Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 222 Building Block

บทที่ 222 Building Block

ชั้นหนึ่งของ Experience Store เฉินโม่กำลังเซ็นรับสินค้าชิ้นใหญ่

กล่องใบใหญ่นี้ใหญ่เกินไปจริงๆ สูงเท่าครึ่งคน ไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน

ซูจิ่นอวี๋ถามด้วยความสงสัย “ผู้จัดการ มีอะไรอยู่ในนี้บ้างเหรอคะ คนส่งของบอกว่าเป็นของมีค่า ของอะไรชิ้นใหญ่ขนาดนี้ ดูไม่เหมือนสินค้าอิเล็กทรอนิกส์เลย”

เฉินโม่ยิ้ม “เดี๋ยวก็รู้ คุณไปเรียกเฉียนคุน โจวหานอวี่ เจิ้งหงซีมาหน่อย สมาชิกคนอื่นๆ ในทีม R&D จะมาไม่มาก็ได้ แต่ถ้าอยากดูก็มาได้เลย”

“รับทราบค่ะ” ซูจิ่นอวี่วิ่งไปที่สตูดิโอเพื่อเรียกคน

เฉินโม่ใช้คัตเตอร์เปิดกล่องใบใหญ่ ซึ่งมีกล่องเล็กๆ บรรจุอยู่ภายใน เฉินโม่นำกล่องใบเล็กไปที่ห้องประชุมทีละใบแล้วโยนกล่องใบใหญ่ทิ้งไป

ในไม่ช้าซูจิ่นอวี๋ก็พาคนอื่นๆ เข้ามา

เฉียนคุน โจวหานอวี่ จ้าวหยุนถิง เจิ้งหงซี ฟู่กวงหนานรวมถึงสมาชิกหลายคนที่รับผิดชอบด้านการวิจัยและพัฒนาก็เดินทางมาดูด้วย ลูกค้าประจำร้านอย่างเจี่ยเผิง เหวินหลิงเวย ฉางซิ่วหย่าและโจวจัวเองก็ขอมาร่วมแจมด้วย

เฉินโม่ให้ทุกคนนั่งในห้องประชุม

“ผู้จัดการ นี่คือ…ตัวต่อ(LEGO) ใช่ไหม” เหวินหลิงเวยรู้จักสิ่งที่อยู่บนโต๊ะ

เฉินโม่พยักหน้า “ถูกต้อง มันคือตัวต่อไม้”

เฉินโม่พูดพลางแจกจ่ายกล่องเหล่านั้นให้กับทุกคน

เฉียนคุน โจวหานอวี่ เจิ้งหงซี แต่ละคนมีกล่องขนาดกลาง เหลือกล่องเล็กหลายกล่องและกล่องใหญ่ที่สุดหนึ่งกล่อง

เฉินโม่มองไปที่คนอื่นๆ อีกครั้ง “ใครอยากเล่นก็หยิบไปเล่นได้นะ ตามสบายเลย”

เจี่ยเผิง จ้าวหยุนถิง ซูจิ่นอวี๋และฉางซิ่วหย่าหยิบมาคนละกล่อง เหลือกล่องเล็กสามกล่องและกล่องใหญ่ที่สุด

เฉินโม่มองไปที่เหวินหลิงเวย “คุณไม่เล่นเหรอ”

เหวินหลิงเวยพูด “ช่างเถอะ ตอนเด็กฉันเล่นมามากแล้ว เล่นจนเบื่อแล้ว”

ซูจิ่นอวี๋มองไปที่กล่องในมือของเธอแล้วถามว่า “ผู้จัดการคะ นี่มัน…ปราสาทน้ำแข็งเหรอคะ มันใหญ่มาก!”

ทุกคนกำลังศึกษากล่องในมือของพวกเขา

กล่องที่เฉียนคุนได้เป็นยานแม่

กล่องที่โจวหานอวี่ได้เป็นโรงยิมขนาดเล็ก

กล่องที่เจิ้งหงซีได้เป็นมหาวิหาร

ทั้งสามกล่องเป็นขนาดกลาง

กล่องที่เจี่ยเผิงได้เป็นรถสปอร์ตสีดำ

กล่องที่จ้าวหยุนถิงได้เป็นทีเร็กซ์สีเขียว

กล่องที่ซูจิ่นอวี๋ได้เป็นปราสาทน้ำแข็ง

กล่องที่ฉางซิ่วหย่าได้เป็นรถไฟ

กล่องทั้งสี่นี้มีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย

ทุกคนตกตะลึง เมื่อมองไปที่กล่องในมือพวกเขาก็ตกใจเล็กน้อยกับรูปภาพบนบรรจุภัณฑ์

เจิ้งหงซีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและพูดว่า “มหาวิหารนี้สร้างจากตัวต่อไม้เหรอ มันดูสมจริงขนาดนั้นได้ยังไง”

เฉินโม่ยิ้ม “เอาละ ลงมือเลย ชิ้นส่วนวางไว้บนโต๊ะนะ อย่าปนกันละ”

ซูจิ่นอวี๋รู้สึกสับสนเล็กน้อย “เอ่อ ผู้จัดการคะ เล่นในเวลาทำงานมันจะเหมาะเหรอคะ”

เฉินโม่พูด “เหมาะสมแล้ว งานต่อไปของคุณคือประกอบสิ่งนี้เข้าด้วยกัน เพราะสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับเกมใหม่ที่เราจะพัฒนาต่อ”

ทุกคน “???”

เฉินโม่พูด “เอาละ จะงงอยู่ทำไม เริ่มต่อเลยสิ อย่าคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นของเด็กเล่น มันไม่ง่ายที่จะประกอบเข้าด้วยกัน”

ทุกคนมองหน้ากัน จากนั้นเปิดกล่องทีละกล่องแล้วหยิบตัวต่อไม้ด้านในออกมา

เจิ้งหงซีมองดูกองชิ้นส่วนตรงหน้าด้วยความตกตะลึง “น่ากลัวมาก ชิ้นส่วนทั้งหมดนี้สามารถสร้างเป็นมหาวิหารได้จริงเหรอ ผมไม่อยากจะเชื่อ”

โจวหานอวี่ยิ้มอย่างเคอะเขิน “ก่อนหน้านี้ผมอยากซื้อให้ลูกชาย แต่ผมไม่เคยซื้อเลย ไม่คิดว่าจะเล่นเป็นคนแรก”

เจี่ยเผิงขมวดคิ้วและดูคู่มือการประกอบ “มันซับซ้อนมาก!”

ฉางซิ่วหย่าถอนหายใจ “มีชิ้นส่วนมากเกินไป!”

เฉียนคุนมองไปที่ป้ายราคาบนกล่อง “พระเจ้า! ยานลำนี้ราคา 3,999!! แพงเกินไปไหม”

เหวินหลิงเวยมองดูทุกคนด้วยความตกตะลึง “พวกนาย…หรือว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้เล่น LEGO พวกนายไม่มีวัยเด็กกันเลยเหรอ”

เฉียนคุนพูด “หยุดโวยวายได้แล้ว ใครจะสามารถซื้อของเล่นราคาสี่พันหยวนในวัยเด็กได้”

ฉางซิ่วหย่าพยักหน้า “ใช่ กล่องเล็กนี้ราคาเกือบหกร้อยหยวนแหนะ”

เจี่ยเผิงพูดด้วยอารมณ์ “ในที่สุด รุ่นพี่ก็เปิดเผยความจริงแล้วว่าตัวเองเป็นทายาทเศรษฐี”

เหวินหลิงเวยทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย “ฉันแค่ยกตัวอย่าง! อย่าปรักปรำสิ!”

ทุกคนหยิบชิ้นส่วนออกมาและเริ่มประกอบตามคำแนะนำ

ชิ้นส่วนของตัวต่อไม้แต่ละอันมีมากมาย ตัวอย่างเช่น รถไฟที่ฉางซิ่วหย่าได้รับมีมากกว่าเจ็ดร้อยชิ้น ทีเร็กซ์สีเขียวของจ้าวหยุนถิงที่ดูเรียบง่ายที่สุดได้มาประมาณ 190 ชิ้น

ยานแม่ที่เฉียนคุนและโรงยิมขนาดเล็กที่โจวหานอวี่ได้รับนั้นมีชิ้นส่วนมากกว่านั้น ภายในยานแม่แค่นักบินคนขับอย่างเดียวก็ล่อไป 93 ชิ้นแล้ว

รถแข่งที่เจี่ยเผิงได้ค่อนข้างง่ายในการประกอบ ทำให้เขาก้าวหน้าค่อนข้างเร็ว

เจี่ยเผิงชื่นชมความประณีตในขณะที่ประกอบมัน

และสามารถมองเห็นคนขับตัวเล็ก ๆ ภายในได้อย่างชัดเจนผ่านกระจก กระจกหน้ารถแข็งมาก

ฝาหน้าของรถแข่งสามารถเปิดได้ ท้ายรถสามารถปรับได้อย่างอิสระ ประตูสามารถเปิดและปิดได้ และสามารถนำคนตัวเล็กๆ ที่อยู่ข้างในออกมาได้ด้วย

ล้อทั้งสี่หมุนได้อย่างราบรื่น รถที่ทำเสร็จแล้วนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าของเล่นรถแข่งเฉพาะด้านทั้งในด้านรูปร่างและคุณภาพเลย

แม้แต่รายละเอียดของโลโก้รถแข่งและไฟหน้ารถก็ละเอียดอ่อนมาก ซึ่งดูเหมือนงานฝีมือที่ไร้ที่ติ

ฉางซิ่วหย่ากำลังจดจ่ออยู่กับรถไฟ

จากภาพบนกล่อง รถไฟเป็นสีแดงโดยมีชายร่างเล็กยืนอยู่ด้านหลังราวกั้นด้านข้างรถไฟเพื่อกำกับขบวน มีรถม้าอยู่ด้านหลังรถไฟและมีเครนสำหรับขนถ่ายสินค้าลงจากรถไฟ

ด้านหลังรถไฟมีดึงรถแมคโครตักดินและเฮลิคอปเตอร์ขนาดเล็ก

ยิ่งไปกว่านั้น ทาวเวอร์เครน รถแมคโครตักดินและเฮลิคอปเตอร์สามารถเปิดได้ทั้งหมด ผู้คนสามารถเข้าไปข้างในได้เช่นกัน

ความคืบหน้าในปัจจุบันของฉางซิ่วหย่าน่าเป็นห่วง เธอเพิ่งวางรางและกำลังติดตั้งส่วนหลักของรถไฟ

เฉียนคุนแทบอาเจียนเป็นเลือด

ยานแม่มีขนาดใหญ่เกินไปจริงๆ มีเครื่องบินนั่งคนเดียวหลายลำในท้องของยานแม่และบนดาดฟ้า จนถึงตอนนี้ เขาเพิ่งประกอบเครื่องบินลำเล็กได้เพียงสองลำเท่านั้น ส่วนลำตัวหลักของยานแม่ยังไม่ได้เริ่มประกอบเข้าด้วยกัน

เจิ้งหงซีชำเลืองดูคู่มือการใช้งานหลังจากประกอบฐานของมหาวิหารเข้าด้วยกัน

ความคืบหน้าของปราสาทน้ำแข็งของซูจิ่นอวี๋นั้นไม่เลวเลย แต่เธอลืมชิ้นส่วนเล็กๆ ไว้ระหว่างประกอบ ดังนั้นเธอจึงต้องถอดชิ้นส่วนจำนวนมากเพื่อใส่กลับเข้าไปใหม่ ทำเอาซูจิ่นอวี๋รู้สึกใจจะขาดเล็กน้อย

ในตอนแรก ผู้คนที่เฝ้าดูอยู่ข้างหลังยังไม่ค่อยสนใจนัก แต่หลังจากที่ตัวต่อชิ้นแรกเสร็จสิ้น ความสนใจของทุกคนก็เพิ่มขึ้น และพวกเขาทั้งหมดก็ช่วยกันประกอบ

บางคนกำลังจัดเรียงชิ้นส่วน

คนอื่นช่วยดูคู่มือ

บางคนช่วยประกอบชิ้นส่วนเข้าด้วยกัน

บางคนแยกชิ้นส่วนและรวมชิ้นส่วนเข้าด้วยกัน

พวกเขาประกอบไปคุยไป

เฉินโม่ยิ้มด้วยความพึงพอใจ ดูเหมือนว่าทุกคนจะเริ่มสนุกกับสิ่งนี้แล้ว

เขาเปิดกล่องใบใหญ่ที่สุดและดึงชิ้นส่วนเล็กๆ หลากสีออกมา

มันแตกต่างจากกล่องอื่นเพราะไม่มีคู่มือหรือรูปภาพของผลิตภัณฑ์ที่ทำเสร็จแล้ว มีเพียงชิ้นส่วนหลากสีที่มีขนาดเฉพาะเท่านั้น

……………………