Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 25 รู้สึกดีชะมัด!

เปลวไฟพุ่งขึ้นสูงไปบนฟ้า กลายเป็นภาพวาดอันสวยงาม

ซอมบี้หลายร้อยตัวถูกเปลวไฟเผาไหม้จนเกรียม เปลวไฟพวยพุ่งจากจุดศูนย์กลางของปั๊มน้ำมันไปทั่วบริเวณรอบๆ อุณหภูมิเพิ่มขึ้นหลายองศา ควันหนาทึบลอยคลุ้งจนปิดบังดวงจันทร์จนมิด กลิ่นไหม้เกรียมของเนื้อที่ไหม้คลุ้งอยู่ในอากาศปลิวกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ

ทุกอย่างเงียบสนิท มีเพียงลิ่มแสงของเปลวไฟให้เห็น

ทุกคนที่อยู่ในสถานีแวะพักจ้องไปที่จุดว่างเปล่าข้างหน้าด้วยความตะลึงงัน ซอมบี้ไม่กี่ตัวที่อยู่ใกล้ๆก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของพวกเขาได้

ชูฮันพึ่งระเบิดถังน้ำมันไป!

เขาฆ่าซอมบี้ไปหลายร้อยตัว!

ที่เขาขับรถออกไปเพราะตั้งใจที่จะวนรอบๆ ไม่ใช่หนีไป!

ชูฮันใช้เวลาทั้งหมดเพียงแค่10นาทีในการทำทุกอย่างนั่น ทั้งกระโดดลงไปพร้อมกับร่างของเหย่เทียนหลง โยนฟูกนอนเข้าไป และยิงไปที่ถังน้ำมันเพื่อที่จะได้จุดไฟแช็ก

จริงๆแล้ว ทุกคนต่างหวาดกลัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้ขนาดใหญ่แบบนี้ แต่ไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหนชูฮันกลับหาทางวางกับดักได้

ชูฮันคิดเกี่ยวกับรายละเอียดทุกอย่างอย่างถี่ถ้วนก่อนที่เขาจะทำทุกอย่างตามลำดับแผนที่วางไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ มันจำเป็นต้องมีความสามารถในการมองการณ์ไกลที่น่าทึ่งและความกล้าหาญเช่นกันที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้!

ถ้าเขามาช้าไปเพียงวินาทีเดียว บนชั้นสองของสถานีแวะพักจะถูกโจมตีด้วยกองทัพของซอมบี้ และเหล่าผูรอดชีวิตทั้งหมดคงตายไปแล้ว

สรุปว่า….กองทัพขนาดใหญ่นั่นมีจุดจบง่ายๆแบบนี้นะเหรอ?

G55ที่กำลังวิ่งอยู่ค่อยๆชะลอตัวลงก่อนจะหมุนตัวกลับ

มันจอดหยุดตรงประตูของสถานีแวะพัก พร้อมกับสายตามึนงงของทุกคนที่มุงดูอยู่มองมา

ชูฮันกระโดดลงมาจากรถพร้อมกับยิงไปที่หัวของซอมบี้ที่เหลืออยู่ ทุกการกระทำของเขาเต็มไปด้วยความนิ่งสงบและมีประสิทธิภาพ

“หัวหน้า!!” เสียงของเฉิยช่าวเย่ที่ตะโกนขึ้นได้ปลุกให้ทุกคนตื่นจากภวังค์ เขาพุ่งตัวเข้าไปกอดที่ขาของชูฮันอย่างรวดเร็วพร้อมกับเริ่มร้องไห้ออกมา “ฮือออออ! ฉันดีใจที่หัวหน้าไม่เป็นอะไร!”

ชูฮันไม่สามารถขยับตัวได้ เขาจึงได้แต่รอให้เจ้าอ้วนสงบอารมณ์ลงก่อน ถึงแม้เขาอยากจะได้ขวานที่อยู่บนชั้นสองคืนมากกว่า

ซางจิ่วตี้มองไปยังเอเลี่ยนข้างหน้า

ชูฮันได้ฆ่าซอมบี้ไปนับไม่ถ้วน อีกทั้งเขายังช่วยชีวิตของผู้รอดชีวิตของทุกคนไว้ได้…

มันไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะทำได้!

ร่างของซางจิ่วตี้สั่นเทาพร้อมกันหัวใจที่เต้นรัวเร็ว เครื่องสำอางค์จำนวนมากบนหน้าเธอไม่สามารถปกปิดอารมณ์ซับซ้อนที่แท้จริงของเธอได้

ตาของสิบแปดเปิดกว้างพลางกระพริบตาซ้ำๆไปมา มันยังคงมีรอยคราบน้ำตาเปรอะอยู่บนใบหน้าเล็กๆของเธออยู่

“สวัสดี!” ทันใดนั้นชายผู้ตัวเล็กว่าเฉินช่าวเย่นิดนึงถลาเข้ามาพลางพูดขึ้น “ฉันคือเจียชุนเจี๋ย ขอบคุณมากที่ช่วยฉันไว้!”

เขาดีใจมากที่ได้มีโอกาศกอดขาอีกข้างของชูฮันและได้ร้องไห้ออกมา

“ฉันยินดี” ชูฮันพยักหน้าเล็กน้อยพลางเตะเฉินช่าวเย่เบาๆ

ไอ้อ้วนนี่ทำเขาขายหน้าหมด!

ทันใดนั้นมีเงาดำสองเงาเข้ามาใกล้ตำแหน่งเขาพลางตะโกนขึ้นดังเกินเหตุ

“ชูฮัน! ฮือฮือฮือ ชูฮัน! ดีใจจริงๆที่นายยังปลอดภัย!”

“เพื่อนยาก แกช่างโชคดีจริงๆ!”

แน่นอนว่า ทั้งสองคนนี้ก็คือกู๋เสี่ยวตงและจางจือหวีนั่นเอง

คนที่ยืนอยู่รอบๆใช้โอกาสนี้ในการล้อมกันอยู่รอบตัวชูฮัน พยายามที่จะแสดงความเป็นมิตรกับเขา

“พี่ชู! พี่เป็นไอดอลของฉัน”

“พี่ชู พี่หล่อมาก!”

“พี่ชู พี่ช่วยสอนวิธีใช้ปืนให้ฉันหน่อยได้มั้ย?”

“พี่ชู พี่ต้องการลูกศิษย์มั้ย?”

ชูฮันเตะเฉินช่าวเย่ที่ยังคงร้องไห้อยู่ พยักหน้าไปทางเหล่าผู้รอดชีวิตตรงๆ จากนั้นพยายามมองหาซางจิ่วตี้และสิบแปด หากทั้งคู่ไม่ได้อยู่ใกล้ๆเขา

สิบแปดกำลังศึกษาซอมบี้อยู่ในมุม เธอดูกล้าหาญขึ้นอย่างมาก เธออยากจะรู้เกี่ยวกับชีววิทยาของซอมบี้ สิบแปดเจอกับหัวที่หลุดของซอมบี้หากเธอก็ไม่พบความผิดปกติอะไร จากนั้นเธอก็เริ่มศึกษาอวัยวะแต่ละชิ้นเช่นหัวใจ กระเพาะปัสสาวะ…

ประกายแห่งความฉลาดพุ่งเข้าสู่ตาของชูฮัน เขาจ้องไปที่ซางจิ่วตี้ผู้ซึ่งก้มหน้า พยายามระงับอาการสั่นเทาที่ไหล่และน้ำตาที่หยดลงมา

มีรอยยิ้มปริศนาฉาบขึ้นบนหน้าของชูฮันขณะที่เขากำลังตรวจสอบระบบล่มสลาย

ความจงรักภักดีของเฉินช่าวเย่เพิ่มขึ้นมา10% ในตอนนี้มันจึงมีค่าเท่ากับ 90%

ส่วนความภักดีของสิบแปดเพิ่มมา10% ตอนนี้มันจึงมีค่าเท่ากับ 60% ความภักดีของเธอเพิ่มขึ้นมา 50% เมื่อตอนที่เธอได้รับการช่วยเหลือของชูฮันจากเหย่เทียนหลง การให้ความช่วยเหลือในวินาทีสุดท้ายเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเพิ่มความจงรักภักดี

สำหรับความภักดีของซางจิ่วตี้นั้นมีค่าน้อยที่สุด เพียง 30% เท่านั้น ชูฮันขมวดคิ้วขณะมองดูหน้าจอข้อมูล ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะเข้าถึงได้ยาก ความภักดีของเธอไม่ได้เพิ่มขึ้นเมื่อตอนที่เขาได้ช่วยสิบแปดจากการกระโดดนั่น มันมีเพียง 30% เท่านั้นจนกระทั่งเขาฆ่าซอมบี้ทั้งหมดเพื่อช่วยชีวิตทุกคนไว้

มันน้อยกว่า 50% ซึ่งหมายความว่าเธออาจจะทรยศเขาได้!

เขาจะได้รับ0.1 คะแนนเมื่อความภักดีสูงถึง 50% และ 0.2 คะแนนเมื่อความภักดีสูงถึง 80% เขาจะได้รับ 0.3 คะแนนเมื่อความภักดีเป็น 100% ในตอนนี้เขาไม่ได้คะแนนอะไรจากซางจิ่วตี้เนื่องจากว่าความภักดีของซางจิ่วมีไม่ถึง 50%ด้วยซ้ำ

ชูฮันขมวดคิ้วอีกครั้งขณะอ่านแถวคะแนน ซอมบี้ที่เขาเผาจนตายมีจำนวนมากกว่า400ตัว หากในตอนนี้เขากลับมีเพียงแค่ 200 คะแนนเท่านั้น ดูเหมือนว่ามันจะมีข้อจำกัดมากมายในระบบล่มสลายที่เขายังไม่ทราบ

อย่างไรก็ตาม…

คิ้วของเขาคลายออก ปากเขาค่อยๆยกขึ้นราวกับซ่อนรอยยิ้มจางๆไว้จนแทบมองไม่เห็น ผลประโยชน์ที่ได้รับจากความวุ่นวายในวันนี้เกินกว่าเขาคาดไว้เสียอีก ความจริงที่ว่าความจงรักภักดีนั้นจะเพิ่มขึ้นยากในอนาคตนั้นไม่เป็นจริง เพราะความภักดีของเฉินช่าวเย่นั้นสูงมากขนาดที่เรียกได้ว่าการเชื่อใจ

สิบแปดรู้สึกตื้นตันอย่างมากต่อชูฮันด้วยเพราะอายุที่ยังน้อยอยู่ และความสัมพันธ์ของเขากับซางจิ่วตี้ก็ดูจะพัฒนาขึ้น ถึงแม้เธอจะยังดูระแวงในตัวเขาอยู่

200คะแนนเป็นสมบัติอันล้ำค่าสำหรับเขา และมันช่วยย่นเวลาให้เขาได้เยอะ

“พี่ชู! เราควรทำอย่างไรต่อไปดี?” เจียชุนเจี๋ยถาม “สถานีแวะพักได้พังหมดแล้ว ถ้างั้นเราออกไปจากที่นี่ไปหาที่อื่นใหม่กันมั้ย?

“ใช่ ใช่แล้ว!” กู๋เสี่ยวตงตอบรับอย่างเร่งรีบ” ชูฮันเรายังจะไปเมืองชืออย่างที่เราเคยคุยไว้มั้ย?”

ชูฮันเมินเฉยใส่คนเหล่านี้ เขาตวัดตามองไปที่ซางจิ่วตี้หากเธอยังอารมณ์ไม่สงบดี เขาจึงมุ่งความสนใจไปที่สิบแปดแทน

“เธอคิดว่าไง?”

สิบแปดทำเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมาอย่างไร้อารมณ์

“เราจะตามนายไป” เธอกล่าว คำพูดของเธอทำให้ชูฮันรู้สึกประหลาดใจ

ชูฮันมองไปที่ซางจิ่วตี้ “แล้วเธอล่ะ?”

ซางจิ่วตี้ยังลังเลพลางกัดปาก ในที่สุดเธอก็ส่ายหัวปฏิเสธ “เราไม่สามารถไปทางนั้นได้เพราะเราต้องไปที่เมืองตงเพื่อไปรับบางคน”