Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 886 ถูกกลืนกิน

　　คำบอกเล่าที่ได้ยินทำให้บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสนิทในหัวของทุกคนมีแต่เสียงอื้ออึง ราวกับมีสายฟ้าฟาดลงมาใส่พวกเขา
　　ค่ายเขี้ยวหมาป่า?
　　กองทัพซอมบี้?
　　กองทัพลูกผสม?
　　ทั้งสามคำนี้เหมือนกับหินก้อนใหญ่ที่ตกลงใส่หัวทุกคนไม่ใช่แค่เรื่องตกใจแต่มันเป็นเรื่องช็อค!
　　มันเป็นไปได้ยังไง?
　　ทำไมค่ายเขี้ยวหมาป่ามีความสำคัญขนาดทำให้กองทัพลูกผสมต้องบุกไปทำลายถึงที่?
　　”นาย?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งของค่ายหนานตู้ส่งเสียงขึ้นมา ด้วยตัวตนพิเศษของเขี้ยวมังกรและรัศมีอำนาจที่เปล่งประกายออกมาทำให้เจ้าหน้าที่ของค่ายหนานตู้รู้สึกหวาดกลัวจนเสียงสั่น “นายพึ่งบอกว่าค่ายเขี้ยวหมาป่าตกอยู่ในภายใต้การล้อมของกองทัพลูกผสมของซอมบี้ 500,000 ตัวงั้นเหรอ?”
　　เขี้ยวมังกรเหลือบตามองชายคนที่พูดก่อนจะตอบด้วยท่าทีนิ่งๆ “ใช่”
　　คำว่า‘ใช่’ เพียงสั้นๆส่งผลกระทบไปถึงทุกคน ราวกับโดนฟ้าผ่าเข้ากลางหัวอีกรอบ หลายคนทั้งไม่พอใจและไม่เชื่อสิ่งที่เขี้ยวมังกรบอก
　　”ซอมบี้มากถึง500,000 ตัว? จะเป็นไปได้ยังไง! ค่ายหนานตู้ของเราเป็นค่ายขนาดใหญ่แต่จำนวนซอมบี้ที่บุกมายังไม่ถึง 500,000 ตัวเลย แล้วค่ายเขี้ยวหมาป่าที่เป็นค่ายเล็กๆพึ่งจะก่อตั้งขึ้นจะมีค่าอะไรให้ลูกผสมและซอมบี้บุกไป 500,000 ตัวกัน? แถมยังไม่มีตระกูลลึกลับคนไหนคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังด้วย!”
　　”เข้าใจผิดรึเปล่า?จำนวนของซอมบี้น่าจะเป็น 50,000 ไม่น่าใช่ 500,000 แค่50,000 ตัวก็น่าจะมากพอที่จะถล่มค่ายเขี้ยวหมาป่าแล้ว!”
　　”ใช่มันจะเป็นไปได้ยังไง?”
　　”แล้วที่ว่ากองทัพลูกผสมนี้มันหมายความว่ายังไง?กองทัพอะไร? ค่ายหนานตู้ของเรายังไม่มีกองทัพลูกผสมบุกมาเลย!”
　　ไม่เพียงแค่เป็นเรื่องน่าช็อคแต่มันยากที่จะระงับได้เมื่อได้ยิน ค่ายหนานตู้ของพวกเขาลำบากและดิ้นรนอย่างมากกว่าจะได้ชัยชนะมาทั้งๆที่ซอมบี้ที่บุกมานั้นมี 50,000 ตัวเท่านั้น แต่วิกฤตที่ค่ายเขี้ยวหมาป่ากำลังเจอนั้นใหญ่โตกว่าพวกเขาสิบเท่า?
　　กองทัพซอมบี้500,000 บวกกับกองทัพลูกผสมอีก!
　　เป็นอีกครั้บที่เขี้ยวมังกรเหลือบตามองทุกคนจากนั้นก็ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหมดความอดทน ก่ออนจะหันไปจ้องฉางกวนหลง “เรายังไม่ได้รับการยืนยันจำนวนของลูกผสมที่แน่ชัด แต่คาดว่าไม่น่าจะน้อยกว่าจำนวนกองทัพลูกผสมในตอนสงครามกลางภูเขา”　　สงครามกลางภูเขาสงครามที่สร้างชื่อเสียงเรียงนามให้กับกองทัพเขี้ยวหมาป่า
　　ในตอนนี้จำนวนของกองทัพลูกผสมอยู่ที่300 และในขณะนี้เขี้ยวมังกรก็มั่นใจว่าจำนวนของกองทัพลูกผสมจะไม่น้อยกว่า 300 มันไม่น่าเชื่อ? novel-lucky
　　ซอมบี้และลูกผสมทั้งสองเผ่าพันธุ์รวมตัวกันโจมตีค่ายเขี้ยวหมาป่า แถมยังส่งจำนวนพลมหาศาลเพื่อไปโจมตีในครั้งเดียว ผลลัพธ์มันก็สามารถจินตนาการได้แล้วยิ่งเมื่อพวกเขาได้รับข่าวการตายของชูฮัน
　　ตอนนี้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของหลูปิงเซ่อ…เป้าหมายของพวกลูกผสมไม่ใช่ค่ายหนานตู้ ราวกับโดนตบหน้ากับเรื่องราวทั้งหมดที่พวกเขาเผชิญมา กลายเป็นว่าจุดประสงค์หลักคือค่ายเขี้ยวหมาป่าและพวกเขาเป็นแค่เหยื่อล่อ!
　　ความอับอายปะทุขึ้นมาทันทีทุกคนได้แต่ก้มหน้ามองพื้นอย่างอับอาย
　　ตอนนี้คำพูดของเขี้ยวมังกรไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย เพียงแค่เห็นการแสดงออกของฉางกวนหลงก็ชัดเจนแล้ว เหล่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงทั้งหลายได้แต่กล้ำกลืนความขมขื่นเอาไว้ในอก
　　แล้วที่ผ่านมาพวกเขาสู้เพื่ออะไร พวกเขาเป็นแค่หมากตัวหนึ่งของราชาลูกผสมในการจัดการกับค่ายเขี้ยวหมาป่า?
　　เขี้ยวมังกรไม่พลาดสีหน้าของกลุ่มคนตรงหน้าหากเขาไม่สนใจและยังตีหน้านิ่งต่อไปก่อนจะภายมือไปที่ฉางกวนหลงอย่างให้เกียรติ “ฉันนำสารมาส่งแล้วตามหน้าที่แล้วก็จะไป หลังจากนี้ค่ายหนานตู้จะเข้าร่วมหรือไม่ก็แล้วแต่ อย่ามัวแต่ลังเล”
　　หลังจากพูดจบเขี้ยวมังกรก็ไม่คิดรออะไรทั้งนั้น เขาหมุนตัวเดินกลับไปที่เฮลิคอปเตอร์ตัวเองทันที ทั้งมาและไปอย่างดุดันและเต็มไปด้วยอำนาจ เขามาเพียงเพื่อส่งสารเท่านั้น ส่วนผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรนั้น…ไม่มีใครรู้
　　ฉางกวนหลงยังคงยืนนิ่งค้างหลังจากเขี้ยวมังกรพาเฮลิคอปเตอร์ออกไปแล้วสีหน้าของฉางกวนหลงนิ่งเรียบแววตาดูน่าเกรงขาม ทันใดนั้นก็แสยะยิ้มออกมาใส่ทุกคนก่อนจะเอ่ยประโยคที่เหนือความคาดหมายทุกคนออกมา
　　”สงครามของค่ายหนานตู้พึ่งจะจบลงพวกเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับสงครามของค่ายเขี้ยวหมาป่า ฉันจะไม่เข้าร่วมสนับสนุนค่ายเขี้ยวหมาป่าโดยเอาคนของฉันไปเสี่ยง”
　　หลังจากฉางกวนหลงพูดจบทุกคนรวมถึงมู๋หรงยู่เฉิงที่ตกใจค้าง ความคิดที่ว่าพวกเขาทุกคนติดค้างและต้องตอบแทนถูกลอยเคว้งกลางอากาศ ชูฮันและหลูปิงเซ่อช่วยเหลือค่ายหนานตู้อย่างมากแต่พวกเขากลับไม่คิดจะตอบแทน เขาควรสนับสนุนกับสิ่งที่ฉางกวนหลงเลือกดีมั้ย?
　　ไม่!
　　นี้คือสารที่เขี้ยวมังกรมาส่งถึงที่ด้วยตัวเองซึ่งหมายความว่ามันสำคัญอย่างมาก ที่ยิ่งไปกว่านั้นแม้ค่ายหนานตู้จะขาดแคลนอาวุธหลังจากสงครามพึ่งจบลง แต่ค่ายหนานตู้ก็ได้รับการช่วยเหลือจากค่ายอื่นๆมาตลอดๆ รวมถึงทรัพยากรที่ซางจิงส่งมาช่วย
　　ทำไมฉางกวนหลงถึงเลือกทางอื่นแทน?
　　สีหน้าของฉางกวนหลงยังคงเย้ยหันหากเขาไม่คิดจะอธิบายให้ทุกคนฟัง หลังจากพูดจบเขาก็เสริมอีกประโยคเข้าไปต่อ “ค่ายหนานตู้ต้องได้รับการจัดระเบียบใหม่”
　　”เฮือก!”
　　หัวใจทุกคนแทบหยุดเต้นความตื่นตระหนกและวิตกกังวลก่อตัวขึ้นในอก บางคนถึงกับเผลอถอยหลังหนีไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว
　　ฉางกวนหลงเสือที่จำศีลอยู่ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมา!
　　เพื่อจัดระบบค่ายหนานตู้ใหม่พวกเขาจำเป็นต้องฟื้นฟูค่ายหลังจากสงครามขึ้นมาใหม่ ทว่าความเป็นจริงที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ฉางกวนหลงอยากจะจัดระบบผู้บริหารระดับสูงของค่ายหนานตู้ใหม่ทั้งหมด!
　　ในเวลานี้เขี้ยวมังกรที่พาเฮลิคอปเตอร์ขึ้นฟ้าไปแล้วทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงสัญญาณบางอย่างในเฮลิคอปเตอร์วึ่งเป็นช่องทางการติดต่อพิเษษที่ไม่มีในเฮลิคอปเตอร์นโลกาวินาศมี ยกเว้นทีมหลงยา…
　　ซือ~ซือ~ บือ~
　　เสียงคลื่นวิทยุดังขึ้นภายในเฮลิคอปเตอร์ของเขี้ยวมังกรจากนั้นก็มีเสียงที่ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดดังขึ้น “เขี้ยวมังกร ไปอยู่ที่ไหน? ทำไมไม่ปรากฏตัวที่ตำแหน่งภารกิจ?”
　　หลังจากขมวดคิ้วเข้าหากันเขี้ยวมังกรก็ตอบวิทยุกลับไป “ไปบอกเรื่องสงครามของค่ายเขี้ยวหมาป่ามา”
　　”อะไรน่ะ?”เสียงของอีกฝ่ายสูงขึ้นทันที ตามมาด้วยความโกรธที่ทะลุผ่านวิทยุออกมา “ใครอนุญาตให้นายทำแบบนั้น? สงครามของค่ายเขี้ยวหมาป่าไม่ใช่เรื่องที่นายต้องมายุ่ง มีคนถูกส่งไปทำหน้าที่นี้แล้ว!” 　　”จริงเหรอ?”เขี้ยวมังกรเหลือกตาเพื่อขบคิดในหัว ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก “อ่อ รู้แล้ว”