Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 725 ไม่เคยเจอคนโชคร้ายแบบนี้มาก่อน

ตอนที่ 725 ไม่เคยเจอคนโชคร้ายแบบนี้มาก่อน

ชูฮันจมอยู่กับความคิดในอดีตได้ไม่นาน เขาก็ดึงความคิดกลับมาที่ปัจจุบัน ชูฮันหลุบตาลงม องหวังเสี่ยวเสียวที่อยู่ที่พื้น สายตาเต็มไปด้วยอันตรายมากมายที่แฝงเร้นไว้

หลังจากคําถามที่ชูฮันถามออกไป สมองของหวังเสี่ยวเสียวก็หยุดชะงักทันที หลังจากได้สติกลับมามันก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นและเอ่ยตอบ “ฉันรู้ และฉันคิดว่าท่านน่าจะรู้ดี”

ตอนนี้หวังเสียวเสียวนึกไม่ออกเลยว่าชูฮันเป็นคนอย่างที่ข่าวลือจริงหรือไม่ แต่ตัวตนที่แท้จริงที่เธอเผชิญอยู่ต่อหน้าตอนนี้นั้นเลวร้ายไม่ต่างอะไรกับราชาลูกผสมเลยสักนิด เธอเชื่อว่าชูฮันจงใจ ถามคําถามนี่เพื่อดูท่าที่มันเป็นคําถามที่มีนัยนะแฝงหลายอย่าง ชูฮันรู้ว่าเธอเป็นลูกน้องของมู่เย้…ราชานักล่า

ชูฮันหัวเราะเยาะเบาๆในคอ “ถ้างั้นก็บอกตําแหน่งของมู๋เย๋ตอนนี้มา มีลูกผสมทั้งหมดกี่ตัว แล้วการกระจายอํานาจไม่ว่าจะทั้งพวกที่กระจัดกระจายหรือรวมตัวกัน”

คําถามที่ถูกไล่ออกมาเป็นชุดในที่เดียว ทําให้หวังเสี่ยวเสียวที่หวาดกลัวคิดไม่ตก ถ้าเธอบอกทุกอย่างออกไป แล้วราชาลูกผสมรู้ความจริงในภายหลัง เธอก็คงต้องตายอยู่ดี

“มั่นใจได้ เพราะยังไงแกก็ต้องตายอยู่ดี” ยิ่งชูฮันพูดเช่นนี้ ความกลัวในใจของหวังเสี่ยวเสียวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น “ถ้าแกบอกฉัน ฉันจะให้แกได้ตายแบบร่างยังอยู่ดี แต่ถ้าแกไม่ตอบ แกจะไม่ได้ตายทันที แต่ฉันจะทําให้แกไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย?”

“ไม่นะ!” ความตื่นตระหนกอัดแน่นในแววตาของหวังเสี่ยวเสี่ยว

ความกลัวพุ่งทะลักขึ้นมาในอกจนปากสั่นเสียงสั่น การตายมันยังดีซะกว่า เธอได้เห็นภาพที่เหล่าลูกน้องลูกผสมของเธอโดนมู่เย็ลงโทษ และเธอไม่อยากจะโดนแบบนั้น

ชูฮันไม่ให้เวลาหวังเสี่ยวเสียวได้คิด ตัวใบมีดของขวานซิ่วโหลนั้นไปด้านข้างใบหูของหวังเสี่ยวเสี่ยว น้ําเสียงเยือกเย็นราวกับปีศาจของซูฮันดังขึ้น “ห้าวินาที ไม่พูด หูแกขาด”

“ฉันจะพูด!” หวังเสี่ยวเสี่ยวรีบตะโกนขึ้นมาห้ามชูฮันทันที “ที่ตั้งมั่นของมู๋เย๋อยู่ในเมืองหยิน ตอนนี้ทั้งเมืองหยินเป็นเมืองของลูกผสมทั้งหมดแล้ว และในเมืองก็มีซอมบี้อาศัยอยู่หลายล้านตัว และพวกมันทั้งหมดก็ถูกทําให้เชื่อง แต่มันก็มีมนุษย์อาศัยอยู่ที่นั่นเหมือนกัน เป็นทาสและอาหารของลูกผสม ส่วนลูกผสมมีจํานวนทั้งหมดเท่าไหร่นั้นฉันไม่แน่ใจ เมื่อสามเดือนที่แล้วก่อนที่ฉันจะจากท่านมีเข็มาประจําที่เมืองหนานตู้ มันมีลูกผสมมากกว่า 3,000 ตัว ส่วนการกระจายกองกําลัง ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันเป็นแค่ตําแหน่งต่ำๆ เป็นแค่สมาชิกระดับล่างเท่านั้น”

ข้อมูลที่หวังเสี่ยวเสี่ยวบอกมา ทําให้ทุกคนในที่นี้ตกใจกับสิ่งที่ได้ยินกันหมด พวกเขาไม่อยากจะเชื่อ

ลูกผสมมากกว่า 3,000 ตัว? ครองทั้งเมือง? ซอมบี้กี่ล้านตัวกันที่ถูกทําให้เชื่อง? แล้วลูกผสมระยะ 5 นี่เป็นแค่สมาชิกระดับล่างเนี่ยนะ?

ข้อมูลที่ได้ยินมันมากเกินไป

ระดับการพัฒนาของลูกผสมอยู่ในระดับที่น่ากลัวเกินไป!

ชูฮันไม่แปลกใจกับข้อมูลที่ได้ยิน เขาเชื่อว่าลูกผสมรอบตัวมู๋เย๋นั้นมีจํานวนมากกว่า 3,000 ตัวการที่หวังเสี่ยวเสี่ยวถูกส่งมาหนานตู้ แสดงว่าเมืองอื่นๆก็ต้องมีลูกผสมระดับสูงถูกส่งไปประจําการเหมือนกันเพื่อจับตัวมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ส่งกลับไปให้มู๋เย๋

ส่วนเรื่องความแข็งแกร่งนั้นชูฮันมีความเครียดอยู่ในใจพอสมควร ลูกผสมระยะ 5 อย่างหวัง เสี่ยวเสี่ยวยังเป็นได้แค่ลูกน้องห่างๆของมู๋เย๋เท่านั้น อย่างนี้มันมีลูกผสมระยะสูงขนาดไหนและ มากขนาดไหนเขียงค้างกายมู่เย๋กันแน่?

และถ้าลูกผสมระดับสูงพวกนี้มีเต็มไปทั่วเมืองหยินและควบคุมซอมบี้จํานวนมหาศาลได้ไว้ในมือ ถ้าพวกมันต้องการครองเมืองใกล้ๆเมืองไหนขึ้นมา มันก็เป็นเรื่องง่ายๆเลย!

ชูฮันไม่คิดว่าจะได้ยินอยู่เรื่องหนึ่ง ทําไมมีเยถึงเป็นราชาลูกผสมถึงประจําการอยู่ในเมืองหยิน ทั้งๆที่เป็นปีที่สองของโลกาวินาศ? เพราะในชาติที่แล้วที่ประจําการของเมืองลูกผสมนั้นอยู่ที่เมืองอื่นไม่ใช่เมืองหยิน หรือมันมีอะไรอย่างอื่นในความมืดที่เขาไม่รู้ หรือเพราะมันเป็นผลกระจากการกลับชาติมาเกิดใหม่ของเขา?

ชูฮันจึงถามอีกครั้ง “มู๋เย๋เจอกับคนแปลกหน้าเมื่อหกเดือนที่แล้วใช่มั้ย ตอนไหน ใช่หลังจากปีใหม่รึเปล่า?”

หวังเสี่ยวเสี่ยวส่ายหัวอย่างหมดหวัง “ฉันไม่รู้จริงๆ นั่นเป็นเรื่องที่มีแต่เหล่าคนสนิทที่จะรู้ได้ ฉันเคยเจอท่านมู่เย็แค่ไม่กี่ครั้งเอง”

ชูฮันหรี่ตามองหวังเสี่ยวเสียว “ดี ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร งั้นก็ไปชดใช้กรรมในนรกซะ!”

พั้วะ!

ขวานซิ่วโหลเหวี่ยงรอบ ใบมีดคมกริบสีดําสนิทพุ่งออกมาเป็นแนวโค้งสวยงาม ฟาดเข้าที่หัวข องหวังเสียวเสียวอย่างรวดเร็ว

กึก!

เลือดสีแดงพุ่งกระฉดขึ้นฟ้า หัวของหวังเสี่ยวเสียวถูกตัดออกจากคอและตกลงพื้นนิ่งอยู่บนพื้นที่นองไปด้วยเลือด

ในตอนนั้นเองความเงียบเข้าครอบคลุมทั้งอาคาร สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่กลางห้องของชั้น 5 ซึ่งมีชูธันยืนนิ่งอยู่หน้ากองซากศพทั้งหลายของเหล่าลูกผสมพร้อมกับขวานซิวโหลในมือ ท่ามกลางพื้นที่นองไปด้วยเลือดอย่างโดดเดี่ยว

ทุกคนเกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นในใจ ราวกับว่าขวานยักษ์สีดําในมือซูฮันกําลังจะฆ่าทุกอย่างบนโลกใบนี้

หลังจากผ่านไปพักใหญ่ ชูฮันก็หมุนตัวกลับไปมองที่ฝูงชนที่อยู่ตามชั้นต่างๆ

ส่วนยู่เว่ยและคนอื่นๆ พวกเขานิ่งค้างกับการกระทําอันน่าตกใจหลายอย่างของชูฮันในวันนี้

เมื่อเห็นว่าในยู่ซวนหายไปจากสองฝาแฝด ชูฮันก็ยนคิ้วด้วยความสงสัย และหันไปมองสองคนแปลกหน้าที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน…หยางไคและเฉินยู่เทียน

“ลูกผสม?” ทันใดนั้นชูฮันก็เอ่ยขึ้นมาสามพยางค์ จ้องไปที่เฉินยู่เทียนที่อยู่ในชุดคลุมสีดํา หากไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ

ทันใดนั้นหยางใครีบมาบังตัวเฉินยู่เทียนไว้ด้านหลังทันที เอ่ยขึ้นด้วยน้ําเสียงสั่นๆ “ท่านหัวหน้าชูฮัน ผมชื่อหยางไค นี้คือเฉินยู่เทียน เขาเป็นลูกผสมจริงๆแต่เขาถูกซ้อมปางตายและถูกจับบังคับให้กินเนื้อมนุษย์เพื่อกลายร่างเป็นลูกผสม แต่ตั้งแต่ที่เขากลายเป็นลูกผสมเขาก็ไม่เคยกินเนื้อมนุษย์เลย เขาไม่มีแม้แต่พลังการต่อสู้ของลูกผสมระยะ 1 ด้วยซ้ําครับ เขาเป็นคนดี ตอนที่ยู่เว่ยเป็นไข้จนเกือบช็อคตาย เขาก็เสี่ยงตายแอบไปขโมยยาฆ่าเชื้อมาให้ยู่เว่ย”

เมื่อได้ยินอย่างนี้ คนที่อยู่รอบๆก็ส่งสายตาแปลกๆมาที่เฉินยู่เทียนกันหมด โดยเฉพาะประโยคที่ว่าถูกจับบังคับกินเนื้อมนุษย์เพื่อให้เปลี่ยนเป็นลูกผสม หลายคนประหลาดใจกับเรื่องราวที่ เฉินยู่เทียนเจอมา

การเปลี่ยนเป็นลูกผสมนั้นแน่นอนว่าดึงดูดหลายคนที่จิตใจอ่อนไหวและอ่อนแอ เนื่องจากข้อได้เปรียบหลายอย่างที่มอบให้สําหรับโลกาวินาศ อย่างเช่นพลังในการต่อสู้ แต่พอจีนเริ่มเข้าสู่ทิศทางที่ถูกต้อง ผู้คนเริ่มรังเกียจและเกลียดชังลูกผสม ทว่าหลายคนที่พอใกล้จะตายๆจริงก็ยอมเปลี่ยนเป็นลูกผสม

ชูฮันรู้สึกแปลกๆทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้ เขามองเฉินยู่เทียนด้วยแววตาสงสาร ลูกผสมผู้อ่อนแอตัวนี้ ถ้าชูฮันเจอก่อนหน้านี้คงโดนเขาฆ่าไปแล้วก่อนจะได้ฟังความตริง

เพื่อที่จะรักษาความเป็นคนของตัวเองไว้ จึงไม่กินเนื้อมนุษย์? หาได้ยาก แต่…

ชูฮันเคยเจอคนโชครายมาแล้ว แต่ไม่เคยเจอคนที่โชคร้ายขนาดนี้มาก่อน!