Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 312 เงื่อนไขที่รุนแรง
บทที่ 312 เงื่อนไขที่รุนแรง
ทันทีที่เขาไปถึงลิฟต์ เฉินโม่ก็ตระหนักถึงปัญหาร้ายแรงทันที
ไม่ ไม่สามารถขึ้นลิฟต์ได้!
หากลิฟต์ขัดข้องกะทันหันและติดขัด จะใช้เวลานานก่อนที่ผู้ช่วยเหลือจะมาถึงและจะสายเกินไป
เฉินโม่รีบเบรกและวิ่งไปที่บันไดหนีไฟ
โชคดีไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างลงจากบันไดหนีไฟมาที่ชั้นหนึ่ง ยกเว้นสองครั้งที่ลื่นล้มเกือบตกบันได
เฉินโม่วิ่งเหยาะๆ ไปจนถึงล็อบบี้ชั้นหนึ่งของ Experience Store ซึ่งดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก ทุกคนยังคงสงสัยว่าวันนี้ผู้จัดการเกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงรู้สึกกระวนกระวายใจขนาดนี้
หรือว่า…สำลักอาหารสุนัขมากเกินไป
เฉินโม่มองดูเวลาบนสร้อยข้อมือ โชคดีที่เขาทำภารกิจสำเร็จภายใน 30 วินาทีที่ผ่านมา
‘ภารกิจระบบ (1/5): มาที่ล็อบบี้ชั้นหนึ่งของ Experience Store สมบูรณ์’
‘ภารกิจระบบ (2/5): จบการแข่งขันใน ‘League of Legends’ จำกัดเวลา: หนึ่งชั่วโมง’
เฉินโม่ถึงกับผงะ แค่เล่นเกมเหรอ ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไร
เว้นเสียแต่ว่าจะเกิดไฟฟ้าดับกะทันหัน คอมพิวเตอร์พัง เมาส์ไม่ทำงาน หรือมีไฟฟ้ารั่วบนคีย์บอร์ด
ไม่ควรเป็นเช่นนั้น เพราะคอมพิวเตอร์ คีย์บอร์ด และเมาส์ใน Experience Store ของเฉินโม่มีคุณภาพดี ส่วนไฟดับหรืออินเทอร์เน็ตขาดหาย…นั่นจะมากเกินไปหรือเปล่า
เด็กสาวที่แผนกต้อนรับถาม “ผู้จัดการ คุณอยากดื่มอะไรไหมคะ”
เฉินโม่พูดด้วยความโกรธ “ไม่ดื่ม! เมื่อกี้ผมโทรไปหลายครั้งทำไมคุณไม่รับสาย”
สาวแผนกต้อนรับตกตะลึง “หืม เมื่อกี้ไม่มีสายเข้านะคะ”
เฉินโม่ “…”
ดูเหมือนว่าเทพแห่งหายนะประทับร่างกำลังเล่นกลกับเขา อย่างไรก็ตามเฉินโม่ไม่ได้วางแผนที่จะไล่ตามมัน เขาได้เสร็จสิ้นภารกิจแรกแล้วและถึงเวลาสำหรับภารกิจที่สอง
ว่าแต่เขาจะเล่นกับใครล่ะ
ขณะที่เฉินโม่กำลังคิดอยู่ ที่ประตูทางเข้าก็มีคนตะโกนขึ้นว่า “ผู้จัดการ!”
เฉินโม่เงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่าเจี่ยเผิง ฉางซิ่วหย่าและหญิงสาวที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนเดินเข้ามาในร้าน
เฉินโม่ผงะ “พวกคุณ ยังไม่กลับบ้านเหรอ”
เจี่ยเผิงพูด “ไม่ วันนี้เป็นเพียงวันหยุดเท่านั้นและเราทุกคนก็มีตั๋วรถไฟสำหรับวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเลยมาที่ Experience Store สักพักหนึ่ง”
“คนที่มาที่ Experience Store ในวันนี้ล้วนเป็นแฟนตัวจริง” เฉินโม่พูดด้วยอารมณ์
ฉางซิ่วหย่าแนะนำ “ผู้จัดการ เธอคนนี้เป็นรุ่นน้องของเราชื่อหลี่จิงซือ ปีนี้อยู่ปีสามแล้ว จิงซือ นี่คือผู้จัดการที่พี่เล่าให้ฟังบ่อยๆ ชื่อเฉินโม่”
หลี่จิงซือสูงกว่าฉางซิ่วหย่าเล็กน้อย น่าจะประมาณ 167 เซนติเมตร ผมสั้นของเธอดูเรียบร้อย แต่เธอก็มีความน่ารักที่เป็นเอกลักษณ์มากเช่นกัน เธอหน้าตาดีมากและเธอก็น่าจะเป็นคนประเภทเดียวกันกับเหวินหลิงเวยซึ่งเป็นประเภทที่จะดึงดูดความสนใจไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตาม แต่หลี่จิงซือให้บรรยากาศที่อ่อนโยนกว่ามาก ไม่ดูเป็นคนเย่อหยิ่งและก้าวร้าว
ยิ่งไปกว่านั้น รอยยิ้มของหลี่จิงซือยังผ่อนคลายมาก ซึ่งช่วยเยียวยาจิตใจได้อย่างสมบูรณ์
หลี่จิงซือยิ้มและพยักหน้าให้เฉินโม่ “ฉันรอคอยที่จะพบคุณมานานแล้ว”
เฉินโม่ก็พยักหน้า “ยินดีต้อนรับ เจี่ยเผิง พวกคุณสองคนหาลูกค้าใหม่มาให้ผมอีกแล้ว ขอบคุณมาก ผมควรให้รางวัลความสำเร็จตลอดชีวิตแก่คุณ”
เจี่ยเผิง “ผู้จัดการ โปรดอย่าให้สิ่งที่จินตนาการเหล่านั้นแก่ผมเลย การมอบชุด SSR ใน ‘Onmyoji’ ให้ผมนั้นดูมีประโยชน์มากกว่าสิ่งอื่นใดอีก”
หลี่จิงซือสังเกตเฉินโม่ แต่ไม่ใช่ท่าทางหยาบคายหรือก้าวร้าว แต่เป็นความอยากรู้อยากเห็นมากกว่า
เฉินโม่ไม่ได้สนใจ อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาควรกังวลตอนนี้คือปัญหาเทพแห่งหายนะประทับร่าง
เจี่ยเผิงมองดูเวลา “เข้าไปข้างในก่อนเถอะ ว่าแต่ผู้จัดการ คุณอยากเล่นเกมกับเราสักสองสามรอบไหม ผมคนเดียวดูแลสาวสองคนดูเหนือบ่ากว่าแรงไปหน่อย”
เฉินโม่พูดไม่ออกเล็กน้อย “ทำไมคุณไม่นั่งที่ล็อบบี้สักพักแล้วคุยกันล่ะ พวกคุณมาที่ร้านในวันแบบนี้เพื่อเล่นเกมเหรอ”
เจี่ยเผิงกระแอม “ผู้จัดการ คุณพูดแบบนี้ดูทำร้ายกันมากเลย แค่นี้ก็เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดออกมาแล้วไม่ใช่เหรอ”
“…ก็จริง เมื่อกี้สมองผมเบลอไปหน่อย อย่าใส่ใจเลย” เฉินโม่พูด “ได้ วันนี้ผมจะเล่นกับพวกคุณ พวกคุณไปหาที่นั่งก่อน ผมจะเอาชานมมาให้”
“ได้เลย!” ฉางซิ่วหย่ามีความสุขมาก ในตอนแรกเธอกังวลเล็กน้อย คิดว่าเจี่ยเผิงคนเดียวไม่สามารถแบกผู้หญิงสองคนได้ แต่พอเฉินโม่บอกว่าจะเล่นด้วย นั่นเท่ากับว่านอนเฉยๆ ก็ชนะแล้ว
เจี่ยเผิงพาเด็กผู้หญิงสองคนไปหาที่นั่งสำหรับสี่คน อย่างไรก็ใกล้ปีใหม่แล้วจำนวนลูกค้าในร้านก็ลดลงเช่นกัน ดังนั้นจึงหาที่นั่งว่างได้ไม่ยาก
เฉินโม่ยังมาไม่ถึง เขาอาจจะยังรอชานมอยู่
ฉางซิ่วหย่าถามหลี่จิงซือเสียงเบา “เป็นยังไงบ้าง รู้สึกยังไงกับการได้พบ God S”
หลี่จิงซือยิ้ม “นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเขายังเด็กมาก ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเขาเลย เขาเล่นเกมเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ”
เจี่ยเผิงพูด “แน่นอนอยู่แล้ว เขายังเอาชนะเหล่าเทพบนการจัดอันดับใน ‘Warcraft’ ได้ด้วยซ้ำ เธอว่าเขาเก่งไหมล่ะ”
หลี่จิงซือรู้สึกเสียใจเล็กน้อย “น่าเสียดายที่ฉันเล่น ‘Warcraft’ ช้าไปเลยไม่ทันที่จะต่อสู้กับเขา แต่ฉันได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับเขาจาก Goph และคนอื่นๆ ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นผู้คิดค้น Cyclone อันโด่งดัง”
“ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสอยู่ หลังจากที่คุณเล่น ‘League of Legends’ เสร็จแล้ว คุณสามารถขอให้เขาเล่น ‘Warcraft’ สักสองรอบกับเขาได้ เขาน่าจะอนุญาตนะ” เจี่ยเผิงพูด
ขณะที่คุยกัน เฉินโม่ก็กลับมา
หลังจากส่งชานมให้ทุกคนแล้ว เฉินโม่ก็พบว่าที่นั่งที่เหลือสำหรับเขานั้นอยู่ตรงกลาง ถัดจากเจียเผิงและหลี่จิงซือ
เจี่ยเผิงอธิบายว่า “ผู้จัดการนั่งตรงกลางได้ มันจะง่ายกว่าสำหรับคุณที่จะสั่งพวกเรา”
“ได้” เฉินโม่นั่งลง เขารู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อย
ถ้าเป็นเมื่อก่อนการนำคนเหล่านี้มาต่อสู้ในระบบจับคู่คงไม่ต่างจากการเอาชนะ Robot การต่อสู้หนึ่งต่อห้าคงไม่ใช่ปัญหา แต่ตอนนี้เขาถูกเทพแห่งหายนะประทับร่างอยู่ หากทุกคำพูดของเขาเป็นยาพิษ เขาคงประสบปัญหาใหญ่ในฐานะผู้บังคับบัญชา
เขาเปิดไคลเอนต์ ‘League of Legends’ และเข้าสู่เกม
ID ของเฉินโม่ยังคงเหมือนเดิมคือ Silent เขาเล่นมาสองสามรอบแล้วในระหว่างการทดสอบครั้งก่อน ตอนนี้ระดับของเขาอยู่ที่ระดับห้าซึ่งพร้อมสำหรับการค้นหาแมตช์แล้ว
เห็นได้ชัดว่าหลี่จิงซือเคยเล่นมาก่อน บัญชีของเธอเพิ่งถึงระดับสามซึ่งเพียงพอสำหรับเธอในการเล่นจับคู่
เจี่ยเผิงอยู่ในระดับสูงสุดในหมู่พวกเขาแล้ว เขาอยู่ที่ระดับสิบ
เจี่ยเผิงได้เชิญคนสามคนมาตั้งทีม แต่ถ้าทีมไม่ครบห้าคนก็จะสุ่มจากผู้ที่สัญจรผ่านไปมา
ขณะเข้าสู่การแข่งขัน เฉินโม่เหลือบมองหน้าจอเสมือนจริงบนสร้อยข้อมือและเห็นว่าภารกิจได้รับการอัปเดตแล้ว
‘ภารกิจระบบ (2/5): จบการแข่งขันใน ‘League of Legends’ จำกัดเวลา: หนึ่งชั่วโมง’
‘ภารกิจระบบ (3/5): เลือกฮีโร่ที่ต้องการโชคในเกม’
‘ภารกิจระบบ (4/5): สำเร็จเหตุการณ์โชคร้ายหนึ่งร้อยเหตุการณ์ในเกม’
‘ภารกิจระบบ (5/5): ชนะเกมด้วยสถิติ 0-8’
ภารกิจทั้งหมดได้รับการอัปเดต แต่ภารกิจถัดไปจะต้องทำให้สำเร็จในเกมนี้
มุมปากของเฉินโม่กระตุกเล็กน้อย มีข้อจำกัดมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ
เพื่อที่จะจบเกมภายในหนึ่งชั่วโมง เขาต้องเลือกฮีโร่ที่ต้องใช้โชค ผ่านเหตุการณ์โชคร้ายให้ครบหนึ่งร้อยเหตุการณ์ แล้วยังชนะด้วยสถิติ 0-8 ใช่ไหม
นี่…นี่จะให้เขาชนะแบบง่ายดายหรือยังไง!
………………