Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 799 ไม่ต้องร

　　จากข้อมูลที่ชูฮันรู้ในตอนนี้เหย่จือโปและตระกูลเกาได้ทำการร่วมมือกันลอบฆ่าเขามากกว่าหนึ่งครั้ง การร่วมมือกันของราชาลูกผสมมู๋เย๋และตระกูลป่านนั้นก็เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง และมู๋เย๋กำลังคิดทำการใหญ่ สงครามกลางภูเขาก็เป็นข้อพิสูจน์ได้ดีที่สุดว่าตระกูลป่ายยังคงซ่อนตัวอยู่ในความมืดและให้คนอื่นลงมือแทนโดยไม่คิดจะเผยตัวต่อสาธารณะ
　　ความสงสัยได้เพิ่มพูนขึ้นในความคิดของชูฮันชั่วขณะเขายังคงคิดไม่ออกว่าทำไมตระกูลเกาถึงต้องพยายามลอบฆ่าเขาตั้งหลายครั้งแบบนี้?
　　หรือว่าเพราะการที่ป่ายหวีเนอมาเกี่ยวข้องกับเขาจะเป็นสาเหตุของเรื่องนี้เพราะอาจส่งผลกระทบต่อทายาทของทั้งสองตระกูลสินะ!
　　แม้ว่าจะยังไม่รู้ข้อเท็จจริงทั้งๆที่ชูฮันไม่ได้พัวพันอะไรด้วยเลยไม่มีเหตุผลที่จะต้องสร้างศัตรูให้มากขึ้นไปกว่าเดิมที่มีอยู่ ในเมื่อตระกูลเกาได้ทำให้ชัดเจนไปแล้วว่ามันเกี่ยวข้องกับเขา และเขาก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ถ้างั้นก็ทำให้เกลียดจนกระอักเลือดไปเลย
　　”ถ้าคิดเสร็จแล้วฉันจะได้ส่งแกไปที่ชอบๆซะที!” หลังจากคิดไตร่ตรองเสร็จ ชูฮันก็จ้องไปที่วิวัฒนาการระยะ 6 ตรงหน้าทันทีพร้อมกับขวานซิ่วโหลที่ปล่อยลำแสงสีดำออกมารอบตัวขวานจนดูเหมือนเปลวไฟสีดำ
　　”แกนี่แกยังจะฆ่าฉันอยู่อีกเหรอ?!” หน้าของวิวัฒนาการระยะ 6 บิดเบี้ยวไม่เป็นทรง “แล้วแกจะถามคำถามฉันมากมายทำไม?!”
　　ชูฮันวาดขวานซิ่วโหลไปข้างหน้าชี้ขวานไปที่หน้าอีกฝ่าย สายตาจ้องเขม็ง “เพื่อทำให้แกกลัว!”
　　”แก!แกมัน!” วิวัฒนาการระยะ 6 เดือดจัด เขาโกรธมากจนหาคำพูดไม่เจอ จากนั้นก็ตัดสินดิ้นรนครั้งสุดท้าย เขายกดาบในมือขึ้นและโจมตีใส่ชูฮันก่อน “ฉันไม่เชื่อว่าฉันฆ่าแกที่พลังด้อยกว่าฉันไม่ได้!”
　　”แกไม่มีทางฆ่าฉันได้”น้ำเสียงของชูฮันนิ่งเรียบหากแฝงไปด้วยความสยองขวัญ สนามพลังงานสีดำนั้นทำให้ชูฮันเหมือนกับพระเจ้าที่ควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือตัวเอง
　　ในเวลาเดียวกันขวานซิ่วโหลก็ปล่อยคลื่นพลังงานออกมาจากตัวเอง ชูฮันกวัดแกว่งขวานเปลี่ยนองศาไปมาในอากาศทำให้ลำแสงสีดำตัดฉวัดเฉวียนไปมาอย่างสวยงาม!
　　”เปรี๊ยะ!”
　　เสียงของอาวุธที่ปะทะกันดังขึ้นตามมาด้วยความเงียบไม่กี่วินาที วิวัฒนาการระยะ 6 เหงื่อท่วม สายตามองไปที่ขวานยักษ์ที่อยู่เหนือดาบตัวเองและทิ้งน้ำหนักลงมาอย่างไม่อยากเชื่อ
　　”แก?ทำได้ยังไง…” วิวัฒนาการระยะ 6 ตกใจจนไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดตัวเองยังไง เขาไม่สามารถยอมรับได้ว่าขวานยักษ์หนักมากๆ หนักขนาดที่ตัวเขาก็ไม่สามารถยกขึ้นได้
　　ชูฮันที่ใช้มืออีกข้างช่วยจับเข้าที่ด้ามจับของขวานซิ่วโหลทำให้ดาบของวิวัฒนาการระยะ6 ถูกกดเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบจนขยับไปไหนไม่ได้ “ฉันไม่สามารถเข้าใจได้ ขวานที่หนักมากขนาดนี้ แล้วฉันที่เป็นแค่วิวัฒนาการระยะ 5 ยังสามารถยกได้สบายๆ แล้วทำไมคนที่เก่งกาจอย่างแกถึงไม่สามารถทำได้ล่ะ?”
　　วิวัฒนาการระยะ6 ไม่ตอบ หากความไม่พอใจและเคียดแค้นในแววตาของเขามันแสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจน
　　”แกอาจจะได้มีโอกาสรู้ว่าทำไม”หลังจากชูฮันพูดจบ——-
　　”เปรี๊ยะ!”
　　จู่ๆขวานซิ่วโหลก็เปลี่ยนองศากลางอากาศอย่างกระทันหันและตวัดตัดเข้าที่คอของวิวัฒนาการระยะ6 หากวิวัฒนาการระยะ 6 ยกดาบขึ้นมากั้นได้ทัน!
　　จังหวะที่ขวานซิ่วโหลผละออกมาจากดาบของวิวัฒนาการระยะ6 ตัววิวัฒนาการระยะ 6 เองก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมรอรับการโจมตีจากชูฮันอยู่แล้วพอดี novel-lucky
　　”ปั่ก!”
　　วิวัฒนาการระยะ6 ยกดาบตัวเองขึ้นป้องกันการโจมตีจากชูฮัน ในขณะเดียวกันในใจก็ยิ้มกว้าง เขามั่นใจว่าช่องว่างของระยะที่มีเขาสามารถเทียบเคียงกับชูฮันได้ แม้ว่าชูฮันจะมีความเร็วกว่ามาก แต่ตัวเขาก็ใช่ว่าจะช้า
　　สิ่งที่วิวัฒนาการระยะ6 คิดก็คือ ระยะ 5 และ 6 นั้นมีช่องว่างความแตกต่างของระดับพลังที่ชัดเจน แม้ว่าพลังทางกายภาพและความเร็วของชูฮันจะอยู่ในขั้นสูงสุดของระยะ 5 แต่ยังไงมันก็ยังเสียเปรียบตัวเขาที่เป็นระยะ 6 อยู่ดี
　　”ฟรึบ!”
　　เกิดลำแสงสีดำตัดกลางอากาศขณะที่ชูฮันเปลี่ยนองศาของขวานซิ่วโหลอย่างกระทันหันดาบของวิวัฒนาการระยะ 6 ก็ถูกยกขึ้นพุ่งโจมตีเข้าใส่ชูฮันทันที
　　แววตาของวิวัฒนาการระยะ6 แสดงออกถึงความตื่นเต้น เขาแทบรอคอยที่จะได้เห็นภาพเลือดของชูฮันพุ่งขึ้นฟ้าแทบไม่ไหว!
　　แต่ทันทีที่ดาบของเขาอยู่ห่างจากอกชูฮันไม่ถึงหนึ่งเซ็นติเมตรด้วยซ้ำ——
　　”ปัง!”
　　เสียงกระแทกที่ไม่ได้สนั่นลั่นตามมาด้วยดาบในมือของวิวัฒนาการระยะ 6 ที่ระเบิดแตกออกเป็นเสี่ยงๆ มันเหมือนกับน้ำแข็งที่แตกตัว
　　ความหวาดกลัวผุดขึ้นบนสีหน้าของวิวัฒนาการระยะ6 ทันที เหตุการณ์ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วมากจนเขายังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ มือของเขายังเหยียดตรงออกไป มือก็กำจับด้ามดาบค้างอยู่เลย
　　และตอนนั้นเอง—–
　　”ฉึก!”
　　ลำแสงสีดำตัดลงมาตามมาด้วยเลือดที่พุ่งกระฉูดขึ้นฟ้า!
　　”ปึก!”
　　มีเสียงของตกลงพื้นและกลิ้งไหลไปเรื่อยๆมันคือศีรษะของวิวัฒนาการระยะ 6 ที่ถูกชูฮันตัดขาดนั้นเอง
　　”ชั้วะ!”
　　ชูฮันตวัดขวานซิ่วโหลเป็นองศาสวยงามเพื่อสะบัดเลือดที่ติดบนตัวใมีดออกสีหน้าของชูฮันเฉยชาขณะมองดูภาพร่างที่ไร้ศีรษะของวิวัฒนาการระยะ 6 ค่อยล้มลงกระแทกพื้น
　　ชูฮันกำด้ามขวานซิ่วโหลไว้ด้วยมือข้างเดียวขณะที่หมอกสีดำหนายังคงรักษาระดับความเข้มข้นของสนามพลังงานเอาไว้อยู่ ทำให้ทุกอย่างดูลึกลับ
　　และตอนนั้นเองชูฮันก็ตะโกนใส่ร่างของวิวัฒนาการระยะ6 ที่กำลังโน้มลงตามแรงโน้มถ่วง “ฉันเป็นคนถนัดซ้ายเหรอ? ทำไมฉันไม่รู้ตัวเลย?”
　　ข่าวมันมาจากไหนกันมีข่าวลือว่าชูฮันถนัดซ้าย แม้ว่ามันจะอธิบายได้ชูฮันก็ขี้เกียจเกินกว่าจะเสียเวลาไปจัดการ แถมมันก็ดีต่อตัวเขาที่ทุกคนจะเข้าใจไปว่าเขาถนัดซ้าย ชูฮันพอจะเข้าใจได้ว่าทำไมหลายคนถึงคิดแบบนั้น เพราะกลยุท์โจมตีลับที่ซ่อนกริชไว้แขนขวาของเขาทำให้ทุกคนเข้าใจไปว่าเขาถนัดซ้ายโดยปริยาย
　　ช่างเป็นเรื่องน่าอายจริงๆเข้าใจผิดกันไปหมด เขาเป็นคนถนัดขวาต่างหาก!
　　ตอนนี้ในสนามพลังงานสีดำที่ไม่มีใครมองเห็นได้มีศพนอนจมกองเลือดอย่างน่าเวทนาเต็มไปหมด
　　ชูฮันยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางสนามพลังงานเป็นอีกครั้งที่มุมปากยกยิ้มอย่างชอบใจ ไม่มีใครสามารถใช้ขวานซิ่วโหลต่อสู้ได้นอกจากเขา เพราะเขาเป็นคนแรกที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับขวานประหลาดๆนี่ มันกลายเป็นพันธะสัญญาที่ผูกขาดกันไปแล้ว เพราะงั้นก่อนหน้านี้ที่ชูฮันพักขวานซิ่วโหลไว้บนดาบของวิวัฒนาการระยะ 6 อีกฝ่ายจึงไม่สามารถยกดาบตัวเองขึ้นได้
　　มันเป็นเรื่องปกติที่อาวุธธรรมดาจะตกเป็นรองให้กับขวานซิ่วโหลอยู่หลายๆครั้งดังนั้นในช่วงเวลาก่อนจะฆ่าอีกฝ่าย ชูฮันจึงไม่สนใจที่อีกฝ่ายพยายามจะแทงเขาเลยเพราะเขารู้ดีว่าเขาได้ทำให้ดาบของอีกฝ่ายอยู่ในสภาวะที่เกินขีดจำกัดการใช้งานไปแล้ว
　　ความยืดหยุ่นในการใช้งานของขวานซิ่วโหลมีแค่ชูฮันเท่านั้นที่รู้นอกเหนือจากความเร็วและความยืดหยุ่นแล้ว มีแค่อาวุธบางอย่างเท่านั้นที่จะมีคุณสมบัติเช่นนี้ได้
　　ตัวอย่างเช่นอาวุธจากหุบเขาหยินหยาง ที่มีรูปแบบแปลกไม่เหมือนใครและเป็นเอกลักษณ์!
　　เมื่อนึกถึงเรื่องนี้คิ้วของชูฮันก็ขมวดเข้าหากันทันที มันมีอาวุธจากหุบเขาหยินหยางปรากฏตัวขึ้นสามชิ้นแล้ว ปืนด้ามยาวสีทองของซูเฟิง เคียวยักษ์เงินของเจียงหลิงโหลว และดาบสีฟ้าของต้านฮวง…