Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 53 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน

กลุ่มคนที่นำโดยโจวซือหลีและพรรคพวกขับรถออกไปจากตึกอย่างช้าๆ มุ่งหน้าไปทางถนนเส้นหลัก โจวซือหลีและกลุ่มคนสนิทของเขาอยู่ในรถที่ดีที่สุดนั่นก็คือรถ Hammer(รถบุกลุยที่ทหารใช้กัน) ส่วนคนอื่นก็อยู่ในรถยนต์ทั่วไป

ข้างหลังของรถกระบะคันหนึ่ง มีคนๆหนึ่งถูกผูกไว้กับเชือกยาวพร้อมกับห่วงที่รัดลำคออยู่

คนๆนั้นคือ…จางฉ๋ายซวน

มือและเท้าของเธอถูกมัดขณะที่มันมีช่องโหว่ขนาดใหญ่ตั้งแต่ปากลากไปจนปลายหู เหมือนกับที่โจวซือหลีได้กล่าวไว้ว่าเขาจะฉีกปากเธอ มันสามารถมองเห็นเหงือกในปากของเธอได้ทั้งหมด เส้นเลือดหลุดรุ่ยออกมาจากผิวหนัง เธอถูกทรมานแบบเดียวกันกับพวกซอมบี้ ต่างตรงแค่เลือดของเธอนั้นสีแดงสด ไม่เหมือนกับเลือดสีดำของซอมบี้ เลือดสดๆไหลย้อยออกจากปากเธอที่กำลังถูกลากไถลไปตามพื้นถนนปูนซีเมนต์ที่ขูดบาดผิวหนัง

“อ๊ากกกกกกก…”
จางฉ๋ายซวนแหกปากร้องด้วยความเจ็บปวด หากเสียงที่เปล่งออกมากลับฟังดูแปลกๆด้วยเพราะปากที่ฉีกขาดของเธอ น้ำตาไหลทะลักออกมาจากดวงตาของเธอขณะส่ายหัวอ้อนวอนกลุ่มคนที่อยู่ในรถกระบะที่กำลังลากเธออยู่ หากทุกคนกลับเพิกเฉย ทำราวกับไม่ได้ยินเสียงอ้อนวอนของเธอ

รถคันข้างหน้าแล่นไปด้วยความเร็วคงที่ หากรถกระบะที่ลากจางฉ๋ายซวนกลับต่างไปจากรถคันอื่น มันแยกตัวออกไปขับวนรอบเป็นวงกลมทั่วทั้งถนน อย่างช้าๆ ไม่สนใจต่อเสียงร้องแหกปากทรมานของหญิงสาวแม้แต่น้อย

เหล่าซอมบี้เริ่มได้กลิ่นเลือดสดๆพร้อมกับได้ยินเสียงร้องที่ล่อพวกมันให้เริ่มเดินตามมาทีละตัวๆ มันเดินโซเซไปทางรถกระบะ มันมีซอมบี้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆด้วยเพราะซอมบี้ทั่วทั้งถนนแห่กันมุ่งหน้าตามเลือดและเสียงของเธอมา

พวกมันดูดเลียเลือดจางฉ๋ายซวนที่หยดลงตามพื้น เห็นได้ชัดว่าพวกมันตั้งใจจะกินทุกอย่างไม่เหลือแม้แต่คราบ หลังจากเลียเลือดตามถนนเสร็จพวกมันก็มุ่งหน้าตามรถกระบะมาและคอยเลียเลือดที่หยดตามถนน จำนวนของพวกมันเยอะขึ้นเรื่อยๆในเวลาเพียงแค่ชั่วครู่

โจวซือหลีมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากรถHammer ที่ขับห่างออกไปไกล หนังศีรษะของเขารู้สึกขนลุกซู่ด้วยเพราะเขาไม่รู้ว่าจะสู้กับซอมบี้ได้อย่างไร จางฉ๋ายซวนพูดถูกแล้ว…เขาเป็นคนขี้ขลาดที่มีแต่ความเย่อหยิ่ง

ความโหดร้ายฉายขึ้นบนหน้าอ้วนๆของเขาพลางถุยน้ำลายลงพื้นทันที

ฉันขี้ขลาดแล้วมันผิดตรงไหน? ฉันไม่จำเป็นต้องสู้กับซอมบี้ด้วยตัวเองนิ ฉันมีคนตั้งแต่มากมายต่อสู้แทนแล้ว ก็เหมือนกับตอนนี้ที่ถึงแม้เขาจะกลัวซอมบี้ หากเขาก็กำจัดมันได้ถ้าเขาต้องการ

เขาไม่ใช่คนโง่ๆแบบไอ้พวกนั่น….เขามีสมอง อีเวรนั่น!

“ช่วยด้วย!!” จางฉ๋ายซวนตะโกนออกมา

ขณะที่ตัวเธอไถลไปตามถนนปูนซีเมนต์ก่อให้เกิดรอยเลือดเป็นทางยาว

และในบางครั้งซอมบี้ตัวหรือสองตัวที่ไล่จับเธอได้ทันก็จะกัดนิ้วเท้าหรือขาเธอ จางฉ๋ายซวนมองเห็นเนื้อสดของตัวเองถูกซอมบี้กัด….มันเป็นเนื้อของเธอ กระดูกของเธอ!

แต่เธอกลับไม่ตายซะที!

พวกมันกำลังกัดกินตัวเธอ!

“ช่วยฉัน! ปล่อยฉันเข้าไปในรถ! ให้ฉันเข้าไป! ” เธอตะโกนใส่พวกผู้ชายที่อยู่ในรถกระบะ

คนที่อยู่ในรถไม่มีใครสนใจกับคำวิงวอนของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย พวกเขาทำราวกับไม่ได้ยินเสียงของเธอ

“น่าจะพอแล้วมั้ง?” ชายคนหนึ่งถามขึ้นมา

“บางทีตอนนี้พวกซอมบี้น่าจะกำลังมุ่งหน้าตามอีนี่มาอยู่ งั้นเราน่าจะเปลี่ยนเส้นทางล่อพวกมันออกไปไกลๆ!”

“เ*ยเอ้ย! ผู้หญิงคนนี้ห่วยชะมัด เมื่อก่อนกูเคยเอามันลงไปได้ไงวะ”

“รสนิยมมึงแย่มาก แต่ผู้หญิงผมยาวคนนั้นสวยจริงๆ”

“หมายถึงผู้หญิงที่มากับไอ้ผู้ชายคนนั่นใช่มั้ย? รถพวกมันยังอยู่นี่อยู่เลย พี่โจวจะเอาทุกอย่างที่นี้กลับไปให้หมด เพราะฉะนั้นมันจะไม่มีอะไรเหลือไว้อีกถ้าพวกนั้นกลับมา เช่นเดียวกับผู้หญิง ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

ยิ่งได้ฟังเรื่องที่พวกมันคุยกัน จางฉ๋ายซวนยิ่งรู้สึกแย่ลงไปอีกจนเธอเกือบจะสลบไป เธอไม่อยากถูกซอมบี้จับกิน มันน่าจะดีกว่าถ้าพวกมันฆ่าเธอให้ตายซะ!

รถกระบะกลับหลังหันและวิ่งนำหน้าล่อซอมบี้ออกไปจากถนน เหล่าซอมบี้ที่อยู่รอบๆซูเปอร์มาร์เก็ตก็ถูกล่อออกไปเช่นกัน ขณะที่โจวซือหลีและพวกของเขาก็รีบขับรถเข้าไปในซูเปอร์มาร์เก็ตทันที….เขาอดทนรอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

เหล่าซอมบี้ถูกล่อออกไปไกลเรื่อยๆ

รถกระบะพยายามควบคุมความเร็วให้คงที่ขณะล่อซอมบี้ออกไปไกลจนกระทั่งโจวซือหลีและพรรคพวกมองไม่เห็นพวกเขาแล้ว

สถานที่ที่พวกเขามาถึงช่างเงียบสนิท….

“ที่นี่นะเหรอ?” ชายที่อยู่ในรถกระบะกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณ มันเป็นย่านที่อยู่อาศัยสำหรับคนชั้นสูง ราคาแต่ละตารางเมตรมีค่าเท่ากับเงินเดือนของพวกเขา ที่สำคัญที่สุดก็คือ มันเงียบสงบขนาดที่ว่าไม่มีเสียงคำรามใดๆของซอมบี้ให้ได้ยินเลย

“เป็นที่ๆดีเหลือเกิน ทำไมที่ผ่านมาเราถึงมองข้ามมัน” ชายคนหนึ่งมีความสุขมาก

“เฮ้! เอาเป็นว่าเราลองไปแนะนำพี่โจวให้ย้ายมาที่นี้คืนนี้เลยดีมั้ย?”

“เป็นความคิดที่ดี! ฉันไม่เคยมาสถานที่แบบมาก่อนเลย! แม่ง แต่ตอนนี้ฉันสามารถเข้ามาอยู่ที่แบบนี้ได้เลย!”

“เราควรปล่อยผู้หญิงไว้ตรงนี้” ชายคนหนึ่งพูดพร้อมกับหยิบกริชออกมาเพื่อตัดเชือกที่มัดจางฉ๋ายซวนไว้ออก

“ไม่!!!” จางฉ๋ายซวนตะโกนขึ้นมาทันที “ฆ่าฉันเถอะ ฆ่าฉันเถอะ!”
เธอตะโกนออกมาอย่างดังด้วยเพราะไม่อยากถูกซอมบี้รุมกิน!

“เฮ้ย!” คนที่อยู่ในรถกระบะต่างรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา “ตะโกนอีกดังๆสิจะได้ล่อซอมบี้มาไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

ปึก!

เสียงของกริชที่ตัดเชือกออกอย่าวรวดเร็ว

จางฉ๋ายซวนที่ทึ่งไปกับความตกใจอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมาขณะที่กลุ่มซอมบี้จำนวนมากวิ่งพุ่งเข้าหาเธอ เธอถูกซอมบี้รุมล้อมมิดจนมองไม่เห็นแม้แต่ผมและในไม่ช้าลำไส้และกระดูกก็ถูกโยนขึ้นมาในอากาศ เลือดสดๆไหลย้อพื้นถนนเป็นสีแดง ซอมบี้จำนวนมากวิ่งออกไป แย่งกันเลียเลือดตามพื้น

รถกระบะยังคงขับต่อไปข้างหน้าขณะที่คนในรถกลับนิ่งเงียบไร้เสียงคุยใดๆ พวกเขารู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติ ที่นี่มีซอมบี้อยู่มากเกินไป พวกเขาจำไม้ได้ว่าพวกเขาขับรถล่อซอมบี้มาได้มากขนาดนี้เลยเหรอ พวกซอมบี้ที่อยู่รอบๆซูเปอร์มาเก็ตไม่ได้มีจำนวนมากขนาดนี้ “ดูนั่นสิ” จู่ๆก็เสียงที่ฟังดูตระหนกก็ดังขึ้น

“อ๊ากกกก!!” กลุ่มคนในรถแหกปากตะโกนออกมาทันที

ข้างๆถนนที่รถกระบะกำลังวิ่งอยู่ มันมีย่านที่อยู่อาศัยสำหรับคนรวยที่มีซอมบี้นับไม่ถ้วนวิ่งพุ่งออกมาจากตรงนั้น ที่นี่เคยเงียบสงบและพวกเขาเคยคิดว่ามันไม่มีอะไรอยู่ข้างในนั่น แล้วพวกซอมบี้มาจากที่ไหน? ทำไมก่อนหน้านี้มันถึงเงียบสงบ?

แม่ง! และพวกเขาเคยคิดจะมาอยู่ที่นี่เนี่ยนะ!

เสียงแหกปากของพวกเขาอาจกลบเสียงคำรามของซอมบี้ได้ หากแต่มันไม่สามารถกลบกลิ่นเลือดสดๆได้ พวกมันรับรู้ได้ถึงกลิ่นเลือดสดๆ

ปัง!
จู่ๆรถก็เบรกชะงัก คนที่ยืนอยู่ท้ายกระบะหลังหล่นลงไปบนพื้นทันที มันมีเสียงดังปึงปังยามที่พวกเขาตกลงไป

ซอมบี้วิ่งพุ่งเข้ามาจากทุกทาง…มันคือเนื้อ! เนื้อมนุษย์สดๆ!

“อ๊ากกกกกก!”

“อ๊าก อ๊าก อ๊าก!”

ทั้งเสียงตกใจกลัวและเสียงแหกปาก

โฮกกกกกกก————

พวกเขาได้ยินเสียงคำรามก้องสะเทือนของเหล่าซอมบี้ที่ดังสนั่นราวกับแผ่นดินไหวพร้อมกับได้ยินเสียงผิวหนังของตัวเองถูกฉีกดึงทึ้ง มันเป็นเสียงของซอมบี้ยามที่พวกมันกัดและฉีกทึ้งผ่านผิวหนัง เหล่าซอมบี้กัดกินทุกสัดส่วนของร่างกายพวกเขาขณะที่บางตัวขุดจ้วงลงไปในกระเพาะ!

“ที่ด้านหน้า!” เสียงตื่นตระหนกดังขึ้นมาจากที่นั่งด้านหน้า “พวกซอมบี้มาจากด้านหน้า!”

ไม่มีใครตอบกลับไปด้วยเพราะคนที่อยู่ด้านหลังถูกซอมบี้ล้อมกินไว้หมดแล้ว

มันคือฝูงซอมบี้นั่นเอง!