Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 896 สงบศึกกับรุ่นพ

　　”อยากได้ความตื่นเต้นหน่อยมั้ย?”
　　คำถามที่เหมือนถามสุ่มๆไร้หัวข้อทำให้ทุกคนได้บ้านพักผุดลุกขึ้นอย่างตกใจทันทีฉางกวนหลงและฉางกวนยวีซินตะลึงค้างราวกับถูกแช่แข็ง ทั้งคู่รีบเงยหน้าขึ้นมองเพดานด้านบน
　　และได้เห็นร่างที่ไม่น่าจะมีทางปรากฏตัวขึ้นที่นี้ได้ขาข้างหนึ่งเกี่ยวอยู่กับหลอดไฟในบ้านพัก ขาอีกข้างห้อยทิ้งลงมาอย่างสบายๆ ขวานยักษ์ที่หลังถูกความมืดบดบังเอาไว้
　　ภายใต้สีหน้าเฉื่อยชานัยน์ตาคู่ดำขลับสนิทก็เมินเฉยต่อท่าทางตกใจของฉางกวนหลงและฉางกวนยวีซิน
　　ฉางกวนหลงนึกว่าตัวเองกำลังฝันไปคนตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่มีทางเป็นชูฮัน
　　ทันทีฉางกวนหลงรีบกวาดตามองสำรวจผู้ชายที่ปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่หัวจรดเท้า ชูฮันตายไปแล้วไม่ใช่รึไง?
　　แม้ว่าตัวฉางกวนยวีซินจะได้บอกข้อมูลที่ยังไม่ได้รับเปิดเผยนี้แก่เขาแล้วและตัวฉางกวนหลงเองก็ยอมรับหลังจากพิจารณาตามเหตุผลที่ได้รับฟัง แม้ว่าตัวเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมลูกสาวเขาถึงเชื่อและมั่นใจอย่างมาก ก่อนหน้านี้มันยังคงมีร่องรอยความคลางแคลงใจอยู่ในเศษเสี้ยวหัวใจของฉางกวนหลง
　　แต่ตอนนี้เมื่อได้เห็นชูฮันด้วยตาตัวเอง ฉางกวนหลงก็เปลี่ยนจากความสับสนกลายเป็นช็อค
　　กองทัพซอมบี้ล่าถอยไปและไม่เพียงแค่ชูฮันยังไม่ตายแต่ยังกลับมาที่ค่ายหนานตู้อีก ซึ่งหลักฐานของความสงสัยทุกอย่างก็กระจ่างอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว มันหมายความว่า…
　　กลุ่มลูกผสมในเมืองหนานตู้ตายหมดแล้วจริงๆ!
　　และพวกมันทั้งหมดตายด้วยน้ำมืออันทรงพลังของชูฮัน! 　　ทั้งหมดนี้มันน่าเหลือเชื่อและที่ยิ่งไปกว่านั้นคือไม่มีใครรู้
　　ความช็อคฟาดเข้ากลางใจของฉางกวนหลงจังๆเขานึกไม่ออกเลยว่าชูฮันต้องเผชิญกับอะไรมาบ้างที่เมืองหนานตู้ เขาไม่สามารถนึกถึงความอันตรายและระดับการคุกคามที่ชูฮันต้องเจอได้ออก ทำได้แค่ยอมรับกับความจริงที่ปรากฏตรงหน้า ชูฮันกับสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้ ผลตอบแทนคือการกลับมาของผู้ชนะ!
　　”ชูฮัน!”ฉางกวนยวีซินตะลึง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดีใจและตื่นเต้น นำ้ตาแทบจะไหลออกมาอย่างควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
　　ตั้งแต่ที่ชูฮันจากไปจากค่ายหนานตู้คนเดียวเพื่อจัดการลูกผสมที่ค่ายหนานตู้ต่อมาลูกผสมก็ปล่อยข่าวการตายของชูฮัน ตลอดเวลาที่ผ่านฉางกวนยวีซินได้แต่กังวลและไม่เคยนอนหลับได้สนิทใจเลยสักคืน
　　ไม่ว่าเธออย่างไรต่อให้เธอรู้ดีว่าชูฮันแข็งแกร่งมากขนาดไหนแถมยังสามารถหลอกล่อพ่อของเธอ แต่มีแค่ฉางกวนยวีซินที่รู้ดีแก่ใจตัวเองว่าตราบใดที่ชูฮันยังไม่ปรากฏตัวให้เธอเห็นเธอไม่มีวันรู้สึกปลอดภัยได้เลยสักวัน
　　มันน่าเหลือเชื่อที่ชูฮันปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธออย่างกระทันหันแบบนี้!
　　เขาได้รับบาดเจ็บบ้างรึเปล่า?ตกอยู่ในอันตรายรึเปล่า? เขา…
　　ฉางกวนยวีซินที่คำพูดมากมายที่อยากจะพูดแต่สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือยืนนิ่งตะลึงโดยพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว มีเพียงแค่น้ำตามท่ามกลางความเงียบให้ได้เห็น เธอจ้องชูฮันไม่วางตา เธอคิดว่าชูฮันอาจจะหายตัวไปทันทีที่เธอละสายตาและทุกอย่างนี่ก็จะเป็นแค่ความฝัน
　　ตัวชูฮันเองก็รู้สึกซาบซึ้งอยู่ในใจเหมือนกันเขารู้ดีว่าฉางกวนยวีซินเป็นห่วงเขามากแค่ไหน ชูฮันยิ้มออกมาน้อยๆและกระโดดลงมายืนที่ด้านล่างต่อหน้าฉางกวนยวีซิน
　　จากนั้นหน้าของฉางกวนยวีซินก็เริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ…
　　พรึบ! novel-lucky
　　ชูฮันคว้าฉางกวนยวีวินเข้ามากอดทันทีโดยไม่ทันตั้งตัวร่างเล็กๆของฉางกวนยวีซินก็จมอยู่ในอ้อมกอดของชูฮันเงียบๆโดยไม่มีเสียงพูด ไม่มีคำอธิบาย เขารู้ดีว่าฉางกวนยวีซินเข้าใจทุกอย่าง
　　เกาช้าวฮุ่ยที่เกาะอยู่บนหลอดไฟในอีกห้องหนึ่งก็ได้แต่ตะลึงค้างเป็นเวลาพักใหญ่ก่อนหน้านี้เราคุยกันเรื่องขโมยเฮลิคอปเตอร์ไม่ใช่เหรอ?
　　แล้วไหงชูฮันมายืนกอดสาวอยู่อย่างนี้!
　　ฉางกวนหลงยิ่งกว่าเลือดร้อนความโกรธปะทุเดือดพุ่งขึ้นฟ้า หากเขาพยายามเก็บมันเงียบเอาไว้
　　ตอนนี้ถ้าจู่ๆเขาเข้าไปขัดจังหวะสองคนนั้น คาดว่าฉางกวนยวีซินคงเยอะเมินเขาไปทั้งเดือนเต็มๆ เพราะฉะนั้นเขาจะยอมเงียบเอาไว้! 　　เขาคิดมาตลอดว่าลูกสาวเขาคงตระหนักได้แล้วและทำใจได้แสดงว่าที่ผ่านเขาคิดผิดทุกอย่าง
　　อย่างไรก็ตามฉางกวนหลงรีบสบตากับชูฮันด้วยความสงสัย ทำไมจู่ๆชูฮันถึงปรากฏตัวที่นี่ตอนนี้? ตอนนี้ค่ายเขี้ยวหมาป่ากำลังอยู่ในสงคราม ชูฮันซึ่งเป็นผู้นำของกองทัพและค่ายเขี้ยวหมาป่าทำไมถึงไม่ไปช่วย?
　　นี้มันผิดปกติ!
　　ไม่มีทางที่ชูฮันจะพลาดแววตาสงสัยของฉางกวนหลงหลังจากปลอบใจฉางกวนยวีซินในอ้อมแขนแล้ว เขาก็ค่อยๆคลายอ้อมแขนออก จากนั้นก็สบตากับฉางกวนหลงที่แสดงความไม่พอใจชัดเจนอย่างนอบน้อม
　　”รุ่นพี่ฉางกวนหลง”ชูฮันยกยิ้ม กางแขนออกมาเพื่อความบริสุทธิ์ใจ “ขออภัย ผมไม่ได้มีเจนตนาจะลบหลู่”
　　การกระทำของชูฮันราวกับตัวเองทำทุกอย่างถูกต้องและไม่ได้มีความสำนึกผิดเลยสักนิดในน้ำเสียงทำให้ฉางกวนหลงตัวสั่นด้วยความโกรธแน่นอนว่าเขาเข้าใจว่าชูฮันพูดอไร ลูกผสมในเมืองหนานตู้ทั้งหมดตายด้วยมือของชูฮัน
　　ช่างเป็นสถิติที่สุดยอด!
　　ช่างเป็นเกียรติ!
　　สาเหตุที่กองทัพซอมบี้ที่ล้อมค่ายหนานตู้เอาไว้ยอมล่าถอยไปสาเหตุที่พวกเขาได้รับชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ ประโยคของชูฮันเป็นการบอกใบ้ฉางกวนหลงทุกอย่างว่า
　　ชัยชนะครั้งนี้เป็นของชูฮัน!
　　ฉางกวนหลงสบตากับนัยน์ตาดำขลับของชูฮันอารมณ์แปลกๆไหลทะลักออกมา มีปาฏิหาริย์กี่ครั้งกันที่โลกนี้นำพามาให้เด็กหนุ่มคนนี้?
　　ในฐานะพลเอกฉางกวนหลงวางความถือตัวและอำนาจในตัวทั้งหมดลง เขาสบตากับชูฮันด้วยความขอบคุณจากใจจริงโดนไม่คิดปิดยัง
　　มือของทั้งคู่จับเข้ากันแน่นจนไม่เหลือช่องว่าง
　　”ฉันนับถือนายจิงๆขอบคุณจริงๆ” ฉางกวนหลงเอ่ยขึ้นมาเพียงแค่นั้น
　　ชูฮันทำทุกอย่างเพื่อค่ายหนานตู้และยังกลับมาที่นี้อีก!
　　ชูฮันยกยิ้มมุมปากอีกครั้งก่อนจะดึงมือกลับทำท่าวัทยาหัตถ์อย่างเป็นทางการต่อหน้าฉางกวนหลง เขารู้ดีว่าตอนนี้ปัญหาระหว่างเขากับฉางกวนหลงได้หมดลงแล้ว
　　ไม่มีคำพูดอะไรจากฉางกวนหลงทุกอย่างแสดงออกผ่านทางสายตาหมดแล้ว
　　ในที่สุดฉางกวนยวีซินก็สามารถจัดการอารมณ์ของตัวเองได้หากเธอไม่ทันได้สังเกตถึงบรรยากาศแปลกๆที่เกิดขึ้นเลย เพราะมัวแต่ตื่นเต้นก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปหาชูฮัน “ชูฮัน คุณหิวมั้ย? อยากได้อะไรรึเปล่า?”
　　เมื่อได้ยินคำถามของฉางกวนยวีซินชูฮันก็หัวเราะออกมา เขาเพียงแค่ส่ายหัวและหันไปสบตากับฉางกวนหลง “ผมคงไม่ต้องพูดท่านคงน่าจะรู้สถานการณ์ของค่ายเขี้ยวหมาป่าอยู่แล้ว ผมจำเป็นต้องรีบกลับไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”