Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 501
ร่างกายเย็นเฉียบของเหลิงเล่ยสั่นอย่างรุนแรง เหงื่อเย็นไหลย้อยลงมาจากหน้าผาก มองมาที่ชูฮันด้วยความหวาดกลัว พร้อมกับอาการปวดหัวอย่างหนักราวกับกำลังถูกบังคับให้ยอมรับ โดยที่เขาไม่สามารถต่อต้านหรือทำอะไรได้นอกจากยิ่งจะทำให้ปวดหัวหนักขึ้นกว่าเดิม
เด็กสาวซอมบี้คนนี้เป็นใคร? ลูกสาวของเขา? แต่ทำไมเขาถึงไม่รู้ชื่อของลูกสาวตัวเอง? เขาไม่รู้อะไรเลย เขารู้แค่นี่คือลูกสาวเขา มันเป็นไปได้ยังไง!?
ซุปเปอร์ซอมบี้มีความสามารถหลากหลาย ก็เหมือนกับพรสวรรค์ในมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ของเรา ซุปเปอร์ซอมบี้บางตัวก็สามารถเปลี่ยนความคิดทั้งหมดของมนุษย์ได้ ถูกชักใยบงการทุกอย่าง
และเมื่อมีซอมบี้เกิดขึ้นมาในโลกนี้เราก็ไม่มีทางกลับไปอยู่อย่างยุคศิวิไลซ์เหมือนในความทรงจำได้อีกแล้ว มนุษย์สามารถควบคุมซอมบี้ได้? ตื่นกันได้แล้ว!
พอชูฮันพูดออกมา ทุกคนในซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ตะลึงกันหมด ความตกใจและความหงุดหงิดก่อตัวขึ้น และเมื่อมองไปที่ต้นเหตุของความวุ่นวายตรงพื้นมันก็ยิ่งยืนยันคำพูดของชูฮัน
ขณะนี้ซุปเปอร์ซอมบี้ที่อยู่ห่างออกไป จู่ๆก็วิ่งพุ่งเข้ามาหาเหลิงเล่ย แม้มันจะเสียแขนทั้งสองข้างไปแล้วแต่มันยังมีเท้าและเขี้ยวแหลมอยู่ เล็บเท้าแหลมคมของมันเสียบปักเข้าที่ร่างของเหลิงเล่ยทันทีอย่างไม่ลังเล!
ซุปเปอร์ซอมบี้ที่ตอนแรกอยู่ห่างออกไปไม่ถึงสองเมตร จู่ๆอย่างไร้สัญญาณเตือนใดๆ ทุกคนไม่ทันมีใครได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง เสียงแหกปากร้องเจ็บปวดของเหลิงเล่ยก็ดังลั่นขณะเล็บของซุปเปอร์เจาะเข้าไปถึงอวัยวะภายใน
เลือดพุ่งกระเซ็นไปทั่วและหยดย้อยลงพื้น เลือดได้กระตุ้นความอยากอาหารของซุปเปอร์ซอมบี้ขึ้นมา จนมันเริ่มคลั่งอย่างตื่นเต้น ทันใดนั้นมันก็อ้าปากกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวแหลมคมน่ากลัวในปาก
ฉึก! ชิ้นเนื้อคำใหญ่ถูกมันกัดเข้าเต็มปากทันที ตามมาด้วยเสียงเลือดกระเซ็น
กัด เคี้ยว กลืน! ซุปเปอร์ซอมบี้ยิ่งเกิดความอยากอาหารมากขึ้นอีก มันไม่สนใจเสียงกรีดร้องของเหลิงเล่ย สีหน้าของมันเต็มไปด้วยความโลภและหิวโหย มันอยากจะกัดกินให้เนื้อเต็มปาก
เยือกเย็นและรุนแรง น่าเศร้า น่าเศร้าเหลือเกิน แม้ก่อนจะตายเหลิงเล่ยก็ยังไม่รู้เหตุผลว่าทำไมลูกสาวของเขาถึงกินเขาทั้งเป็น?
ระหว่างนั้น แขนที่ถูกตัดขาดของซุปเปอร์ซอมบี้ก็ค่อยๆงอกขึ้นมาใหม่ด้วยความเร็วที่ทุกคนมองเห็นทุกขั้นตอน การกินเนื้อมนุษย์ทำให้มันฟื้นตัวได้! ความกลัวผุดขึ้นในใจของทุกคน ภาพสยองขวัญตรงหน้าทำให้หัวใจของหลายคนแทบเด้งออกมา ภาพที่ซอมบี้กำลังเคี้ยวเนื้อของเหลิงเล่ยในปากได้ทำลายความหวังของเหล่าคนใสซื่อลงอย่างไม่เหลือชิ้นดี
ซอมบี้กับมนุษย์อยู่ร่วมกันได้มั้ย? แน่นอนว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ ตลกสิ้นดี! นิทานปรัมปรา! หน่อมแน้มชะมัด!
“เห็นรึยัง?” เสียงเหี้ยมโหดของชูฮันดังขึ้นท่ามกลางซุปเปอร์ซอมบี้ที่กำลังกินเหลิงเล่ยอยู่ “เป็นไง จำกันได้รึยังว่าซอมบี้ต้องเป็นยังไง?”
หลายคนมองมาที่ชูฮันด้วยแววตาเศร้าอย่างรู้สึกผิด พวกเขาเข้าใจว่าซอมบี้นั้นก็เป็นเพียงแค่ซอมบี้ แค่กลุ่มพวกสัตว์ประหลาด
ชูฮันไม่สนใจอารมณ์ของใครทั้งนั้น ขวานซิ่วโหลในมือชูฮันเปล่งลำแสงพร้อมกับพลังผันผวนที่พุ่งสูงอีกครั้ง ชูฮันพุ่งเข้าใส่ซุปเปอร์ซอมบี้อย่างรวดเร็ว
มีแววตาโหดเหี้ยมฉายอยู่ในนัยน์ตาขาวของซุปเปอร์ซอมบี้พร้อมกับอ้าปากกัดเนื้อของเหลิงเล่ยคำใหญ่เข้าปากอย่างไร้ความปราณีใดๆ จากนั้นมันก็รีบหมุนตัวกำลังจะหนีด้วยเพราะตอนนี้มันได้รับบาดเจ็บ ก่อนหน้านี้มันถูกชูฮันโจมตีใส่สามครั้ง ตอนนี้ด้วยอาการบาดเจ็บรุนแรงแบบนี้มันรู้ตัวว่ามันไม่สามารถต่อกรกับชูฮันได้ เพราะงั้นซุปเปอร์ซอมบี้ระยะ 5 จึงเลือกที่จะหลบหนีการต่อสู้ไป
ชูฮันไม่เปิดโอกาสให้มันได้หนี ความรวดเร็วระดับ 4 ของชูฮันพุ่งราวกับจรวดเข้าใส่ซุปเปอร์ซอมบี้
ในขณะเดียวกันขวานซิ่วโหลที่มีพลังระดับ 4 ก็เปลี่ยนมุมองศาภายในชั่วพริบตาอย่างไม่น่าเป็นไปได้พร้อมกับเส้นลำแสงสีดำตัดเข้าจังหวะที่ซุปเปอร์ซอมบี้กำลังจะออกตัววิ่งหนี
ขวานในมือของชูฮันตัดลงมา!
พัฟ!
เสียงของเลือดที่พุ่งกระฉูด
“อ๊ากกกกก—–” ซุปเปอร์ซอมบี้แหกปากร้องลั่นอย่างทุรนทุราย ครั้งนี้ชูฮันโจมตีเข้าที่คอของมันตรงๆ หากเข้าไม่ได้รีบตัดคอมันทิ้งทันที หัวของซุปเปอร์ซอมบี้ยังคงตั้งอยู่ที่คอของมันอยู่หากมันแกว่งไปแกว่งมา เลือดสีดำของพุ่งกระเซ็นไปรอบบริเวณ
โดยไม่มีการหยุดพักใดๆ ชูฮันเริ่มการโจมตีขึ้นอีกครั้ง ขวานยักษ์เงื้อมขึ้นสูงและทุ่มพลังทั้งหมดฟาดขวานลงใส่หัวของซุปเปอร์ซอมบี้
“ปัง!” เสียงกระแทกดังลั่น ตัวใบมีดขวานเจาะเข้าไปถึงสมองของซุปเปอร์ซอมบี้อย่างแรง
“วร๊ากกก อ๊ากกกก” ซุปเปอร์ซอมบี้แหกปากอย่างสิ้นหวังและคลั่งด้วยความทรมาน ถึงแม้สมองจะระเบิดไปแล้ว แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่ได้
ชูฮันย่นคิ้ว ขวานซิ่วโหลระดับ 4 ของเขาสามารถฆ่าซอมบี้ระดับ 4 ได้ และมันใช้ความพยายามเพียงแค่น้อยนิดในการฆ่าซอมบี้ระยะ 5 แต่ทำไมกับซุปเปอร์ซอมบี้ระยะ 5 ตรงหน้าเขามันถึงยากกว่าที่เขาคิดไว้
และตอนนั้นชูฮันก็หรี่ตาอย่างนึกอะไรได้ออก ในจังหวะที่ชูฮันกำลังพยายามจะโจมตีอีกครั้ง—–
“ปัง!”
ปืนไรเฟิลด้ามยาวสีทองยิงกระสุนปืนออกมาอย่างฉับพลัน กระสุนเจาะทะลุเข้าที่หัวของซุปเปอร์ซอมบี้ สมองของมันถูกระเบิดกระจายพร้อมกับเลือดสีดำกระจายเปื้อนเต็มสถานที่
ของเหลวเหม็นเน่าเปรอะเปื้อนไปทั่วพื้น พร้อมกับร่างของซุปเปอร์ซอมบี้ที่ล้มลงกระแทกกับพื้นอย่างไร้ชีวิต ส่วนหัวของซุปเปอร์ซอมบี้นั้นถูกระเบิดจนเหวอะ คริสตัลสีดำขนาดใหญ่เปล่งประกายแสงสีดำออกมาท่ามกลางของเหลวและสมองในกระโหลก
ชูฮันเงยหน้าขึ้นมองซูเฟิงที่จู่ๆก็ทำการยิงและรู้สึกไม่พอใจ
เขาจะได้รับยี่สิบคะแนนเมื่อสามารถฆ่าซอมบี้ระยะ 5 ได้ แถมคริสตัลของซอมบี้ระยะ 5 ยังมีมูลค่าอีกสี่สิบคะแนน ส่วนซุปเปอร์ซอมบี้จะเหนือกว่าซอมบี้ธรรมดาเพราะความสามารถพิเศษของมัน เพราะไม่งั้นไม่ว่าจะฆ่าหรือได้คริสตัลของมันมาก็จะมีมูลค่ามากกว่าซอมบี้ปกติเป็นสิบเท่า
เพราะฉะนั้นลูกยิงของซูเฟิงเมื่อครู่ได้ทำให้ชูฮันสูญเสียคะแนนในระบบล่มสลายไปเต็มๆสองร้อยคะแนน และถ้ามันนับเป็นค่าเงินล่มสลายก็เท่ากับว่าซูเฟิงพึ่งจะปล้นสี่พันเหรียญล่มสลายไปจากเขา!
ยอมตายดีกว่ายอมเสียเงินให้ใคร!
ซูเฟิงชักปืนของตัวเองกลับมาและใช้ผ้าเช็ดรอยบนตัวปืนของตัวเอง และทันทีที่ซูเฟิงเงยหน้าขึ้นมาเขาก็ได้เห็นท่าทางโกรธและไม่พอใจจากชูฮัน
ซูเฟิงเหลือบมองและทันทีหลังจากนั้นเขาก็คิดได้ว่า…หรือเป็นเพราะเขาเป็นคนฆ่าซุปเปอร์ซอมบี้ตัวแรกได้ เพราะงั้นชูฮันก็เลยรู้สึกเสียหน้ารึเปล่า?
ดังนั้นซูเฟิงจึงหัวเราะออกมาและพูด “ไม่ต้องห่วง! แม้ว่าผมจะยอมรับว่าเทคโนโลยีการต่อสู้ของคุณลอยตัวเหนือใคร แต่แน่นอนเลยว่าผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันกับคุณแน่ แต่คุณกำลังรออะไรอยู่ นี่มันซอมบี้ระยะ 5 แถมยังเป็นซุปเปอร์ซอมบี้ระดับที่ 5 อีก คุณไม่สามารถใช้ขวานตัดทิ้งได้ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น”
“เหอะ!” ชูฮันยิ่งไม่พอใจขึ้นไปอีกเขาจึงโพล่งขึ้นมา
“แกพึ่งจะฉกเงินสี่พันเหรียญล่มสลายไปจากฉัน! รอฉันคิดดอกเบี้ยได้เลย!”
ซูเฟิงเต็มไปด้วยคำถามในหัว เมื่อไหร่กันที่เขาฉกเงินชูฮันไป?