๊ย ไอ้พวกนั้นไปฟ้ องเขาจริงๆ เหรอ!

คิดถึงตรงนี้ อู๋เจี้ยนเหรินโกรธจนควันออกหูทันที! ปฏิกริยาแรกคือโกรธ “ประธานจาง ที่บ้านผมมีธุระนิดหน่อย ไม่รบกวนคุณแล้ว นี่คือปู ขนทะเลสาบหยางเฉิงต้นตารับที่เพื่อนผมซื้อมา ขออวยพรปี ใหม่

ท่านล่วงหน้าครับ ผมไม่รบกวนแล้ว ฝากเนื้อฝากตัวสาหรับปีหน้า ด้วยครับ!” เขาพูดจบก็รีบลุกขึ้นเดินจากไป

ระหว่างทางเขาโมโหจนแทบทนไม่ไหว!

ไม่ใช่เพราะกลัว เรื่องแบบนี้ไม่มีอะไรน่ากลัว ปัญหาที่แก้ไขด้วย เงินได้ล้วนพูดง่าย

แต่คิดไม่ถึงว่าไอ้พวกนั้นจะกล้าฟ้ อง ทว่า…ท าไมสถาบัน อนุญาโตตุลาการส่งคนมาไวขนาดนี้

นี่เพิ่งจะวันเดียวเอง!

คิดถึงตรงนี้ อู๋เจี้ยนเหรินอดยกมือกุมขมับไม่ได้ เหยียบบีเอ็ม ดับเบิลยู X5 ออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากไปถึงสานักงานแรงงาน อู๋เจี้ยนเหรินเจอกับหม่าเฉียง คนงานที่บาดเจ็บกับพ่อแม่

หลังจากเห็นอู๋เจี้ยนเหริน ชายฉกรรจ์คนนั้นก็ลุกขึ้นเต็มความสูง เขามีกล้ามเนื้อเป็ นมัดๆ เพราะท างานในโรงงานมาเป็ นเวลานาน ร่างกายกายาล่าสันมาก และอยู่ในช่วงวัยสี่สิบกว่าที่กาลังฮึกเหิม พอดี

หลังจากไปเยี่ยมลูกชายและเห็นว่าลูกมีแผลเต็มตัว พ่อแม่ก็ปวด ใจมาก คนเป็ นแม่ยิ่งสงสารจนร ้องไห้

ลูกทุกคนเป็ นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ ล าบากก็ส่วนล าบาก แต่ จะรังแกกันแบบนี้ไม่ได้

ชายฉกรรจ์เตรียมไปเอาเรื่องอู๋เจี้ยนเหรินทันที!

มีเงินแล้วอย่างไร

ทุกคนล้วนมีเกียรติมีศักดิ์ศรี

ลูกตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว เจ้านายยังไม่สนใจ คนเป็ นพ่อเป็ นแม่ จะไม่โกรธได้อย่างไร

แต่เถียนเซียงหลานรีบปลอบใจ ถึงอย่างไรก็ติดต่อส านักงาน แรงงานแล้ว ควรเป็ นไปตามกระบวนการทางกฎหมาย

เจ้าหน้าที่จากสถาบันอนุญาโตตุลาการฟังเฉินชางอธิบาย สถานการณ์ของคนไข้อย่างละเอียด

อู๋เจี้ยนเหรินรีบพูดว่า “ต้องขอโทษจริงๆ ผมงานยุ่งมาก สิ้นปีแล้ว ยังไม่ได้ปิดบัญชีโรงงาน ผมก็จนปัญญาจริงๆ เตรียมจะมาเยี่ยมโก่ว ฝานที่โรงพยาบาลพอดีเลยครับ คิดไม่ถึงจะจะโดนตามตัวมาที่นี่ เสียก่อน พวกคุณเป็ นพ่อแม่ของโก่วฝานใช่ไหมครับ สาหรับเรื่องนี้ ผมต้องขอโทษจริงๆ ผมละเลยเอง พวกคุณก็รู ้ว่ารับผิดชอบชีวิตคน ยี่สิบสามสิบชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

สิ้นปีแล้ว เพื่อให้จ่ายเงินเดือนให้พวกเขาได้เยอะหน่อย ผมเลย ก าลังหาลูกค้าและวิ่งทวงเงินอยู่ตลอดครับ! โก่วฝานเป็ นเด็กที่

ซื่อสัตย์ เชื่อถือได้! เรื่องของเขาพวกคุณไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะ ตั้งใจจัดการ ส่วนเรื่องเงิน เราจะรับผิดชอบทุกบาททุกสตางค์! ให้ เขารักษาตัวให้ดีก็พอครับ!” คาพูดนี้ฟังดูเสแสร ้งมาก!

คิดไม่ถึงว่าอู๋เจี้ยนเหรินจะพูดแบบนี้ แม้แต่เจ้าหน้าที่จากสถาบันอนุญาโตตุลาการยังงุนงง ทว่า เจ้าหน้าที่อาวุโสจากสานักงานแรงงานอดหัวเราะเยาะในใจ ไม่ได้

คนคนนี้! เจ้าเล่ห์เพทุบาย น่ารังเกียจ…เกินไปแล้วจริงๆ เป็ นพวกที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าอย่างแท้จริง

เจอพวกขี้ขลาด ข่มขู่สักหน่อยก็สิ้นเรื่อง เจอพวกที่กล้าหาญ หน่อย ก็ยอมแพ้อย่างไม่ลังเล เป็ นคนที่เอาตัวรอดเก่งจริงๆ

แต่ก็น่ารังเกียจมากจริงๆ!

พ่อแม่ของโก่วฝานและหม่าเฉียงเห็นสถานการณ์แบบนี้ คิดว่า ตนเข้าใจเขาผิด ในขณะที่กาลังจะพูดอะไรสักหน่อย แต่เจ้าหน้าที่ จากสานักงานแรงงานก็ชิงพูดขึ้นว่า “อู๋เจี้ยนเหริน คืออย่างนี้ครับ เรา ตรวจสอบแล้ว โก่วฝานบาดเจ็บจากการท างานจริงๆ อีกอย่างสัญญา

แรงงานที่พวกคุณเซ็นต์ผิดกฎหมาย ก่อนที่จะส่งไปตรวจสอบและ แก้ไขเสร็จ ยังรับสมัครงานไม่ได้…สุดท้ายคือเรื่องเกี่ยวกับค่าชดเชย”

อู๋เจี้ยนเหรินตระหนักได้ถึงความผิดของตนเองอย่างชัดเจน รีบ ยอมรับผิด!

“ใช่ครับๆๆ เป็ นความผิดของผมเอง ผมยอมรับ ผมจะปรับปรุง ตัว! ท่านวางใจได้ครับ!”

ชายวัยกลางคนอดยิ้มเยาะไม่ได้ “จากที่ตรวจสอบกับทาง โรงพยาบาล ค่ารักษาพยาบาลครั้งนี้ รวมตั้งแต่การแอดมิท การปฐม พยาบาล การผ่าตัด…ค่ารักษาพยาบาล ค่าเดินทางและค่าที่พัก ค่าใช ้จ่ายในการดูแลชีวิตประจาวัน ค่ายาในช่วงพักฟื้นหลังออกจาก โรงพยาบาลและอื่นๆ หนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน ค่าจ้างที่ต้องหยุดงาน เนื่องจากการบาดเจ็บในครั้งนี้และค่าทาขวัญ ทั้งหมดสองหมื่นหยวน รวมๆ แล้ว หนึ่งแสนเจ็ดหมื่นหยวน คุณต้องดาเนินการให้เสร็จสิ้น ภายในสามวัน ไม่อย่างนั้น เราจะยื่นคาร ้องต่อศาล”

ได้ยินคาพูดของเจ้าหน้าที่สานักงานแรงงาน อู๋เจี้ยนเหรินสีหน้า เปลี่ยนไปทันที เขาเจ็บใจมาก ตั้งหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นหยวน!

นี่มันปล้นกันชัดๆ

ในขณะที่กาลังจะพูดอะไรสักอย่าง เจ้าหน้าที่ก็พูดต่อว่า “อีก อย่าง เราได้ยินว่าคนงานทุกคนล้วนบาดเจ็บระหว่างทางาน ตอนนี้

เราสงสัยว่าโรงงานของคุณมีปัญหาด้านความปลอดภัย เราได้ติดต่อ กับแผนกที่เกี่ยวข้องให้ดาเนินการตรวจสอบแล้ว”

ได้ยินคาพูดนี้ ทาให้อู๋เจี้ยนเหรินลนลานแล้วจริงๆ ถ้าบอกว่าชดใช ้เงินเจ็บกาย

นี่ก็คงเป็ นการเจ็บใจอย่างแท้จริง

โรงงาน…

โรงงานไหนบ้างที่จะไม่มีปัญหา ไม่มีความเสี่ยงด้านความ ปลอดภัย

นี่…

“ท่านครับ…นี่เป็ นเรื่องเข้าใจผิดหรือเปล่าครับ จริงสิ นี่พ่อแม่ ของโก่วฝานใช่ไหมครับ เรื่องเงิน เดี๋ยวผมให้คนส่งมาให้เดี๋ยวนี้เลย ครับ พวกคุณไม่ต้องเป็ นห่วง ถึงผมไม่ใช่วีรบุรุษอะไร แต่เป็ นคน รักษาค าพูดครับ! แต่ท่านครับ ปัญหาด้านความปลอดภัยของ โรงงาน…”

ตอนนี้เอง จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ประธานอู๋ ตอนนี้โรงงานโดนปิดแล้ว บอกว่าการป้ องกันอัคคีภัย ของเราไม่ปลอดภัย มาตรการด้านความปลอดภัยยังไม่เรียบร้อยดี และสิ่งแวดล้อมไม่ได้มาตรฐาน…”

หลังจากอู๋เจี้ยนเหรินได้ยินแล้วงุนงงทันที

ทาไมไวขนาดนี้

เขาไปล่วงเกินใครเข้า “ประธานอู๋ครับ ประธานออู๋…คุณฟังอยู่ไหมครับ ท าอย่างไรดี!” หลังจากจัดการเรื่องทางนี้เสร็จ อู๋เจี้ยนเหรินรีบกลับบ้าน เพิ่งกลับถึงบ้าน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง พอเขาเห็นว่าเป็ นสายจากประธานจางก็รีบรับสาย “สวัสดีครับท่านประธานจาง!”

“คือว่า เราได้ยินมาว่าผลิตภัณฑ์ของบริษัทคุณมีปัญหา เพราะฉะนั้นเรื่องการร่วมงานค่อยว่ากันในอนาคตนะครับ!”

สายนี้ ทาให้อู๋เจี้ยนเหรินอกสั่นขวัญหนีทันที…