Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 358 'Outlast' ที่ไม่มีใครกล้าเล่น
บทที่ 358 ‘Outlast’ ที่ไม่มีใครกล้าเล่น
ในตอนเที่ยงของวันนั้น ชายที่สูงถึงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรปรากฏตัวที่หน้า Experience Store
“นี่คือ Thunder Game Experience Store เหรอ ใช่ มันเจ๋งมาก คุณต้องถ่ายรูปรูปปั้น Arthas นี้ก่อน” ชายหนุ่มเดินเข้ามาถ่ายเซลฟี่หน้ารูปปั้น Arthas
ชายคนนี้ชื่อว่าจ้าวซู่ฮุย เขาเป็นโค้ชฟิตเนส มีงานอดิเรกเล็กๆ น้อยๆ คือการเล่นเกมสยองขวัญ
จ้าวซู่ฮุยอาศัยอยู่ในปักกิ่ง หลังจากได้ยินว่าเฉินโม่เปิดตัวเกมสยองขวัญใหม่ เขาก็รีบวิ่งไปทดลองเล่นทันที
เมื่อเดินเข้าไปในล็อบบี้ชั้นหนึ่งของ Experience Store จ้าวซู่ฮุยพบว่ามีคนค่อนข้างเยอะ
จ้าวซู่ฮุยมาที่แผนกต้อนรับ “สวัสดีครับ ผมอยากมาเล่นเกมใหม่”
หญิงสาวที่แผนกต้อนรับยิ้มแล้วพูดว่า “ได้ค่ะ รูดบัตรประจำตัวของคุณที่นี่ พื้นที่สัมผัสประสบการณ์เกม VR อยู่ที่ชั้นสาม ขึ้นลิฟต์ไปก็เจอเลยค่ะ”
จ้าวซู่ฮุยรูดบัตรประจำตัวของเขาที่แผนกต้อนรับ ในตอนนั้นเองมีชายหนุ่มร่างอ้วนเดินเข้ามาหาเขา
“คุณมาที่นี่เพื่อลอง ‘Outlast’ เหมือนกันเหรอ” โจวจัวถาม
จ้าวซู่ฮุยพยักหน้า “ใช่ คุณก็ด้วยเหรอ”
โจวจัวพยักหน้า “ใช่ แต่ฉันเป็นคนขี้ขลาด ฉันมาที่นี่เพื่อสนับสนุนเกมใหม่ของผู้จัดการเท่านั้น แต่ฉันได้ยินมาว่าเกมนี้น่ากลัวเกินไป ฉันเลยไม่กล้าเล่น…”
จ้าวซู่ฮุยไม่พอใจเล็กน้อย “ไม่ขนาดนั้นไหม ยังไม่ทันได้เล่นก็กลัวแล้วเหรอ”
โจวจัวชี้ไปที่ผู้เล่นเจ็ดแปดคนที่นั่งอยู่ในห้องโถง “พวกเขาทั้งหมดมาเพื่อลองเล่น ‘Outlast’ หลังจากเล่นไปนานกว่าห้านาที พวกเขาก็ตกใจกลัวและออกจาก Coding Pod มาที่ห้องโถงเพื่อสงบสติอารมณ์ มันก็มีคนใจกล้า แต่ก็มีคนที่กลัวจนวิ่งหนีไป”
จ้าวซู่ฮุย “…”
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนสมัยนี้จึงมีความแข็งแกร่งทางจิตใจที่ย่ำแย่! มันเป็นเพียงเกมสยองขวัญ ก็รู้ว่าทุกอย่างในนั้นเป็นของปลอม ถึงตายในเกมก็ไม่เสียชิ้นเนื้ออะไรในโลกแห่งความเป็นจริง ทำไมไม่กล้าเล่นกัน
อ่อนแอมาก!
จ้าวซู่ฮุยตบแขนของโจวจัว “ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัว มาลองเล่นด้วยกันไหม”
โจวจัวลังเลเล็กน้อย “จริงๆ แล้ว ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเลย…”
จ้าวซู่ฮุยพูดอย่างไม่เห็นด้วย “ไม่ได้ตัดสินใจอะไรกัน ไหนๆ ก็มาแล้ว มา พวกเรามาเล่นกันดีกว่า”
เห็นได้ชัดว่าโจวจัวต้องดิ้นรนอยู่ในล็อบบี้มาเป็นเวลานาน แม้ว่าเขาจะหวาดกลัว แต่เขาก็ยังอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเกม ‘Outlast’ มาก
ภายใต้การยุยงของจ้าวซู่ฮุย โจวจัวรู้สึกประทับใจและในที่สุดเขาก็รวบรวมความกล้าได้ “ได้ ไปด้วยกัน!”
จ้าวซู่ฮุยหัวเราะ “ต้องอย่างนี้สิ ฉันชื่อจ้าวซู่ฮุย แล้วคุณล่ะ”
“โจวจัว ฉันเป็นแขกประจำที่นี่ เดี๋ยวฉันจะพานายไปที่ชั้นสาม” โจวจัวแนะนำตัวเองและพาจ้าวซู่ฮุยไปที่ลิฟต์
โจวจัวคุ้นเคยกับ Experience Store เป็นอย่างดีจนเหมือนกับบ้านของเขาเอง เขามาถึงพื้นที่สัมผัสประสบการณ์เกม VR อย่างรวดเร็ว
สิ่งที่ทำให้จ้าวซู่ฮุยประหลาดใจก็คือมีคนจำนวนไม่มากที่เล่นในพื้นที่ประสบการณ์ VR และ Coding Pod ส่วนใหญ่ว่างเปล่า
“ทำไมไม่ค่อยมีคนเล่น” จ้าวซู่ฮุยรู้สึกสับสนเล็กน้อย
“อ้อ เมื่อเช้าคนค่อนข้างเยอะ เครื่องเต็มหมด” โจวจัวอธิบาย “แต่หลายคนก็ยอมแพ้หลังจากเล่นไม่ถึงสิบนาที ลูกค้าประจำของร้านต่างหวาดกลัวจนหมดสติ ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดกำลังพยายามสงบสติอารมณ์ บางคนกำลังคุยกันอยู่ที่ล็อบบี้ชั้นหนึ่งและบางคนก็ไปกินข้าวแล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมตอนนี้ถึงมีคนไม่มากนัก”
จ้าวซู่ฮุยดูถูกเหยียดหยามอีกครั้ง อะไรวะ มีคนพ่ายแพ้ไปมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ พวกเขาอ่อนแอเกินไป!
ทำไมคนสมัยนี้ถึงเปราะบางเกินกว่าจะเล่นเกมสยองขวัญได้นะ เฮ้อ
ในขณะที่ความรู้สึกเหนือกว่าเกิดขึ้นในใจของเขา จ้าวซู่ฮุยก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเกมนี้น่ากลัวแค่ไหน
สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ ‘Outlast’ แตกต่างไปจากเกมสยองขวัญในประเทศที่หลอกลวงอย่างสิ้นเชิง จากปฏิกิริยาของผู้เล่น มันเป็นเกมสยองขวัญที่ผ่านการรับรองอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ จ้าวซู่ฮุยก็เริ่มมีความคาดหวังบางอย่าง
จ้าวซู่ฮุยและโจวจัวต่างก็เลือก Coding Pod และเข้าไป
“พี่ชาย อดทนไว้นะ เรามาพยายามเป็นผู้เล่นกลุ่มแรกที่จะเคลียร์ด่านได้กันเถอะ” จ้าวซู่ฮุยพูดกับโจวจัว
มุมปากของโจวจัวกระตุกเล็กน้อย “ฉัน…ฉันจะพยายามอดทนให้อยู่เกินยี่สิบนาที…”
จ้าวซู่ฮุยแอบหัวเราะในใจ ยี่สิบนาที หึ ความคาดหวังของเขาต่อตัวเองต่ำเกินไป! ต้องใช้เวลาอีกหนึ่งชั่วโมงต่างหาก!
ในไม่ช้า วิสัยทัศน์ของจ้าวซู่ฮุยก็มืดลง ฉากใน Coding Pod ก็เปลี่ยนไป
อินเทอร์เฟซโล่งมาก มีเพียงสองเกมเท่านั้นซึ่งก็คือ ‘Minecraft’ และ ‘Outlast’
จ้าวซู่ฮุยเลือก ‘Outlast’ และเข้าสู่ฉากเริ่มต้นของเกม
ในเวลานี้จ้าวซู่ฮุยเห็นภาพที่พร่ามัวมากตรงหน้าเขา ภาพทั้งหมดแสดงเป็นสีเขียวเทาที่ดูเย็นตา บริเวณโดยรอบเป็นสีเทา ทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน เขามองเห็นได้อย่างชัดเจนแค่ว่านี่เป็นฉากที่คล้ายกับโรงพยาบาลร้าง และดูเหมือนจะมีเงาของรถเข็นอยู่ใกล้ๆ
ไม่มีฉากลึกลับมากนักและหน้าจอก็แสดงตัวเลือกของเกม ความเรียบง่ายที่มากเกินไปนี้ทำให้จ้าวซู่ฮุยรู้สึกอึดอัด
ก่อนที่เกมจะเริ่มต้น การแจ้งเตือนของระบบชุดยาวก็เด้งขึ้นมา
“ตรวจพบสถานะทางกายภาพของผู้เล่น โปรดรอสักครู่…”
“การทำงานของหัวใจและปอดเป็นปกติ การหายใจ การเต้นของหัวใจ ชีพจร ความดันโลหิต สัญญาณชีพทุกอย่างคงที่ ไม่มีโรคประจำตัวหรือประวัติทางพันธุกรรม สุขภาพร่างกายเป็นปกติ ระดับความกลัวอยู่ในระดับปกติ อนุญาตให้เล่นเกมได้”
“ตรวจพบว่าคุณกำลังเล่นเกมเป็นครั้งแรก ดังนั้นจะมีเพียงประสบการณ์ตื่นตัวและระดับความยากธรรมดาเท่านั้นที่จะสามารถใช้ได้ เมื่อคุณเอาชนะเกมในโหมดตื่นตัวได้ คุณจะปลดล็อกประสบการณ์ดื่มด่ำเต็มรูปแบบและระดับความยากที่สูงขึ้นของเกม”บราวนี่ออนไลน์
“ในระหว่างเล่นเกม คุณจะได้รับการกระตุ้นทางสายตาและการได้ยินเป็นจำนวนมาก รวมถึงการกระตุ้นด้วยการสัมผัสเล็กน้อย หากคุณตกจากที่สูง คุณจะรู้สึกเจ็บหลังเล็กน้อย ความเจ็บปวดจะถูกควบคุมที่ประมาณ 3% เพียงเพื่อให้ประสบการณ์เกมสมจริงยิ่งขึ้น มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของคุณแต่อย่างใด”
“ในระหว่างเกมคุณสามารถออกจากเกมได้ตลอดเวลาและระบบจะบันทึกเกมให้คุณโดยอัตโนมัติ หากสัญญาณชีพหรือจุดหวาดกลัวของคุณผันผวนอย่างรุนแรงและเกินระดับการเตือนเป็นเวลาห้าวินาที ระบบจะพาคุณออกจากเกมโดยอัตโนมัติ จะไม่มีผลกระทบต่อสุขภาพของคุณ”
“เน้นย้ำครั้งสุดท้าย : นี่เป็นเพียงเกม VR ที่สร้างขึ้นโดยสมบูรณ์ และจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อชีวิตของคุณ เราหวังว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การเล่นเกมที่พิเศษ!”
จ้าวซู่ฮุยพูดไม่ออกเล็กน้อย อะไรวะ ยังไม่เปิดโหมดประสบการณ์ที่ดื่มด่ำเหรอ
“เปิดแค่โหมดประสบการณ์ตื่นตัวและระดับความยากธรรมดาเท่านั้นเนี่ยนะ! ประสบการณ์ตื่นตัวคงไม่ได้เป็นแบบเกานอกรองเท้า[1]หรอกนะ นี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย! มีฟังก์ชันเตะออกจากเกมโดยอัตโนมัติด้วยเหรอ”
ยังเน้นย้ำเป็นพิเศษว่านี่เป็นเพียงเกมและไม่ก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อความปลอดภัยในชีวิต จำเป็นต้องพูดด้วยเหรอ คิดว่าฉันเป็นเด็กอายุสามขวบหรือไง คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่านี่เป็นเพียงเกม ไร้สาระ!
จ้าวซู่ฮุยเริ่มบ่นเกี่ยวกับการแจ้งเตือนนี้ ในความเห็นของเขา สิ่งนี้มันเป็นเรื่องที่เกินความจำเป็นมาก!
……………..
[1] เกานอกรองเท้า : เกาไม่ถูกที่คัน แก้ปัญหาไม่ถูกจุด
—————————————-
