Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 569
ทั้ง 50 คนที่แสดงตัวออกมา ในที่สุดพวกเขาก็สามารถหายใจได้อย่างโล่งอก แต่โชคร้ายที่ยศตำแหน่งของพวกเขาถูกละทิ้งไปหมดแล้ว พวกเขาถูกบังคับให้ปลอมแปลงว่าเสียชีวิตและมาอยู่ที่นี่!
แต่
ตอนนี้พวกเขา 50 คนไม่กล้าจะรู้สึกไม่ดีกับชูฮันอีก ความไม่พอใจที่เหอเฟิงสั่งพวกเขามาก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้ว พวกเขาถูกฝึกมาตั้งแต่ยุคก่อน แต่พวกเขาไม่ค้นพบการมีตัวตนที่ซ่อนอยู่ของทีมกุ้งเสือดำและทีมความของพระเจ้าเลย พวกเขาคิดว่ามีเพียงแค่พวกเขาที่หลบซ่อน
ทีมของชูฮันได้เปิดหูเปิดตาพวกเขา!
คนที่เหลือช็อคค้างอย่างสิ้นเชิงจนแทบจะเป็นลม ทหารสองร้อยกว่าคนของกองทัพเขี้ยวหมาป่าเองก็รู้สึกโง่เง่าไม่ต่างกัน พวกเขารู้ว่านี่เป็นค่ายของชูฮัน พวกเขารู้ว่าสิ่งเห็นไม่ได้เป็นจริงเสมอ
แต่การปราฏตัวอย่างต่อเนื่องทั้งสี่ทีม? นี่มันเหนือความคาดหมายจริงๆ!
และในขณะที่ทีมหลงยาและฮูหยาได้รับการบรรเทา พวกเขาคิดว่าพวกเขาต้องทำตามทีมกุ้งเสือดำและทีมความลับของพระเจ้าโดยไปยืนอยู่ที่ทางซ้าย หากชูฮันกลับทำให้พวกเขาต้องงุนงงอีกครั้ง
“ทีมหลงยาและทีมฮูหยาฟังคำสั่ง!” คำสั่งของชูฮันคือที่สุด ไร้ความกังขาใดๆ แสดงให้เห็นถึงพลังอำนาจของผู้นำสูงสุด “พวกคุณก็ต้องรับการฝึกในฐานะทหารกองหนุนของกองทัพเขี้ยวหมาป่าเหมือนกัน และเมื่อพวกคุณผ่านการฝึกแล้ว พวกคุณจะได้รับมอบหมายภารกิจ ไม่อย่างนั้นพวกคุณก็ไร้ประโยชน์ต่อกองทัพเขี้ยวหมาป่า เราจะคุยกันเรื่องนี้อีกที”
ทันทีที่ชูฮันพูดออกมาแบบนั้นเขาก็สร้างความสะเทือนขวัญให้แก่ทุกคนอีกครั้ง โดยเฉพาะเมื่อได้ยินชื่อของทั้งสองทีมอย่างทีมหลงยาและฮูหยา ทำให้ซางจิ่วตี้และหลิวยู่ติงนั้นตกใจยิ่งกว่าใคร
พูดได้ว่าทั้งสองทีมนี้ ในยุคศิวิไลซ์และในยุคปัจจุบัน ทั้งสองทีมคือทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในจีน โดยเฉพาะทีมหลงยาที่มีสถิติความสำเร็จในการทำภารกิจสูงถึง 100%
มันน่าเหลือเชื่อมากที่ทั้งทีมหลงยาและฮูหยาต่างมาปรากฏตัวที่นี่ แต่ชูฮันยังบอกให้พวกเขามาเข้าร่วมกับกองทัพเขี้ยวหมาป่าโดยเริ่มใหม่ทั้งหมด ถึงแม้สถิติของกองทัพเขี้ยวหมาป่าจะเป็นที่เลื่องลือ แต่นี่มันมากเกินไปหรือเปล่า?
คนอื่นๆไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น หน่วยกองหนุนหลายร้อยคนตกอยู่ในหมอกมืดดำ แต่เมื่อได้เห็นว่าทั้งสองทีมล่าสุดก็ต้องเข้าร่วมการฝึกและเป็นทหารกองหนุนเหมือนกันกับพวกเขา ในใจของพวกเขาก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง พวกเขาทำการเข้าใจใหม่เกี่ยวกับตัวของชูฮัน…พวกเขาได้รู้แล้วว่าชูฮันเป็นคนที่ยุติธรรมอย่างเหนือกว่าคิดไว้มาก!
เมื่อได้ยินคำสั่งของชูฮัน สมาชิกของทั้งทีมหลงยาและฮูหยาอดไม่ได้ที่จะหลุดยิ้มออกมา พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในจีน แม้แต่ซางจิงทุกคนก็ให้ความเคารพและเกรงกลัวพวกเขา แต่เมื่อชูฮันพูดแบบนั้นออกมา พวกเขาก็รู้เลยว่าพวกเขาไม่มีสิทธิพิเศษอะไรที่นี่
ปัจจุบัน มีเพียงแค่สองคนเท่านั้นที่สามารถออกคำสั่งกับทีมหลงยาและฮูหยาได้ คนหนึ่งคือเหอเฟิง ส่วนอีกคนก็คือชูฮัน แต่ในเมื่อเหอเฟิงไม่ได้อยู่ที่นี่ ดังนั้นทุกคนจึงต้องเชื่อฟังคำสั่งของชูฮันโดยไร้ข้อกังขา เพราะเขาคือผู้นำสูงสุด
มองไปที่กลุ่มคน 50 ที่เดินกลับไปเข้าร่วมกับทหารกองหนุน ซางจิ่วตี้และติงซือเย้ามองไปที่ชูฮันด้วยสีหน้าว่างเปล่าราวกับเห็นผี ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้มีอำนาจมากขนาดนี้? เขามาถึงจุดนี้แล้วเหรอ?
“แล้วผม ผมต้องฝึกมั้ย?” ติงซือเย้าพูดจาตะกุกตะกัก เขาเองก็เป็นสมาชิกของทีมฮูหยาเหมือนกัน เขาจำเป็นต้องเข้ารับการฝึกมั้ย?
ชูฮันเหลือบมองมาที่ติงซือเย้าและย่นคิ้ว “นายไม่ต้อง ฉันจัดการอย่างอื่นไว้ให้นายแล้ว”
“เอ่อ” ณ ตอนนี้สภาพอารมณ์ของติงซือเย้านั้นปั่นป่วนอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี มันเป็นเรื่องดีที่ไม่ต้องเข้ารับการฝึกกับทหารกองหนุน แต่เขาก็ไม่คิดว่าชูฮันจะปล่อยให้เขาได้อยู่สบายๆเหมือนกัน
ต่อมาชูฮันก็มองไปที่ทางขวาซึ่งมีทหารกองหนุนหลายร้อยคนยืนอยู่ จากนั้นก็ออกคำสั่งเสียงดังสนั่นและเยือกเย็น “อดีตของพวกคุณก่อนที่จะเข้าร่วมกองทัพเขี้ยวหมาป่านั้นจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง มันไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไร มีเพียงแค่คนที่ผ่านการฝึกและผ่านคุณสมบัติของการเป็นนักรบแล้วเท่านั้นถึงจะได้เป็นทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่า ไม่ว่าพวกคุณจะฆ่าซอมบี้มามากขนาดไหน ไม่ว่าระดับของพวกคุณจะอยู่ที่เท่าไหร่ หากไม่ผ่านการฝึกฝนของฉัน พวกคุณจะไม่ได้ลงสู่สนามรบ”
ทุกคนฟังคำพูดของชูฮันอย่างเงียบๆ การฝึกเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ และไม่มีใครกล้าจะพูดขัดชูฮันขึ้นมาทั้งนั้น ชูฮันได้ประกาศตำแหน่งของเขาในฐานะผู้นำสูงสุดอย่างชัดเจนแล้วด้วยการแสดงทีมที่ซ่อนตัวอยู่ห้าทีมออกมา
เมื่อมองไปที่กลุ่มคนที่ยืนเงียบ ชูฮันก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย “พวกคุณสามารถถอนตัวได้ พวกคุณมีอิสระเต็มที่ นี่คือประชาธิปไตยของฉัน”
เขาให้โอกาสแก่คนเหล่านี้ ไม่ว่าจะทีมหลงยาหรือทีมฮูหยา หรือคนที่เหลือหลายร้อยคน มันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะสามารถผ่านการทดสอบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าได้หรือมั้ย มันอยู่ที่ตัวของแต่ละคน
หลังจากสบตากับบางคนที่ตัวสั่นและเดินออกไปเงียบๆ พวกเขากลัวความตายและไม่อยากจะเสียเวลาไปกับการฝึกฝน พวกเขาต้องการใช้ชื่อเสียงของกองทัพเขี้ยวหมาป่า และความคิดของการถูกชูฮันฝึกอย่างหนักหน่วง และถูกวางตัวในฐานะกองหนุน ทำให้บางคนรู้ว่ามันไม่จำเป็นและไร้สาระอย่างมาก
หากคนส่วนใหญ่ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นวิธีการปฏิบัติของทั้งทีม คนพวกนี้เป็นที่น่าทึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเขามีความสามารถอย่างมาก การฝึกฝนก็เป็นกระบวนการปกติที่ควรมีอยู่แล้ว เพียงแค่เมื่อผ่านการฝึกฝนจากชูฮันแล้วพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม แม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าการฝึกของชูฮันจะน่ากลัวขนาดไหนก็ตามเถอะ
“ดี” ชูฮันหันความสนใจไปที่กองทัพเขี้ยวหมาป่าและพูดต่อ “ทีมยิงปืน!”
เมื่อชูฮันออกคำสั่ง ทุกคนก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง มีอีกงั้นเหรอ?
เหล่าคนที่ตัดสินใจไม่เข้าร่วมกองหนุนรู้สึกเหมือนหัวใจจะวาย ความรู้สึกเสียใจต่อการกระทำของตัวเองพุ่งทะลักขึ้นมา มันมีมากกว่าห้าทีมงั้นเหรอ และยังมีทีมยิงปืนอีก?
สมาชิกของทีมยิงปืนรีบปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าชูฮันทันที หลังจากสงครามกลางภูเขา สมาชิกของทีมก็ลดลงเหลือ 40 คน
“การฝึกฝนการยิงยังคงดำเนินต่อไป” ชูฮันค่อยๆเอ่ยขึ้น “เฉินช่าวเย่ยังคงนำการฝึกต่อ และเราจะเริ่มการฝึกทันทีในวันพรุ่งนี้!”
“ครับ!” พร้อมกับเฉินช่าวเย่ ทุกคนตอบรับเสียงดังอย่างตื่นเต้น การฝึกยิงของพวกเขายังไม่จบ และครั้งนี้ที่ค่ายเขี้ยวหมาป่า ปัญหาเรื่องการขาดแคลนกระสุนก็จะไม่มีอีกต่อไป
“ทุกคน แตกออกเป็นทีมย่อย รวมทีมใหม่ จับกลุ่มทหารผ่านศึก 2 และทหารกองหนุน 8 คนต่อหนึ่งทีม จัดเรียงทีมใหม่ทั้งหมดโดยมีกูเหลียงเฉินเป็นกัปตัน” ชูฮันออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง บอกเล่ากำหนดการต่อไปของกองทัพเขี้ยวหมาป่า “ทุกคนจะต้องเข้าไปในเมืองอันลู อีกสองวันเราจะเริ่มทำการฆ่าซอมบี้!”
“ครับ!” ทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าตอบรับเสียงดังฟังชัด
ทหารกองหนุนนิ่งค้าง บางคนไม่มีปฏิริยาตอบสนอง กูเหลียงเฉินเป็นคนเดียวที่เกิดความสับสนในใจ ท่านพลเอกชูฮันยิ่งสำคัญสำหรับเขามากขึ้นเรื่อยๆไปทุกที แต่เขายังตัดสินใจไม่ได้เลยว่าจะทำยังไงต่อไปดี
ในตอนนั้นเอง ชูฮันก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง “ต่อไป หลิวยู่ติงบอกกฏระเบียบให้แก่คนมาใหม่ จากนั้นทำการจัดทีมใหม่ ทีมนักฆ่าขนนก กุ้งเสือดำ ความลับของพระเจ้า ฉันจะจัดการพวกคุณด้วยตัวเอง รวมตัวกันที่ใจกลางของค่ายพรุ่งนี้ห้าโมงเช้า”
“ครับ!” ทั้งสามทีมตอบรับเสียงดังอย่างพร้อมเพรียงด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะทีมกุ้งเสือดำและทีมความลับของพระเจ้า หลังจากการเดินทางอันยาวนาน พวกเขารอคอยแทบไม่ไหวกับการฝึกของชูฮันแล้ว