Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 1486

“ภรรยาข้า ไปกันเถอะ” หลิงฮันกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด

สตรีนกอมตะพยักหน้าและวางเด็กน้อยลง ด้วยกำลังของระดับดารามีรึที่ระดับทลายมิติจะรั้งไหว?

เด็กน้อยทำแก้มป่องและมีสีหน้าขุ่นเคืองใจ เขาหันหลังรีบวิ่งไปทางที่พักอย่างรวดเร็ว “ท่านแม่! ท่านแม่! ท่านแม่!” ใช่แล้ว เขาร้องไห้วิ่งไปหามารดา

สีหน้าของชายชรากลายเป็นมืดมน “เจ้าจะไปไหนไม่ได้หากนายน้อยหยุนยังไม่อนุญาติ” เขากล่าวพร้อมกับปลดปล่อยวิถีดาราจักรที่มีดวงดาวเก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดวงล่องลอยอยู่ภายใน

ชายชราเป็นปรมาจารย์ระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงชั้นสูงสุดที่อีกแค่ก้าวเดียวก็จะทะลวงผ่านสู่ขั้นสูงสุด แต่ดวงดาวจำนวนเท่านี้ก็คือคอขวดของเขาแล้ว บางทีต่อให้หมดสิ้นอายุขัยเขาก็ไม่อาจบรรลุขั้นพลังต่อไป

ดวงดาวแต่ละดวงในวิถีดาราจักรของชายชราส่องประกายเจิดจ้า

ในทางกลับกัน วิถีดาราจักรของหลิงฮันมีดวงดาวอยู่เพียงห้าดวงซึ่งแต่ละดวงส่องแสงสว่างเพียงสลัวๆเท่านั้น

ระดับพลังของทั้งสองต่างกันเกินไป ต่อให้หลิงฮันในตอนนี้จะมีพลังต่อสู้หกดาวซึ่งเทียบเท่ากับระดับวารีนิรันดร์ขั้นกลางชั้นปลาย และต่อให้ชายชราจะเป็นเพียงอัจฉริยะหนึ่งดาว พลังต่อสู้ของคู่ก็ยังต่างกันถึงห้าดาวอยู่ดี

สตรีนกอมตะก้าวถอยไปอยู่ด้านหลังหลิงฮันอย่างไม่ลังเล

หลิงฮันกล่าว “ไม่นึกว่าการหวังดีพาเด็กมาคืนให้จะได้รับการตอบแทนเช่นนี้ แล้วหลังจากนี้ใครจะกล้าทำความดีกัน?”

ชายชราตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ในโลกนี้พลังอำนาจคือความยุติธรรม!”

“ในเมื่อเจ้ายึดติดกับพลังขนาดนั้น ข้าก็จะกำราบเจ้าด้วยพลัง” หลิงฮันพุ่งทะยานโจมตีเข้าใส่อีกฝ่าย

“ในตอนที่ข้ากำราบศัตรูที่แข็งแกร่งมานับไม่ถ้วน เจ้ายังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ!” ชายชราลงมือเช่นกัน ฝ่ามือของเขาถูกกระแทกออกไปโดยมีดวงดาวนับร้อยโอบล้อมเอาไว้

ไม่จำเป็นต้องทุ่มเทพลังทั้งหมด แค่ดวงดาวร้อยดวงเพียงพอแล้วที่จะจัดการจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้น

โชคร้ายที่เขาไม่เห็นดวงดาวทั้งห้าดวงของหลิงฮันที่มีขนาดใหญ่กว่าดวงดาวของระดับวารีนิรันดร์ทั่วไปหลายร้อยเท่า ห้าดวงของหลิงฮันเทียบได้กับห้าร้อยดวงของจอมยุทธคนอื่น

หลิงฮันยังไม่ใช้รูปแบบอาคมหยินหยางห้าธาตุและปล่อยหมัดธรรมดาออกไป

ทั้งสองแลกเปลี่ยนการโจมตีกันอีกครั้ง ครั้งนี้คลื่นกระแทกได้แพร่กระจายไปเป็นบริเวณกว้าง หากมีใครเผลอเข้ามาใกล้รอบๆนี้ร่างของคนนั้นจะต้องแหลกเป็นเศษเนื้อแน่นอน

สตรีนกอมตะล่าถอยไปไกลพอสมควรแล้ว แต่คลื่นลมที่เกิดการการปะทะของทั้งสองก็ยังถาโถมใส่นางจนลอยกระเด็นไปสองสามร้อยฟุต

ชายชราตกตะลึง รุ่นเยาว์ผู้นี้ไม่อาจดูถูกได้เลย พลังของหมัดเมื่อเกือบจะทรงพลังเทียบเท่าระดับวารีนิรันดร์ขั้นกลางชั้นสูงสุด! ชายชรากล่าว “ไม่น่าแปลกใจที่ทำไมเจ้าถึงสามารถเข้าร่วมสำนักละออกดาราได้ ทว่าไม่ว่าอย่างไรข้าก็มีพลังบ่มเพาะระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงชั้นสูงสุด!”

เมื่อกล่าวเสร็จเขาก็ลงมือต่อ ครั้งนี้ฝ่ามือของเขาล้อมรอบไปด้วยดวงดาวที่ส่องสว่างเจิดจ้านับไม่ถ้วน ฝ่ามือนี้อัดแน่นไปด้วยพลังอันท่วมท้น

ชยาชราเอาจริงแล้ว

แต่หลิงฮันก็ไม่หวาดหวั่น ต่อให้เขาไม่ได้โคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ กายหยาบของเขาในตอนนี้ก็บรรลุเทียบเท่าแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสิบสี่เกือบจะสิบห้าซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับต้านทานการโจมตีของระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูง

เขากระตุ้นใช้งานรูปแบบอาคมทั้งสิบในร่างพร้อมกันและจู่โจมเข้าใส่ชายชราด้วยทักษะดาบดาบฟ้าคำราม

‘ครืน’ ปราณดาบถูกปลดปล่อยออกมาจากนิ้วมือ

ตูม!

หลิงฮันถูกทำให้ล่าถอยไปร้อยฟุตก่อนจะทรงตัวได้ แม้พลังจะยังไม่แข็งแกร่งพอแต่กายหยาบของเขาก็ไร้เทียมทาน ส่วนชายชราไม่ได้ขยับไปจากที่เดิม เขาเค้นเสียงก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นมาดูและพบกับโลหิตที่ไหลออกมาจากนิ้วมือ

การปะทะเมื่อครู่ แม้จะดูเหมือนหลิงฮันเป็นฝ่ายเสียเปรียบแต่คนที่ได้รับบาดเจ็บคือชายชรา เหตุผลนั้นง่ายมาก กายหยาบของหลิงฮันทนทานเกินไปจนไม่ได้รับบาดเจ็บนั่นเอง

“เจ้าหนูบัดซบ!” ผมและหนวดเคราของชายชราสยายออกแสดงให้เห็นถึงความโกรธ

นานกี่ปีมาแล้วที่เขาเคยได้รับบาดเจ็บ?

หลิงฮันมั่นใจเป็นอย่างมาก เป็นที่รู้กันดีว่าคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ไร้เทียมทานในด้านการป้องกัน ตอนนี้เมื่อมีรูปแบบอาคมมาช่วย เขาจึงทรงพลังทั้งการป้องกันและโจมตี

แถมนี่ยังไม่ใช่ขีดจำกัดของเขา ตัวเขาไม่มีเวลาฝึกฝนรูปแบบอาคมระดับสิบห้า ไม่เช่นนั้นแล้วหากกระตุ้นใช้งานรูปแบบอาคมระดับสิบห้าพร้อมกัน แม้แต่ปรมาจารย์ระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงชั้นสูงสุดก็ต้องถูกเขาสังหาร!

ร่างของชายชราสั่นสะท้าน ไม่ใช่เพราะเขาหวาดกลัวแต่เพราะเขากำลังกระตุ้นโลหิตในร่างให้ตื่นตัว

อย่างเช่นระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นจะมีอายุขัยหนึ่งร้อยล้านปี ระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงจะมีอายุขัยสามร้อยล้านปี โดยที่อายุขัยที่ว่าเป็นเพียงอายุขัยตามหลักการเท่านั้น จอมยุทธส่วนใหญ่ไม่สามารถมีชีวิตได้ยาวนานตามหลักการ

เพราะงั้นยิ่งแก่ชราเท่าใด จอมยุทก็มักจะควบคุมการไหลเวียนของโลหิตในร่างให้เบาบาง เพื่อที่จะได้มีชีวิตอยู่ได้นานที่สุดตามขีดจำกัดที่กำหนดไว้

อายุขัยของชายชราใกล้จะมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เพราะงั้นเขาจึงควบคุมการไหลเวียนของโลหิตในร่างให้แน่นิ่งราวกับธารน้ำแข็งอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่จะได้ไม่เผาผลาญพลังชีวิตมาก แต่คู่ต่อสู้ของเขาในตอนนี้แข็งแกร่งเกินไป เขาจำเป็นต้องกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิตและต่อสู้สุดกำลัง

ไม่เช่นนั้น… มีโอกาสเป็นไปได้สูงมากที่เขาจะแพ้ให้กับรุ่นเยาว์ตรงหน้า

‘ครืน’ ชายชราระเบิดออร่าที่น่าสะพรึงกลัวออกมา ทั่วร่างของเขาส่องประกายแสงราวกับเป็นพระเจ้าที่จุติลงมาบนโลก

นี่คือพลังที่แท้จริงของระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูง!

“ไม่ต้องร้อง แม่จะต้องนำสตรีผู้นั้นมาเป็นภรรยาของเจ้าให้ได้!” ทันใดนั้นเองเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากในที่พัก ร่างของสตรีเดินออกมาจากประตูทางเข้าโดยอุ้มเด็กน้อยเอาไว้ในอ้อมแขน

ชายชราที่เดือดดาลราวกับราชสีห์ป่ารีบคุกเข่าอย่างรวดเร็วและกล่าวอย่างสุภาพ “คารวะภรรยาของเซียน!”

หลิงฮันถอนหายใจ แม้เขาจะไม่อยากพบหน้าภรรยาของเซียนซิงฉามากขนาดไหน สุดท้ายก็หนีไม่พ้น

เขาหันไปมอง อีกฝ่ายเป็นสตรีงดงาม แต่เมื่อเทียบกับสตรีนกอมตะแล้วยังห่างไกลกันหลายขุม

“พบเจอข้าแล้วเจ้ายังไม่คุกเข่าคารวะอีก?” ภรรยาเซียนจ้องมองมายังหลิงฮัน นางแสดงท่าทีเกรี้ยวกราดโดยที่ไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าบุตรในอ้อมแขนของนางจะเป็นตัวสร้างปัญหา