Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 992 ทำให้กลัว

　　จู่ๆทุกคนก็รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมาสายตาทุกคู่ต่างจับจ้องไปที่ชูฮันกันหมด ทั้งๆที่กองทัพลูกผสมกำลังมุ่งหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆแล้ว แต่ทำไมหัวหน้ายังไม่ออกคำสั่งอะไรเลยอีก?
　　ทีมนักฆ่าขนนกโดยเฉพาะซูเฟิงที่เป็นหัวหน้ามีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างเห็นได้ชัดมากที่สุด ความกังวลในใจจนหน้าผากมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มไปหมด แม้พวกเขาจะสามารถปรับตัวเข้ากับได้ทุกสถานการณ์ก็จริง แต่สำหรับหัวหน้าพวกเขาไม่รู้เลยว่าควรจะต้องเริ่มอะไรยังไง…
　　ต้องช้าๆได้พร้าเล่มงาม?
　　หรือชิงลงมือเพื่อความได้เปรียบก่อน?
　　ทีมหลงยาและฮูหยานั่นไม่ได้ถูกฝึกฝนมาโดยชูฮันตั้งแต่แรกพวกเขาจึงมีแนวความคิดและกฏระเบียบในการตัดสินใจเป็นของตัวเอง แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นพลเอกซึ่งเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของพวกเขาที่ก็อยู่ในที่นี้ด้วยกันแต่กลับนิ่งเฉย ไม่มีท่าทีสนใจอะไรเลยกลับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นตรงหน้า พวกเขาจึงยิ่งสับสนหนักเข้าไปอีก
　　ส่วนทีมความลับของพระเจ้านั่นกลับมีปฏิกิริยาตอบสนองแตกต่างไปจากทีมอื่นๆแต่ละคนมีสีหน้าอ่อนใจ ความสงสัยใคร่รู้ฉายชัดในแววตาของทุกคนและความกลัวว่าโลกใบนี้จะไม่ตกอยู่ในโกลาหลเพราะหัวหน้าชูฮัน
　　มันคือความยุ่งเหยิงยิ่งมันวุ่นวายมากเท่าไหร่ ยิ่งปั่นป่วนมากเท่าไหร่ บทบาทน้าที่ของทีมความลับของพระเจ้าก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น!
　　เมื่อกองทัพลูกผสมเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆพวกเขาก็เริ่มมองรูปร่างลักษณะของพวกมัน กลุ่มลูกผสมที่มีจำนวน 250 ตัวขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกขณะจนกระทั่งเข้าสู่ใจกลางของสนามรบ แม้แต่เกาช้าวฮุุ่ยที่คอยยืนมองทุกอย่างจากที่ไกลก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
　　เกาช้าวฮุ่ยหันไปมองหน้าชูฮันอย่างต้องการคำตอบ”นายคิดจะทำอะไร พูดมาสิ!”
　　ประจำการรออยู่ที่นี้มาเป็นเวลาหนึ่งคืนกับอีกหนึ่งวันจนหลับในไปแล้วเหรอไง?
　　ในเวลาเดียวกันภายในขบวนทัพของฝั่งลูกผสมก็มีบทสนทนาเกิดขึ้น
　　”สถานที่นี้ฮวงจุ้ยไม่เลว”
　　”นายดูฮวงจุ้ยเป็นด้วยเหรอ?หรือในยุคที่แล้วเป็นอาจารย์ดูฮวงจุ้ย?”
　　”ก็ดูเป็นบ้างนะ”
　　”ถ้าอย่างนั้นฮวงจุ้ยที่นี้เป็นไง?ดีสำหรับใคร?”
　　”ดีสำหรับเราที่ดินนองเลือด เลือดจะไหลผ่านที่ดินแห่งนี้จนกลายเป็นแม่น้ำ”
　　เมื่อได้ฟังบทสนทนาของพวกลูกผสมทันใดนั้นเกาช้าวฮุ่ยก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาและรีบหันไปมองชูฮันด้วยสายตายั่วยุ
　　ที่ดินนองเลือด?เลือดจะไหลนองเป็นแม่น้ำ…　　ชูฮันที่ก็ได้ยินบทสนทนาของเหล่าลูกผสมเหมือนกันทันใดนั้นเขาก็ตัดสินใจเผยตัวเองออกมาจากพุ่มไม้ที่ซ่อนอยู่โดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าใดๆ เสียงดังของพุ่มไม้และกิ่งไม้ที่ตีกันไปมาทำให้เหล่าลูกผสมตกใจและหันไปยังที่มาของเสียงเป็นตาเดียว
　　”ใช่แล้วแต่เลือดที่จะนองเป็นแม่น้ำคือเลือดพวกแก” ชูฮันปรากฏตัวอย่างเปล่งประกายไปด้วยอำนาจ ทันใดนั้นมันก็เกิดแรงกดดันมหาศาลในอากาศจนอากาศบีบแน่นแทบหายใจไม่ออก
　　”เฮือก!!!” เกาช้าวฮุ่ยและเหล่าสี่ทีมพิเศษที่ซุ่มตัวตามจุดต่างๆตะลึงจนตกใจค้างกันหมด…นี้มันอะไรกัน?
　　กองทัพลูกผสมที่จู่ๆก็ต้องเผชิญหน้ากับชูฮันโดยไม่ทันตั้งตัวนั้นก็ยิ่งกว่าตกใจก่อนอื่นเลยพวกเขาไม่คิดว่าจะได้เจอใครในสถานที่แห่งนี้เลยแต่ชูฮันกลับโผล่มาตรงหน้า ข้อสองพวกเขาไม่คิดว่าจู่ๆชูฮันจะแสดงตัวออกมาแบบนี้? 　　ตัวคนเดียว!
　　”ชูฮัน!”หนึ่งในลูกผสมที่เป็นระดับหัวหน้าตะโกนเรียกชื่อของชูฮันดังลั่น นัยน์ตาสีแดงของมันเปล่งแสงตื่นเต้นออกมาชัดเจน “แกมารอเราที่นี้เหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! โง่ดีแท้!”
　　”คิดจะทำให้พวกเรากลัวสินะ”ลูกผสมระยะ 6 ตัวสูงใหญ่อีกตัวหนึ่งส่งเสียงพูดขึ้น ท่าทางมันกำลังพอใจและตื่นเต้น “หรือแกรู้ว่ามันเกินขีดจำกัดของแกแล้ว ก็เลยยอมออกมาง่ายๆเพื่อตายไวๆ?”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของลูกผสมตัวใหญ่ตัวนี้เหล่าลูกผสมตัวอื่นๆทั้งหลายในกองทัพที่ก่อนหน้านี้ถูกชูฮันทำให้กลัวก็เริ่มคลายความกลัวลงและเริ่มมีความมั่นใจว่าตัวเองจะชนะ
　　พุ่มไม้หนารอบๆอาจจะบดบังร่างของคนของชูฮันได้แต่ด้วยสัมผัสของลูกผสมที่มี ถ้ามันมีกองทัพทหารขนาดใหญ่อยู่ที่นี้จริงๆ แม้จะหายใจเบาแค่ไหน ไอความร้อนที่ออกมาจากตัวของทุกคนก็จะทำให้พวกมันรับรู้ถึงตัวตนได้ทันที　　แต่ตั้งแต่ที่พวกเขาเดินมาถึงจุดนี้และหยุดอยู่ที่ระยะห่างหนึ่งร้อยเมตรจากชูฮันก็ยังไม่มีใครโผล่ออกมาฝั่งชูฮันเลยและพวกมันเองก็สัมผัสไม่ได้ถึงการมีตัวตนของใครในบริเวณนี้เลย ดังนั้นพวกมันทั้งหมดจึงได้ข้อสรุปในใจ…
　　ชูฮันมาตัวคนเดียวและก็ยังลักไก่ไม่เลิก!
　　ถ้าชูฮันใช้แผนซุ่มอย่างตอนแรกโผล่ออกมาโจมตีพวกเขาโดยไม่ทันตั้งตัว มันอาจจะได้ผล…
　　ลูกผสมตัวใหญ่ที่เป็นระดับหัวหน้ายิ่งปักใจเชื่อว่าชูฮันกำลังหวาดกลัวอย่างมากในใจถึงได้ทำอะไรสิ้นคิดแบบนี้และถึงแม้ชูฮันจะมีทีมคอยซุ่มหลบอยู่ใกล้ๆก็คงจะมีจำนวนน้อยนิดและไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการรรบ
　　เพราะงั้นชูฮันถึงคิดจะลักไก่ว่ามีกองทัพซุ่มอยู่…แต่มันรู้ทัน!หึ!
　　”ขอฉันฆ่ามันเอง!”ลูกผสมระยะ 6 ตัวใหญ่ประกาศกร้าว มันกระโดดเข้ามาหยุดต่อหน้าชูฮันพร้อมระเบิดพลังงานมหาศาลออกมา เกิดลมรุนแรงกระจายซัดไปทั่วบริเวณรอบๆ ใบไม้ร่วงหล่นจากต้นปลิวว่อนในอากาศเต็มไปหมด
　　ราวกับมีอะไรมาบีบหัวใจของทุกคนอยู่พวกเขาต่างรู้ว่าหัวหน้าชูฮันของพวกเขานั้นแข็งแกร่งและมีพลังมากมาย เป็นถึงอันดับหนึ่งในเสาหินระยะ 5 แต่ที่พวกเขาไม่รู้ก็คือระดับพลังที่แท้จริงของชูฮันคือระยะ 6 ดังนั้นทุกคนจึงเป็นกังวลที่ชูฮันต้องไปเผชิญหน้ากับลูกผสมจำนวนมากคนเดียว
　　มีเพียงแค่เกาช้าวฮุ่ยที่รู้ดีถึงระดับความสามารถที่แท้จริงของชูฮันแถมยังแอบสงสารและเห็นใจลูกผสมตัวใหญ่ที่กำลังท้าทายชูฮันอยู่ไม่ได้ ขณะตอนที่ชูฮันยังมีพลังอยู่ระยะ 5 ชูฮันยังสามารถฆ่าลูกผสมระยะ 6 ได้หลายตัวในเมืองหนานตู้ รวมถึงเผ่าพันธุ์ปีศาจที่น่ากลักว่ามาก เพราะฉะนั้นชูฮันที่ในตอนนี้ยกระดับขึ้นมาที่ระยะ 6 แล้ว มันจึงไม่มีอะไรเป็นภัยคุกคามต่อคนอย่างชูฮัน
　　ในจังหวะนั้นเองลูกผสมก็เริ่มเร่งความเร็ว กางกรงเล็บของมันออก ระยะห่างจากชูฮันเหลือไม่ถึงหนึ่งเมตรด้วยซ้ำ มันวางแผนจะโจมตีใส่หัวของชูฮันให้จบภายในทีเดียว!
　　ซูเฟิงตกใจมือข้างขวากำหอกสีทองยาวในมือแน่นอนทันที ที่ซูเฟิงประหลาดใจไม่ใช่เพราะลูกผสมดูเหมือนจะโจมตีชูฮันได้สำเร็จ แต่เป็นเพราะชูฮันยังคงยืนนิ่งเฉยอยู่ที่เดิมต่างหาก แม้แต่แววตาก็ไม่มีความเปลี่ยนแปลง
　　ไม่ใช่แค่ซูเฟิงที่สังเกตเห็นแต่สมาชิกในทีมนักฆ่าขนนกที่เหลือเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาตอบสนองที่แปลกไปของชูฮันเช่นกัน ทันใดนั้นความรู้สึกราวกับว่าหัวหน้าชูฮันเป็นเทพไร้เทียมทานก็ผุดขึ้นมาในใจ
　　อันดับที่หนึ่งของมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระยะ5 แข็งแกร่งมากซะจนไม่มีความกลัวใดๆต่อลูกผสมระยะ 6 เลย?
　　และในตอนนั้นเอง———-
　　”พั้วะ!”
　　ลำแสงสีดำตวัดผ่านจากหลังชูฮันความเร็วเกือบจะเป็นสองเท่าของลูกผสมโดยที่ชูฮันไม่มีการขยับตัวใดๆเลย
　　”พัฟฟฟฟ!”
　　หัวของลูกผสมตัวใหญ่ถูกตัดและลอยโค้งขึ้นฟ้าเลือดสาดกระเซ็นเป็นน้ำพุ
　　”พรึบ!กึก!”
　　ชูฮันสะบัดเลือดที่ติดอยู่บนขวานซิ่วโหลออกสีหน้ายังคงนิ่งเฉยไร้อารมณ์เหมือนเดิมก่อนจะเตะกระโหลกของลูกผสมที่กลิ้งมาใกล้เท้าออกไป
　　”ตึงงงง!”
　　ร่างไร้วิญญาณและไร้หัวของลูกผสมล้มกระแทกพื้น
　　”ฟู่วววว!”เกาช้าวฮุ่ยเกือบจะลืมหายใจด้วยความตกใจ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่เขาก็ไม่เคยเข้าใจรูปแบบพฤติกรรมของชูฮันได้เลยสักนิด
　　การลงมืออย่างฉับพลันและดุดันของชูฮันทำให้ลูกผสมที่เหลือในป่าลึกกลางภูเขานี้แทบจะเข่าอ่อนด้วยความกลัวกันหมดบรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสนิท
　　”แกนี้แกเป็นระยะ 6 ?!” หลังจากผ่านความเงียบไปพักใหญ่ หนึ่งในลูกผสมระยะ 6 ระดับหัวหน้าที่พึ่งได้สติก็ตะคอกถามชูฮัน
　　ถ้าไม่ใช่ระยะ6 แล้วจะสามารถฆ่าลูกผสมระยะ 6 ได้ยังไง?!
　　ชูฮันยังคงนิ่งไม่แสดงอารมณ์เหมือนเดิมเขาเบนสีหน้าเย็นยะเยือกไปที่กองทัพลูกผสม เพียงแค่การกระทำแค่นั้นก็ทำให้ลูกผสมทั้งหลายที่เป็นสมุนแทบอยากจะถอยทัพหนีซะเดี๋ยวนี้ พวกมันกลัวอย่างไม่รู้ว่าจะโดนชูฮันฆ่าตายเมื่อไหร่
　　อย่างไม่คาดคิดชูฮันเคลื่อนไหวอย่างผิดปกติอีกครั้งจู่ๆเขาก็เผยรอยยิ้มกว้างออกมา ทำให้กลุ่มลูกผสมต้องตกใจอีกครั้ง ก่อนชูฮันจะพูดขึ้นมาคำเดียวสั้นๆ
　　”ใช่”
　　คำตอบแสนสั้นของชูฮันพร้อมรอยยิ้มปีศาจให้ความรู้สึกไม่ต่างจากหนังสนองขวัญ!
　　เกาช้าวฮุ่ยเกือบจะหลุดออกหัวเราะออกมา…นี้ชูฮันจงใจข่มให้พวกลูกผสมกลัวสินะ?
　　ทุกคนๆต่างหวาดกลัวลูกผสมกันหมดแต่ชูฮันคนเดียวกลับทำให้ลูกผสม 250 ตัวหวาดกลัวได้!