Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 223 สุนัขที่ทำจากตัวต่อไม้

บทที่ 223 สุนัขที่ทำจากตัวต่อไม้

เหวินหลิงเวยมองไปที่กองชิ้นส่วนตรงหน้าเฉินโม่ด้วยความประหลาดใจ “คุณซื้อชิ้นส่วนเหล่านี้เป็นจำนวนมากเลยเหรอ”

เฉินโม่พยักหน้า “ใช่”

เหวินหลิงเวยถามว่า “แล้วคุณคิดจะต่อตัวอะไร”

เฉินโม่พูด “เดี๋ยวเสร็จแล้วคุณก็รู้เอง”

เฉินโม่หยิบตัวต่อไม้ออกมาจากกล่องและเริ่มประกอบเข้าด้วยกัน

เหวินหลิงเวยก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน จ้องมองการเคลื่อนไหวของเฉินโม่ตลอดเวลา

คนส่วนใหญ่เล่นตัวต่อ LEGO โดยซื้อชุดของเล่นเหล่านั้นโดยตรง เช่นเดียวกับรถของเจี่ยเผิงและปราสาทน้ำแข็งของซูจิ่นอวี๋ ของเล่นเหล่านี้ได้รับการออกแบบโดยนักออกแบบแล้วแยกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หลังจากซื้อมาพวกเขาสามารถประกอบเข้าด้วยกันตามคำแนะนำ เหลือก็เพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

แต่ก็มีผู้เล่นพิเศษบางคนที่ไม่ได้ใช้เส้นทางปกติ

ในต่างประเทศมีสิ่งมีชีวิตพิเศษที่เรียกว่า ‘LEGO ที่ได้รับการรับรองจากผู้เล่นมืออาชีพ’ คนเหล่านี้ไม่ซื้อ LEGO ที่ออกแบบเสร็จแล้ว แต่จะซื้อชิ้นส่วนประกอบหลากสีมาเยอะๆ แล้วต่อชิ้นส่วนเหล่านั้นเข้ากับสิ่งที่ตัวเองต้องการ

เช่นอาคารต่างๆ รูปปั้น ภาพวาดสีน้ำมัน เป็นต้น

พวกเขายังตัดสินงานของพวกเขาเช่นเดียวกับงานศิลปะชิ้นอื่นๆ โดยสร้างผลงานประติมากรรมคลาสสิก เช่น วีนัส เดวิดหรือแม้แต่คนดังบางคน

หากต้องการเล่นแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องของเวลาแล้ว แต่เป็นความสามารถด้วย

มันเป็นเรื่องไร้สาระมากที่จะใช้ชิ้นส่วนตัวต่อไม้สี่เหลี่ยมจำนวนมากเพื่อประกอบภาพบุคคลขนาดเท่าของจริง ไม่ว่าจะคิดอย่างไร นี่เป็นเรื่องไร้สาระมาก แต่บางคนก็สามารถทำได้ ซึ่งดึงดูดความสนใจได้มากเช่นกัน

เหวินหลิงเวยก็สงสัยเช่นกัน เป็นไปได้ไหมว่าเฉินโม่เป็นปรมาจารย์ในต่อตัวต่อไม้

เฉินโม่หยิบชิ้นส่วนที่เขาต้องการจากกองใหญ่ตรงหน้าเขา ชิ้นส่วนที่เขาหยิบออกมาส่วนใหญ่เป็นสีเหลืองอ่อน น้ำตาลเข้มและดำ ดูจากปริมาณแล้วชิ้นส่วนสีเหลืองอ่อนมีจำนวนมากสุด

มือของเฉินโม่นั้นเร็วมาก เขาต่อทีละชิ้นโดยไม่ต้องคิดให้มาก

แต่เหวินหลิงเวยก็ยังไม่เข้าใจว่าเฉินโม่กำลังสร้างอะไร

ในความเป็นจริงแล้วเฉินโม่ไม่เคยเล่นตัวต่อ LEGO มาก่อน ในชีวิตก่อนเขาเคยต่อผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปมาบ้าง แต่ไม่เคยสัมผัสมันเลยตั้งแต่มาถึงโลกคู่ขนาน

อย่างไรก็ตามระดับศิลปะปัจจุบันของเขานั้นสูงมากแล้ว ทักษะการวาดภาพและการสร้างแบบจำลองของเขาก็อยู่ในอันดับต้นๆ ก่อนหน้านี้เขาเองก็จับรางวัลได้หนังสือทักษะสถาปัตยกรรมมามากมาย เมื่อรวมกับปฏิกิริยาและความเร็วของมือ พลังสมองและความสามารถในการลงมือปฏิบัติที่ล้วนแข็งแกร่ง การประกอบชิ้นส่วนเข้าด้วยกันก็ทำได้ง่ายดาย

ถ้าเขามีความคิดคร่าวๆ อยู่ในใจ ก็สามารถประกอบตัวต่อไม้เหล่านี้เข้ากันได้อย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้า ฐานที่เฉินโม่ประกอบเข้าด้วยกันก็เสร็จสิ้น มีสามขา ก้น และหาง

ดวงตาของเหวินหลิงเวยเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เพราะเธอได้เห็นแล้วว่านี่คือร่างกายส่วนล่างของสุนัข และมันยังอยู่ในท่านั่งยองๆ

เฉินโม่ไม่หยุดการเคลื่อนไหว เขายังคงต่อต่อไป

ในไม่ช้า เอวและอุ้งเท้าหน้าของสุนัขก็โผล่ออกมา ตามด้วยปลอกคอสีน้ำตาลและหัวสุนัข

หลังจากเพิ่มจมูกและตาสีดำแล้ว เฉินโม่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและประกาศเสร็จสิ้นงานของตัวเอง

“เชี่ย ผู้จัดการ นี่คุณเล่นตัวต่อไม้แบบเดียวกับเราหรือเปล่า”

ทุกคนหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำและมองไปที่สุนัขที่เฉินโม่เพิ่งใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงจนเสร็จ

สุนัขตัวนี้มีขนสีน้ำตาลทั้งตัว สวมปลอกคอสีน้ำตาลและอยู่ในท่าหมอบ อุ้งเท้าหน้าขวาของมันยกขึ้นเล็กน้อย หัวเอียงเล็กน้อยราวกับขอให้เจ้าของลูบหัว

ซูจิ่นอวี๋พูด “สุดยอด ผู้จัดการสร้างสุนัขโสด!”

เฉินโม่ “…”

เหวินหลิงเวยถาม “ขอจับได้ไหม”

เฉินโม่พูด “ได้ ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่แตกจนกว่าคุณจะทำมันตก”

เหวินหลิวเวยยื่นมือออกไปแตะหัวสุนัขอย่างระมัดระวัง

ตัวต่อพลาสติกให้ความรู้สึกคุ้นเคยมาก แต่ถึงแม้เธอจะสัมผัสมันด้วยมือของเธอเอง เธอก็ยังไม่อยากเชื่อว่ามันทำมาจากเลโก้

มันมีขนาดเท่ากับสุนัขขนาดกลางและดูเหมือนจริงมาก คล้ายกับสุนัขรุ่นโมเสก

สิ่งนี้ทำให้รู้สึกเหมือนตัวละครในเกมเก่าแบบพิกเซลที่สร้างขึ้นใหม่ในชีวิตจริง

แม้ว่าจะดูเหมือนรูปแบบพิกเซล แต่ก็เหมือนจริงเกินไป การเคลื่อนไหวและท่าทางของมันเหมือนกับสุนัขจริงๆ

เหวินหลิงเวยพูดด้วยความตกใจ “ผู้จัดการ ระดับของคุณสามารถเป็นผู้เล่นมืออาชีพที่ได้รับการรับรองจาก LEGO และบางทีคุณอาจเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้าง LEGO…”

ซูจิ่นอวี๋ถาม “มันสุดยอดขนาดนั้นเลยเหรอ”

เหวินหลิงเวยพยักหน้า “แน่นอน อาจมีไม่ถึงสิบคนในโลกนี้”

เฉียนคุนรู้สึกประหลาดใจ “พระเจ้า ผู้จัดการมีความสามารถรอบด้านจริงๆ ผมอยากรู้ว่าผู้เล่นมืออาชีพที่ได้รับการรับรองจาก LEGO สามารถหาเงินได้เท่าไหร่”

เหวินหลิงเวยคิดอยู่ครู่หนึ่ง “มันยากที่จะพูด แต่แค่งานชิ้นนี้น่าจะขายได้ไม่กี่พันเหรียญสหรัฐ”

เฉียนคุนตกตะลึง “ผู้จัดการใช้เวลากับสิ่งนี้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น หมายความว่าเขาจะได้รับค่าจ้างมากกว่าห้าหมื่นหยวนต่อชั่วโมง ให้ตายเถอะ!”

เฉินโม่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถือว่ายังไม่มากนะ หนึ่งเดือนต้องมาประกอบแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยแบบนี้ทุกวัน ยังสู้ ‘Onmyoji’ ที่นอนอยู่เฉยๆ ก็มีรายได้มากขึ้นไม่ได้นะ”

ทุกคน “…”

ถ้าเฉินโม่ไม่ใช่ผู้จัดการ เขาคงถูกพาตัวไปข้างนอกเพื่อซ้อม

เฉินโม่บิดเอว “เฮ้อ มันง่ายเกินไป ไม่มีอะไรยากเลย ทุกคนทำงานต่อไป พยายามทำให้เสร็จโดยเร็วที่สุด ผมจะบอกคุณเกี่ยวกับเกมใหม่เมื่อคุณทำเสร็จแล้ว ใครทำช้าก็เท่ากับทำให้ความคืบหน้าของเกมใหม่ช้าลง”

ทุกคนรีบกลับไปที่นั่งและใช้เวลาต่อชิ้นส่วนของตน

เฉียนคุนเกาหัว “ให้ตายเถอะ ทำไมเอาอันที่ยากสุดมาให้ผมละ ถ้าเจ้านี่ทำให้ความคืบหน้าของเกมใหม่ล่าช้า ผมจะต้องแบกรับความผิดอย่างช่วยไม่ได้!”

“ช่วยฉันด้วย!!”

……………

ก่อนที่จะคิดถึงเกมใหม่ เฉินโม่กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้พนักงานของเขาเข้าใจถึงความตั้งใจสร้างสรรค์ของเขามากขึ้น

ท้ายที่สุดแล้ว เกมที่เขากำลังจะทำนั้นไม่มีอยู่ในโลกนี้และเป็นเกมที่ดูไม่น่าสนใจเท่าไหร่นัก

วิธีที่เฉินโม่คิดขึ้นมาคือการใช้ตัวต่อไม้

โลกนี้มีตัวต่อไม้ และชื่อแบรนด์ก็คล้ายกับเลโก้ในชาติก่อนที่เรียกว่า LEGO

แม้ว่าตัวต่อชนิดนี้จะได้รับความนิยมอย่างมากในต่างประเทศ แต่ในประเทศจีนก็ยังมีคนไม่กี่คนที่สามารถซื้อตัวต่อ LEGO ได้จริงๆ เพราะสิ่งเหล่านี้มีราคาแพงเกินไป

ยานแม่ที่เฉียนคุนประกอบมีราคาอยู่ที่ 3,999 และประกอบด้วยชิ้นส่วน 2,996 ชิ้น โดยแต่ละชิ้นส่วนนั้นละเอียดอ่อนมาก ผลิตภัณฑ์ที่ประกอบเสร็จสิ้นจะเป็นงานศิลปะมากยิ่งขึ้น

ของที่ราคาถูกกว่าเริ่มต้นที่สองร้อยหยวน ซึ่งครอบครัวทั่วไปมักไม่ค่อยเต็มใจซื้อของเล่นราคาแพงเช่นนี้ให้กับลูกๆ ของพวกเขา

โตแล้วมีอะไรให้เล่นอีกเยอะ แต่คงไม่ได้เล่นตัวต่อแล้ว และถึงจะมีคนเล่นก็จะไม่ซื้ออย่างไม่มีจำกัด อย่างมากก็ซื้อแค่หนึ่งหรือสองชิ้นเพื่อเล่นและเก็บสะสมไว้

ดังนั้นตัวต่อไม้จึงมีค่อนข้างน้อยในประเทศจีน และในสตูดิโอของเฉินโม่ มีเพียงไม่กี่คนที่เคยเล่นตัวต่อนี้

…………………