Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 1646 - เข้าสู่ทะเลเหนือ กุ้งเกราะทองคําบรรพกาล

บทที่ 1646 – เข้าสู่ทะเลเหนือ กุ้งเกราะทองคําบรรพกาล

ชิงสุ่ยนั้นยังไม่ได้รู้สึกง่วงเพราะเขาเพิ่งตื่นขึ้นมา หลังจากที่พลังของเขาได้เพิ่มขึ้นร่างกายของเขาก็ทรงพลังยิ่งขึ้นด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามในตอนนี้ประตูห้องเปิดออกมา และหญิงสาวทั้งสองคนของเขากําลังเดินออกมา

ตอนนี้พวกนางอยู่ในชุดนอน ผมที่ยุ่งเหยิงของพวกนางนั้นไม่ได้ส่งผลต่อความงดงามของ พวกนางเลยกลับกันมันทําให้นางดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น

เมื่อได้เห็นชิงสุ่ยหญิงสาวทั้งสองคนก็ยิ้มขึ้นและตรงไปอาบน้ําทันที ชิงสุ่ยนั้นไม่ได้นอน หลับไปดังนั้นใบหน้าของเขาจึงยังดูสดใสอยู่

ยิ้มทั้งสองคนเดินออกไปเพื่อฝึกฝนยามเช้า ชิงสุ่ยก็ตามออกไปด้วยเช่นกัน พื้นที่ของนิกายจัน ทรานิรันกาลนั้นกว้างใหญ่ไพศาลและเต็มไปด้วยผู้คนจํานวนมากที่กําลังฝึกฝนในตอนเช้าเช่นนี้ ผู้คนเหล่านี้ต่างก็เป็นคนของนิกายจันทรานิรันกาลและในตอนนี้นิกายนี้ก็ทรงพลังมากยิ่งขึ้น หลังจากได้ผ่านการต่อสู้แห่งความเป็นและความตาย

พวกเขาทั้งสามคนเลือกพื้นที่ฝึกฝนที่ห่างออกไปเพื่อไม่ให้มีผู้ใดมารบกวน ทุกๆคนต่างรู้ดีว่าชิงสุ่ยและหญิงสาวทั้งสองคนนั้นไม่อยากให้ใครเข้าไปรบกวน ตระกูลหงนั้นเป็นตัวอย่างที่ดีของสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากพวกเขาทําเช่นนั้น

นี่ก็ผ่านมาเป็นเวลานานแล้วที่คนจํานวนมากได้เห็นชิงสุ่ยปรากฏตัวขึ้นที่นี่ครั้งแรก บางคนอิจฉาในพลังของเขา แต่บางคนกลับอิจฉาเขาในเรื่องหญิงงามทั้งสองคนที่อยู่เคียงข้างเขามากกว่า

นานมากแล้วที่เขาไม่ได้เคลื่อนไหวดังนั้นในตอนนี้ชิงสุ่ยจึงรู้สึกอยากจะออกกําลังกายเป็นอย่างยิ่ง การยกระดับก่อนหน้านี้ทําให้พลังในร่างกายของเขานั้นยังไม่เสถียรแต่อีกไม่นานมันก็คงจะกลับมาเป็นปกติ

จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์นั้นทําให้ดินแดนพลังเทวะแห่งเต๋ของชิงสุ่ยพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด การได้ผ่านความเป็นความตายในครั้งนี้ทําให้ชิงสุ่ยรู้สึกได้ว่าดินแดนพลังเทวะแห่งเต๋าได้ยกระดับขึ้นครั้งใหญ่

เพลงหมัดไทเก๊ก!

ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าเพลงหมัดไทเก๊กของเขานั้นอยู่ในระดับใดในตอนนี้แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันมากนัก ในตอนนี้ทุกการโจมตีของเขาดูเหมือนจะมีพลังของดินแดนพลังเทวะแห่งเต๋ซึ่งเป็นพลังที่ไม่อาจมองเห็นได้

สีหน้าของชิงสุ่ยเต็มไปด้วยความพึงพอใจในตอนนี้และไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เห็นหยินเทียนและเฟิงซี่กําลังเดินมาที่นี่ พวกเขาก็ฝึกฝนเพลงหมัดไทเก๊กด้วยเช่นกัน ก่อนหน้านี้หยินเทียนตกตะลึง เมื่อเขาได้เห็นเพลงมาร์ชของชิงสุ่ยซึ่งอยู่ในระดับที่สูงส่งอย่างยิ่ง

ชิงสุ่ยและหญิงสาวทั้งสองคนของเขาต่างก็ทักทายหยินเทียนและเฟิงซี่

เพลงหมัดไทเก๊กของหยินเทียนนั้นไม่ได้พัฒนาขึ้นมากนัก หลายวันที่ผ่านมานั้นเขากังวลเรื่องการบาดเจ็บของชิงสุยและไม่มีอารมณ์ที่จะฝึกฝนเลย ในตอนนี้เขาอารมณ์ดีขึ้นจึงกลับมาฝึกฝนอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะหยุดการฝึกฝนไปแต่ร่างกายของเขานั้นก็ยังคงแข็งแรงอยู่

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จสิ้นชิงสุ่ยช่วยบํารุงร่างกายและกระตุ้นพลังให้แก่หยินเทียน หลังจากนั้นเขาก็ใช้เข็มสวรรค์แห่งธาตุทั้ง 5 เพื่อช่วยฟื้นฟูอวัยวะภายใน

ก่อนหน้านี้ชิงสุ่ยเมื่อชิงสุ่ยบาดเจ็บสาหัสนั้นเขาไม่อาจรักษาตัวเองได้ในทันที ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่อาจรักษาตัวเองได้

เวลาครึ่งวันได้ผ่านพ้นไปและร่างกายของหยินเทียนเริ่มพัฒนามากยิ่งขึ้นในตอนนี้ เขาใกล้จะหายดีจนเข้าสู่จุดสูงสุดของระดับพลังปราณบัญชาสวรรค์พินาจ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังต้องใช้เวลาสองเดือนหรือมากกว่านั้นในการฟื้นฟูอย่างเต็มที่ เว้นแต่เขาจะสามารถฝึกฝนเพลงหมัดไทเก๊กของเขาให้ไปถึงระดับสมบูรณ์ครั้งยิ่งใหญ่

เพลงหมัดไทเก๊กของหยินเทียนอยู่เพียงระดับขั้นแรกเริ่มแต่มันกก็ยังทําให้เขาได้รับประโยชน์อย่างมาก เพลงหมัดไทเก๊กไม่เพียงแต่ทําให้ร่างกายแข็งแกรงแต่ยังช่วยเรื่องสุขภาพด้วยเช่นกัน เพื่อที่จะเข้าใจแก่นแท้ของเพลงหมัดไทเก๊ก หยินเทียนไม่ได้เร่งเร้าชิงสุ่ยแต่อย่างใดในตอนนี้

บางเรื่องนั้นไม่ต้องพูดแต่ก็สามารถเข้าใจได้ด้วยตนเอง มันยากที่จะอธิบายได้ ชิงสุ่ยนั้นยังฝึกฝนเพลงหมัดไทเก๊กคู่กับหยินเทียนเพื่อให้เขาได้รับประสบการณ์

ตอนนี้ชิงสุ่ยรู้สึกผ่อนคลายอย่างยิ่ง ร่างกายของหยินเทียนนั้นกําลังฟื้นฟูอย่างรวดเร็วและปัญหาของนิกายจันทรานิรันกาลก็ได้รับการแก้ไขแล้ว แต่ก็ยังเหลือเรื่องของนิกายกระบี่อสูรอมตะ เมื่อพวกเขากลับมาแล้วไม่รู้ว่านิกายจันทรานิรันกาลนั้นจะรับมือกับนิกายกระบี่อสูรอมตะได้หรือ

นิกายกระบี่อสูรอมตะและนิกายจันทรานิรันกาลเป็น 2 นิกายที่ใหญ่ที่สุดในดินแดนแห่งนี้ นิกายกระบี่อสูรอมตะนั้นพยายามที่จะทําลายนิกายจันทรานิรันกาลเพื่อให้ได้ครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างเพียงผู้เดียว มันช่างดูโหดร้ายอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะผ่านไปนานเพียงใดนิกายกระบี่อสูรอมตะก็ยังคงมีความคิดเช่นนี้

กลับกันนิกายกระบี่อสูรอมตะนั้นย่อมมีความสุขมากยิ่งกว่าที่ตระกูลหงถูทําลายลงไป หากไม่มีตระกูลหงแล้วนิกายกระบี่อสูรอมตะย่อมเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัดในตอนนี้ แน่นอนว่านิกายกระบี่อสูรอมตะยังไม่ทราบถึงพลังของชิงสุ่ยในตอนนี้

บางทีอาจเป็นเพราะเรื่องนี้หยินเทียนและเฟิงซี่ต่างก็ไม่อยากกระทบกระทั่งกับนิกายกระบือ สูรอมตะในตอนนี้ ชิงสุ่ยเองก็ย่อมจะไม่ข้องเกี่ยวกับเรื่องของนิกายจันทรานิรันกาลและแม้ว่าเขา จะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่เขามาที่นี่ก็เพื่อรักษาการบาดเจ็บของหยินเทียนเท่านั้น เรื่องอื่นๆนั้นเขาไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย

ในตอนนี้เขาไม่สนว่าอะไรจะเกิดขึ้น พลังที่เพิ่มขึ้นของเขาทําให้เขาสามารถก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างมีความสุข

ชิงสุ่ยพาถานท้ายหลิงเยียนและฉินชิงตรวจดูไปรอบๆนิกายจันทรานิรันกาล ทิวทัศน์ของที่แห่งนี้นั้นงดงามอย่างยิ่ง ยิ่งเขาเข้ามาในมหาทวีปอุดรเทวาลึกมากเพียงใดก็ยิ่งงดงามมากยิ่งขึ้น แต่มันก็อันตรายยิ่งขึ้นด้วยเช่นกัน ตอนนี้เขามีความสุขอย่างยิ่งเมื่อได้ใช้เวลาร่วมกับหญิงสาวของตนเอง

นิกายจันทรานิรันกาลนั้นไม่สนใจคนธรรมดา แต่ยอมให้ความสนใจกับนิกายกระบี่อสูรอมตะ หรือตระกูลที่ทรงพลังอื่นๆที่อาจจะปรากฏขึ้นมา นิกายกระบี่อสูรอมตะก็ด้วยเช่นกัน

ภัยคุกคามอาจเป็นประโยชน์หากเป็นเรื่องการแข่งขัน

ชิงสุ่ยรู้สึกได้ถึงพลังดังนั้นเขาเลือกที่จะมุ่งหน้าเข้าไปยังส่วนลึกของมหาทวีปอุดรเทวาเพื่อตรวจสอบดู

พวกเขาทั้ง 3 คนนั่งไปบนวิหคเพลิงนรกานต์ เบื้องล่านั้นเป็นภูเขาและแม่น้ํา พวกเขายืนขึ้น เพื่อมองทิวทัศน์ที่อยู่ไกลออกไป พวกเขารู้สึกดีอย่างยิ่งในตอนนี้

ด้านหน้าของพวกเขาเป็นที่ราบกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุดพร้อมด้วยต้นไม้ที่สูงประมาณเอว และป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ พืชพรรณกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณนี้ ต้นไม้ที่นี่สูงและใหญ่เป็นอย่างยิ่ง นี่เป็นเพราะกระแสลมที่รุนแรงหากมันไม่แข็งแรงพอก็อาจจะลอยไปตามลมได้

ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาชิงสุ่ยไม่เคยไปเที่ยวปาที่กว้างใหญ่และเพียงดูมันจากทีวีเท่านั้น ขณะที่เมื่อมายังโลกใบนี้เขาได้เห็นทิวทัศน์ที่งดงามมานับไม่ถ้วนและยังมีหญิงสาวที่งดงามข้างกาย เขาอีก 2 คน เขาจะต้องการอะไรอีก?

บางครั้งสัตว์ป่าก็จะออกมาบริเวณนี้ และบางครั้งก็อาจจะมีเสียงคํารามหรือเสียงนกร้องด้วยเช่นกัน สัตว์ป่าและนกที่ออกมาในตอนนี้ทําให้พวกเขารู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง

2 ชั่วโมงผ่านไปชิงสุ่ยก็เห็นทะเลสาบอยู่ตรงหน้าเขา ที่จริงแล้วเขาเคยเห็นลําธารและทะเลสาบมาก่อน แต่มันก็อาจเทียบได้กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา มันไม่ได้มีขนาดเล็กหรือใหญ่เกินไป แต่ใสกระจ่างดุจแก้วและจิตแห่งปราณภายในนั้นก็รุนแรงอย่างยิ่ง

ทะเลสาบแห่งนี้เป็นทรงรี กว้างประมาณ 10 กิโลเมตร ผิวหน้าของทะเลสาบนั้นมีพืชน้ําปกคลุมหนาทึบแต่สิ่งที่ทําให้ชิงสุ่ยประหลาดใจนั้นคือไม่มีสัตว์อสูรเวหาตัวไหนบินลงมากินน้ําเลย มันช่างเงียบสงบอย่างยิ่ง

นี่ทําให้ชิงสุ่ยสงสัยว่าน้ําที่นี่อาจจะมีพิษหรือไม่ก็คงมีสัตว์อสูรอาศัยอยู่ภายในน้ํานี้อย่างแน่อน

แต่บนผิวน้ํายังคงมีพืชพรรณต่างอาศัยอยู่ดังนั้นน้ําที่นี่คงจะไม่มีพิษอย่างแน่นอน มีเพียงอย่างเดียวคือมีสัตว์อสูรอาศัยอยู่ภายในน้ํานี้อย่างแน่อน

ทันใดนั้นชิงสุ่ยก็เห็นก้อนหินก้อนหนึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลสาบ มันถูกต้นไม้บดบังเอาไว้ก่อนหน้านี้ทําให้เขาไม่อาจสังเกตเห็นได้ เมื่อเขาได้เห็นมันเขาก็เดินเข้าไปหาทันที

“ชิงสุ่ย ระวังตัวด้วย!”

หญฺงสาวทั้ง 2 คนรู้ว่ายังไงชิงสุ่ยก็จะไปอย่างแน่นอน จึงไม่ได้ห้ามปรามเขา

เมื่อเข้าไปใกล้ชิงสุ่ยก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่ดุร้ายทําให้เขาเข้าใจแล้วว่าเหตุใดจึงไม่มีใครกล้าเข้ามากินน้ําที่นี่

ชิงสุ่ยเดินเข้าไปที่แผ่นหินและเห็นตัวอักษรที่เขียนอยู่บนนั้น

ทางเข้าของทะเลเหนือ!

ชิงสุ่ยรับรู้ได้ทันทีว่านี่คือทางเข้าของทะเลเหนือ โลก 9 มหาทวีปนั้นมีแดนทะเลน้ําแข็งขนาดใหญ่ 4 แห่งและที่แห่งนั้นล้วนแต่มีสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอาศัยอยู่

ตูม!

กระแสน้ําขนาดใหญ่ขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับว่าทะเลสาบแห่งนี้กําลังจะเลือนหายไปและก็มีสิ่งที่เป็นแสงสีทองปรากฏขึ้นมา

กุ้งเกราะทองคําบรรพกาล!

มันเป็นมนุษย์ที่มีก้ามและสวมเกราะสีทองสูงประมาณ 3 เมตร เขาถือสามง่ามขนาดใหญ่เอาไว้ในมือ และศีรษะของเขานั้นเป็นศีรษะของกุ้งที่มีสีทอง ยิ่งไปกว่านั้นชิงสุ่ยยังเคยเห็นภาพของพวกเขามาก่อน และเผ่าพันธุ์ของพวกเขานั้นเทียบได้กับราชันย์ปูทองคําบรรพกาล กุ้งเกราะทองคํา บรรพกาลและราชันย์ปูทองคํามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่คล้ายคลึงกัน แต่ในตอนนี้ชิงสุยได้ทรงพลังขึ้นกว่าก่อนหน้านี้แล้ว และแม้ว่าจะได้พบกับผู้ที่คอยปกป้องทางเข้าของทะเลเหนือแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกกังวลแต่อย่างใด

“เจ้าคิดจะมาทําอะไรที่ทางเข้าของทะเลเหนือ?” เสียงที่ดังกังวานก็เกิดขึ้น

“ข้าเพิ่งมาที่นี่เพื่อเดินเล่นและสูดอากาศบริสุทธิ์เหตุใดท่านจะต้องดุร้ายเช่นนี้? อื้ม ใช่แล้วพี่ชาย หากที่นี่คือทางเข้าของทะเลเหนือ ข้าสามารถไปยังทะเลเหนือจากที่นี่ได้งั้นหรือ?” ชิงสุ่ยยิ้ม

ทางเข้าของทะเลเหนือนั้นมีอยู่เป็นจํานวนมากและทะเลเหนือก็สามารถเข้าจากทางท้องฟ้าได้เช่นกัน แต่มันก็ยากยิ่งนัก วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือเข้าจากทางอื่นและแม้แต่สัตว์อสูรอันทรงพลังที่อาศัยอยู่ในทะเลก็ยังไม่อาจประมาทได้ในแดนทะเลน้ําแข็ง ถ้าหากโชคดีพอก็อาจจะได้ปะทะเข้ากับ ราชันย์สัตว์อสูรบรรพกาล นอกจากนี้ยังมีมังกรบรรพกาลและอื่นๆๆที่สามารถพบเจอได้เป็นปกติ – พวกมันมีชีวิตอยู่มาเป็นเวลานานและทรงพลังเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด

มันจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงมีการรักษาความปลอดภัยที่ทางเข้า