Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 2069 – มังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์

บทที่ 2069 – มังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์
　　เวลาเป็นสิ่งสำคัญ ชิงสุ่ยเครื่องมือไปฉีกเสื้อผ้าที่อยู่ใกล้กับเอวของเธอ
　　ชิงสุ่ยฉีกเสื้อผ้าของเธอออกไปเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้เขามองเห็นถึงผิวพรรณอันแสนงดงามราวกับหิมะ ชิงสุ่ยพยายามอย่างหนักเพื่อสงบสติอารมณ์ ริมฝีปากของเขาสั่นเล็กน้อย เขามองเห็นรอยสักเล็กๆที่บ้านท้ายของเธอ มันเป็นสีชมพูระเรื่อและมีกลิ่นแปลกๆ ที่ทำให้ชิงสุ่ยต้องกลั้นหายใจ
　　ชิงสุ่ยไม่อยากเสียเวลา เขาใช้ปากประกบดูดบาดแผลเพื่อดึงเอาพิษออกจะร่างกาย เลือดที่ไหลออกมาเป็นสีชมพู ชิงสุ่ยไม่มีเวลาแม้แต่จะคิด และเขาก็ไม่รู้ตัวว่าเขาตกอยู่ในอาการมึนงงตั้งแต่เมื่อไหร่
　　ไม่นานหลังจากนั้น เฉินหวงก็ลืมตาตื่น เธอเงยหน้าเพื่อมองหาชิงสุ่ย
　　และแล้วใบหน้าของเธอก็แดงเหมือนกับไฟ เธออาจจะกลั้นเสียงได้ แต่เธอไม่อาจสั่งให้ร่างกายหยุดสั่นได้ เธอกำลังมองดูผู้ชายที่จุมพิตบั้นท้ายของเธอ หัวใจของเธอยุ่งเหยิงสับสน แม้ว่าตัวจะหนาวเหน็บ แต่ใบหน้าร้อนเหมือนดวงอาทิตย์แผดเผา
　　ชิงสุ่ยเงยหน้าขึ้นและสบตากับเฉินหวง ก่อนที่เขาจะก้มศีรษะดูดพิษของเธอต่อ เขาเกือบจะทำเสร็จแล้ว เฉินหวงเองก็พยายามหลบสายตา พร้อมกับขดตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดชิงสุ่ย
　　“ข้าต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เสื้อผ้าของท่านขาดวิ่น”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยความลำบากใจขณะเช็ดริมฝีปาก
　　เฉินหวงร่างกายสั่นเครือในขณะที่เธอกล่าวว่า “ท่านช่วยเหลือข้ามานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว”
　　“ข้าชำระล้างพิษของท่านแล้ว ไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวข้าจะรออยู่ตรงนี้”ชิงสุ่ยกล่าวพร้อมกับลูบหลังของเธอ
　　“ท่านไม่จำเป็นต้อง….. “เฉินหวงเงยหน้าขึ้นและกำลังจะพูดอย่างดื้อดึง　　เฉินหวงมองเห็นความลังเลของชิงสุ่ย ความรู้สึกบางอย่างพุ่งออกมาจากใจของเธอ “อันที่จริงแล้ว ข้าชอบท่านมาโดยตลอด แต่……”
　　ชิงสุ่ยตลาดใจกับคำพูดของเธอ แต่เมื่อพิจารณาถึงการกระทำไม่ว่าจะเป็นการสัมผัสหรือการจูบ ถ้าหากเธอไม่ชอบเขา เธอจะยอมให้เขาสัมผัสตัวเธอหรือ?
　　แต่เนื่องจากเฉินหวงเป็นผู้หญิงที่ดี ชิงสุ่ยจึงคิดว่าตัวของเขานั้นไม่เหมาะสม ผู้หญิงที่มีความสมบูรณ์แบบ ควรมีรักที่สมบูรณ์และสมหวัง
　　นั่นคือเหตุผลที่ชิงสุ่ยลังเลจะไล่ตามเฉินหวง การเอาเปรียบเธอเกิดขึ้นจากเหตุผลหลายประการ แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เขาโอบกอดเธอแน่นโดยไม่บังคับเธอ ชีวิตมันสั้นเกินกว่าจะความเสียใจ
　　ทันใดนั้นชิงสุ่ยก็รู้สึกโล่งใจ ทัศนวิสัยของเขาชัดเจนยิ่งขึ้น พลังที่ไม่ชัดเจนปกคลุมไปทั่วร่างกายราวกับว่าเขากำลังฟื้นคืนความแข็งแกร่งเหมือนเด็กที่เกิดต่อ
　　ขอบเขตดินแดนพลังกำลังเพิ่มพูน ระดับพลังแห่งเต๋าของเขากำลังเพิ่มขึ้น
　　นี่คือการปฏิบัติทางโลก?
　　พลังปราณภายในร่างกายของชิงสุ่ยไหลเชี่ยวกรากเหมือนแม่น้ำวิปโยค โครงสร้างกระดูกทั้งหมดกำลังเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นภายในดินแดนสวรรค์แห่งเต๋า มันเหมือนกับไอ้น้ำที่กำลังปั่นตัวกลายเป็นเม็ดฝน
　　ชิงสุ่ยรู้สึกราวกับว่าเขากำลังอาบน้ำท่ามกลางความอบอุ่นที่ไร้คำอธิบาย การรู้แจ้งทางหนีมีค่าเหนือกว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ทุกประการ มันคล้ายกับการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
　　เฉินหวงเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จพอดี แม้ว่าเธอจะสวมชุดนกหงส์เพลิงเหมือนเดิม ได้ใบหน้าก็ยังคงแดงก่ำ หัวใจเธอเต้นรุนแรงกว่าทุกครั้ง เธอมองชิงสุ่ย ก็มองเห็นเป็นภาพที่เขากำลังจุมพิตก้นของเธอ　　ถ้าหากชิงสุ่ยรู้ว่าเฉินหวงกำลังคิดอะไรอยู่ เขาจะต้องตกใจอย่างมาก
　　ทันใดนั้นชิงสุ่ยก็นึกถึงงูสายรุ้ง
　　“แม่นางเฉินหวง ดูงูนี้สิ”ชิงสุ่ยกล่าวกับเฉินหวงหาที่เขาหยิบเอาเตากลั่นอสูรออกมา
　　เมื่ออยู่ในเตากลั่นอสูร ต่อให้เจ้างูน้อยพยายามมากเท่าไหร่ มันก็หลายหนทางหลบหนี ยิ่งไปกว่านั้นชิงสุ่ยก็ได้ทำให้มันบาดเจ็บแล้ว แต่เหตุผลที่มันยังมีชีวิตรอดอยู่ได้โดยที่เขาไม่ได้ลงมือฆ่ามัน ก็เพราะว่ามันคืองูวัยเจริญพันธุ์
　　ในตอนที่เขาเปิดฝาเตา งูตัวนั้นก็ไม่กล้าแสดงความขัดขืน ชิงสุ่ยจ้องมองไปที่เฉินหวง ซึ่งเธอกำลังแสดงสีหน้าแปลกๆ ทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือไปหาเจ้างูที่ลดขนาดเหลือเพียงแค่ 4 นิ้ว
　　ชิงสุ่ยอยากจะหยุดเธอ แต่เขาก็ไปทำอะไร เขาเพียงแค่มองอยู่ห่างๆด้านข้าง ขณะเดียวกัน เจ้างูตัวเล็กก็เข้าพันรอบแขนเฉินหวง มันดูอ่อนโยนอย่างไร้เหตุผล ราวกับผสานกลายเป็นสายรุ้งบนแขนของเธอ
　　มันจะจำเจ้าของ!!
　　ชิงสุ่ยมองดูงูน้อยโดยอาศัยทักษะเบิกเนตรสวรรค์ งูตัวน้อยตัวนี้ก็คืออสรพิษสายรุ้งสวรรค์ วิธีการที่มันจะรับใช้เจ้าของและจดจำเจ้าของมีวิธีการเดียวคือการจัด คนที่โดนกัดจะไม่ตาย แต่พวกเขาจะตกอยู่ในสภาวะหลอนประสาทหรือเวียนหัว ส่วนใหญ่จะถูกปลุกให้ตื่นภายใน 1 ชั่วยาม
　　ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เขาได้รับประโยชน์จากการจุมพิตบั้นท้ายของเธอโดยไม่รู้ตัวเลยว่ามันไม่จำเป็น
　　“ไม่เลวเลย เจ้าตัวน้อยตัวนี้ สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้ท่านได้มากมาย แม้ว่ามันจะตัวเล็ก แต่ในอนาคตมันจะยิ่งน่าเกรงขาม”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยความยินดี
　　“แต่ก็โชคไม่ดีเลยที่มันมีขนาดตัวเล็กมาก ข้าไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่มันจะโตเต็มวัย แต่ตอนนี้ข้าสามารถเลี้ยงมันเป็นสัตว์เลี้ยงได้ “เฉินหวงกล่าวด้วยรอยยิ้ม　　“ข้ามียาบางอย่างที่ช่วยให้มันเติบโตได้ไว”ชิงสุ่ยส่งยาและผลไม้บางอย่างให้กับเฉินหวง
　　“สิ่งนี้จะไม่ฆ่ามันใช่หรือไม่ “เฉินหวงกล่าวถาม
　　“ข้าไม่ฆ่ามันหรอก เพราะมันทำให้ข้าได้จูบท่าน”ชิงสุ่ยกล่าว
　　“ไอ้คนพาล”เฉินหวงอธิบายด้วยความอับอาย ภาพที่เขาจุมพิตก้นเธอปรากฏขึ้นอีกครั้ง
　　“ให้เจ้าตัวนี้กิน ไม่เพียงแต่จะช่วยรักษาและเพิ่มพูนพลัง มันยังช่วยให้เจ้างูน้อยเติบโตเร็วขึ้น”ชิงสุ่ยกล่าวขณะเดินตรงไปยังต้นท้ออมตะ
　　เขาเก็บผลที่สุกหลายต่อหลายผล จากนั้นก็ดึงเอาทั้งต้นเข้าไปเก็บไว้ในดินแดนหยกยุพราชอมตะ
　　เขาได้รับผลท้ออมตะมาเกือบ 50 ผล
　　งูสายรุ้งค่อยๆกินยาเม็ด ผลอสูรบรรพกาล ยาเม็ดโชคชะตาอย่างช้าๆ ในชั่วพริบตามันก็ขยายร่างหนาเท่าข้อมือมนุษย์และมีความยาวเกือบ 10 เมตร สิ่งที่ทำให้ชิงสุ่ยประหลาดใจที่สุดคือบนหัวของมันมีเขางอก คล้ายกับหัวมังกร
　　มังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์?
　　ชิงสุ่ยตกใจอย่างหนัก มันคือมังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์จริงๆหรือ? ตอนแรกลักษณะพันธุ์ของมันรวมถึงคำอธิบายบอกอย่างชัดเจนว่ามันคืองูสายรุ้ง หรือว่านี่คือการกลายพันธุ์?
　　หลังจากที่มันกลายร่าง มันก็บินวนรอบตัวเฉินหวงอย่างไม่หยุดหย่อน
　　เฉินหวงมีความสุขที่ได้เห็นรัศมีพลังที่อยู่รอบตัวมังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์ การได้ครอบครองอสูรที่ทรงพลังเช่นนี้ควรได้รับการเฉลิมฉลอง
　　“ชิงสุ่ย เจ้าหนูน้อยตัวนี้ก็คือมังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์”
　　คำพูดของเฉินหวงช่วยคลายข้อสงสัยที่ชิงสุ่ยมีทันที เขาเปิดใช้งานทักษะเบิกเนตรสวรรค์อีกครั้งและเห็นว่าชื่อของมันได้เปลี่ยนไปเป็นมังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์ และคำบรรยายยังบอกอีกว่ามันยังไม่โตเต็มที่