Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 1372

“หลินหยางทำได้ไม่เลว เวลาแค่หนึ่งในสามก็สามารถจำแนกสมุนไพรได้ถึงแสนชนิดแล้ว”

“นั่นเพราะเขาก็เป็นอัจฉริยะ!”

“หลินป้าเตาเองก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน แม้พรสวรรค์ในด้านวรยุทธจะโดดเด่นกว่า แต่ความสำเร็จในศาสตร์ปรุงยาก็นับว่าน่าอัศจรรย์”

“ที่เห็นว่ายอดเยี่ยมที่สุดคงจะเป็นหลินชูหยิง นางจำแนกสมุนไพรไปเกือบจะหนึ่งแสนเก้าหมื่นชนิดแล้ว”

“ชางเฟิงก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน!” ใครบางคนอุทานออกมา

ทุกคนมองไปยังชางเฟิง บุคคลนอกจากตระกูลหลินผู้นี้คือหนึ่งในผู้เข้าร่วมที่อายุเยอะที่สุด แต่อายุที่เยอะแฝงไว้ด้วยประสบการณ์ที่โชกโชน เขาจำแนกสมุนไพรได้ราบรื่นและเคลื่อนไหวมืออย่างพริ้วไหว แทบจะเพียงในการจ้องมองครู่เดียวเขาก็สามารถเขียนชื่อสมุนไพรได้ทันที

เพียงแต่ว่าไม่มีใครคิดจะใช้พลังทั้งหมดไปกับการจำแนกสมุนไพร พวกเขาเก็บพลังเอาไว้เพื่อการทดสอบปรุงยา ดังนั้นชางเฟิงก็ไม่สามารถจำแนกสมุนไพรทุกชนิดบนที่อยู่บนโต๊ะ

“เกือบไม่ด้อยไปกว่าหลินชูหยิงเลย!” เหล่าผู้เฒ่าหลายคนอุทาน

“ด้วยการที่มีความทรงจำของบรรพบุรุษอยู่ในหัว หลินชูหยิงสมควรไร้คู่ต่อสู้ในช่วงอายุสิบล้านปี หากไม่ใช่เพราะขีดจำกัดของพลังบ่มเพาะ นางคงสามารถเป็นได้แม้กระทั่งนักปรุงยาระดับสิบสี่!”

“แต่จะอย่างไร การจำแนกรูปลักษณ์สมุนไพรก็เป็นเพียงการทดสอบพื้นฐาน การทดสอบที่สำคัญจริงๆนั้นวัดกันด้วยการปรุงยา”

“อืม!” เหล่าผู้เฒ่าพยักหน้าเห็นด้วย

“นี่ ดูเด็กหนุ่มคนนั้น!” ใครบางคนชี้ไปยังหลิงฮัน

เหล่าผู้อาวุโสมองไปยังทิศทางที่นิ้วชี้ไปและอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

รวดเร็วมาก!

ด้านหน้าหลิงฮัน สมุนไพรที่ถูกจำแนกแล้วถูกวางเรียงกับเป็นกองพะเนินราวกับเขาลูกย่อม หากไม่มีปราณก่อเกิดคอบพยุงเอาไว้เกรงว่ากองสมุนไพรนี้คงล้มลงมาแล้ว

“นั่นมัน… เกือบจะสองแสนชนิด!” ใครบางคนกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

เหล่าผู้เฒ่าตกตะลึง ความเร็วในการจำแนกสมุนไพรที่รวดเร็วยิ่งกว่าหลินชูหยิงเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่อาจยอมรับได้ อย่างที่รู้ว่าหลินชูหยิงนั้นผสานเข้ากับความทรงจำของบรรพบุรุษนักปรุงยาตระกูลหลิน ตัวหลินชูหยิงนั้นเรียกได้ว่ามีความเข้าใจในสมุนไพรเหนือกว่าคนอื่นๆไปกว่าร้อยล้านปี

“ถ้าเจ้าหนูนั่นไม่ได้จำแนกสมุนไพรไปแบบมั่วซั่ว ความสามารถของเขาจะน่าสะพรึงกลัวมาก”

ทุกคนพยักหน้า เป็นไปได้สูงมากที่การจำแนกของหลิงฮันจะผิดพลาด หากเป็นแบบนั้นจริงต่อให้เขาจำแนกสมุนไพรไปสองแสนหรือสองล้านชนิดก็คงไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดี

ความเร็วของหลิงฮันราวกับกำลังเหาะเหิน ความเข้าใจในสมุนไพรของเขานั้นบรรลุถึงขั้นที่จำแนกสมุนไพรได้แม้มองแค่เพียงเศษเสี้ยว เขาจำแนกสมุนไพรพร้อมกันถึงร้อยชนิดพร้อมกันและใช้สัมผัสสวรรค์ควบคุมพู่กันเขียนชื่อแปะบนสมุนไพร

ในสายตาของเขา สมุนไพรมีอยู่สองประเภทคือ ประเภทที่เขาจดจำแล้วกับยังไม่จดจำ

เมื่อเทียนถูกหลอมละลายไปถึงสองในสามส่วน หลิงฮันก็หยุดมือ เขาจำแนกสมุนไพรไปแล้วสามแสนหกหมื่นชนิด ซึ่งจำนวนนี้คือจำนวนสมุนไพรทั้งหมดที่เขาจดจำได้ กองสมุนไพรที่วางอยู่อีกด้านคือสมุนไพรที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ทำไมเขาที่จดจำสมุนไพรได้เกือบสี่แสนชนิดถึงจำแนกสมุนไพรได้เพียงสามแสนหกหมื่นชนิด?

นั่นเพราะสมุนไพรอีกสี่หมื่นกว่าชนิดเป็นสมุนไพรล้ำค่ามากเกินกว่าจะนำมาให้ผู้แข่งขันจำแนก

เขายังเหลือเวลาอีกหนึ่งในสามแต่ไม่มีสมุนไพรชนิดใดให้เขาจำแนกต่อแล้ว

“ข้าจำแนกสมุนไพรเสร็จแล้ว เชิญมาตรวจสอบ” หลิงฮันกล่าว

ทันทีที่เขากล่าวประโยคนั้นออกมา ผู้เข้าร่วมแทบจะทุกคนที่กำลังจำแนกสมุนไพรอย่างจริงจังอยู่กับหยุดชะงัก ผู้เข้าร่วมที่มีพรสวรรค์ไม่โดดเด่นบางคนสามารถจำแนกสมุนไพรไปได้เพียงหมื่นชนิดเท่านั้น แต่หลิงฮันกลับกล่าวออกมาว่าจำแนกเสร็จเรียบร้อยแล้ว?

แม้แต่หลินชูหยิง หลินหยางและอัจฉริยะคนอื่นๆก็สั่นสะท้าน สมาธิของพวกเขาได้รับผลกระทบอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันมีเพียงชางเฟิงเท่านั้นที่ยังคงสงบนิ่งและเคลื่อนไหวมืออย่างมั่นคง

เหล่าผู้เฒ่ากลายเป็นไร้คำพูด พวกเขาดูแลการทดสอบมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่ไม่มีครั้งใครเลยที่มีคนจำแนกสมุนไพรเสร็จก่อนเวลา หลังจากชะงักแน่นิ่งอยู่ครู่หนึ่งพวกเขาก็มายังโต๊ะของหลิงฮัน

กองสมุนไพรที่ไม่ได้จำแนกถูกเก็บกลับเข้าถุงผ้า ผู้เฒ่าทั้งหลายช่วยกันตรวจสอบสมุนไพรที่เหลืออยู่

ถูก… ถูก… ถูก… เหล่าผู้เฒ่านับสิบคนช่วยกับตรวจสอบอย่างรวดเร็ว สีหน้าของพวกเขาค่อยๆแสดงออกถึงความตกตะลึงเนื่องจากไม่มีสมุนไพรชิ้นใดเลยที่ถูกจำแนกผิด

หลังจากผ่านไปสักพัก สมุนไพรทั้งสามแสนหกหมื่นชนิดก็ถูกตรวจสอบเสร็จสิ้น ไม่มีชิ้นไหนเลยที่จำแนกผิดพลาด

เหล่าผู้เฒ่ามองหน้ากัน แต่ละคนมองเห็นแววตาอันเหลือเชื่อของแต่ละคน

ต้องรู้ก่อนว่าหลิงฮันนั้นยังเป็นรุ่นเยาว์ที่อายุไม่เกินห้าร้อยปี กล่าวได้ว่าเขายังใช้เวลาไปกับการจดจำสมุนไพรได้ไม่นาน หากให้เวลาเขาจดจำสมุนไพรอีกสักห้าร้อยปีล่ะ สมุนไพรที่เขาจดจำได้จะมีมากขนาดไหน?

ห้าแสน? หกแสน? หรืออาจจะเจ็ดแสนชนิด?

สะ สัตว์ประหลาด!

ความต้องการที่จะชักชวนหลิงฮันให้เข้าร่วมตระกูลของพวกเขาเพิ่มขึ้นไปอีกร้อยเท่า แม้การจำแนกสมุนไพรจะไม่ได้เป็นตัวบ่งชี้ว่าจะสามารถหลอมเม็ดยาได้เก่งกาจแต่ก็คุ้มค่าที่จะทุ่มเทฟูมฟัก

ในที่สุดเทียนก็ถูกหลอมละลายจนไฟมอด ผู้เข้าร่วมทุกคนหยุดมือและรอการตรวจสอบผล

“อันดับหนึ่ง… หลินชูหยิง สมุนไพรที่จำแนกได้ทั้งหมดคือสี่แสนเจ็ดหมื่นชนิดและจำแนกผิดเพียงสิบเก้าชนิด” หลินชินประกาศผล

เมื่อได้ยินผลลัพธ์นี้ ทุกคนก็อ้าปากค้าง น่าอัศจรรย์มาก จำแนกสมุนไพรถูกทั้งหมดสี่แสนเจ็ดหมื่นชนิดและผิดเพียงแค่สิบเก้าเท่านั้น สมกับเป็นอัจฉริยะแห่งศาสตร์ปรุงยาที่เลื่องลือ

หลินชูหยิงเชิดหน้าอันงดงามด้วยความภูมิใจ นี่คือผลลัพธ์ที่นางคาดเดาเอาไว้แล้ว!

“อันดับสอง… ชางเฟิง สมุนไพรที่จำแนกได้ทั้งหมดคือสามแสนแปดหมื่นชนิดและจำแนกผิดสองร้อยเก้าสิบเก้าชนิด” หลินชินประกาศต่อ

ทุกคนส่งเสียเอะอะอีกครั้ง ชางเฟิงเองก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน อย่ามองว่าชางเฟิงนั้นมีอายุมากกว่าสาขาสุ่ยเยว่ อย่าลืมว่าสาขาสุ่ยเยว่นั้นมีความทรงจำของปรมาจารย์นักปรุงยาอยู่ในหัว

“อันดับสาม… หลิงฮัน สมุนไพรที่จำแนกได้ทั้งหมดคือสามแสนหกหมื่นชนิด ไม่สมุนไพรชิ้นไหนเลยที่จำแนกผิดพลาด”

พรวด!

ทุกคนสำลักออกมา ไม่มีผิดผลาดเลย? นี่เป็นผลลัพธ์ที่น่าตกตะลึงเกินไป ยิ่งกว่านั้นคือหลิงฮันยังเหลือเวลาจำแนกสมุนไพรอีกหนึ่งในสาม!

และยิ่งกว่านั้นไปอีกคือเขายังเป็นเพียงรุ่นเยาว์อายุต่ำกว่าร้อยปี!

หากใครเวลาเขาอีกห้าร้อยปี ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถจำแนกสมุนไพรทั้งหมดเจ็ดแสนสองหมื่นชนิดที่มีอยู่ได้โดยไม่ผิดพลาดเลยหรอกรึ?

ในโลกมีสัตว์ประหลาดเช่นนี้อยู่ด้วย?

หลินชูหยิงไม่หลงเหลือท่าทีภาคภูมิใจบนใบหน้าในขณะที่มองไปยังหลิงฮัน ชายคนนี้เป็นอัจฉริยะที่เหมาะสมกับนางยิ่งนัก