Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 1266

อย่างไรก็ตาม จินหมิงคือคนที่มีอำนาจมากที่สุดของที่นี่อยู่ดี เมื่อเขาเห็นว่าหลิงฮันไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เขาก็ขอรับศิลาวิญญาณปฐพีและเดินจากไป โดยให้จินซวนเป็นคนรับหน้าที่คอยดูแลหลิงฮันแทน

“นายน้อยฮัน โปรดเชิญทางด้านนี้!” จินซวนกล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มและให้การต้อนรับหลิงฮันเป็นอย่างดีจนถึงห้องส่วนตัวชั้นที่สาม

ในโรงประมูลของตระกูลจิน ห้องส่วนตัวจะถูกแบ่งออกเป็นสองระดับ คือระดับสวรรค์และระดับปฐพี ซึ่งส่วนใหญ่แล้วห้องระดับสวรรค์มักจะว่างอยู่ตลอดเวลา เพราะมีเพียงแค่จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์เท่านั้นที่จะมีสิทธิ์นั่งภายในห้องนี้

จินซวนพาหลิงฮันไปห้องส่วนตัวชั้นเดียวกับเชี่ยตงหลายที่เป็นห้องระดับปฐพี นี่แสดงให้เห็นว่าตอนนี้เขาให้ความสำคัญกับหลิงฮันเป็นอย่างมาก

เอี๊ยด!

ทันใดนั้นเองประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออก ชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนหนึ่งก็เดินออกมา นั่นคือเชี่ยตงหลาย

เมื่อเขาเห็นจินซวนและหลิงฮันเดินมาด้วยกัน ฉากตรงหน้าที่เขาเห็น มันทำให้เขารู้สึกแปลกใจมาก

เกิดอะไรขึ้น?

มิใช่ว่าเจ้าเด็กนี่ถูกขับไล่ออกไปแล้วมิใช่หรือ? แล้วทำไมมันถึงมายืนอยู่ที่นี่อีก? ยิ่งไปกว่านั้น จากท่าทางของจินซวนแล้วดูเหมือนว่าจะขอให้เจ้าเด็กนี่กลับมาด้วยตัวเอง

ฟ่อ!

เจ้าคนหน้าไหว้หลังหลอก เมื่อครู่เจ้าเพิ่งพูดว่าพวกเราเป็นมิตรสหายกันมิใช่รึ? เจ้าคนไร้ยางอาย!

สีหน้าของเชี่ยตงหลายดูมืดมนขึ้นมาทันที เขาเค้นเสียงและพูดว่า “พี่ชายจิน ข้าต้องการคำอธิบาย!”

จินซวนรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เขาก็ไม่อยากจะมีปัญหากับเชี่ยตงหลาย!

แต่หลิงฮันกับเชี่ยตงหลายนั้นเป็นศัตรูกัน ถ้าเขาสามารถเลือกได้ เขาก็อยากเป็นคนกลางและสร้างความพึงพอใจให้กับทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าทำเช่นนั้นมันอาจทำให้เขาคว้าน้ำเหลว เขากัดฟันแน่นและจ้องมองไปที่เชี่ยตงหลาย

“ฮ่าฮ่าฮ่า ทายาทเชี่ย ท่านต้องการคำอธิบายอะไรอย่างนั้นหรือ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งขัน

ทายาทเชี่ย?

คิ้วของเชี่ยตงหลายกระดกขึ้นเล็กน้อย และแบ่งเส้นกั้นระหว่างเขากับจินซวนทันที เจ้าต้องการแบบนั้นใช่ไหม? ย่อมได้!

ถึงเขาจะรู้สึกโกรธ แต่ก็อยากรู้เหตุผล เพราะจินซวนไม่มีทางเปลี่ยนข้างโดยไม่มีเหตุผล คนที่ทะเยอทะยานอย่างจินซวนจะเปลี่ยนข้างก็ต่อเมื่ออีกฝ่ายสามารถสร้างประโยชน์ให้กับตัวเองได้มากกว่าเท่านั้น หากเป็นอย่างที่เขาคิด หรือว่าหลิงฮันจะมีดีกว่าเขา?

เจ้าเด็กนี่มีอะไรดี? มันจะมีอำนาจเหนือกว่าเขาที่เป็นหลายชายของแม่ทัพเชี่ยได้อย่างไร?

เชี่ยตงหลายจ้องมองไปที่หลิงฮันอย่างระมัดระวัง การที่เขาได้รับความสนใจจากตระกูลเชี่ยได้นั้นไม่ได้เป็นเพราะพรสวรรค์ของเขาเพียงอย่างเดียว แต่ยังรวมถึงความฉลาดหลักแหลมด้วย

“เจ้าเป็นใคร?” เชี่ยตงหลายถาม

จินซวนเป็นฝ่ายตอบคำถามแทนว่า “เขาผู้นี้คือนายน้อยฮันและนักปรุงยาระดับแปด!” แค่หลิงฮันนำศิลาวิญญาณปฐพีมาประมูลก็ถือว่าเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่แล้ว แต่ถ้าเขามีสถานะเป็นนักปรุงยาระดับแปดด้วย สถานะของเขาก็จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“หืม?” สีหน้าของเชี่ยตงหลายเปลี่ยนไปเล็กน้อย นักปรุงยาระดับแปดเยาว์วัยขนาดนี้เลย?

มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จินซวนจะย้ายข้าง แต่อีกฝ่ายหรือไม่ว่าเขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์เท่านั้น แต่ยังเป็นทายาทของแม่ทัพเชี่ยด้วย?

นั่นหมายความว่าเขามีจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง!

อย่างไรก็ตาม ชื่อหลิงฮันทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นเคยยิ่งนัก?

“ฮ่าฮ่าฮ่า ที่แท้เจ้าก็เป็นนักปรุงยานี่เอง” เชี่ยตงหลายแสยะยิ้ม แต่เขาก็ไม่กล้าทำอะไรหลิงฮันอีก เพราะถ้าเขารุกรานนักปรุงยาคนหนึ่ง มันก็จะเท่ากับว่าเขาได้รุกรานนักปรุงยาทุกคน

“สุนัขที่ดีไม่ควรยืนขวางทางเดิน” หลิงฮันพูดอย่างไม่แยแส

เชี่ยตงหลายถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อครู่เจ้าพูดว่าข้าเป็นสุนัขอย่างนั้นเรอะ?

แต่มันเป็นความจริงที่เขายืนขวางทางหลิงฮัน มันไม่ผิดที่จะพูดแบบนั้น แต่เขาควรเลือกใช้คำเรียกให้มันดีกว่านี้หน่อย

“ปรมาจารย์หลิงสนใจที่จะเข้าร่วมประมูลศิลาวิญญาณปฐพีใช่หรือไม่?” เชี่ยตงหลายตัดสินใจไม่มีปัญหากับหลิงฮันเพราะสถานะนักปรุงยาของอีกฝ่าย ซึ่งเป็นเรื่องที่อ่อนไหวมาก มันคงจะดีกว่าที่จะไม่มีปัญหากับอีกฝ่ายในที่สาธารณะ

การที่นักปรุงยาระดับแปดมาที่โรงประมูลของตระกูลจินในวันนี้ อีกฝ่ายจะต้องมาเพื่อประมูลศิลาวิญญาณปฐพีขนาดเท่าฝ่ามืออย่างแน่นอน เพราะมันคือสมบัติที่จะช่วยให้เกิดการรู้แจ้ง!

หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า หากเจ้ามาเพื่อประมูลศิลาวิญญาณปฐพีแล้วล่ะก็ เจ้าคงต้องกลับไปมือเปล่า!” เชี่ยตงหลายกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ “ตราบใดที่ข้าอยู่ที่นี่อย่างน้อยเจ้าก็ต้องมีความมั่งคั่งมากกว่าข้า!”

ตอนนี้เขาสามารถต่อสู้กับหลิงฮันด้วยวิธีการนี้วิธีเดียวเท่านั้น

พรวด!

จินซวนเกือบหลุดหัวเราะออกมาและรีบใช้มือปิดปากของตัวเองทันที อีกฝ่ายคงไม่รู้ว่าศิลาวิญญาณปฐพีที่มีขนาดเท่าฝ่ามือที่ถูกนำมาประมูลนั้นเป็นของหลิงฮัน และยิ่งเจ้าใช้จ่ายเงินไปมากเท่าไหร่ หลิงฮันก็จะยิ่งได้รับเงินมากขึ้นเท่านั้น

หลิงฮันดูนิ่งเฉยและพูดว่า “เรื่องนั้นไม่จำเป็น นกโง่อย่างเจ้า เจ้าแน่ใจหรือว่ามีเงินมากพอที่จะซื้อมัน?”

นกโง่?

ใบหน้าของเชี่ยตกหลายกระตุก เมื่อครู่ด่าเขายืนขวางทางเหมือนสุนัข แล้วตอนนี้ยังเรียกเขาว่านกโง่อีก เจ้าเด็กนี่น่าเกลียดชังยิ่งนัก! เจ้าอยู่ในเมืองเขี้ยวหมาป่าเจ้าอาจปลอดภัย แต่เมื่อใดที่เจ้าออกไปจากที่นี่ล่ะก็…หึหึ…มันจะเป็นเวลาตายของเจ้า!

เชี่ยตงหลายตัดสินใจเอาไว้ว่าหลังจากที่เขาได้รับศิลาวิญญาณปฐพีแล้ว เขาจะกลับมาต่อสู้กับเจ้าเด็กสารเลวคนนี้

เมื่อคิดเช่นนั้น เขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องและปล่อยให้หลิงฮันเดินผ่าน

หลังจากที่หลิงฮันเดินผ่านประตูห้องของเชี่ยตงหลาย เขาก็พูดประโยคหนึ่งทิ้งท้ายเอาไว้ว่า “เลือกที่จะถอยถือเป็นสุนัขที่ฉลาด”

เจ้า!

เชี่ยตงหลายเกือบจะชักกระบี่ออกมา แต่โชคดีที่ภายในห้องมีชายชราสองคนห้ามเขาเอาไว้ มิฉะนั้นเขาอาจพลั้งมือไปแล้ว

แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ข้าจะต้องสังหารหลิงฮันให้ได้!

เชี่ยตงหลายกล่าวในใจ หลังจากที่กลับไปเมืองจักรพรรดิ เขาจะเข้าไปขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพเชี่ยและหาหนทางพาสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งวิหคอมตะกลับมา ยัยผู้หญิงสำส่อนนั้นกล้ามากที่หลบหนีการแต่งงาน หึ่ม! แล้วพวกเจ้าจะได้เห็นดีกันว่าข้าและตระกูลเชี่ยจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร!