Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 183 แผนที่ RPG
บทที่ 183 แผนที่ RPG
วันขึ้นหกค่ำเดือนหนึ่งตามปฏิทินจีน เฉินโม่กลับไปยัง Experience Store ที่ปักกิ่ง
เมืองหลวงของจีนกำลังต้อนรับผู้คนจำนวนมาก ผู้คนที่ออกจากปักกิ่งเมื่อปีก่อนได้รีบกลับจากทั่วประเทศเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับงานในปีใหม่
ความวุ่นวายในปีก่อนจบลงแล้ว ผู้คนที่เพิ่งเสร็จสิ้นการพักร้อนประจำปียังคงสับสนเล็กน้อย หลายคนตามท้องถนนดูเหมือนจะยังไม่ได้สติเต็มที่เท่าไรนัก
เฉินโม่เปิดประตู Experience Store และเข้าไปด้านใน
ถึงหายไปนานกว่าหนึ่งสัปดาห์แต่ทุกอย่างยังดำเนินไปตามปกติ เฉินโม่ย้ายเก้าอี้คอมพิวเตอร์ของชั้นหนึ่งกลับเข้าตำแหน่ง จากนั้นก็รีบหาผ้ามาเช็ดโต๊ะ เช็ดเก้าอี้นวด จัดวางโทรศัพท์มือถือและแท็บเล็ตทั้งหมดบนเก้าอี้นวดอย่างเรียบร้อย
โดยปกติจะมีคนรับผิดชอบเรื่องทำความสะอาดในร้าน แต่สองสามวันนี้ร้านปิดเนื่องจากฉลองวันปีใหม่จีน ดังนั้นจึงยังคงมีฝุ่นสะสมอยู่เล็กน้อย
เฉินโม่ทำความสะอาดอย่างระมัดระวัง อย่างไรนี่ก็เป็น Experience Store แรกของเขาที่อยู่กับเขามาตั้งแต่วันที่ไม่มีอะไรเลยจนตอนนี้ได้รับความสำเร็จเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งมันทำให้เขามีความผูกพันกับที่แห่งนี้มาก
“ผู้จัดการ กลับมาแล้วเหรอ” เสียงหนึ่งดังขึ้น
เฉินโม่หันกลับไปมอง โจวจัวยืนมองอยู่ตรงประตูร้านด้วยความประหลาดใจ
“อืม เพิ่งกลับมาน่ะ สุขสันต์วันตรุษจีนนะ มาดื่มกันสักหน่อยไหม” เฉินโม่หยิบกระป๋องโค้กแล้วโยนให้โจวจัว
โจวจัวรับเครื่องดื่ม “ขอบคุณ สุขสันต์วันตรุษจีนเช่นกันครับ”
โจวจัวเป็นคนที่นี่และอาศัยอยู่ละแวกนี้ วันนี้เขาออกมาเดินเล่นหลังอาหารเย็นและบังเอิญเห็นว่าประตู Experience Store ของเฉินโม่เปิดอยู่
โจวจัวรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะปกติเฉินโม่จะยุ่งมาก โจวจัวอยากเล่นเกมกับเขาแต่ก็หาโอกาสไม่ได้ โชคดีที่ Experience Store ค่อนข้างว่างเนื่องจากเพิ่งผ่านวันตรุษจีนมา
โจวจัวเปิดเครื่อง “ผู้จัดการ คุณช่วยสอนผมได้ไหม”
เฉินโม่ยิ้ม “ได้สิ ผมว่างอยู่พอดี”
เปิดคอมพิวเตอร์ เข้าสู่ระบบเกม สร้างห้องส่วนตัว จากนั้นก็เริ่มเกม
หนึ่งชั่วโมงต่อมา โจวจัวกด GG เป็นครั้งที่สาม
เจ้าอ้วนเกาหัวด้วยความสับสน “ไม่เล่นแล้ว ช่องว่างเยอะเกินไป ไม่สนุกเลย”
หลังจากเล่นสามรอบในหนึ่งชั่วโมง เผ่าอันเดดของโจวจัวถูกเอลฟ์ อันเดดและออร์คของเฉินโม่บดขยี้ทั้งสามครั้ง
เฉินโม่พูด “ก็ไม่เลวนี่ ระดับของคุณดีขึ้นเยอะเลย”
โจวจัวทำอะไรไม่ถูก “แต่ระดับก็ยังห่างชั้นมากเกินไป ผมขอกลับไปศึกษาวิดีโออย่างละเอียดก่อน”
เฉินโม่พูด “อันที่จริง แมงมุมเกราะน้ำแข็งของนายในตอนนี้ค่อนข้างโอเค ใช้ได้ดีแต่รายละเอียดบางอย่างไม่ได้รับการจัดการที่ดีเท่าไร ผมแนะนำให้นายเล่นเผ่าพันธุ์อื่นเพื่อทำความเข้าใจคู่ต่อสู้ของนายให้มากขึ้น บางครั้งลองจับคู่ต่อสู้เพื่อฝึกฝน มันจะทำให้นายได้เรียนรู้อะไรมากมาย”
เฉินโม่อธิบายกลยุทธ์และรายละเอียดบางอย่างให้โจวจัว โจวจัวพอฟังแล้วก็พยักหน้ารัว เขารู้สึกได้เรียนรู้อะไรมากมาย
“เราจะเล่นอะไรกันต่อไป”
เฉินโม่มองไปที่เกมบนคอมพิวเตอร์ใน Experience Store
เกมอย่าง ‘Warcraft’ ที่มีความลึกมากที่สุดค่อนข้างที่จะน่าเบื่อ สำหรับเกมอื่นๆ อย่าง ‘Plants vs. Zombies’ ‘Wulin Legend’ และ ‘Onmyoji’ ไม่ค่อยดึงดูดเฉินโม่เท่าไรนัก
โจวจัวแนะนำ “ลองเล่นแผนที่ RPG ใน ‘Warcraft’ ไหม มีแผนที่ที่ได้รับความนิยมมากในช่วงนี้ ผมลองเล่นแล้วมันสนุกมาก”
เฉินโม่พยักหน้า “ได้สิ”
โจวจัวรีบหาแผนที่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็สร้างห้องบนอินเทอร์เน็ต และเชิญเฉินโม่เข้ามา
และเมื่อมีผู้เล่นข้างนอกอีกสองคนเข้ามา ห้องก็เต็ม
เฉินโม่มองดู แผนที่ RPG นี้มีชื่อว่า ‘Sacred Realm’ ฉากหลังของเรื่องราวดัดแปลงมาจากนิยายแฟนตาซีตะวันตกในชื่อเดียวกัน ในแผนที่นี้ผู้เล่นสี่คนจะสวมบทบาทเป็นพาลาดิน พ่อมด โจรและนักธนู พวกเขาจะสำรวจแผนที่ก่อนที่จะเอาชนะบอสผู้ชั่วร้ายที่อยู่เบื้องหลังเพื่อช่วยโลก
โจวจัวพูด “ผู้จัดการ คุณมีการจัดการที่ดีกว่าควรเล่นเป็นพ่อมดนะ ผมจะเล่นพาลาดินเพื่อให้เลือดกับทุกคน”
เฉินโม่เลือกพ่อมด และเริ่มสัมผัสแผนที่ RPG นี้กับโจวจัวกับผู้เล่นอีกสองคน
โดยทั่วไปแผนที่นี้ทำได้ดี ในฟอรัมอย่างเป็นทางการของ ‘Warcraft’ แผนที่นี้อยู่ในอันดับต้นๆ มาตลอด ซึ่งมีผู้เล่นจำนวนมากที่เล่นและมีกลยุทธ์มากมาย
การตั้งค่าระดับเกมสมเหตุสมผล ระบบการต่อสู้และระบบตัวเลขก็สมบูรณ์แบบ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเกมนี้เป็นธีมแฟนตาซีตะวันตกซึ่งเข้ากันได้ดีกับทรัพยากรศิลปะของ ‘Warcraft’ หลังใช้ทรัพยากรในเกมก็แทบจะเป็นเกมที่สมบูรณ์แบบซึ่งไม่เกิดความรู้สึกขัดแต่อย่างใด
มีหมู่บ้านมนุษย์ เมืองเอลฟ์บนเกาะโดดเดี่ยว และดินแดนแห่งความตายอันน่าสะพรึงกลัว การผจญภัยมากมายทำให้ผู้เล่นรู้สึกดื่มด่ำอย่างเหลือเชื่อ
เฉินโม่อดไม่ได้ที่จะชื่นชม “มันเป็นงานที่ยอดเยี่ยม ผู้เขียนคนนี้มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับแฟนตาซีตะวันตก”
โจวจัวพยักหน้า “ใช่ เหตุผลหลักคือเขาใช้เรื่องราวจาก ‘Sacred Realm’ ดังนั้นมันจึงไม่น่าตกใจเหมือนเกมแฟนตาซีตะวันตกเกมอื่นๆ ในจีน แต่น่าเสียดายที่ผู้แต่งไม่มีสิทธิ์ในผลงาน ดังนั้นเราจึงถือว่ามันเป็นแฟนเวิร์คเท่านั้นและไม่สามารถสร้างเป็นเกมโดยเสียค่าธรรมเนียมได้”
เฉินโม่ถาม “ ‘Sacred Realm’ ในต่างประเทศไม่ได้ถูกแปลงเป็นเกมเหรอ ไม่มีเวอร์ชันภาษาจีนด้วย?”
โจวจัวพูด “มันก็มีอยู่หรอก แต่เป็นแค่เกม VR เล็กๆ เท่านั้น ดูเหมือนว่าบริษัทเกมที่ซื้อลิขสิทธิ์ไปในตอนนั้นจะประสบปัญหาทางการเงินเลยเร่งทำเกม VR ขึ้นลวกๆ ผลกลายเป็นว่าไม่สามารถสร้างโลกใบใหญ่ขนาดนั้นได้ ถึงเกมนี้จะทำได้ดีในต่างประเทศ แต่ไม่ค่อยเป็นที่นิยมในจีน”
“”นอกจากนี้ เกมนั้นแตกต่างจากแผนที่ RPG นี้ เกม MMORPG ขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ตอนนี้มีปัญหาไม่สนุกพอ เช่นเดียวกับ ‘Warcraft’ ตรงที่การฆ่ามอนสเตอร์ในระดับเดียวกันนั้นต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แม้ว่าจะค่อนข้างสมดุลและสมจริง แต่ก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าเบื่อ”
“ผมคิดว่าเหตุผลที่แผนที่ RPG เป็นที่นิยมมากก็เพราะมันสนุกมาก การฆ่ามอนสเตอร์จำนวนมากในครั้งเดียวราวกับหั่นผักนั้นมันน่าตื่นเต้นมาก”
เฉินโม่พยักหน้า
อันที่จริง ในโลกนี้นักออกแบบเกมหลายคนค่อนข้างหวาดระแวงเกี่ยวกับเกม VR ท้ายที่สุดแล้ว เกม VR เป็นเกมระดับไฮเอนด์ นักออกแบบเกมจำนวนมากในโลกนี้จึงต้องการพัฒนาเกมขนาดใหญ่ และปฏิกิริยาแรกคือการสร้าง VR
แต่การสร้างเกม VR นั้นเสี่ยงเกินไป การพัฒนาโลกใบเดิมในเกมคอมพิวเตอร์ใน VR มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นสิบเท่า และหากใช้จำนวนเงินที่เท่ากันนั้นสามารถสร้างโลกของเกมให้มีขนาดเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น ทำให้เนื้อหาลดลงอย่างมาก
ดังนั้นสำหรับนักพัฒนาเกมทั่วไป ค่อนข้างปลอดภัยที่จะทำเกมฝั่งคอมพิวเตอร์ก่อน แล้วค่อยพิจารณาย้ายไปยังแพลตฟอร์ม VR หลังจากประสบความสำเร็จ
เฉินโม่และโจวจัวต่างเล่นได้ดี โจวจัวได้ศึกษาแผนที่นี้มาพอสมควรหลังจากเล่นไปเกือบชั่วโมงในที่สุดเขาก็เคลียร์ด่านได้
เฉินโม่พูด “นายเล่นไปก่อนนะ ผมจะตรวจสอบข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตและคิดเกี่ยวกับเกมใหม่”
โจวจัวได้สติขึ้นมาฉับพลัน “อา เกมใหม่เหรอครับ ผู้จัดการคิดเกมใหม่ออกแล้วเหรอ”
เฉินโม่พยักหน้า “อืม ก็ประมาณนั้น”
………………………
