Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 981 จำอะไรไม่ได

　　ทันทีที่ชูฮันพูดจบเขาก็มองเห็นประกายแวววาวในดวงตาของบูชาชัดเจน มันไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ แต่ให้ความรู้สึกราวกับนายพรานยามที่เจอเหยื่อ
　　มันอันตรายและถึงตาย!
　　จู่ๆชูฮันก็รู้สึกหนาวๆขึ้นมาพร้อมกับลางสังหรณ์ไม่ดีข่าวลือว่าจอมเวทงูจะทำให้เหยื่อตัวเองลุ่มหลงอยู่ในภวังค์ ก่อนที่คนเหล่านั้นจะตายอย่างลึกลับ สีหน้าก่อนตายนั้นผิดปกติราวกับกำลังหลงใหลอะไรบางอย่างอยู่
　　เป็นการฆ่าที่โหดเหี้ยมไม่น้อย…การฆ่าโดยไม่มีแม้แต่เลือดออก!
　　”หวังไค!รีบยกระดับความแข็งแกร่งทางจิตใจของฉันไปจุดสูงสุดเดี๋ยวนี้!” ชูฮันรีบตะโกนสั่งหวังไคในหัวทันที
　　เมื่อครั้งก่อนที่เขายกระดับขึ้นไปที่วิวัฒนาการระยะ6 เขาไม่มีความคิดว่าตัวเองจะได้เจอกับบูชาอีก จึงไม่ได้คิดเรื่องพลังจิตเลย ดังนั้นทันทีที่นึกขึ้นได้ชูฮันจึงรีบออกคำสั่งให้หวังไคยกระดับพลังจิตของเขาขึ้นมาที่ระยะ 6 ทันที
　　ในขณะเดียวชูฮันที่เป็นวิวัฒนาการเทียบกับบูชาที่เป็นพรสวรรค์ทางด้านพลังจิต แม้ว่าหลังจากยกระดับไปที่ระยะ 6 แล้วมันก็จะไม่มีทางที่เขาจะเทียบกับบูชาได้เลย แต่มันก็ยังดีกว่าถูกอีกฝ่ายควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ
　　มากไปกว่านั้นในตอนนี้ชูฮันไม่สามารถแยกสมาธิไปจดจ่อที่แผงควบคุมระบบล่มสลายในหัวได้ เพราะตอนนี้บูชาที่อยู่ตรงหน้ากำลังปล่อยพลังจิตรุนแรงใส่เพื่อควบคุมเขาอยู่ เขาในเวลานี้ที่มีระดับพลังจิตที่วิวัฒนาการระยะ 5 ก็เหนื่อยจะแย่แล้วกับการพยายามต้านบูชาเอาไว้
　　เขาจะไม่ยอมเด็ดขาดการกลับชาติมาเกิดใหม่ไม่ใช่เรื่องง่าย ในที่สุดเขาก็กลับพาทุกอย่างสู่เส้นทางที่ควรจะเป็นแล้ว ทุกอย่างจะถูกทำลายเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ได้! 　　หวังไครีบจัดการระบบล่มสลายตามคำสั่งของชูฮันหากตัวมันที่หลบอยู่ในเต้นท์ตั้งและเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่แรกก็พอจะมองออกว่าบูชาคิดอะไร “วันนี้แหละ นายได้บอกลาความบริสุทธิ์แน่”
　　จากการวิเคราะห์ของหวังไคมันไม่ได้รู้สึกว่าบูชามาที่นี้เพื่อฆ่าชูฮัน มันคิดว่าชูฮันคิดในแง่ร้ายจนติดลบมากเกินไป
　　ถ้าจะลอบฆ่าจริงๆทำไมจะต้องลำบากยั่วยวนให้เหนื่อยด้วย?
　　ชูฮันที่ได้ยินคำพูดของหวังไคก็โมโหอย่างหนักในใจคิดว่า…ไอ้กระต่ายบ้านี้ช่วยอะไรไม่ได้แล้วยังปากมากอีก!
　　บูชาที่นั่งอยู่หน้าตักชูฮันมาตลอดจู่ๆก็ลดระดับพลังจิตของตัวเองลงมือทั้งสองข้างของเธอฉีกเสื้อผ้าของชูฮันออกจากกัน ทันใดนั้นชูฮันก็รู้สึกได้ถึงความว่างเปล่า
　　ชุดเขาหายไป?!
　　ความกลัวพุ่งเข้ามาในหัวใจของชูฮันชูฮันเงยหน้าขึ้นมองบูชาและก็ต้องตกใจกับภาพของบูชาตรงหน้าจนเผลอหลุดปล่อยการควบคุมของตัวเอง
　　ทำไมอยู่ดีๆผู้หญิงคนนี้ถึงถอดเสื้อผ้าตัวเอง?!
　　อย่างไรก็ตามก่อนที่ชูฮันจะได้ทันทำความเข้าใจกับสถานการณ์ในขณะนี้จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าตัวเองถูกห่อหุ้มด้วยอะไรบางอย่าง…
　　จิตของชูฮันในตอนนี้ถูกบูชาควบคุมอย่างสมบูรณ์แล้ว!
　　ตาของชูฮันพร่ามัวและหลับไปด้วยตกอยู่ใต้พลังของบูชาเขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาเพียงแค่ทำตามสัญชาตญาณของมนุษย์ยามที่ตกใจแต่มันกลายเป็นการเปิดโอกาสให้บูชาเข้ามาควบคุมจิตเขาได้
　　บูชาสบตากับชูฮันที่กำลังจะหลับเพราะการสะกดจิตของเธอเธอค่อยๆโน้มตัวเข้าใกล้ชูฮันและจูบที่แก้มชูฮันช้าๆ เอ่ยกระซิบอย่างนุ่มนวล “ชูฮัน ไม่ว่าคุณจะมีผู้หญิงรอบตัวมากขนาดไหน แต่คนแรกที่จะได้แตะต้องคุณคือฉัน”
　　ชูฮันเป็นคนดังใครๆก็ล้วนรู้จักและพูดถึง เรื่องราวของหญิงสาวรอบกายชูฮันเองก็ถูกพูดไปทั่วทั้งจีนเช่นเดียวกัน ตั้งแต่พลตรีหญิงที่อายุน้อยที่สุดในจีนอย่างซางจิ่วตี้ เทพีน้ำแข็งอย่างป่ายหวีเนอผู้ที่เป็นที่ต้องการของผู้ชายทุกคน จนถึงฉางกวนยวีซินที่มีตัวตนไม่ธรรมดา…เป็นถึงว่าที่ผู้นำคนใหม่ค่ายหนานตู้ ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวชูฮันล้วนโดดเด่นทั้งความงามและความสามารถ และก็มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับชูฮันัท้งนั้น…
　　ไหนจะเรื่องของการเป็นหนี้บุญคุณที่ชูฮันช่วยเหลือคนมากมายนับไม่ถ้วนจนใครๆก็หลงใหลในตัวชูฮันกันหมด และบูชาก็ได้ยินมาว่าชูฮันและอดีตกัปตันทีมเขี้ยวหมาป่าสำรองในชาติที่แล้วอย่างเจียงหลิงโหลวก็มีความสัมพันธ์ที่ไม่แน่ชัดอีก
　　ด้วยการมีผู้หญิงมากมายรายล้อมรอบตัวชูฮันแม้ชูฮันจะวางตัวเป็นสุภาพบุรุษ รักษาระยะห่างกับทุกคนเสมอ หากเขาก็ไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงของเขาเจ็บปวด…อย่างฉางกวนยวีซิน ที่ชูฮันถึงกับฆ่าทั้งค่ายจินหยางเพื่อแก้แค้นให้เธอ!
　　รวมถึงซางจิ่วตี้ที่หนีออกมาจากซางจิงหลังจากการปะทุของโลกาวินาศแต่กลับสามารถมีหน้ามีตาอยู่ในจีนได้เพราะว่าชูฮันคอยหนุนหลังอยู่!
　　บูชารู้ดีว่าชูฮันไม่มีเก่งในการเอาใจผู้หญิงแต่ที่การที่ชูฮันให้ความสนใจในตัวพวกเธอมากกว่าใคร แค่นั้นมันก็แสดงออกถึงความลึกซึ้งแล้ว
　　นอกจากป่ายหวีเนอที่บูชาไม่สามารถหาร่องรอยได้เลยเธอตรวจสอบผู้หญิงแทบทุกคนคืออยู่รอบตัวชูฮันตลอดหกเดือนที่ผ่านมา และยิ่งตรวจสอบลงไปลึกมากเท่าไหร่ ความสมดุลในหัวใจของเธอก็ยิ่งหายไปมากเท่านั้น
　　ผู้หญิงพวกนั้นได้อยู่รอบตัวชูฮันและแม้บางคนจะไม่ได้อยู่ใกล้ชุฮัน แต่ทุกคนล้วนได้คำมั่นสัญญาจากชูฮัน แต่แล้วเธอล่ะ? 　　แม้ว่าในตอนแรกเธอจะอายุเพียงแค่17 ปีและตอนนั้นเธอยังด้อยในรูปลักษณ์และความสามารถ…
　　แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว!
　　ตอนนี้เธอมีความสามาถในการสะกดจิตอย่างยอดเยี่ยม!
　　ทว่า…เธอกลับเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ถููฮันขับไล่ไสส่ง!
　　ใช่เขาทิ้งขว้างเธอไว้กลางป่า ไล่ให้เธอไปกระตุ้นพลังที่แท้จริงของเธอออกมาด้วยตัวเอง!
　　ไร้ความปราณีและเย็นชาเหลือเกินเขาทำให้เธอต้องเดินสู่หนทางของการเป็นนักฆ่า และพอเธอเห็นมีคนออกภารกิจลอบสังหารชูฮัน เธอจึงไม่ลังเลที่จะรับภารกิจนี้มาทันที
　　แต่แล้วพอเธอได้เจอกับชูฮันอีกครั้งชูฮันคนที่ทำให้เธอหลงใหลลุ่มหลงมาตลอด ความตั้งใจเดิมก็หายไปหมด “ฉันจะอยากฆ่าคุณได้ยังไงกัน?” 　　บูชาค่อยๆลุกขึ้นและยืนมองชูฮันที่นอนหลับอยู่ขณะในใจรู้สึกสมเพชตัวเองที่ต้องใช้วิธีนี้เพื่อให้ได้ตัวชูฮันมา
　　ในที่สุดบูชาก็ลุกขึ้นหยิบชุดผ้าไหมสีแดงของเธอขึ้นมาสวม จากนั้นร่างระหงพร้อมชุดกระโปรงสีแดงสดของเธอก็หายออกไปจากเต้นท์ภายในพริบตา…
　　ชูฮันที่หลับอยู่ไม่ได้รับรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเขารู้เพียงแค่ว่าเขากำลังฝันและมันมีกลิ่นหอมพิเศษบางอย่างในฝันเขา มันดีมากซะจนเขาไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย ไม่นานหลังจากบูชาปล่อยการควบคุมออกชูฮันก็ค่อยๆกระพริบตาเบาๆอยู่สองสามทีก่อนจะได้สติ
　　”ฟึบ!”
　　ชูฮันที่ได้สติแล้วรีบผุดลุกขึ้นนั่งทันที เขาสะบัดหัวไปมาอยู่หลายครั้งอย่างมึนงงและตกใจ
　　”เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงจำไม่ได้…” ชูฮันรู้สึกเหมือนมีบางส่วนในความทรงจำหายไป มันเป็นสถานการณ์ที่เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน เขามักจะระวังตัวอย่างเข้มงวดอยู่เสมอ
　　ทว่าตอนนี้เขากลับจำไม่ได้กว่าก่อนหน้านี้ที่เขาจะหลับไปมันเกิดอะไรขึ้นเขาจำได้แค่ว่าเขาพึ่งแยกจากทีมความลับของพระเจ้าและรีบกลับมาที่นี้ตามเสียงเร่งของหวังไค
　　แต่หลังจากนั้นเขานึกไม่ออกว่ามันเกิดอะไรขึ้น!
　　ทันใดนั้นชูฮันก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อได้กลิ่นเลือดบนตัวเขาจิตสังหารของชูฮันระเบิดโพล่งทันที เตรียมพร้อมจะรับมือ
　　แต่แล้วสายตาของชูฮันก็มองไปเห็นบางอย่างบนผ้าปูที่นอนที่ทำให้เขาต้องตะลึง
　　บนผ้าปูที่นอน…
　　มีรอยเลือด?
　　และตัวเขาก็ยัง…เปลือย?!