Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 2025 เสียวกู่ปรากฏตัวอีกครั้ง
ตอนที่ 2025 เสียวกู่ปรากฏตัวอีกครั้ง
ร่างเงานี้พุ่งทะยานลงมาจากด้านบนของเกาะ ผ่านชั้นดินลงมาลึกไม่รู้ก็ไมล์และปรากฏตัวราวกับเทพพระเจ้าผู้นําพาแสงแห่งดาราที่สาบสูญไปยาวนาน
ที่ทําให้หลิงฮันตกตะลึงยิ่งกว่าก็คือเขารู้จักร่างที่ปรากฏตัวนี้
เสี่ยวกู่…. เป็นเสี่ยวกู่ที่สมควรอยู่ในโลกบรรพกาล!
หลิงฮันอ้าปากค้างด้วยความตะลึง
ในอดีตตอนที่เขากําลังจะเปิดประตูสู่ดินแดนแห่งเซียน เขาได้เอ่ยชวนให้เสี่ยวกู่มากับเขาด้วย แต่เสี่ยวกู่ก็ยืนกรานที่จะอยู่ที่โลกบรรพกาลต่อไป ราวกับว่ามีหน้าที่ที่ยังทําไม่สําเร็จ เพราะงั้นเมื่อการปรากฏตัวอีกครั้งของเสี่ยวกู่ในที่แห่งนี้ จึงเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายมาก
ที่สําคัญคือพลังของเสี่ยวกู่ ณ เวลานี้แข็งแกร่งจนหลิงฮันมองระดับพลังไม่ออก!
“ยี่ ย่า ย่า!” เสี่ยวกู่คําราม หลังจากเวลาผ่านมาหลายปีมันก็แทบไม่มีอะไรเลยที่เปลี่ยนแปลง นอกจากพลังที่แข็งแกร่งขึ้นอย่างผืนสวรรค์แล้ว มันก็ยังพูดจาเหมือนเด็กน้อยเหมือนเดิม
เชอหยวนหวาและหลันเทียนหยางตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดว่าจู่ๆ จะมีคนโผล่มาในช่วงเวลาแบบนี้ ทั้งสองรีบลงมือตอบโต้การโจมตีของเสี่ยวกู่อย่างรวดเร็ว
ตูม!
เมื่อการโจมตีของสองฝ่ายปะทะกัน ร่างของเสียวกู่ก็ถูกผลักให้ล่าถอยขึ้นฟ้า ในขณะที่ร่างของหลันเทียนหยางและเชอหยวนหวาหดเตี้ยลง เนื่องจากเท้าทั้งสองได้ฝังลึกลงไปใต้ผิวดิน
อย่างที่รู้ว่าพื้นของบริเวณแห่งนี้มีความทนทานเป็นอย่างมาก เนื่องจากมันถูกแปรสภาพให้กลายเป็นโลหะโดยทองหยกกําเนิดดารา แต่เพียงแค่การโจมตีเดียวก็ทําให้เท้าของทั้งคู่จมลงดินไปได้ นั่นแสดงให้เห็นว่าการโจมตีของเสี่ยวกู่นั้นหนักหน่วงขนาดไหน
“ยี่ ย่า ย่า ฆ่าๆๆ!” เสี่ยวกู่คําราม รูปลักษณ์ของมันไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนที่อยู่ในโลกบรรพกาลเลยแม้แต่น้อย
มันพุ่งทะยานร่างลงมาจากฟ้าอีกครั้ง และยังคงปล่อยหมัดที่พรั่งพรูไปด้วยตราประทับแห่งเต๋าออกไปเหมือนเดิม
เชอหยวนหวากับวอกแว่กลันเทียนหยางหันมองหน้ากัน โดยทั้งสองต่างเห็นความตกตะลึงและความมึนงงในดวงตาของอีกฝ่าย
เกาะของพวกเขามีรูปแบบอาคมคุ้มกันอยู่ทําให้ตัวเกาะถูกซ่อนเอาไว้อย่างมิดชิด ตราบใดที่พวกเขาไม่เป็นฝ่ายยกเลิกรูปแบบอาคมด้วยตัวเอง ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ราชานิรันดร์ระดับล่างจะหาพบ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมเกาะแห่งนี้สามารถคงอยู่ได้โดยไม่มีใครรู้ และยากที่จะถูกค้นพบ
แต่จอมยุทธลึกลับที่ปรากฏตัวผู้นี้มีพลังอยู่ในระดับข้ามผ่านต้นกําเนิดแท้เท่านั้น เหตุใดอีกฝ่ายถึงหาเกาะแห่งนี้พบกัน?
“จะปล่อยเขาไปไม่ได้” หลันเทียนหยางกล่าว
“อืม!” เชอหยวนหวาพยักหน้า
ทั้งสองไม่คิดจะเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ฝ่ายเดียว แต่เริ่มโคจรทักษะของตนเองโจมตีใส่เสี่ยว
เห็นได้ว่าแม้จะแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ทักษะของทั้งสองก็มีรากฐานเดียวกัน สัญลักษณ์ดอกบัวบนหน้าของพวกเขาค่อยๆ เบ่งบานที่ละกลีบ ส่งผลให้พลังต่อสู้ของทั้งคู่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
เสี่ยวกู่เข้าปะทะกับศัตรูทั้งสองโดยที่ไม่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบแม้แต่น้อย แท่งกระดูกที่เป็นร่างหลักภายในร่างของมันส่องประกายแสงเจิดจ้ากลายเป็นตราประทับแห่งเต๋า ที่มอบพลังให้มันอย่างไร้ที่สิ้นสุด
เฮ้อ… เหตุใดพลังของเสี่ยวกู่ถึงได้พัฒนารวดเร็วขนาดนี้กัน?
หลิงฮันคิดว่าพลังบ่มเพาะของตนเองพัฒนารวดเร็วมากแล้วแท้ๆ แต่เมื่อเทียบกับเสี่ยวกู่กล่าวได้เขาถูกอีกฝ่ายทิ้งไว้อย่างไม่เห็นฝุ่น
เสี่ยวกู่จะต้องเป็นโครงกระดูกที่เหลืออยู่ของราชานิรันดร์ไม่ผิดแน่ เพราะไม่เช่นนั้นมันจะแข็งแกร่ง ถึงขนาดเป็นคู่ต่อสู้ของตัวตนระดับข้ามผ่านต้นกําเนิดแท้ได้อย่างไร?
แต่ก็ถือว่าเป็นฤกษ์ดีที่จะใช้โอกาสนี้ในการครอบครองทองหยกกําเนิดดารา
หลิงฮันปรากฏตัวอย่างเงียบเฉียบ และโคจรทักษะคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์เพื่อเรียกความสนใจของทองหยกกําเนิดดารา ราวกับเป็นดอกไม้ที่ต้องการดึงดูดผึ้ง
เมื่อเห็นใครบางคนปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน เชอหยวนหวากับหลันเทียนหยางก็ตกตะลึงจนถึงที่สุด ด้วยพลังของพวกเขา เป็นไปได้อย่างไรที่ไม่สามารถตรวจพบเจอตัวตนของหลิงฮันที่เป็นเพียงจอมยุทธระดับแบ่งแยกวิญญาณ
ทั้งสองต้องการหยุดหลิงฮัน แต่เดี๋ยวก่ก็โจมตีรั้งพวกเขาเอาไว้อย่างหนักหน่วง ทําให้ไม่สามารถสลัดพ้น
แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาก็เลิกให้ความสนใจกับหลิงฮันไปในทันที เนื่องจากต่อให้เป็นพวกเขาหากต้องการครอบครองแก่นกําเนิดสวรรค์และปฐพี ก็ยังต้องหยิบยืมพลังของดวงวิญญาณนิรันดร์ เพราะงั้นมีรึที่จอมยุทธระดับแบ่งแยกวิญญาณตัวจ้อยจะทําได้สําเร็จ? เป้าหมายที่ต้องกําจัดเป็นอันดับแรกคือเสี่ยวต่างหาก
“หลิง…ฮัน…!” เสี่ยวกู่กล่าวติดอ่างด้วยน้ําเสียงประหลาดใจ
หลิงฮันเพียงแค่พยักหน้าตอบ ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่จะกล่าวทักทายเสี่ยวกู่ เพราะโอกาสที่จะได้ครอบครองแก่นกําเนิดสวรรค์และปฐพี่นั้นมีไม่บ่อยนัก เขาจึงต้องตั้งสมาธิให้ดี
“พรึบ! พรึบ! พรึบ!”
ตราประทับแห่งเต๋มากมายปรากฏขึ้นบนร่างกายหลิงฮัน คลื่นกระเพื่อมของพลังที่อยู่เหนือระดับแบ่งแยกวิญญาณอย่างสิ้นเชิงพรั่งพรูออกมา ซึ่งมันไม่ใช่พลังที่มาจากตัวหลิงฮัน แต่เป็นพลังที่ของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ที่ตอบสนองต่อแก่นกําเนิดสวรรค์และปฐพี
ทองหยกกําเนิดดาราเองก็ส่องประกายแสงเจิดจ้า คลื่นพลังของมันสั่นไหวและมีตราประทับแห่งเต๋าปรากฏออกมาเช่นกัน
ตราประทับแห่งเต๋ของทั้งสองกําลังพัวพันเข้าหากัน
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เชอหยวนหวากับหลันเทียนหยางก็เผยสีหน้าตกตะลึงออกมา จอมยุทธระดับแบ่งแยกวิญญาณตัวจ้อยผู้นี้สามารถกําราบทองหยกกําเนิดดาราได้! เรื่องนี้อยู่เหนือการคาดหมายของพวกเขาอย่างสิ้นเชิง
“น้องเชอ เจ้าไปสังหารเด็กนั่นซะ” หลันเทียนหยางกล่าว “ข้าจะรั้งตัวจอมยุทธผู้นี้เอาไว้เอง”
– การจัดการแก่นกําเนิดสวรรค์และปฐพี่เป็นภารกิจสําคัญของนิกายของพวกเขา ไม่เช่นนั้นแล้ว เขาคงไม่อาศัยอยู่ที่นี่เป็นเวลานับล้านปี หากเขายอมปล่อยให้หลิงฮันได้ทองหยกกําเนิดดาราไป เขาจะถูกนิกายลงโทษขั้นรุนแรงเป็นแน่
“เข้าใจแล้ว!” เชอหยวนหวาตอบรับและหันไปเพ่งเล็งหลิงฮัน
เพียงแค่หนึ่งการโจมตีก็เพียงพอ
“ยี่ ย่า ย่า!” เสี่ยวกู่เคลื่อนที่ไปสกัดเซอหยวนหวาเอาไว้
“บัดซบ!” หลันเทียนหยางสาปแช่ง พลังต่อสู้ของเสี่ยวกู่แข็งแกร่งกว่าเขา แถมพลังป้องกันยังทนทานจนน่าสะพรึงกลัวอีกด้วย อีกฝ่ายรับการโจมตีของพวกเขาเข้าไปแต่ก็ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย เขารีบกระหน่ําปลดปล่อยการโจมตีที่รุนแรงเข้าใส่เสี่ยว กู่เพื่อรั้งเสี่ยวกู่เอาไว้
ตูม! ตูม! ตูม!
ทั้งสามคนเข้าปะทะน้ําปั่นกัน หนึ่งคนต้องการสลัดหลุดพ้นจากวงล้อมการต่อสู้เพื่อกําจัดหลิงฮัน คนหนึ่งต้องการยับยั้งคนแรก และอีกคนหนึ่งต้องการรั้งคนที่สองเอาไว้
หลิงฮันไม่วอกแว่กแม้แต่นิดเดียว เขาเชื่อใจเสี่ยวกู่เป็นอย่างมากว่าจะสามารถหยุดยั้งปรมาจารย์อีกสองคนได้
หนึ่งวัน สองวัน…. สามวัน เสี่ยวกู่ไม่ทําให้หลิงฮันผิดหวังจริงๆ มันหยุดยั้งพวกเขอหยวนหวาเอาไว้ไม่ให้หลุดไปโจมตีหลิงฮันได้
“ครืนน” การสั่นไหวของทองหยกกําเนิดดาราเริ่มรุนแรงขึ้น และผิวของมันปรากฏตราประทับมากมายได้ที่สิ้นสุด
เมื่อตราประทับหลั่งไหลออกมาจนถึงจุดสูงสุด ทองหยกกําเนิดดาราก็ลอยพุ่งเข้าหาหลิงฮัน
“ไม่ได้การแล้ว!” เชอหยวนหวากับหลันเทียนหยางใบหน้ากลายเป็นซีดเผือด ทองหยกกําเนิดดารากําลังจะถูกหลิงฮันช่วงชิงไปแล้ว
“ฮึ่ม!” เชอหยวนหวาเค้นเสียงและเข้าปะทะกับเสี่ยวกู่อย่างเต็มกําลัง ก่อนจะหาโอกาสผลักฝ่ามือเข้าใส่หลิงฮันได้ในที่สุด
แม้พลังทําลายของฝ่ามือจะลดลงไปมากหลายส่วน เนื่องจากถูกเสี่ยวกู่สกัดกั้นเอาไว้ แต่เศษเสี้ยวพลังก็ยังสัมผัสโดนร่างของหลิงฮัน
การโจมตีจากจอมยุทธที่มีพลังบ่มเพาะเทียบเท่าระดับข้ามผ่านต้นกําเนิดแท้นั้นน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวพลังจากฝ่ามือก็ตามที
“โผล๊ะ” ร่างของหลิงฮันถูกบดขยี้กลายเป็นฝนโลหิตในพริบตา “พรึบ” กลุ่มก้อนเปลวเพลิงถูกจุดประกายขึ้นมา และทองหยกกําเนิดดาราลอยเข้าไปใกล้กลุ่มก้อนเปลวเพลิงนั้น