Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 1188

ทุกคนเกรี้ยวกราดทันที เจ้าหนูนี่ได้รับหยดเซียนหยวนไปแล้วแต่ยังคิดจะครอบครองหยดที่สอง?

ต้องรู้ก่อนว่าตั้งแต่มีการเปิดแขตแดนลี้ลับแห่งนี้ขึ้น คนเดียวที่สามารถครอบครองหยดเซียนหยวนได้สองหยดคือหยางฮ่าวเท่านั้น

หยางฮ่าวคือราชาในหมู่ราชา เขาเป็นอัจฉริยะที่เหนือกว่าแม้กระทั่งจอมยุทธรุ่นอาวุโสกว่า เพราะงั้นเขาจึงสามารถครอบครองหยดเซียนหยวนได้ถึงสองหยด นี่เจ้าคิดจะเทียบเคียงกับหยางฮ่าวผู้นั้นงั้นรึ?

ล้อเล่นรึเปล่า อัจฉริยะเช่นหยางฮ่าวจะปรากฏขึ้นเพียงในรอบล้านปีเท่านั้น เจ้าคิดทัดเทียบกับอัจฉริยะเช่นนั้น

แม้จะเป็นเช่นนั้น ด้วยกายหยาบที่ไร้เทียมทานของหลิงฮัน ทุกคนก็ไม่รู้ว่าจะจัดการเขาอย่างไรดีเหมือนกัน

อย่าได้มองว่าทุกคนที่นี่เป็นสหายกัน พวกมันที่เป้าหมายของตนเอง จะให้พวกกเขาร่วมมือกันได้อย่างไร? ส่วนหากจให้สู้กันตัวต่อตัว นอกจากหกราชารุ่นเยาว์แล้ว ใครจะต่อกันกับหลงฮันได้?

ดังนั้นทุกคนถึงได้เกรี้ยวกราด พวกเขาพยายามสงบสติให้มากที่สุดเพื่อเตรียมตัวแย่งชิงหยวดเซียนหยวนหยดต่อไป

หนึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ตัดผ่านกัน หยดเซียนหยวนหยดที่สองก็เกิดิการควบแน่นและค่อยๆมีขนาดใหญ่ขึ้นและหยดลงตามแรงโน้มถ่วง

พรึบ!

ไม่เพียงแค่จอมยุทธรุ่นอาวุโสที่เคลื่อนไหว แต่ทุกคนที่มีพลังบ่มเพาะระดับภูผาวารีขั้นสูงสุดต่างก็ลงมือกันหมด มูลค่าของหยดเซียนหวนนั้นล้ำค่ายิ่ง บางคนที่ติดคอขวดอยู่ที่ระดับภูผาวารีขั้นสูงสุดและไม่สามารถทะลวงผ่านไปได้ หากได้ดูดซับหยดเซียนหยวดเข้าไป ประตูสู่ระดับสุริยันจันทราอาจจะเปิดต้อนรับพวกเขาเองเลยก็เป็นได้

ทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทราก็หมายถึงพวกเขาจะมีอายุขับเพิ่มขึ้นจากสี่แสนปีเป็นหนึ่งล้านปี ไม่เพียงแค่แข็งแกร่งขึ้นแต่ยังมีชีวิตได้นานขึ้นด้วย เช่นนี้แล้วใครกันจะไม่พยายามสู้แย่งชิงหยดเซียนหยวนมาครอง?

ภายในพริบตาสถานการณ์ก็ยุ่งเหยิงขึ้นมาทันที

หลิงฮันเล็งเป้าหมายและระเบิดพลังที่เท้าพุ่งออกไป ผู้คนที่อยู่รอบๆเขาถูกแทกลอยกระเด็น หลิงฮันเริ่มลงมือแย่งชิงหยดเซียนหยวนหยดที่สอง

“ช่างกล้า!” หลิงฮันตกเป็นศัตรูของฝูงชนอีกครั้ง การโจมตีนับไม่ถ้วนถาโถมเข้าใส่เขา ไม่เพียงแต่จอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงสุด แต่จอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงก็ยังโจมตีใส่เขาด้วย

แววตาของหลิงฮันเยือกเย็น ก่อนหน้านี้เพราะเขาพยายามยับยั้งตัวเองไม่ให้สังหารใครคนพวกนี้เลยคิดว่าเขาใจดีและยอมถูกรังแก? ขนาดจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงยังกล้าโจมตีเขาโดยไม่หวาดกลัว

ลืมไปแล้วรึไงว่าในโลกวรยุทธระดับพลังที่สูงกว่าคือผู้อาวุโส!

ฮึ่ม!

หลิงฮันนำดาบอสูรนิรันดร์ออกมา รูปแบบอาคมศักดิ์สิทธิ์ส่องประกายสูงเสียดฟ้า

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ ดาบถูกกวัดแกว่ง แขนและขาลอยขึ้นกลางอากาศพร้อมกับโลหิตที่สาดกระจาย

“ฮะ ฮันหลิงเจ้ากล้าดีอย่างไร ข้าเป็นถึงศิษย์ของนิกายสวรรค์เยือกแข็ง!” ใครบางคนที่ถูกตัดแขนโอดครวญออกมา

“เหอะ ถ้าเจ้ายั่วยุข้าก่อน เจ้าก็ต้องเตรียมรับมือกับความโกรธของข้าด้วย!” เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายหลิงฮันก็ฟันดาบออกไป

ร่างของชายคนนั้นแยกออกเป็นสองส่วนทันที

“คิดจะหยุดยั้งข้าก็แล้วแต่! แต่พวกเจ้าควรตระหนักด้วยว่าตนเองมีคุณสมบัติมากพอรึเปล่า!” หลิงฮันกล่าวโดยที่รอบกายเขามีศพนอนนิ่งอยู่สิบศพ

เมื่อมองไปยังร่างที่ไร้ชีวิต ใครบ้างจะกล้าท้าทายเขาอีก?

รุ่นเยาว์ผู้นี้เป็นราชา… ราชาที่น่ากลัวยิ่งกว่าหกราชาที่เหลือเนื่องจากกายหยาบที่ไร้เทียมทาน!

อย่างน้อยในที่แห่งนี้เขาก็คือตัวตนไร้พ่าย

หลิงฮันกวัดแกว่งดาบโจมตีและพุ่งออกไป บริเวณตรงกลางตำแหน่งที่จะหยดเซียนหยวนจะหยดลงมา ราชาทั้งห้าได้ยึดครองพื้นที่นี้เอาไว้

“เจ้าอีกแล้ว!” เมื่อเห็นหลิงฮัน เฉินจู๋เอ๋อและราชาคนอื่นๆก็ชะงัก

“โอ้ ว่าไง ทุกคนสบายดีรึเปล่า?” หลิงฮันยิ้ม

สบายดีน้องสาวเจ้าน่ะสิ พวกข้ายืนอยู่ที่นี่มาแค่ตั้งแต่เมื่อวานเอง จะให้เป็นอะไรไปได้อย่างไร?

“ลุย!”

ราชาทั้งห้าร่วมมือกันจัดการหลิงฮัน ไม่ว่าคนใดต่างก็ไม่ได้อ่อนแอไม่กว่าหลิงฮัน มีบางคนที่แข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ แต่เนื่องจากพลังที่เทียบได้กับระดับสุริยันจันทราจะตกเป็นเป้าหมาย ต่อให้พวกเฉินจู๋เอ๋อมีพลังเช่นนั้นพวกเขาก็ต้องยับยั้งเอาไว้

หลิงฮันโคจรทักษะดาบฟ้าคำรามและยับยั้งพลังให้อยู่ในระดับที่พอดี

ต่อหน้าพลังป้องกันที่ไร้เทียมทาน แม้หลังจากสู้ไปสักพักหลิงฮันจะถูกราชาทั้งถ้ารุมโจมตีแต่เขาก็คว้าหยดเซียนหยวนมาได้อีกครั้งในที่สุด

ครั้งนี้ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

คนเดียวสามารถครอบครองหยดเซียนหยวนได้ถึงสองหยด แถมดูจากท่าทีแล้วเป็นไปได้ว่าเขาจะคว้าหยดที่สามและสี่ได้ด้วยซ้ำ

ต่อให้เป็นหยางฮ่าวที่เป็นราชาในหมู่ราชาก็ยังครอบครองหยดเซียนหยวนได้เพียงสองหยด

ตอนนี้หลิงฮันกลับสามารถทัดเทียมกับหยางฮ่าวได้หรืออาจจะมีโอกาสเหนือกว่าด้วยซ้ำ

นี่มัน… ยังจะมีอัจฉริยะที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่านี้อีกรึไม่?

ใบหน้าของทุกคนมืดมน จอมยุทธหลายคนเริ่มซุบซิบพูดอยู่อะไรบางอย่าง

เมื่อตอนที่หยางฮ่าวครองครองหยดเซียนหยวนได้สองหยด เหตุใดเขาก็ล้มเหลวในการครอบครองหยดที่สาม?

ทั้งๆที่มีพลังที่แข็งแกร่งไร้เทียมทามเหนือผู้ใดและครอบครองหยดที่สองได้แล้วแต่กลับไม่สามารถครอบครองหยดที่สามได้…

นั่นเพราะหลังจากคว้าหยดเซียนหยวนหยดที่สองได้ หยางฮ่าวก็ถูกทุกคนร่วมมือกันรุมโจมตี

ต่อให้เขาเป็นอัจฉริยะราวกับสัตว์ประหลาดก็ไม่สามารถกลายเป็นศัตรูกับฝูงชนได้!

ตอนนี้เหล่าจอมยุทธรุ่นอาวุโสเริ่มจับมือกันหาแนวร่วมให้ทุกคนร่วมมือกันโจมตีหลิงฮันอย่างพร้อมเพรียง แน่นอนว่ากายหยาบของหลิงฮันนั้นไร้เทียมทาน แต่พลังโจมตีของเขาไม่ใช่ระดับนั้น เขายังคงสามารถถูกกีดกันไม่ให้เข้าร่วมแย่งชิงหยดเซียนหยวนได้

แต่ปัญหาก็คือการแบ่งผลประโยชน์ต่อกัน

เหล่าคนที่จะรีบหน้าที่กีดกันหลิงฮันนั้นจะต้องยอมแพ้ต่อการแย่งชิงหยดเซียนหยวน ใครบ้างจะอยากทำแบบนั้น?

วันที่สาม หยดเซียนหยวนก็ควบแน่นอีกครั้ง

สถานการณ์ตกอยู่ในความวุ่นวายอีกครั้งซึ่งเป็นประโยชน์ต่อหลิงฮัน การโจมตีของทุกคนยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ หลิงฮันเมินเฉยการโจมตีเช่นนั้นอย่างสิ้นเชิงและคว้าหยดเซียนหยวนหยดที่สามมาได้อย่างง่ายดาย

หยดที่สาม!

ฝูงชนเริ่มทนไม่ไหวอีกต่อไปและก่อพันธมิตรต่อต้านหลิงฮันขึ้นมาในที่สุด เมื่อหยดที่สี่ปรากฏขึ้น จอมยุทธรุ่นอาวุโสกว่าครึ่งเพ่งเล็งไปยังหลิงฮันโดยมีราชาสามคนร่วมมือด้วย

พวกเขาล้อมหลิงฮันเอาไว้ตรงกลาง เพื่อเปิดโอกาสให้ราชาและจอมยุทธที่เหลือแย่งชิงหยดเซียนหยวนหยดที่สาม