Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 856 สะบัดขนนกทิ้ง

　　ชูฮันที่กำลังทำแผลให้ตัวเองชะงักมือทันทีนัยน์สีดำสนิทค่อยๆเหลือบขึ้นมองบนหัวตัวเอง ของเหลวยังคงไหลหยดลงตรงหน้าเขา มันตกกระทบลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยเศษฝุ่นสกปรก รวมตัวกันเป็นแอ่งน้ำขนาดย่อม
　　มันคือหยดเลือด…เป็นเลือดมนุษย์
　　หวังไคกลัวจนขนลุกมันกำลังตื่นตระหนกและอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมอง
　　”ฉึก~”
　　”ฟวับ!ฟวับ!”
　　ซอมบี้กำลังฉีกซากศพมนุษย์กินอยู่ตรงส่วนที่ดูเหมือนจะเป็นแขนมันยังฉีกกัดเคี้ยวต่อไปด้วยเสียงที่น่าหวาดกลัว เลือดไหลตกลงมาที่พื้น
　　มีลูกผสมในชุดคลุมสีดำที่อยู่ถัดไปจากเจ้าซอมบี้แววตาสีแดงเลือดนั้นจับจ้องมาที่หวังไคอย่างสนใจ “น่าสนใจดีนี่ กระต่ายพูดได้?”
　　”เฮือก~”
　　หวังไคเหงื่อแตกทันที
　　ลูกผสมและซอมบี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่?แล้วพวกมันได้ยินบทสนทนาระหว่างชูฮันกับเขาไปมากเท่าไหร่แล้ว? ทำไมพวกเขาถึงไม่รู้ตัวเลย?
　　อย่างไรก็ตามชูฮันที่ในตอนนี้ดูเหมือนจะค่อนข้างเจ็บปวดกับบาดแผลที่มีอยู่ หากแขนของชูฮันก็ยังจับขวานซิ่วโหลแน่นอย่างเตรียมพร้อม
　　”จะเริ่มเลยมั้ย?”ลูกผสมใช้น้ำเสียงหยอกเย้า มันละสายตาออกมาจากหวังไคและมองสำรวจชูฮันแทน ก่อนจะถามออกมาอย่างตกใจ “เฮ้ย! สภาพแบบนี้ยังอยากจะสู้กับฉันอีก? คิดจริงๆเหรอว่าแกเหนือที่สุด?”
　　ลูกผสมตัวนี้ซึ่งชูฮันไม่สามาถจับลมหายใจหรือการมีตัวตนของมันได้เลย แสดงให้เห็นชัดเจนว่ามันแข็งแกร่งกว่าทุกตัวที่ชูฮันเคยเผชิญหน้ามา!
　　ชูฮันลุกขึ้นยืนเงียบๆมือกำขวานซิ่วโหลแน่น จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันได้เจอลูกผสมมาหลายตัว และทุกตัวก็พูดแบบนี้” novel-lucky
　　อารมณ์นิ่งเงียบของชูฮันทำให้ลูกผสมประหลาดใจมันชี้ไปที่แผลของชูฮัน “ไม่กลัวว่าจะตายที่นี้?”
　　”กลัวสิ”ชูฮัยยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ตวัดขวานซิ่วโหลขึ้นตั้งท่าใส่ลูกผสมอย่างเตรียมพร้อม “แต่ฉันรู้ว่าตอนนี้คนที่ต้องตายก็คือแก”
　　”หึ!ฮ่าฮ่าฮ่า!” ลูกผสมเหมือนจะได้ยินอะไรที่ตลกอย่างมาก มันหัวเราะลั่นอย่างสะใจ “จะบอกให้นะชูฮัน แกเก่งก็จริง และแกก็รู้จุดประสงค์ของการกระทำทั้งหมดของพวกเราแล้ว แต่แกมันอวดดี แกคงไม่คิดว่าซอมบี้ที่อยู่รอบตัวฉันจะเป็นแค่สัตว์เลี้ยงเท่านั้นหรอกใช่มั้ย?”
　　ซอมบี้ระยะสูงและลูกผสมที่ปรากฏตัวพร้อมกันมันแตกต่างจากการเผชิญหน้าที่ชูฮันได้เจอที่ผ่านมา แถมพลังผันผวนของทั้งสองตัวนี้ก็ยังไม่เปิดเผยออกมา ทำให้ชูฮันไม่สามารถจับได้ว่าพวกมันอยู่ที่ระยะใดและมีพลังมากขนาดไหน
　　เมื่อได้ยินคำพูดของลูกผสมชูฮันก็ยิ้มแปลกๆออกมา “ที่ฉันรู้แน่ๆคือพลังของแกอาจจะไม่ธรรมดา แต่คงจะไม่ค่อยมีสมองแน่ๆ!”
　　”อะไรนะ?”ลูกผสมตะลึง มองจ้องชูฮันอย่างสนใจ “อยากจะพูดเจาะจงกว่านี้มั้ย?”
　　ชูฮันกำลังขบขัน”แกได้อะไรจากการเคารพบูชาราชาลูกผสมของแก และมันก็ส่งแกให้มาจัดการกับฉันที่นี้ พูดกันตรงๆว่าถ้ามู๋เย๋อยากจะฆ่าฉันจริงๆ ให้พวกแกทั้งหมดร่วมมือกันรุมโจมตีฉันทีเดียวก็จบแล้ว แต่มู๋เย๋กลับเลือกที่จะวางแผนมากมายเพื่อล่อฉันมาที่นี้ แล้วก็กระจายพวกแกให้ออกมาจัดการกับฉันทีละคนโดยเสี่ยงโดนฉันฆ่า คิดว่าวิธีนี้มันจะฆ่าฉันได้จริงๆเหรอ?”
　　”ฮ่าฮ่าฮ่า!”ลูกผสมระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ไม่ มันจะเป็นการถ่วงเวลาได้ยังไง?เป้าหมายคือเพื่อให้แกตาย เพื่อให้ค่ายเขี้ยวหมาป่าล่มสลายลง ด้วยวิธีการนี้แกจะไม่สามารถกลับไปยังเมืองอันลูได้ทันเวลา”
　　ชูฮันที่ได้ยินก็ยิ้มออกมาอีกครั้ง”เห็นได้ชัดว่าแกถูกมู๋เย๋ส่งมา ไม่ใช่ให้แกฆ่าฉันคนเดียว แต่เพื่อแค่ต้องการรั้งฉันเอาไว้ แกลองคิดดูดีๆแล้วรึยัง?”
　　เมื่อได้ยินเช่นนั้นนัยน์ตาของลูกผสมก็หดวูบทันที ตามมาด้วยความเงียบ มันไม่ได้คิดในแง่นี้เลย เพราะพวกมันทุกตัวต่างพยายามระงบความกลัวที่มีต่อราชาลูกผสมเอาไว้ พวกลูกผสมที่รออยู่จุดแรกก็อาจจะคิดว่าตัวเองสามารถฆ่าชูฮันได้ แต่ถึงแม้จะฆ่าไม่ได้ แต่ก็ทำให้ชูฮันสูญเสียพละกำลังได้
　　โชคร้ายที่ผลลัพธ์มันเหนือความคาดหมายชูฮันมาถึงเมืองหนานตู้ภายในเวลาไม่กี่วัน พวกมันตายไปแล้วทั้งหมด 4 ตัว ขณะที่บาดแผลของชูฮันก็ไม่ได้ร้ายแรงอย่างพวกมันคาดการณ์เอาไว้!
　　ถ้างั้นทำไม? 　　พวกมันควรจะใช้โอกาสนี้กำจัดชูฮันไม่ใช่เหรอ?
　　เมื่อเห็นท่าทางของลูกผสมที่ชะงักไปเพราะคำพูดของตัวเองชูฮันก็รู้ได้ทันทีว่าเขามาถูกทางแล้ว มันมีแววตายั่วยุวาวออกมาก่อนจะพูดต่อ “พวกแกรวมกันสามารถฆ่าฉันได้ง่ายๆ แต่ราชาของพวกแกกลับเลือกที่จะส่งพวกแกให้มาสู้กับฉันทีละตัวแล้วก็ทยอยตายไปเรื่อยๆ แค่นี้มันก็โหดร้ายพอแล้วว่ามู๋เย๋ไม่สนใจการมีชีวิตรอดของพวกแก! ไม่สนใจชีวิตของใครทั้งนั้น!”
　　”หุบปาก!”คำพูดของชูฮันได้สร้างความโกรธให้กับลูกผสมอย่างมาก ตาของมันถลนจนแทบจะหลุดจากเบ้า มันอดไม่ได้ที่จะคิดวิเคราะห์ตามที่ชูฮันพูด “เราไม่ต้องกังวลเรื่องการฆ่าแก พวกเราจะทำให้มั่นใจว่าแกจะไม่มีชีวิตรอดไปได้ท่ามกลางซอมบี้มหาศาลและกลุ่มลูกผสมทั้งหมด 8 ตัว!”
　　หัวใจของชูฮันเกือบจะหยุดเต้นมันมีประกายความประหลาดใจแวบผ่านแววตาของชูฮันไป ในที่สุดเขาก็ได้รู้จำนวนเจาะจงของลูกผสมทั้งหมด
　　มันเกินความคาดหมายลูกผสมที่มาเมืองหนานตู้มีทั้งหมด 8 ตัว
　　ชูฮันกระพริบตา…เขาจัดการไปแล้ว4 ตัว หากกองทัพซอมบี้ก็ยังคงรวมตัวกันแน่นเป็นจำนวนขนาดใหญ่อยู่ดี ดูเหมือนว่าลูกผสมที่เหลืออีก 4 ตัวน่าจะเป็นลูกผสมระยะสูงที่มีพลังแข็งแกร่ง!
　　”ดูเหมือนว่าสมองของแกคงไม่สามารถประเมิณความคิดและการกระทำของมู๋เย๋ได้ออก”ชูฮันพูดด้วยเสียงนิ่ง “แกเคยคิดมั้ยว่าครั้งนี้มู๋เย๋ไม่ได้ต้องการฆ่าฉันจริงๆ?”
　　”ไม่มีทาง!”ลูกผสมปฏิเสธเสียงแข็งทันที “แกจะต้องตายในครั้งนี้ และค่ายเขี้ยวหมาป่าของแกก็ต้องถูกทำลาย!”
　　ชูฮันส่ายหัวอย่างหมดหวังแววตาเป็นประกายวาวก่อนจะพูดบางอย่างที่ทำให้ลูกผสมหงุดหงิดกว่าเดิม “มู๋เย๋ไม่ได้ต้องการให้ฉันตายที่นี้ สิ่งที่มันต้องการที่สุดคือการถ่วงเวลา เพราะมันรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ที่ค่ายเขี้ยวหมาป่าและคิดจะใช้โอกาสนี้โจมตีค่ายของฉันแทน”
　　ลูกผสมคิดตามอารมณ์สับสนตีกันวุ่นอยู่ในอก แม้ว่ามันไม่อยากเชื่อ แต่คำสั่งของมู๋เย๋ก็แปลกจริงๆอย่างที่ชูฮันว่า
　　ชูฮันเดินเข้ามาหนึ่งก้าวและมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยแรงกดดัน”เพื่อที่จะทำอย่างนั้น เพื่อที่จะถ่วงเวลาฉัน มู๋เย๋ถึงไม่ลังเลที่จะส่งพวกแกมาตายต่อหน้าขวานของฉัน สำหรับมู๋เย๋พวกแกมีค่าไม่ต่างอะไรกับขนนกที่ถูกสะบัดทิ้ง”