Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 2087

ตอนที่ 2087 แสนจะไร้ความยุติธรรม

“เป็นไปได้อย่างไร!”

หลินหย่งชางอุทานออกมา ใบหน้าอันหยิ่งยโสของเขาหายไปในทันที

เม็ดยาเต่าเสวียนชั้นพิภพคือเม็ดยาสีดาวที่หลอมได้ยากมาก หากพูดตามตรงแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่นักปรุงยาจะเลือกเม็ดยาชนิดนี้ในการฝึกฝนเพื่อทะลวงผ่านเป็นนักปรุงยาสี่ดาว

หรือหลิงฮันจะแสร้งทําเป็นหมูกินเสื้อ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาเป็นนักปรุงยาสี่ดาวที่จงใจปกปิดสถานะเอาไว้?

“คะ… คุณภาพระดับต่า” หลังจากตรวจสอบกรรมการนักปรุงยาก็กล่าวเสริม

หลินหย่งชางถอนหายใจโล่งอก ถึงแม้ความยากในการหลอมเม็ดยาเต่าเสวียนชั้นพิภพจะยากกว่าเม็ดยาของเขา แต่คุณภาพเม็ดยาของเขาก็คือระดับกลาง เพราะงั้นโดยรวมแล้วเขาก็ยังถือว่ามีแต้มต่ออยู่เล็กน้อย

ตราบใดที่เขายังมีแต้มต่ออีกในการประลองทักษะหัวงจิตปรับแต่งได้ ผู้ที่จะคว้าอันดับหนึ่งก็จะยังคงเป็นเขา

แต่เดิมแล้วเขาตั้งใจว่าจะบดขยหล็งฮันในการประลองปรุงยาให้ราบคาบและถอนตัวอย่างน่าเกรงขาม แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้แล้วที่เขาจะถอนตัว

…หากเขาถอนตัวในตอนที่กําลังเสียเปรียบ ทุกคนจะต้องคิดว่าเขาหวาดกลัวหล็งฮันแน่นอน

คราวนี้จิตวิญญาณสู้รบของหลินหย่งชางถูกจุดขึ้นมาอย่างแท้จริงและต้องการจะเอาชนะหลังชั้นให้ได้

“เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนหลอมเม็ดยาเสร็จแล้วก็มาเริ่มนับผลคะแนนได้” นักปรุงยาจากหอโอสถบรรพกาลผู้หนึ่งกล่าว เขาเป็นนักปรุงยาที่บรรลุเป็นปรมาจารย์สีดาวนานมากแล้ว เพราะงั้นถึงแม้พวกหล็งฮันจะเป็นนักปรุงยาสี่ดาวเช่นกัน แต่ก็ต้องแสดงความเคารพต่อเขา

การนับผลคะแนนเป็นไปอย่างรวดเร็ว เนื่องจากคะแนนของกลุ่มหลายสิบกลุ่มก่อนหน้าได้ถูกนับเตรียมเอาไว้แล้ว

และผลคะแนนของการทดสอบรอบนี้ก็ถูกประกาศออกมา

อันดับหนึ่งหลินหย่งชาง หนึ่งร้อยแต้ม

ผลคะแนนนี้ไม่อาจเป็นที่กังขาได้เพราะเม็ดยาเม็ดยาพิภพอัคคีสีชาดที่เขาหลอมขึ้นมามีคุณภาพถึงระดับกลาง ถึงแม้ความยากในการหลอมจะไม่สูงเท่าเม็ดยาเต่าเสวียนชั้นพิภพ แต่มันก็ยังถือว่าเป็นเม็ดยาที่ดีกว่า

อันดับสอง… เป็นพานลั่วหลิงที่ได้คะแนนไปเก้าสิบเจ็ดแต้ม

บัดซบ!

นี่มันจะโกงกันหน้าด้านๆไปรึเปล่า?

เม็ดยากระดูกเซียนทองค่าทมิฬเป็นเม็ดยาที่นางหลอมขึ้นเองรึเปล่านั้นยังเป็นประเด็นอยู่เลย แต่ก็ยังได้คะแนนมากถึงอันดับสองงั้นรึ? หรือต่อให้นั่นเป็นเม็ดยาที่นางหลอมเองจริง มันก็เป็นเม็ดยาที่มีระดับความยากในการหลอมทั่วไปเท่านั้น ด้วยคุณภาพที่อยู่ในระดับตํานางจะได้คะแนนมากกว่าผู้อื่นได้อย่างไร?

แต่ทุกคนจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม คนของทางหอโอสถบรรพกาลก็เมินเฉยก็คําเรียกร้องและยืนกรานผลลัพธ์เช่นนี้!

อันดับสามคืออู่จื่อซวีเก้าสิบหกแต้ม อันดับสี่นักปรุงยายื่อยางเก้าสิบห้าแต้ม อันดับห้าเซียเล่อจางเก้าสิบสี่แต้ม และหลิงฮันเก้าสิบสองแต้ม

อันดับหกและได้คะแนนเก้าสิบสองแต้มเท่านั้น!

เม็ดยาเต่าเสวียนชั้นพิภพเป็นเม็ดยาที่หลอมยากยิ่งกว่าเม็ดยาของนักปรุงยายื่อหยาง อู่จอซวี และนักปรุงยาคนอื่นๆ ทุกคน ถึงแม้คุณภาพของมันจะอยู่ระดับต่ําทําให้ไม่ยอดเยี่ยมเท่าเม็ดยาของหลินหย่งชาง แต่มันก็ยอดเยี่ยมกว่าเม็ดยาของคนอื่นๆ

เพราะงั้นหลิงชั้นจึงสมควรที่จะได้รับอันดับที่สอง ซึ่งคะแนนของเขาต้องอยู่ที่เก้าสิบแปดหรือไม่ก็เก้าสิบเก้าแต้ม

แต่แล้วเก้าสิบสองแต้มมันมาได้อย่างไร?

ผลประกาศคะแนนเช่นนี้สร้างความไม่พอใจให้ทุกคน แม้แต่พวกอู่จื่อซวีที่เป็นคู่แข่งของหลิงฮันก็เช่นกัน พวกเขาไม่ต้องการเอาชนะหลิงฮันด้วยวิธีการเช่นนี้ แต่ต้องการเอาชนะอย่างตรงไปตรงมา

การได้รับชัยชนะมาด้วยการทุจริตจะไปมีความหมายอะไร?

เมื่อนําผลประกาศกับเม็ดยาที่เป็นที่กังขาของพานล้วหลิงมารวมกัน มีรีที่ทุกคนจะมองไม่ออกมาหอโอสถบรรพกาลจงใจช่วยเหลือนาง? หากเป็นแบบนั้นต่อให้อู่จื่อซวีและคนอื่นๆ สามารถอยู่เหนือหลิงฮันได้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพานลั่วหลิงอยู่ดี

น่าเป็นการทุจริตที่โจ่งแจ้งและไร้ยางอายอะไรเช่นนี้?

เมื่อนําคะแนนของการทดสอบแยกแยะสมุนไพรมารวมด้วย ผลคะแนนโดยรวมของทุกคนก็เป็นตามข้างล่าง

อันดับหนึ่งหลินหย่งชาง หนึ่งร้อยเก้าสิบเจ็ดแต้ม

อันดับสองพานลั่วหลิง หนึ่งร้อยเก้าสิบสามแต้ม

อันดับสามหลิงฮัน หนึ่งร้อยเก้าสิบสองแต้ม

อันดับสี่อู่จื่อซวี หนึ่งร้อยเก้าสิบเอ็ดแต้ม

อันดับห้าร่วมระหว่างนักปรุงยายื่อหยางกับเซี่ยเล่อจาง หนึ่งร้อยเก้าสิบแต้ม

หลิงฮันไม่เพียงตกไปอยู่อันดับที่สาม แต่ยังมีคะแนนรวมน้อยกว่าหลินหย่งชางถึงห้าแต้ม!

ผลคะแนนเช่นนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขึ้นแซงกลับมาได้ นอกจากในการประลองทักษะห้วงจิตหลิงจะแสดงผลลัพธ์ที่เหนือชั้นกว่าอย่างสิ้นเชิง เพียงแต่ดูจากสถานการณ์ที่คนของหอโอสถบรรพกาลจงใจกดขี่เขาแล้ว ต่อให้เขาทําผลลัพธ์ที่เหนือชั้นกว่าได้เขาจะได้รับผลคะแนนที่คู่ควรงั้นรี?

“อีกสิบวันต่อจากนี้ ผู้เข้าแข่งขันร้อยอันดับแรกจะได้ไปต่อที่การแข่งขันทักษะห้วงจิตปรับแต่ง” นักปรุงยาสี่ดาวประกาศจบการประลองรอบที่สอง

เมื่อผลการประลองถูกแพร่กระจายออกไป ทุกคนในเมืองก็กลายเป็นเอะอะทันที

ช่างมืดมนไร้ความโปร่งใสจริงๆ

เรื่องที่ถูกพูดถึงมากที่สุดคือเม็ดยาของพานลั่วหลิง นางหลอมเม็ดยานั่นขึ้นมาเองหรือแอบสับเปลี่ยนกันแน่?

ผู้คนเก่ากว่าสิบส่วนคิดว่านางแอบสับเปลี่ยนเม็ดยา เพราะไม่เช่นนั้นแล้วทําไมถึงต้องทําอะไรลับๆ ล่อๆ แบบนั้นด้วย แถมยังไม่ยอมให้มีการตรวจสอบเม็ดยาซ้ําอีก?

อีกเรื่องที่ถูกพูดถึงคือเรื่องที่หลิงฮันถูกกดขี่

เห็นได้ชัดว่าความสามารถในการหลอมเม็ดยาของเขาควรจะได้รับอันดับสอง และผลคะแนนโดยรวมควรจะอยู่อันดับหนึ่งแท้ๆ

“หลิงฮันไปล่วงเกินใครเอาไว้กันแน่?”

“ต้องเป็นคนจากหอโอสถบรรพกาลไม่ผิดแน่”

“ข้าได้ยินมาว่าการประลองครั้งนี้ถูกตัดสินเอาไว้แล้วว่าพานลั่วหลิงจะต้องได้รับอันดับหนึ่ง เพราะงั้นหลิงฮันจึงต้องถูกกําจัดทิ้ง”

“แต่แล้วทําไมหลินหย่งชางถึงไม่ถูกกดขี่ไปด้วยล่ะ?”

“เรื่องนั้น…ข้าจะไปรู้ได้อย่างไร”

ไม่ใช่แค่คนนอกที่พูดคุยกันอย่างคึกคักแต่ภายในฝั่งหอโอสถบรรพกาลก็มีเสียงแตกแยกกันเป็นสองเสียง บางคนคิดว่าการประลองไม่ควรปล่อยให้เป็นไปอย่างไร้ความยุติธรรม ในขณะที่บางคนยืนกรานที่จะร่วมมือกัน ช่วยเหลือหลินหย่งชางกับหยวนถงกวาง

นั่นเพราะผู้อาวุโสของทั้งสองคนคือปรมาจารย์นักปรุงยาห้าดาว!

ในโลกของวรยุทธราชานิรันดร์คือตัวตนที่เทียมสวรรค์ และในโลกของศาสตร์ปรุงยาตัวตนที่เทียมสวรรค์ก็คือนักปรุงยาห้าดาว

ภายในโรงเตี้ยม ฟูเยวมีท่าทีเกรี้ยวกราดเป็นอย่างมาก

“เกินไปแล้ว เหตุใดคนพวกนั้นถึงได้น่ารังเกียจอย่างนี้?” เขาตบโต๊ะอย่างรุนแรง ท่าทีของเขาดูเกรี้ยวกราดยิ่งกว่าหลิงฮันเสียอีก หากมีคนไม่รู้เรื่องราวมาเห็นเข้าจะต้องนึกว่าคนที่ไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรมต้องเป็นเขาแน่ๆ

หลิงฮันลูบคางและขมวดคิ้วเล็กน้อย

หากเป็นการประลองที่ยุติธรรมเขาย่อมไม่หวาดกลัวใครทั้งนั้น แต่คู่ต่อสู้ของเขากลับไร้ยางอายเช่นนี้เขาจะยังมีโอกาสชนะได้อย่างไร?

ต่อให้ในอีกสิบวันเขาเอาชนะหลินหย่งชางในการทดสอบทักษะหัวงจิตปรับแต่งได้ แต่ถ้าไม่ใช่การเอา ชนะด้วยทักษะห่วงจิตขั้นหกต่อขั้นห้า ผลคะแนนย่อมไม่มากพอให้เขาพลิกกลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบ

แต่ปัญหาก็คือหล็งฮันจะบรรลุทักษะห่วงจิตปรับแต่งขันหกในระยะเวลาเพียงสิบวันได้อย่างไร?

อย่าว่าแต่สิบวันเลย เกรงว่าต่อให้มีเวลาหนึ่งพันปีก็อาจจะเป็นไปไม่ได้

แล้วทีนะจะทําอย่างไรดี จะยอมปล่อยให้ถูกเอาเปรียบแบบนี้ต่อไปงั้นรี?

“สังหารหลินหย่งชางก็สิ้นเรื่อง” จู่ๆจักรพรรดินีก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ําเสียงเย็นชา

“ใช่แล้ว สังหารตัวบัดซบนั้นเลย!” ฮูหนิวกระโดดไปมาพร้อมกับกวัดแกว่งหมัด

ร่างของฟูเยวชะงักแข็งค้าง เขาเพิ่งรู้ทีหลังจากหลิงธันว่าหลินหย่งชางนั้นมีเบื้องหลังที่น่าสะพรึงไม่ด้อยไปกว่าหยวนถงกวาง ผู้อาวุโสของอีกฝ่ายเป็นถึงนักปรุงยาห้าดาว!

สังหารหลินหย่งชางอย่างนั้นรี?

ก่อนอื่นเลยคือตอนนี้อีกฝ่ายอาศัยอยู่ในตําหนักร้อยโอสถซึ่งมีปรมาจารย์ที่ทรงพลังคอยคุ้มกันอยู่ หรือต่อให้สามารถสังหารอีกฝ่ายได้จริงๆ ผลลัพธ์ที่ตามมาจะน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน?