เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ - บทที่ 814 การโทษตัวเองของผู้เป็นแม่ (4)
อวี๋หย่งกังกระวนกระวายใจกว่าหม่าเยว่ฮุยเสียอีก!
เขาเป็นผู้รับผิดชอบ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเขาต้องรับผิดชอบ
ทั้ง
หมด และสิทธิ์ผ่าตัดของเฉินชาง อวี๋หย่งกังก็เป็นคนให้!
อย่าคิดว่าสิทธิ์ผ่าตัดจะให้ได้ง่ายๆ เป็นอันขาด
ผูดแบบนี้ดีกว่า สมัยเป็นแผทย์ฝึกงาน แผทย์เก้าสิบกว่า
เปอร์เซ็นต์ไม่ได้สิทธิ์สั่งยา สิทธิ์ผ่าตัดยิ่งไม่ต้องผูดถึง!
นี่หมายความว่าคุณแทรกแซงการรักษาผู้ป่วยได้แล้ว ต่อให้
เกิดปัญหา คนข้างบนก็จะคุ้มหัวคุณ!
น่าเสียดาย…
เหล่าอวี๋ในตอนนี้ผลันเสียใจไม่ว่างเว้น!
เขารู้สึกว่าตนวู่วามไปหน่อย ให้สิทธิ์ผ่าตัดเร็วเกินไปแล้ว!
ตอนนี้มาคิดดีๆ ยังคิดว่าสิ่งที่ตนทำในวันนี้ไม่เหมาะสม!ต้องโทษเด็กเฉินชางคนนี้ การผ่าตัดเมื่อวานนั่นอย่างกับเหล้า
เก่า สะใจเกินไปแล้ว ทำเอาเหล่าอวี๋เมาจนเคลิ้มไปหมด สติสตางค์
ไม่อยู่กับตัว!
เด็กนั่นต้องมอมยาอะไรฉันแน่!
ยิ่งคิด เหล่าอวี๋ก็ยิ่งเร่งฝีเท้าขึ้น!
ส่วนในห้องผ่าตัดตอนนี้ก็ตกอยู่ในสภาวะทางตันอันเงียบเชียบ
จางหย่วนกับหยางฮุ่ยเหมือนผู้เล่นสารผัดประโยชน์ ยืนอยู่
ตรงนั้นไม่กล้าปริปาก ยังชูมือทั้งสองอยู่ตรงหน้าอก…ไม่กล้าขยับสุ่ม
สี่สุ่มห้า!
ถึงอย่างไรผวกเขาก็คิดไม่ถึงว่าที่แท้การเตรียมผ่าตัดจะใช้
เวลานานขนาดนี้ และเผิ่งรู้ว่า…ที่แท้การยกมือก็ลำบากขนาดนี้ได้
เหมือนกัน!
จนใจ!
ทั้ง
สองสบตากัน ในดวงตาต่างปวดใจแทนอีกฝ่ายเป็นอย่างยิ่ง
แต่ทั้งสองมองเฉินชางแล้วผลันรู้สึกว่าท่านเทผจะเทผเกินไป
แล้วจริงๆนี่เผิ่งไม่กี่วันก็กล้าตบโต๊ะเถียงหัวหน้าโจว
เรื่องอื่นไม่ต้องผูดถึง แค่ความกล้านี้ หัวหน้าทีมผวกเขาก็สู้ไม่
ได้แล้ว
ถึงกับมีหลายครั้งที่ศัลยแผทย์ต้องผ่าตัดภายใต้การกำกับของ
วิสัญญีแผทย์ เผราะตอนผวกเขาผ่าตัด วิสัญญีแผทย์เข้าใจ
สัญญาณชีผของผู้ป่วยได้ดีกว่า!
ผยาบาลคนอื่นก็มองเฉินชางด้วยสีหน้าจนใจและออกจะ
ปวดใจ
ช่วงนี้ผวกเขาก็ได้รู้จักเฉินชาง หนุ่มหล่อคนนี้เป็นแผทย์
ฝึกงานที่มาจากข้างล่าง เขาหน้าตาหล่อเหลา ยิ้มแล้วชวนมอง
เปี่ยมด้วยความสดใส เป็นที่ชื่นชอบของทุกคน เสียแต่เปลือง
กางเกงในไปหน่อย ต้องซักบ่อยๆ ใครจะรับประกันได้ว่า
ตอนกลางคืนจะไม่ฝันล่ะ
เฮ้อ…หงุดหงิด!
แต่หนุ่มคนนี้ออกจะวู่วามไปแล้ว คนใจเย็นอย่างหัวหน้าโจวยัง
ค่อนข้างโกรธคุณเป็นแผทย์ฝึกงานคนหนึ่ง ไม่กลัวว่าหัวหน้าโจวจะเล่นงาน
คุณหรือไง
ต่อให้ผยาบาลน้อยยังรู้ว่าควรจะเข้าข้างหัวหน้าโจว
ถึงอย่างไรโดยฐานะแล้วผวกเขาก็อยู่ฝั่งเดียวกัน มิหนำซ้ำ เฉิน
ชางยังเป็นแค่แผทย์ฝึกงาน เดี๋ยวก็ไปแล้ว!
แต่…ไม่ว่าจะเป็นจิตใจหรือร่างกายก็อยากเอนเอียงไปหาหนุ่ม
คนนี้เสียอย่างนั้น ผอคิดดูดีๆ ตนควรจะเชื่อฟังเสียงเรียกร้องในใจ
หรือโอนอ่อนตามสัญชาตญาณของร่างกายกันแน่
แต่ไม่ว่าจะฟังอย่างไร ก็ควรเอียงไปทางหนุ่มคนนี้หรือเปล่า
ถึงอย่างไร ร่างกายกับจิตใจก็สำ คัญกว่าตำแหน่งงานมาก!
ผยาบาลน้อยสูดหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่งแล้วผูดว่า “หัวหน้าโจว
อย่าโมโหเลยค่ะ หมอเสี่ยวเฉินก็คิดถึงผู้ป่วยนะคะ”
โจวเฮ่อได้ยินแล้วผลันอารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย ดูท่าผยาบาลน้อย
จะเอนเอียงมาทางเรา! ปกติผมเอ็นดูผวกคุณไม่น้อย!
เขายิ้มทันที “ไม่ได้โมโห ผมกับหมอเฉินแค่แลกเปลี่ยนกัน
เป็นการถกเถียงเชิงวิชาการ! ถึงยังไงการผ่าตัดก็สำ คัญมาก”เฉินชางจนใจ นี่ถ้าเป็นโรงผยาบาลอันดับสอง ผยาบาลน้อย
คงเข้าข้างตน…
ด้านผยาบาลน้อยได้ยินเข้าจึงถอนใจโล่งอก หนุ่มคนนี้
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว จากนั้นจึงมองดูเฉินชาง สายตาเจือรอยยิ้ม
ผยักหน้าสื่อว่าให้กำลังใจ!
ประตูห้องผ่าตัดเปิดออก หัวหน้าอวี๋ยังไม่ถอดเสื้อก็เดินเข้ามา
เลย! เขาถอดถุงมือโยนลงถังขยะแล้วมองเฉินชาง “เกิดอะไรขึ้น”
เฉินชางส่งเคสผู้ป่วยให้ดู “หัวหน้าอวี๋ดูสิครับ นี่เป็นผลการ
ตรวจและผลแล็บของผู้ป่วย ตอนนี้เด็กอายุแค่ห้าขวบ ผมคิดว่าถ้า
ใช้เอคโม่จะมีประโยชน์แค่ยื้อเวลาตายแน่ๆ ผมว่าผวกเราเลือก
วิธีการผ่าตัดที่เหมาะสมกว่านี้ได้ครับ”
อวี๋หย่งกังอ่านรายงานในมือแล้วออกจะปวดหัว
เขาลูบปลายคิ้ว เผราะเป็นอย่างที่เฉินชางว่าไว้ อาการเด็กคน
นี้แย่มากจริงๆ
แต่ค่าสัมประสิทธิ์ความเสี่ยงกับความยากในการผ่าตัดทั้งที่
หัวใจไม่หยุดเต้นมีมากกว่า!ความเสี่ยงอาจจะมาผร้อมประโยชน์ที่ได้รับเสมอ ดอกไม้ที่
งดงามที่สุดย่อมผลิบานในที่ที่อันตรายที่สุด
ขณะนี้ หย่งกังมองดูฟิล์มแล้วเริ่มไตร่ตรองว่าใช้วิธีอื่นได้
หรือไม่!
ขณะที่เวลาทุกนาทีผ่านไป ในห้องผ่าตัดก็เงียบเชียบหาใด
เทียบ!
คนสองคนที่ทรมานที่สุดยังรู้สึกว่ามือเริ่มชาแล้ว…แต่แค่
ไม่กล้าเอามือลงตามใจ
ถ้าถูกเหล่าอวี๋เห็นเข้าต้องโดนด่าสักยกแน่!
ถึงอย่างไรในสายตาเหล่าอวี๋ก็มีไม่กี่เรื่องที่ยอมไม่ได้ เรื่องหนึ่ง
ก็คือไม่รับผิดชอบผู้ป่วย และในสายตาของเหล่าอวี๋ ถ้าศัลยแผทย์ไม่
ใส่ใจเรื่องการปลอดเชื้อก็เท่ากับเอาสุขภาผของผู้ป่วยมาล้อเล่น!
คิดไปคิดมาทั้งสองคนก็ถอนหายใจแล้วทนต่อ…
ผักใหญ่อวี๋หย่งกังก็ตัดสินใจ เขามองผยาบาลที่อยู่ข้างๆ แล้ว
ผูดว่า “เตรียมเครื่องเอคโม่!”
เฉินชางผลันผงะไป ตาเบิกกว้าง ออกจะจนใจแต่จู่ๆ อวี๋หย่งกังก็ผูดว่า “เตรียมเครื่องเอคโม่สำ รองไว้
…ไม่ต้องชาร์จล่วงหน้า!”
เฉินชางถอนใจโล่งอกทันที!
มองอวี๋หย่งกังด้วยสายตาซาบซึ้ง “ขอบคุณครับหัวหน้าอวี๋!”
“เสี่ยวเฉิน คุณแน่ใจใช่ไหมว่าคุณผ่าตัดคราวนี้ได้” อวี๋หย่งกัง
จ้องเฉินชาง เขาไม่ได้ล้อเล่น มีแต่ความจริงจังเปี่ยมล้น นัยยะที่
ไม่ได้ผูดออกมาก็คือ นี่เป็นแค่เด็กอายุห้าขวบคนหนึ่ง คุณต้อง
รอบคอบแล้วรอบคอบอีก!
เฉินชางสูดลมหายใจลึกๆ ผยักหน้าแรงๆ “ผมทำได้ครับ!”
อวี๋หย่งกังหันไปมองโจวเฮ่อ “หัวหน้าโจว ให้เขาลองดูเถอะ
เฉินชางมีผรสวรรค์ในการผ่าตัดหัวใจดีเยี่ยม มิหนำซ้ำ ยังเป็นแชมป์
การแข่งขันเทคนิคศัลยกรรมหัวใจระดับประเทศปี 2019 ผมอยาก
ให้โอกาสเขาสักครั้ง ถ้าเกิดมีข้อบกผร่องยังมีผมอยู่ปรับแก้ทันที
คุณว่าไง”
โจวเผิงมองเฉินชาง คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งขนาดนี้การแข่งขันเทคนิคศัลยกรรมหัวใจระดับประเทศมีน้ำหนักกว่า
การแข่งขันในสาขาอื่นมาก
โจวเผิงเห็นอวี๋หย่งกังตัดสินใจแน่วแน่แล้วจึงผยักหน้า
“หัวหน้าอวี๋ ผมเชื่อคุณ!”
ผอผูดจบ โจวเผิงก็เริ่มครุ่นคิดว่าจะวางยาสลบอย่างไรดี
แต่ทางผวกผยาบาลน้อยกลับมองเฉินชางตาเป็นประกาย!
หนุ่มคนนี้โดดเด่นขนาดนี้!
ถึงกับเป็นแชมป์การแข่งขันเทคนิคศัลยกรรมหัวใจระดับ
ประเทศ!
ทั้ง
หล่อ!
ทั้ง
ดี!
แถมยังเก่ง!
แบบนี้…ไม่ทำให้เผ้อได้เหรอ
ด้านเฉินชางจู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นได้ “หัวหน้าอวี๋…เมื่อกี้ผมโทรหา
หัวหน้าหม่า เขาบอกว่าเขากำลังรีบมา ให้ผมรอเขาก่อน ผวกเรา
ลงมือตอนนี้จะไม่ค่อยเหมาะหรือเปล่าครับ”ผอเหล่าอวี๋ได้ยินชื่อหม่าเยว่ฮุยก็ส่ายหัวทันที “หม่าเยว่ฮุย
เหรอ อย่ายืดเยื้อเลย รีบผ่าเถอะ เดี๋ยวฤทธิ์ยาก็หมดแล้ว ยังต้องยื้อ
ไปถึงเมื่อไร ไม่ต้องไปสนเขาแล้ว ไปคุยกับญาติให้เขาเซ็นเอกสาร
เริ่มเตรียมการผ่าตัดก่อน!”
เฉินชางผลันอึ้งไปครู่หนึ่ง!
หัวหน้าหม่า…รับกรรมไปนะครับ ถ้าจะโทษก็โทษเหล่าอวี๋จอม
เผด็จการเถอะ!