Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 949

ลูกศรสีดำกลายเป็นลำแสงแล้วพุ่งไปที่ด้านหลังของชายหนุ่ม

ลูกศรที่ถูกยิงออกมารวดเร็วเกินไป มันมีความเร็วเกือบเทียบเท่ากับจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุด

“เฒ่าหยาง!” ชายหนุ่มส่งเสียงกรีดร้อง

เขารีบหันหลังกลับและรีบนำดาบออกมาเพื่อป้องกันลูกศรที่พุ่งเข้ามา

แต่ว่าลูกศรที่พุ่งออกไปของหลิงฮันเกิดจากความสามารถระดับศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือเนตรแห่งสัจธรรมที่ใช้เพื่อเล็งหาจุดอ่อนของอีกฝ่าย บวกกับลูกศรที่สร้างขึ้นมาจากแร่เหล็กระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นหนึ่ง

ปัง ลูกศรสีดำพุ่งผ่านดาบของเขาไปและปักลงบนไหล่ของเขา ในไม่ช้าก็มีโลหิตพุ่งไหลออกมา

“อ๊าก-” สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปทันที พลังทำลายล้างของมันทำให้ร่างกายของเขาครึ่งหนึ่งได้รับความเสียหาย่

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่สามารถสังหารชายหนุ่มคนนี้ได้ ตัวตนระดับพระเจ้าแข็งแกร่งมาก ชายหนุ่มเดินโซเซไปมา แล้วนำขวดยาออกมาเทราดบาดแผล ทันใดนั้นเอง แสงสีฟ้าก็เปล่งประกายและบาดแผลของเขาก็ฟื้นสภาพอย่างรวดเร็ว

แต่นี่ทำให้เขารู้สึกปวดใจมาก ขวดยาที่ช่วยชีวิตเขาเมื่อครู่ได้รับมาจากตระกูล มันคือหยดสมานแผลศักดิ์สิทธิ์ไม่เพียงแค่หายากเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้ได้ครั้งเดียวในชีวิตด้วย หากใช้ครั้งที่สองจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ซึ่งหมายความว่าหากเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกครั้ง เขาจะไม่มีโอกาสกลับมามีชีวิตรอดอีกครั้ง

หยดสมานแผลศักดิ์สิทธิ์ที่แสดงประสิทธิภาพของมันออกมาทันที ทำให้ร่างกายของเขาฟื้นสภาพด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์

แต่ในขณะนั้นเอง เขาเห็นเงาดำนับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาล้อมรอบเขาเหมือนกับลูกศร

ในตอนนี้ เขาเห็นหลิงฮันกับสุ่ยเยี่ยนยวี่เท่านั้นที่เป็นตัวอันตราย แต่ใครจะคิดว่าจะมีบุคคลที่สามเข้ามาแทรกแซง? เขาไม่ได้ระวังตัวแม้แต่น้อยและถูกเงาดำนั้นจับทันที

แต่หากดูให้ดีเงาดำพวกนั้นคือกิ่งก้านของต้นไม้ในหุบเขา

ต้นไม้ปีศาจ!

“อ๊าก!” ชายหนุ่มกรีดร้องอีกครั้ง กิ่งก้านของต้นไม้ปีศาจพุ่งเข้าใส่บาดแผลของเขาและกำลังดูดพลังของเขาไม่หยุด

ความแข็งแกร่งของต้นไม้ปีศาจนี้น่ากลัวมาก แม้ว่าเขาจะถูกพันธนาการอย่างเหนียวแน่น แต่ถ้าจะหลุดพันธนาการจากมันได้จะต้องจ่ายมหาศาล แต่สถานการณ์ในตอนนี้เขาจะหลุดพ้นพันธนาการของมันได้อย่างไร?

ร่างกายของเขาเริ่มเหี่ยวแห้งอย่างรวดเร็ว หลังจากถูกต้นไม้ปีศาจดูดซับพลังด้วยความเร็วที่มองเห็นด้วยตาเปล่า

“ต้นไม้ปีศาจ เจ้ากล้า!” ชายชราจากตระกูลหยางเลิกสนใจหลิงฮัน และรีบหันปลายกระบี่ไปที่ต้นไม้ปีศาจทันที

ถึงแม้ชายชราจะแข็งแกร่งมาก แต่ก็ไม่สามารถจัดการหลิงฮันได้ นั่นเป็นเพราะกายหยาบของหลิงฮันแข็งแกร่งเกินไป แต่ต้นไม้ปีศาจไม่ใช่หลิงฮันเสียหน่อย หลังจากที่ชายชราใช้กระบี่ฟาดฟันใส่กิ่งก้านของต้นไม้ปีศาจ ในไม่ช้ามันก็รีบล่าถอยหนีไปทันที

ชายหนุ่มที่ถูกดูดพลังไปจากต้นไม้ปีศาจ ในตอนนี้ร่างกายของเขาดูเหี่ยวแห้งมาก และไม่เหมือนมนุษย์อีกต่อไป ราวกับศพที่ถูกทิ้งให้แห้งมากกว่า

“อ๊ากกกกกก!” ชายชราเพิ่งยกร่างของชายหนุ่มขึ้นมา แต่ในขณะนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากด้านหลัง และเมื่อหันหลับไปมอง เขาก็เห็นชายหนุ่มอีกคนหนึ่งถูกดาบของสุ่ยเยี่ยนยวี่แทงทะลุหัวใจ อีกฝ่ายไม่มีทางรอดอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้น ชายชราโกรธจนเนื้อตัวสั่นไปหมด

เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น อีกฝ่ายเป็นแค่จอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้นและจอมยุทธระดับทลายมิติเท่านั้น แต่ทำไมถึงเป็นพวกเขาที่เป็นฝ่ายสูญเสีย?

ความสามารถของเขาถือว่าไม่ธรรมดา แต่หลังจากที่เขาผลีผลามทะลวงผ่านระดับภูผาวารีทำให้เขาหมดศักยภาพ แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น ตระกูลก็ยังคงสนับสนุนเขาและมอบผลึกภูผาวารีจำนวนมากให้กับเขา เพื่อปลุกปั่นให้เขาเป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุดที่ไร้พ่าย และหารายได้เข้าตระกูล อย่างเช่น ผลึกภูผาวารี

ในช่วงหมื่นปีที่ผ่านมา เขาทำแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วนและราบรื่นทุกครั้ง แต่ครั้งนี้…มันเป็นการสูญเสียที่ใหญ่เกินไป!

หนึ่งในสองทายาทตระกูลหลางถูกฆ่าตาย ส่วนอีกคนเกือบถูกฆ่าตาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาจะอธิบายต่อตระกูลหลางฟังได้อย่างไร?

แววตาของเขาลุกโชนด้วยเปลวเพลิงและตะโกนว่า “เจ้าพวกสารเลว!”

หลิงฮันส่ายหน้าและพูดว่า “เจ้าเป็นคนเข้ามาหาเรื่องพวกข้าก่อนเอง”

ชายชราวางชายหนุ่มลงบนพื้น สภาพของเขาในตอนนี้มันไม่มีความหมายที่จะพากลับตระกูล ตอนนี้เขาจะต้องแก้แค้นอีกฝ่ายให้ได้!

แม้เขาจะไม่สามารถสังหารเจ้าเด็กนี่ได้ แต่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาจะไม่สามารถสังหารได้เหมือนกัน?

หลิงฮันเดินไปอยู่ด้านหน้าสุ่ยเยี่ยนยวี่และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าจะปกป้องเจ้าเอง”

สุ่ยเยี่ยนยวี่ถึงกับพูดไม่ออก เจ้าเป็นแค่จอมยุทธระดับทลายมิติทำไมข้าต้องให้เจ้าปกป้องด้วย? ช่วยไม่ได้ที่นางจะคิดแบบนั้น แต่ถ้าหลิงฮันทะลวงผ่านระดับภูผาวารีแล้ว เขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนกัน?

“ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าข้าจะแข็งแกร่งแค่ไหนหลังจากทะลวงผ่านระดับภูผาวารี” หลิงฮันพยักหน้า

“นี่เจ้ารู้ได้ไงว่าข้ากำลังคิดอะไรอยู่?” สุ่ยเยี่ยนยวี่รู้สึกตกตะลึง

“มันเขียนไว้บนใบหน้าของเจ้า”

ชายชราตระกูลหลางคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว “พวกเจ้าไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาเลยอย่างนั้นรึ?”

เขากระโจนไปข้างหน้าพร้อมกับกระบี่ที่อยู่ในมือทันที

หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “เอาล่ะ พวกเราจะร่วมมือกันเหมือนกับก่อนหน้านี้”

“อืม!” สุ่ยเยี่ยนยวี่พยักหน้า ก่อนหน้านี้ที่นางร่วมมือกับหลิงฮัน ทั้งสองคนได้สังหารสัตว์อสูรไปจำนวนมาก

ปัง พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ชายชราจากตระกูลหลางก็แข็งแกร่งจริงๆ หลังจากที่ต่อสู้ระยะประชิดกัน ทำให้หลิงฮันไม่มีโอกาสใช้ทักษะศรฆ่ามังกรทะลวงดารา และใช้ได้แค่ทักษะจิตเจ็ดสังหาร แต่เห็นผลไม่ค่อยชัด

ชายชราฝึกฝนบ่มเพาะพลังมานานนับหมื่นปี ดังนั้นจิตวิญญาณของเขาจึงมีความแน่วแน่และมั่นคงมาก ยากที่จะหวั่นไหว

และชายชรากำลังจ้องมองไปที่สุ่ยเยี่ยนยวี่ ความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าสุ่ยเยี่ยนยวี่มาก ดังนั้นหลิงฮันจึงไม่กล้าใช้ทักษะศรฆ่ามังกรทะลวงดารา แม้เขาจะสร้างโอกาสได้ แต่ก็มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะโดนสุ่ยเยี่ยนยวี่

ภายใต้แรงกดดันของชายชรา สุ่ยเยี่ยนยวี่รีบปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาทันที ถึงอย่างนั้นช่องว่างระหว่างนางกับชายชราก็ยังคงมีขนาดใหญ่อยู่ดี

หลังจากที่ปะมือกันเพียงแค่หนึ่งร้อยกระบวนท่า สุ่ยเยี่ยนยวี่ก็ได้รับบาดเจ็บ

ตอนนี้นางได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ถ้าการต่อสู้ยืดเยื้อมากไปกว่านี้ มันอาจทำให้นางได้รับบาดเจ็บหนักถึงขั้นเสียชีวิตก็เป็นได้

ตอนนี้ชายชรามีเพียงแค่ความคิดเดียวเท่านั้นคือสังหารสุ่ยเยี่ยนยวี่ให้ได้ อย่างน้อยก็ลดความโกรธแค้นของเขาได้ครึ่งหนึ่ง

หลิงฮันขมวดคิ้วและในที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้

เขาจะยืนดูสุ่ยเยี่ยนยวี่ตายได้อย่างไร?

ทักษะจิตเจ็ดสังหาร!

ภายใต้การโจมตีจากทักษะจิตเจ็ดสังหารครั้งนี้ ชายชราชะงักไปชั่วครู่และทำให้สุ่ยเยี่ยนยวี่ผ่อนคลายขึ้นมาเล็กน้อย หากเขาไม่เคลื่อนไหว นางจะทนการโจมตีของชายชราต่อไปได้หรือไม่?

หลิงฮันใช้สัมผัสสวรรค์เข้าครอบงำอีกฝ่ายทันที และพาเข้าไปในหอคอยทมิฬในพริบตา

ในขณะที่สุ่ยเยี่ยนยวี่กำลังจะโจมตีอีกฝ่าย นางก็พบว่าเป้าหมายที่นางจะโจมตีนั้นได้หายไปแล้ว และช่วยไม่ได้ที่นางจะอ้าปากด้วยความประหลาดใจและพูดว่า “เขาหายไปไหนแล้ว?”

หรือว่าชายชราจะเคลื่อนที่ในพริบตาได้?