Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 896

สำหรับคนอื่น แม้จะเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติเหมือนกัน แต่ก๋ไม่อาจเทียบกับฉือเหลินได้

แต่หลิงฮันนั้นแตกต่าง จุดแข็งของเขาไม่ใช่พลังต่อสู้ แต่เป็นพลังป้องกันที่ไร้เทียมทานต่างหากที่ไม่มีใครในระดับเดียวกันสามารถทำลายได้

ต่อให้ฉือเหลินโจมตีเขาสิบกระบวนท่า ยี่สิบกระบวนท่า ห้าสิบกระบวนท่า และปลดขีดกำจัดแล้วก็ตาม มันก็ยังไม่สามารถเอาชนะหลิงฮันได้

ในขณะเดียวกัน หลิงฮันโจมตีใส่ฉือเหลินด้วยทักษะศรฆ่ามังกรทะลวงดารา ทำให้ร่างของฉือเหลินดูเหมือนจะเริ่มพังทลาย

ถ้าอีกฝ่ายไม่ปลดขีดกำจัด ฉือเหลินจะต้องแพ้อย่างแน่นอน ซึ่งเหตุผลนั้นง่ายมากเพราะหลิงฮันมีกายหยาบที่เทียบได้กับแร่เหล็กระดับพระเจ้า

มันไม่ใช่ปัญหาเลยที่เขาจะรับการโจมตีจากอีกฝ่าย

“หยุด!” ในที่สุดจิตวิญญาณหอคอยก็กล่าวให้หยุดการต่อสู้ และร่างของฉือเหลินก็สลายกลายเป็นแสงและหายไปในทันที จากนั้นมันก็พูดว่า “เจ้าเป็นฝ่ายชนะแล้ว ความแข็งแกร่งของเจ้าถือว่ายอดเยี่ยมมาก เจ้าผ่านชั้นที่สองได้”

บันไดปรากฏอยู่ด้านหน้าและหลิงฮันก็เดินขึ้นไปชั้นที่สาม แต่ชั้นที่สามนั้นหลิงฮันไม่จำเป็นต้องทำการทดสอบและสามารถขึ้นไปชั้นต่อไปอีกได้ทันที

บนชั้นแรก หลิงฮันใช้เวลามากเกินไป ในขณะที่คนอื่นขึ้นไปชั้นสามกันหมดแล้ว แต่หลังจากที่เขาผ่านชั้นที่สองมา เขาก็เริ่มตามคนอื่นทัน

……

“ดูนั่น! หอคอยชั้นหกกำลังเปล่งแสง!”

“คนผู้นั้นเป็นใครกัน!”

“มันจะต้องเป็นเทพธิดาจื่อแน่นอนที่อยู่ในระดับเดียวกับหลัวป้าและหลินยู่ ในเมื่อพวกเขาทั้งสองคนสามารถผ่านชั้นห้าได้ แล้วทำไมเทพธิดาจื่อจะผ่านไม่ได้?”

“คนผู้นั้นอาจเป็นม้ามืดอย่างหม่าชิงก็ได้มิใช่หรือไง?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว่

ด้านนอก ทุกคนต่างส่งเสียงพูดคุยกัน และผู้อาวุโสในตำหนักเองก็รู้สึกเป็นกังวลเช่นเดียวกัน นั่นเป็นเพราะการแข่งขันระหว่างสำนักทั้งสี่ฝ่ายนั้นรุนแรงมาก แล้วสำนักฝ่ายไหนจะไม่อยากเอาชนะสำนักอีกสามฝ่ายที่เหลือกันล่ะ?

“หืม หอคอยชั้นห้าส่องแสงอีกแล้ว!”

“เจ้าคิดไปเองหรือเปล่า?”

“มันจะเป็นเช่นนั้นได้ยังไง? ข้ามั่นใจว่าหลังจากที่หอคอยกลับมาเป็นปกติก็เปล่งแสงอีกครั้ง”

“ใช่แล้ว แสงที่ส่องออกมาไม่ได้อยู่คงอยู่นานนัก แต่เห็นได้ชัดว่ามีอีกคนหนึ่งที่สามารถผ่านชั้นที่ห้าได้!”

“พระเจ้า การทดสอบครั้งนี้มีอัจฉริยะหลายคนยิ่งนัก แค่อัจฉริยะระดับหนึ่งดาวสองหรือสามคนก็ถือว่ามากแล้วแต่นี่กลับมีถึงห้าคน!”

“เฮ้อ ตอนแรกข้าอาจจะติดหนึ่งในสิบก็เป็นได้ แต่ตอนนี้คงหมดหวัง”

“เจ้าฝันหวานเกินไปแล้ว แม้จะเป็นก่อนหน้านี้ มันก็ไม่มีโอกาสที่เจ้าจะติดหนึ่งในสิบอันดับแรก!”

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ หอคอยชั้นที่หกก็ส่องแสง!

“หืม!”

ครั้งนี้ ทุกคนรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างยิ่งที่เห็นหอคอยชั้นที่หกส่องแสงอีกครั้ง ก่อนหน้านี้มีเพียงแค่หม่าชิงเท่านั้นที่สามารถผ่านขึ้นไปได้ และตอนนี้ก็มีอีกคนหนึ่งที่สามารถขึ้นไปได้

“หรือว่าจะเป็นเทพธิดาจื่อ?”

“น่าประหลาดใจยิ่งนักที่นางมีพรสวรรค์มากกว่าหลัวป้าและหลินยู่ซะอีก”

ยิ่งขึ้นไปได้สูงเท่าไร แสงสว่างก็จะคงอยู่นานขึ้นเท่านั้น ในขณะที่ชั้นแรกและชั้นที่สองจะส่องแสงแค่ครึ่งลมหายใจเท่านั้น แต่ชั้นที่หกจะส่องแสงนานอย่างน้องสิบลมหายใจก่อนที่จะจางหายไป

เหล่าผู้อาวุโสของสำนักนภาสีชาดฝ่ายเหนือรู้สึกพึงพอใจมาก อัจฉริยะระดับสองดาวสองคน เรื่องแบบนี้กี่ปีจะเกิดขึ้นกัน?

แต่ทันใดนั้น หอคอยชั้นที่หกก็ส่องแสงอีกครั้ง

“พระเจ้า อัจฉริยะระดับสองดาวคนที่สาม!”

“ใคร…เขาเป็นใครกัน?”

“หนึ่งในนั้นจะต้องเป็นเทพธิดาจื่อไม่ผิดแน่ แต่อีกคนคือใครกัน?”

หลัวป้ากัดฟันแน่น เขาไม่เคยคิดว่าจื่อหยุนเอ๋อจะเหนือกว่าเขาเลย และตระกูลจื่อเองก็ด้อยกว่าตระกูลหลัวเล็กน้อย และวางแผนที่จะขอจื่อหยุนเอ๋อแต่งงานหลังจากที่ได้กลายเป็นศิษย์ของสำนักนภาสีชาด

แล้วตอนนี้ล่ะ?

ถ้าจื่อหยุนเอ๋อเป็นอัจฉริยะระดับสองดาวจริง ตระกูลจื่อจะยอมรับการแต่งงานของเขาหรือไม่? แน่นอนว่าไม่ พวกเขาจะต้องหาสามีที่ดีกว่าให้นางอย่างแน่นอน

ไม่ เขาจะต้องหาทางออกอื่น ในเมื่อจื่อหยุนเอ๋อประเสริฐขนาดนั้น เขาจะปล่อยนางให้หลุดมือไปได้อย่างไร!

“พระเจ้า!”

“หอคอยชั้นที่ห้าส่องแสงอีกแล้ว!”

ทุกคนกลายเป็นมึนงง เมื่อเห็นหอคอยดาราขาวชั้นห้าส่องแสงอีกครั้ง

“อย่างไรก็ตาม ผู้คนกลุ่มสุดท้ายได้เข้าไปด้านในพร้อมกัน แต่คนคนนี้เพิ่งขึ้นมาถึงชั้นห้า เขาน่าจะทะลวงผ่านไปชั้นที่หกไม่ไหว” บางคนคาดเดา

หลายคนพยักหน้าเห็นด้วย เขาขึ้นมาถึงชั้นห้าช้าที่สุด แล้วจะมีความสามารถขึ้นไปชั้นที่หกได้อย่างไร?

เห็นได้ชัดว่าเขาด้อยที่สุดเลยขึ้นมาช้าที่สุด

แน่นอนคนที่พวกเขาพูดถึงคือหลิงฮัน และเขาดูไม่รีบร้อนแม้แต่น้อยที่จะขึ้นไปชั้นที่หก อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะเขาสามารถผ่านชั้นที่สามมาได้อัตโนมัติ ความเร็วของเขาจึงเริ่มเร็วขึ้นและตามคนอื่นทัน

เมื่อมาถึงจุดนี้ผู้คนจำนวนมากเลยทยอยออกมาจากหอคอยดาราขาวกันแล้ว หลังจากที่ไม่อาจฝ่าฟันขึ้นไปชั้นต่อไปได้

“ยังมีอีกสามคนอยู่ในหอคอย” ผู้อาวุโสของสำนักถามและจิตวิญญาณหอคอยก็เปล่าประกาศออกมา

หนึ่งในสามเห็นได้ชัดว่าเป็นจื่อหยุนเอ๋อ เพราะพวกเขายังไม่เห็นนางออกมาจากหอคอย แล้วใครจะไม่รู้จักไข่มุกแห่งเมืองจักรพรรดิ? อย่างไรก็ตามก็ไม่มีใครรู้ว่าอีกสองคนนั้นเป็นใคร

“หรือว่าเจ้าโง่หลิงจะผ่านชั้นห้าและกำลังขึ้นไปชั้นที่หก?” หลี่เหว่ยเหว่ยรู้สึกแปลกใจและกระทืบเท้า “นี่ข้าแพ้เขาอย่างนั้นรึ?”

ทันใดนั้นเอง หอคอยชั้นที่หกก็ส่องแสงขึ้นอีกครั้ง

อึก!

ก่อนหน้านี้หลิงฮันมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าจะผ่านขึ้นไปชั้นที่หกได้ และนางได้สบประมาทเขา นี่เป็นเหมือนกับการถูกตบหน้า!

“มีใครบางคนออกมาแล้ว!”

ที่ทางเข้าหอคอยดาราขาวเก้าชั้น มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมา แม้จะมีไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ทุกคนต่างรู้ว่าเขาคืออัจฉริยะที่สามารถขึ้นไปชั้นที่หกได้!

“ข้าจำเขาได้ เขาคือเฉิงฮ่าวเฟยจากตระกูลเฉิง!”

“ตระกูลเฉิง? เจ้าหมายถึงผู้อาวุโสเฉิงจากตระกูลเฉิงใช่หรือไม่?”

“หึ่ม ยังมีใครอื่นนอกเหนือจากผู้อาวุโสเฉิงอีกหรือไง?”

ภายในตำหนัก ชายชราคนหนึ่งส่ายหัวด้วยความผิดหวัง แม้ว่าฮ่าวเฟยจะขึ้นไปชั้นที่หกได้ แต่ก็แย่กว่าที่เขาคิดไว้เล็กน้อย

หืม จะว่าไปแล้วมีสามคนที่สามารถขึ้นไปถึงหอคอยชั้นที่หกได้หนิ?