Alchemy Emperor of the Divine Dao - ตอนที่ 962

ที่โหยวเฮ่าแปลกใจก็คือทำไมการที่หลิงฮันข้ามทะเลสาบ ทุกคนถึงได้สนใจเขาขนาดนั้น

บ้ารึเปล่า?

โหยวเฮ่ารู้สึกอับอาย เขาต่างหากที่เป็นคนที่ข้ามทะเลสาบได้สำเร็จ ผู้คนควรจะสนใจเขามากกว่าไม่ใช่รึไง?

หรือหลิงฮันจะเป็นทายาทของตัวตนระดับสูง?

จิตใจของเขาห่อเหี่ยวเล็กน้อยเมื่อรู้ว่ามีคนแย่งชิงความโดดเด่นไป สีหน้าของเขามืดมนและตัดสินใจว่าเมื่อหลิงฮันกลับมาเขาจะสอนบทเรียนให้หลาบจำ

ต่อให้อีกฝ่ายเป็นทายาทของตัวตนระดับสูง ตราบใดที่เขาไม่สังหารอีกฝ่ายต่อหน้าสาธารณะชนก็ไม่มีปัญหา

พลังของหลิงฮันเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ครั้งนี้ความเร็วในการก้าวเดินของเขาจึงว่องไวยิ่งขึ้น แต่การที่เขาก้าวได้ว่องไวยิ่งขึ้นก็ทำให้ผู้คนตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

ต้องรู้ก่อนว่านี่คือครั้งที่สองที่หลิงฮันข้ามทะเลสาบ

ศักยะภาพของเขาไม่ด้อยไปกว่าจ้าวหลุน!

ยิ่งกว่านั้นเมื่อตอนที่จ้าวหลุนข้ามทะเลสาบครั้งที่สองเขายังบรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุดแล้ว!

แต่พลังบ่มเพาะของหลิงฮันยังไม่บรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นปลายเลย นั่นหมายถึงเขายังมีช่องว่างให้พัฒนาเพิ่มอีก เขาอาจจะสามารถข้ามทะเลสายครั้งที่สาม… หรืออาจจะครั้งที่สี่!

หลิงฮันก้าวมาถึงสิบก้าวสุดท้าย ซึ่งในที่สุดเขาก็เริ่มรู้สึกกดดัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังก้าวต่อไปได้อย่างมั่นคง

เก้าสิบแปด เก้าสิบเก้า หนึ่งร้อย!

เท้าของเขาสัมผัสกับเกาะอีกครั้ง

ทุกคนจับใบหน้าของตนเองด้วยความตกตะลึง

ทันทีที่หลิงฮันก้าวถึงเกาะเป็นครั้งที่สอง ทุกคนก็ยอมรับแล้วว่าหลิงฮันมีพรสวรรค์ยิ่งกว่าจ้าวหลุน

เมื่อใดที่ข่าวเรื่องนี้แพร่ออกไป เป็นไปได้ว่าทั่วทั้งเมืองจักรพรรดิจะต้องสั่นสะท้าน

หลิงฮันเอื้อมไปคว้าผลึกภูผาวารีและนำทองคำก่อเกิดผลาญโลหิตออกมา เขาต้องการจะคว้าผลึกอีกก้อนไปด้วย แต่เมื่อทองคำก่อเกิดผลาญโลหิตสัมผัสกับผลึกภูผาวารีมันก็ถูกผลักออกไปสามารถรัดผลึกเอาไว้ได้

‘พรึบ’ หลิงฮันถูกพลักกระเด็นกลับฝั่งอีกครั้ง

เจ้าหมอนี่ข้ามทะเลสาบได้สำเร็จจริงๆ?

สีหน้าของโหยวเฮ่ามืดมนกว่าเดิม ในตอนแรกเขาเป็นคนเดียวที่ข้ามทะเลสาบได้สำเร็จ แต่ตอนนี้กลับมีอีกคนที่มากแย่งรัศมีความโดดเด่นของเขาแล้ว

เขารู้สึกหงุดหงิดและเดินไปหาหลิงฮันทันที เขาปรบมือพร้อมกับกล่าว “ยินดีด้วย! เจ้าก้าวไปถึงเกาะสำเร็จเป็นคนที่สองหลังจากข้า แม้เจ้าจะใช้เวลานานกว่าข้าแต่ก็พอจะแย่งแสงอันเฉิดฉายได้อยู่บ้าง”

ผู้คนที่อยู่ที่นี่มานานต่างหลัวเราะออกมา พวกเขาเห็นตั้งแต่แรกว่าหลิงฮันด้าวไปยังเกาะได้ถึงสองครั้ง แล้วการที่ไปยังเกาะเป็นครั้งที่สองได้นั้นหมายถึงอะไร? เขาคืออัจฉริยะที่ไม่ด้อยไปว่าอัจฉริยะในรอบพันปี จ้าวหลุน!

เจ้าเดินไปถึงเกาะได้แค่ครั้งเดียวแต่เจ้ากล้าพูดว่าหลิงฮันพอจะแย่งแสงอันเฉิดฉายของเจ้างั้นรึ

โหยวเฮ่าแสดงสีหน้าเขิยอายก่อนจะกล่าวอย่างเย็นชา “พวกเจ้าหัวเราะอะไร? มีเรื่องอันใดน่าขำงั้นรึ?”

“โอ้ เจ้าหนุ่ม เจ้าคงยังไม่รู้สินะว่าก่อนหน้านี้หลิงฮันได้ก้าวไปถึงเกาะมาแล้วครั้งนึง” ชายชราคนหนึ่งกล่าว เป็นเพราะที่นี่ทุกคนล้วนแต่เป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้น ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าตั้งตนเป็นผู้อาวุโส

พรวด!

โหยวเฮ่าสำลักออกมา ใบหน้าของเขาแสดงออกว่าไม่อยากจะเชื่อ

เขาจะเชื่อลงได้อย่างไร? คิดว่าเขาไม่รู้รึไงว่าหลังจากเดินถึงเกาะแล้วครั้งหนึ่ง แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเดินไปยังเกาะได้อีกครั้ง ในรอบพันปีที่ผ่านมามีเพียงจ้าวหลุนเพียงคนเดียวที่ทำได้

นอกจากนี้หลิงฮันก็ยังไม่บรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นปลายเลยด้วยซ้ำ ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง นั่นไม่ได้หมายความว่าเมื่อหลิงฮันบรรลุขั้นต้นชั้นสูงสุด เขาอาจจะไปถึงเกาะครั้งที่สามได้สำเร็จหรอกรึไง?

“ไร้สาระ! พวกเจ้าจะต้องล้อข้าเล่นแน่!” เขาส่ายหัวไปมา

“ฮ่าๆๆ” ผู้คนเริ่มหัวเราะมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ที่จริงหากพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง พวกเขาก็คงจะทำใจเชื่อไม่ลงจริงๆว่าหลิงฮันจะแข็งแกร่งเช่นนี้

หลังจากถูกผู้คนมากมายหัวเราะ โหยวเฮ่าก็เชื่อในที่สุดว่าเขาทำเรื่องน่าขายน่าลงไปแล้ว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงและจ้องมองไปยังเกาะกลางทะเลสาบ เขากัดฟันและกระโดดไปยังทิศทางนั้นเพื่อท้าทายการก้าวไปยังเกาะครั้งที่สอง

สิบก้าวแรกเขายังพอฝืนเดินได้ด้วยความยากลำบาก ร่างของเขาสั่นสะท้านทุกๆย่างก้าว

‘ตูม’ ร่างของโหยวเฮ่าตกลงไปในทะเลสาบ

เขาร้องโอดครวญและรีบกลับมายังชายฝั่งทันที

ล้มเหลว…

เนื่องจากตำแหน่งที่ตกลงไปไม่ไกลเท่าไหร่ เขาจึงกลับมายังชายฝั่งได้โดยไม่บาดเจ็บสาหัส แต่ที่สาหัวจริงๆก็คือการเสียหน้า!

เขาเทียบกับหลิงฮันไม่ได้!

หลิงฮันยิ้มให้กับอีกฝ่าย แค่การไปถึงเกาะครั้งแรกก็ยากลำบากมากแล้ว เขาตั้งสติอีกครั้งและครุ่นคิดถึงการไปยังเกาะครั้งที่สาม

ด้วยพลังของเขาในตอนนี้… คงเป็นไปไม่ได้

เพียงแต่ว่าเขายังมีผลึกภูผาวารีอยู่อีกสองก้อน แถมมันยังเป็นผลึกที่มีความสามารถพิเศษของแรงโมถ่วงอีกด้วย มันจะสามารถต้านทานพลังแรงโน้มถ่วงของทะเลสาบได้หรือไม่?

ต้องลองดูดซับดูก่อน

หลิงฮันนำผลึกภูผาวารีแรงโน้มถ่วงออกมาและกำไว้ในมือ

ผู้คนมากมายแววตาเปลี่ยนเป็นสีแดง แต่เพราะหลิงฮันมีกายหยาบที่แข็งแกร่งและมีหูเฟยหยินยืนอยู่ข้างๆ พวกเขาเลยไม่กล้าลงมือ

“นายน้อย ไปกันเถอะ” บ่าวรับใช้ชราสองคนกล่าว โหยวเฮ่าในตอนนี้มีผลึกภูผาวารีพิเศษอยู่ในครอบครอง ทั้งสองจึงเกรงว่าจะตกเป็นเป้าหมายของใครหลายคน

โหยวเฮ่ามองหลิงฮันอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้าและกล่าว “อืม!” ถ้าหากเขาดูดซับผลึกภูผาวารีแรงโน้มถ่วงที่นี่ โอกาสที่จะตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นนั้นสูงมาก

หลิงฮันเริ่มดูดซับพลังของผลึกภาวารี ภายในตันเถียนของเขาวารีได้ถูกสร้างขึ้นทีละช้าๆ

หลิงฮันตกตะลึงเล็กน้อยเพราะเขาพบว่าบนภูผาวารีของเขามีพลังของแรงโมถ่วงปรากฏขึ้นมา ในตอนแรกมันเป็นเพียงรูปร่างเหมือนกับเม็ดตัว แต่เมื่อเขาดูดซับผลึกภูผาวารีไปเรื่อยๆพลังแรงโน้มถ่วงก็ค่อยๆกลายเป็นรูปแบบอักขระที่ลึกซึ่ง

นี่คือรูปแบบอักขระศักดิ์สิทธิ์