Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 942

ราชินีที่เก้ามอบของขวัญให้บุรุษในที่สาธารณะ!

สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ผู้คนจากราชวงศ์ดาราหายนะแตกตื่น ดวงตาของพวกเขาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าตา มันเป็นความรู้สึกที่เหลือเชื่อและไม่อาจทำใจยอมรับได้

นอกจากนี้เมื่อหลายปีก่อนที่ราชินีที่เก้าจะปรากฏตัว ราชินีอีกแปดคนได้เข้าร่วมจักรวรรดิราชวงศ์ดาราหายนะเมื่อล้านปีก่อน หลังจากที่เวลาผ่านไปนาน ราชินีทั้งแปดคนก็ทะลวงผ่านระดับดาราแล้ว แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าพวกนางทะลวงผ่านถึงขั้นไหน ดังนั้น เมื่อราชินีที่เก้าปรากฏตัวออกมาให้เห็น ทุกคนต่างเชื่อว่าภายในหมื่นปีนางจะต้องกลายเป็นจอมยุทธระดับดาราอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นราชินีอีกแปดคนหรือราชินีที่เก้ามีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันคือไม่ยุ่งเกี่ยวกับบุรุษ

ในความคิดของทุกคน ราชินีที่เก้าก็ไม่มีข้อยกเว้น

ดังนั้น เมื่อทุกคนเห็นราชินีที่เก้ามอบเม็ดยาให้กับหลิงฮัน มันทำให้พวกเขาทุกคนรู้สึกตกใจมากและไม่อาจทำใจเชื่อได้

หลิงฮันรับขวดยาด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า “ขอบคุณท่านมากสำหรับเม็ดยา”

หลิงฮันรู้ดีว่าราชินีที่เก้านั้นยังไร้เดียงสามาก เพียงแค่เขาช่วยให้จักรวรรดิราชวงศ์ดาราหายนะเป็นผู้ชนะอันดับหนึ่งเลยทำให้ราชินีที่เก้าได้รับคำชมเชยจากจักรพรรดินี ซึ่งทำให้นางรู้สึกมีความสุขมากเลยต้องการแสดงความขอบคุณต่อหลิงฮัน

มันก็แค่นั้นเอง

“เอาล่ะ เจ้าอย่าตายอยู่ด้านในซะล่ะ แล้วพวกเราค่อยเจอกันใหม่” ราชินีที่เก้าโบกมือลาและวิ่งจากไปขณะถกกระโปรงขึ้นมา

หลินยู่อ้าปากกว้างเพียงพอที่จะใช้มือล้วงเข้าไปในปาก หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ต่อยไปที่หน้าอกของหลิงฮันและพูดว่า “ข้ารู้สึกอิจฉาเจ้ายิ่งนักและไม่คิดเลยว่าเจ้าจะชนะใจของราชินีที่เก้าได้ และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครกล้าคิดที่จะโจมตีเจ้าอีกต่อไป”

ราชินีที่เก้าถือได้ว่าเป็นตัวแทนของจักรพรรดินี ถ้านางโปรดปรานหลิงฮัน แล้วใครจะกล้าเคลื่อนไหว?

หลิงฮันเพียงแค่ยิ้มตอบ แต่ก็ส่ายหัวอยู่ในใจ มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะถูกฆ่าตายในเขตแดนลี้ลับ แล้วใครจะรู้ว่าใครเป็นคนฆ่า?

– แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับราชินีที่เก้า บางทีจักรพรรดินีอาจฆ่าทุกคนที่เข้าไปในเขตแดนลี้ลับด้วยความโกรธแค้น แต่ไม่มีทางที่จักรพรรดินีจะทำแบบนั้นเพื่อเขา!

หลิงฮันเก็บขวดยา เม็ดยาหยกกระจ่างจะช่วยเขาประหยัดเวลาฝึกฝนได้หลายปี ถึงแม้ตัวตนระดับพระเจ้าจะมีอายุขัยที่ยาวนาน แต่สำหรับเขาตอนนี้เม็ดยาหยกกระจ่างถือว่ามีประโยชน์อย่างยิ่ง

บางทีหลังจากที่เขาใช้เม็ดยาหยกกระจ่างมันอาจทำให้เขาบรรลุขีดจำกัดพลังต่อสู้ยี่สิบดาว

“หากเขตแดนลี้ลับมหาสมุทรสวรรค์ยังไม่เปิด เช่นนั้นข้าก็จะฝึกฝนมันที่นี่” หลิงฮันคิดในใจ

ในสายตาของทุกคน หลิงฮันน่าจะกลับออกมาได้อย่างปลอดภัยที่สุด ใครจะกล้าทำอะไรเขาได้ในเมื่อราชินีที่เก้าออกตัวขนาดนั้น และพวกเขาเชื่อว่าแม้แต่ผู้อาวุโสฝ่ายซ้ายกับฝ่ายขวา และแม่ทัพทั้งเจ็ดคนก็ยังไม่กล้า

เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้มุมปากของสุ่ยเยี่ยนยวี่กระตุกเล็กน้อย

หลิงฮันใช้กลืนเม็ดยาเข้าไปและโคจรทักษะหกธาตุเพื่อดูดซับพลังทันที

พลังปราณจากสวรรค์และปฐพีถูกชังจูงเข้ามาและห่อหุ้มร่างกายของหลิงฮัน

รากฐานวิญญาณหกธาตุชี้นำพลังวิญญาณทั้งหกธาตุและเปลี่ยนให้กลายเป็นพลังของเขา

เมื่อเห็นเส้นสายพลังปราณเหล่านั้น หลายคนต่างก็รู้สึกตกใจ

“แปลกยิ่งนัก เขาไม่ได้นั่งดูดซับพลังปราณธรรมดาหรอกใช่ไหม?” ใครบางคนกล่าว

“มันน่าทึ่งมาก ในตอนที่ข้าเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติ พลังปราณที่ข้ามีดูดซับได้มีความหนาแน่นเพียงแค่หนึ่งในสิบส่วนของเขาเท่านั้น”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ทั้งจอมยุทธระดับทลายมิติและจอมยุทธระดับภูผาวารีต่างก็รู้สึกตกตะลึง และไม่รู้สึกสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติที่ไม่มีใครเทียบได้

“หึ่ม ถึงแม้จะไร้พ่ายในหมู่จอมยุทธระดับทลายมิติ แต่เมื่อเขาทะลวงผ่านระดับภูผาวารีมันจะเป็นคนละเรื่องกันทันที”

“ใช่แล้ว ถึงแม้เขาจะขึ้นไปหอคอยชั้นที่แปดได้และเป็นอัจฉริยะระดับสี่ดาว แม้แต่อัจฉริยะระดับสองดาวก็ปราบเขาได้ ตราบใดที่เขายังไม่ทะลวงผ่านระดับภูผาวารี”

แน่นอนว่าหลิงฮันไม่สนใจเสียงนกเสียงกา ด้วยประสิทธิภาพของเม็ดยาหยกกระจ่างพลังปราณได้หลั่งไหลเข้ามาในร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่งและได้เปลี่ยนเป็นพลังให้กับเขา

พลังต่อสู้ของหลิงฮันเพิ่งขึ้นอย่างรวดเร็วและกำลังจะบรรลุระดับยี่สิบดาว

เนื่องจากหลิงฮันฝึกฝนเทคนิคเก้ามังกรทรราชบวกกับทรัพยากรบ่มเพาะพลังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เลยทำให้เขามีความก้าวหน้าที่รวดเร็วมาก

ในความเป็นจริงด้วยทรัพยากรบ่มเพาะพลังที่อุดมสมบูรณ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จอมยุทธระดับทลายมิติจะมีพลังต่อสู้ระดับยี่สิบดาว แต่ปัญหาคือจะแบกรับพลังดังกล่าวได้หรือไม่

หากห้วงวิญญาณไม่ใหญ่พอที่จะรองรับพลังดังกล่าว แล้วจะมีพลังต่อสู้มากมายไปทำไม?

หากฝืนที่จะทำเช่นนั้นร่างกายจะระเบิดตายอย่างแน่นอน

มันเหมือนกับคนที่มั่งคั่ง แต่เขามีโรคที่ไม่สามารถกินอาหารอร่อยและไม่สามารถสัมผัสภรรยาที่งดงามได้ แล้วเขาจะมีความมั่งคั่งไปเพื่ออะไร?

ทักษะหกธาตุคือประตูสุดท้ายเพื่อให้เขาสามารถรองรับพลังต่อสู้ยี่สิบดาว ตอนนี้เขาต้องการเพียงแค่เวลาเพื่อที่จะเติมเต็มพลังปราณในห้วงวิญญาณ

แล้วเมื่อครู่ราชินีที่เก้าเพิ่งมอบเม็ดยาหยกกระจ่างให้กับเขา ซึ่งมันจะทำให้เขาประหยัดเวลาไปได้มากเลยทีเดียว

เพียงแค่หนึ่งวันต่อมา หลิงฮันก็หยุดฝึกฝนและลืมตาขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

“หืม!” สุ่ยเยี่ยนยวี่รู้สึกตกใจ “เมื่อเจ้ามองมาที่ข้า มันทำให้ข้ารู้สึกเขินอายที่จะมองหน้าเจ้า”

หลิงฮันหัวเราะและพูดติดตลกว่า “มันเป็นเรื่องธรรมดาของคู่ใหม่ปลามัน”

สุ่ยเยี่ยนยวี่จ้องมองหลิงฮันด้วยตาขาว แต่ในไม่ช้านางก็รู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป

“จ…เจ้า…พลังต่อสู้ของเจ้าทะลวงผ่านยี่สิบดาวแล้ว?”

“สมแล้วที่เป็นภรรยาของข้า!” หลิงฮันกล่าวยกย่อง

ยี่สิบดาว!

สุ่ยเยี่ยนยวี่รู้สึกตกตะลึงจนลืมปฏิเสธคำพูดหยอกล้อของหลิงฮัน

นางรู้ว่าหลิงฮันจะทะลวงผ่านพลังต่อสู้ยี่สิบดาวได้สักวันหนึ่ง แต่ไม่คิดเลยว่าจะรวดเร็วขนาดนี้ ด้วยความสำเร็จของเขา…บางทีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตของเขาอาจทำให้ทุกคนต้องแหงนหน้ามอง!