Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 1202

โจวตงเดินกลับไปด้วยความโกรธพร้อมกับคำตอบของหลิงฮัน จอมยุทธระดับสุริยันจันทราอย่างเขา กลับถูกอีกฝ่ายที่เป็นจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ข่มขู่ นี่ทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ใครขอให้มาถูกด่ากันล่ะ?

นอกจากนั้นหลิงฮันยังมีสถานะของศิษย์เมล็ดพันธุ์อยู่ เขาจึงไม่สามารถลงมือทำอะไรได้

ส่วนข่าวที่ว่าร้านโม่กำลังจะจัดงานประมูลหยดเซียนหยวนนั้นแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วและงานประมูลครั้งนี้ได้การสนับสนุนอย่างมากจากตระกูลโม่เพื่อระดมผู้คนกระจายข่าวดังกล่าวไปทั่วจักรวาล

แม้แต่จอมยุทธระดับดาราหลายคนก็ยังสนใจ

หยดเซียนหยวนถูกแปรสภาพโดยจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์  ถึงจะทำให้จอมยุทธระดับดาราขั้นสูงชั้นสูงสุดทะลวงผ่านระดับวารีนิรันดร์ไม่ได้ แต่มันก็เป็นไปได้มากที่จะทำให้จอมยุทธระดับดาราขั้นต้นทะลวงผ่านขั้นกลาง ขั้นกลางทะลวงผ่านขั้นสูงได้ภายในเวลาอันสั้น

กาวก้าวกระโดดดังกล่าวหมายความว่าอย่างไร?

ความแข็งแกร่งจะเปลี่ยนไปมากและอายุขัยมีเพิ่มขึ้นสิบล้านปี!

สิบล้านปี!

ด้วยเวลาที่ยาวนานเช่นนี้ บางทีมันอาจทำให้คนผู้นั้นได้รับโอกาสครั้งใหม่และทะลวงผ่านระดับที่สูงขึ้น

ดังนั้นจึงไม่ได้มีเพียงแค่จอมยุทธระดับสุริยันจันทราเท่านั้นที่สนใจ แต่ยังมีจอมยุทธระดับดาราหลายคนที่สนใจเช่นกันและกำลังมุ่งหน้ามาที่ดาวเฟยหยุน นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมงานประมูลถึงจัดขึ้นในอีกสามเดือนข้างหน้า ก็เพื่อให้พวกเขามีเวลาเดินทางและรวบรวมผลึกก่อเกิดได้มากพอที่จะนำมาประมูล

แน่นอนว่าตระกูลโม่เองก็ได้เชิญนักปรุงยาจำนวนหนึ่งมาด้วย ซึ่งกลุ่มนักปรุงยานั้นถือเป็นกลุ่มที่มั่งคั่งมาก เพื่อสูตรปรุงยาแล้วพวกเขาพร้อมที่จะซื้อในราคาที่สูงลิ่วอย่างแน่นอน

หลิงฮันไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย เขาให้ฮันฮั่วเป็นคนจัดการทุกอย่างแล้ว แค่รอให้ถึงวันประมูลเท่านั้น เขาก็จะมอบหยดเซียนหยวนให้กับฮันฮั่ว ที่เขาไม่ให้อีกฝ่ายตอนนี้เพราะถ้าเก็บไว้ที่ตัวเองมันจะปลอดภัยที่สุด

เนื่องจากหยดเซียนหยวนมีค่ามากในการประมูลครั้งนี้ จึงกลายเป็นหัวข้อสนทนาที่ร้อนแรงอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันกองกำลังก่าวก็เริ่มเคลื่อนไหวมากขึ้นเรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการเอาชนะหลิงฮันให้ได้ก่อนที่งานประมูลจะเริ่มต้นขึ้น มิฉะนั้นถ้าถึงวันประมูล พวกเขาจะทำได้แค่ต่อสู้ด้วยเงินเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม นิกายสวรรค์เยือกแข็งไม่ได้เป็นของกองกำลังก่าวเพียงอย่างเดียว

“ศิษย์พี่ฮัน! มีแขกต้องการพบท่าน!” เย็นวันนี้มีแขกมาเยี่ยมหลิงฮัน

ฟานหรู่พาแขกมาที่ด้านหน้าประตู นางเป็นหญิงสาวหน้าตางดงามและมีรูปร่างที่มีเสน่ห์ นางพูดกับหลิงฮันว่า “ศิษย์น้องผู้นี้มีชื่อว่าจีหยุนจื่อ”

“ศิษย์น้องจี เจ้ามีธุระอันใด?” หลิงฮันถามอย่างไม่แยแสและไม่แม้แต่จะหันไปมอง ในขณะที่ฟานหรู่ไม่กล้าที่จะมองจีหยุนจื่อโดยตรง เพราะกลัวว่าจะถูกเสน่ห์ของนางล่อลวง

จีหยุนจื่อดูแปลกใจ นี่เขาไม่รู้หรือว่านางมีเสน่ห์แค่ไหน? ไม่เพียงแค่นางเกิดมามีรูปร่างหน้าตางดงามเท่านั้น แต่ยังฝึกฝนเทคนิคที่เสริมความงานอีกด้วย ซึ่งทำให้นางมีเสน่ห์ที่เปล่งประกายทุกการเคลื่อนไหว

แต่หลิงฮันกลับไม่แม้แต่จะชายตามอง นี่ทำให้นางไม่อาจยอมรับเรื่องนี้ได้

หากเป็นชายปกติ พวกเขาจะต้องรีบหันหน้ามามองนางอย่างแน่นอน แต่หลิงฮันไม่ใช่ มันดูเหมือนกับว่าเขาขี้เกียจที่จะหันไปมองนาง

นางสงบสติอารมณ์ลงและพูดว่า “ศิษย์น้องมาจากกองกำลังฮวาหยางเหวินตามคำสั่งของนายน้อยฮวา เพื่อต้องการให้ศิษย์พี่ฮันขายหยดเซียนหยวนให้กับกองกำลังฮวาของพวกเรา”

“กองกำลังฮวา?” หลิงฮันทำเป็นประหลาดใจ หลังจากที่เขามีความขัดแย้งกับกองกำลังก่าว เขาก็ได้ตรวจสอบเรื่องศิษย์ของปรมาจารย์สามวิถีเรียบร้อยแล้ว ฮวาหยงหนิง ศิษย์อันดับที่หก ในขณะที่ก่าวเฟิงเป็นศิษย์อันดับที่สี่ แล้วแน่นอนว่ากองกำลังฮวาถูกก่อตั้งขึ้นโดยฮวาหยงหนิง

“ฮิๆๆ แน่นอนนายท่านจะไม่ทำให้ศิษย์พี่หลิงต้องลำบาก” จีหยุนจื่อยิ้ม “นายน้อยอยากให้ศิษย์พี่หลิงนำหยดเซียนหยวนไปประมูลแค่สามหยด และนายน้อยจะซื้อหยดเซียนหยวนอีกหยดด้วยราคาเดียวกันกับที่ประมูลได้ต่ำที่สุด”

นี่ไม่ใช่การสูญเสียของหลิงฮันแม้แต่น้อย เพราะถ้าเขานำหยดเซียนหยวนไปประมูลทั้งสี่หยด ราคาของหยดสุดท้ายอาจถูกกว่าหยดเซียนหยวนทั้งสามหยด ท้ายที่สุดยิ่งมีจำนวนน้อยก็จะมีผู้สนใจประมูลมากขึ้น…

“แล้วกองกำลังฮวาของเจ้ากำลังแข่งขันกับกองกำลังก่าวหรือไม่?” หลิงฮันถาม

“ฮิๆๆ ทุกนิกายและสำนักต่างก็มีการแข่งขัน และมีแค่ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะเป็นผู้ชนะ” จีหยุนจือกล่าว “มีเพียงแค่หนึ่งในศิษย์ทั้งเก้าคนของปรมาจารย์สามวิถีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น ถึงจะได้เป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของนิกายสวรรค์เยือกแข็ง”

“ดังนั้น…ถึงจะไม่มีเรื่องของศิษย์พี่ฮันมาเกี่ยวข้อง กองกำลังฮวาและกองกำลังก่าวก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการแข่งขันได้อยู่แล้ว”

หลิงฮันพยักหน้า ไม่ว่าจะเป็นด้านบนหรือด้านล่างก็มีการแข่งขันกันทั้งนั้น

แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือมรดกของจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมศิษย์ทั้งเก้าคนถึงก่อตั้งก่อกำลังของตัวเองขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม ถึงปรมาจารย์สามวิถีจะไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการ แต่เขาก็ยอมรับหยางเฮ่าในฐานะศิษย์คนที่สิบ นี่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ค่อยพอใจกับศิษย์ทั้งเก้าคนมากนัก

แม้ศิษย์ทั้งเก้าคนจะแข่งขันกันอย่างรุนแรง แต่เมื่อถึงตอนนั้นพวกเขาก็กลายจะไม่ได้รับอะไรเลย

หลิงฮันคิดอยู่ชั่วครู่และพูดว่า “ตกลง ข้าจะเหลือหยดเซียนหยวนให้นายน้อยฮวาหนึ่งหยด!”

ยังไงซะเขาก็ไม่ได้สูญเสียอะไร

“ศิษย์พี่ฮันช่างเป็นคนใจกว้างยิ่งนัก ศิษย์น้องจีขอขอบคุณท่านเป็นอย่างมาก!” จีหยุนจือโค้งคำนับเผยให้เห็นร่องอกสีขาวขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้าหลิงฮัน

หลิงฮันยังคงนิ่งเฉย เขามักถูกล่อลวงโดยสาวงามนับไม่ถ้วน ทำให้เขามีภูมิคุ้มกันที่แข็งแกร่ง ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเทียบกับความงามอันเป็นเอกลักษณ์ของจักรพรรดินีแล้ว จีหยุนจือเหมือนเด็กสาวในหมู่บ้านไม่มีผิด แล้วเขาจะตื่นตระหนกได้อย่างไร?

จีหยุนจือเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าหลิงฮันยังคงนิ่งสงบเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน หน้าของเขาไม่แดงและหัวใจไม่เต้นเร็วขึ้นเลย นี่ทำให้นางรู้สึกว่ามันแปลก

หรือว่าเขาจะไม่ได้ชอบผู้หญิง?

จีหยุนจือคิดในใจและนางยังคงไม่ยอมแพ้ นางยังคงพูดล่อลวงหลิงฮันต่ออยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อเห็นว่าไม่มีทางเลือกอื่น นางจึงตัดสินใจยอมแพ้และกลับ

“ช่างเป็นหน้าอกที่งดงามยิ่งนัก!” โสมเฒ่าปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนซักแห่ง “สาวน้อยคนนั้นพยายามที่จะล่อลวงเจ้าอยู่หลายครั้ง ถ้าเจ้าไม่สนใจทำไมไม่ให้ข้าล่ะ? ฮ่าฮ่าฮ่า”

“ไปให้พ้น!” หลิงฮันเตะโสมเฒ่าลอยกระเด็นไปไกล