Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 999 ซุ่มโจมต

　　ตั้งแต่ที่ชูฮันได้ทราบข่าวเรื่องกองทัพลูกผสมลับๆของมู๋เย๋ที่กำลังมุ่งหน้ามาหลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปหนึ่งวันครึ่ง สถานการณ์เรื่องการส่งข่าวโดยเกาช้าวฮุ่ยก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรเพราะมันตกอยู่ภายใต้ขีดจำกัดของระยะห่างที่ยากเกินจะเอื้อมถึง ชูฮันไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับเหอเฟิงหรือค่ายเขี้ยวหมาป่าได้เลย ดังนั้นเขาต้องเร่งมือเพื่อรีบจัดการกองทัพลูกผสมที่ยังเหลืออีก 250 ตัวให้ได้โดยไว
　　เขาจะต้องสำรวจสถานการณ์ของฝ่ายศัตรูและวางแผนรบสำหรับสนามรบแห่งใหม่!
　　ในช่วงบ่ายของวันต่อมาชูฮันนำทัพทหารทั้งสามร้อยคนดักซุ่มอยู่ที่พุ่มไม้ริมแม่น้ำ มันคือสนามรบจุดที่สองซึ่งภายหลังมันจะต้องกลายเป็นสุสานสำหรับกองทัพลูกผสมที่เหลืออีก 250 ตัวนั่นเอง
　　”ครั้งนี้ไม่ต้องรีรอ รีบลงมือ” ชูฮันบอกแผนการให้ทุกคนฟัง หากก็ไม่ได้อธิบายเจาะจงรายละเอียด “เวลามันล่าช้านานเกินไปแล้ว”
　　ทันใดนั้นมันก็มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่ชูฮันจับสัมผัสได้ว่าน่าจะเป็นของลูกผสมระยะ6 ซึ่งคนอื่นๆยังไม่สามารถจับสัมผัสได้
　　มันไม่ใช่พวกกองทัพลูกผสมระดับสูงลับๆของมู๋เย๋เพราะระยะทางมันยังห่างไกลอยู่ไม่น้อยทั้งชูฮันและซูเฟิงต่างได้ยินเสียงฝีเท้านี้พร้อมกัน หลังจากผ่านไปพักหนึ่งหลี่บี๋เฟิงที่เป็นวิวัฒนาการะยะ 6 จุดสูงสุดก็เริ่มได้ยินเสียงบ้าง
　　ต่อด้วยเหล่าทหารทั้งหลายทหารทั้งหมดเริ่มกระวนกระวายพอเมื่อได้ยินเสียงอะไรบางอย่างเคลื่อนไหว เนื่องจากก่อนหน้านี้มันมีเสียงของแม่น้ำดังกลบเสียงสัมผัสของพวกเขาจนไม่สามารถจับการเคลื่อนได้
　　ท่ามกลางกองทัพลูกผสม250 ตัวที่เหลืออยู่ มันมีลูกผสมตัวใหญ่ระยะ 6 ที่เป็นหัวหน้าเดินนำกองทัพลูกผสมมา นัยน์ตาสีเลือดของมันอัดแน่นไปด้วยความอวดดีและเย่อหยิ่ง　　มันเหลือบมองเฉินยู่เทียนและเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตร”ลูกผสมอีก 250 คนของเราหายไปสองวันแล้ว แล้วพวกแกยังจะมาห้ามไม่ให้ฉันสืบสวนอีก คิดจะทำอะไรหรือว่าที่จริงมันคือแผนการของแก?”
　　เฉินยู่เทียนเดินขนาบข้างลูกผสมระยะ6 ที่เป็นระดับหัวหน้าด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ตอนที่พวกเขาจะจากไป ผมก็คัดค้านอย่างหนักแต่ไม่มีใครฟัง ตอนนี้ฐานลับของเราไม่มีใครคอยคุ้มกันเฝ้ายามแล้ว ครึ่งหนึ่งของกองทัพเราก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ผมคิดว่าทางที่ดีเราควรจะรอให้กองทัพลับที่ท่านมู๋เย๋ส่งมาถึงก่อนน่าจะดีที่สุด”
　　พูดให้ขัดกับเรื่องจริงเข้าไว้…เฉินยู่เทียนเรียนรู้วิธีนี้มาจากชูฮันยิ่งพยายามห้ามมากเท่าไหร่ พวกลูกผสมจะยิ่งฟังน้อยเท่านั้น และพวกมันก็จะเลือกทำไปตามทิศทางแผนที่ชูฮันวางไว้
　　”ฉันไม่สนใจเรื่องอีกกองทัพที่กำลังมาเลยสักนิดสำคัญคือฉันต้องเป็นคนฆ่าชูฮัน”ลูกผสมตัวใหญ่ระดับหัวหน้าแสยะยิ้ม ไม่สนใจการห้ามปรามของเฉินยู่เทียนเลยแม้แต่น้อย
　　ลูกผสมตัวใหญ่ไม่ได้แสดงท่าทีคัดค้านหรือต่อต้านเฉินยู่เทียนเพราะมู๋เย๋เป็นคนแต่งตั้งและส่งเฉินยู่เทียนมามาที่นี้ มันรู้ดีถึงลำดับอำนาจในการทำงาน
　　ถึงอย่างไรก็ตามมันเองก็คิดว่าการต่อกรกับชูฮันครั้งนี้ ตราบใดที่ฝ่ายมันมีลูกผสมสูงหลายตัวแถมยังมีกองทัพลูกผสมอีก 500 ตัว ยังไงศึกครั้งนี้ชัยชนะก็ต้องเป็นของชูฮันโดยไม่ต้องสงสัย ส่วนเฉินยู่เทียนนั้นแม้จะได้เป็นคนคุมสงครามครั้งนี้แต่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไรอยู่แล้ว
　　แต่ตอนที่มันรู้ว่ากองทัพลับๆที่มีแต่ลูกผสมระยะสูงถูกส่งมาจากเมืองหยินกำลังมุ่งหน้ามามันก็สัมผัสได้ถึงวิกฤตที่แท้จริงและเข้าใจแล้วว่ามู๋เย๋ไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะได้รับชัยชนะตั้งแต่แรก
　　กองทัพลูกผสม500 ตัวที่คอยดักซุ่มโจมตีในภูเขาเมืองอันลูอยุ่ตอนนี้ หรือกองทัพลูกผสม 300 ตัวที่สงครามกลางภูเขาเมื่อคราวก่อน ลูกผสมทั้งหมดนั้นไม่ใช่ลูกผสมที่มาจากเมืองหยินเลย
　　ความแตกต่างที่ชัดที่สุดระหว่างลูกผสมทั่วไปกับลูกผสมจากเมืองหยินคือพวกมันไม่มีระเบียบการไม่มีประสบการณ์ต่อสู้ และไม่รู้การทำงานร่วมกันเป็นทีม
　　พูดตรงๆก็คือลูกผสมทั่วไปที่เร่ร่อนตามทางซึ่งไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่า!
　　มันเป็นความเข้าใจกันเองว่าลูกผสมจากเมืองหยินนั้นจะเหนือกว่าลูกผสมในป่าเพราะพวกมันมีทั้งทรัพยากรและการใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมที่เหนือกกว่า แถมยังไม่เคยต้องกังวลเรื่องการหาเนื้อมนุษย์สดๆด้วยซ้ำ เพราะมีลูกผสมระดับทาสคอยหามาให้
　　ยิ่งโดยเฉพาะกองทัพลูกผสมที่มีแต่ระดับสูงและที่สำคัญกว่านั้นคือนี้เป็นครั้งแรกที่มู๋เย๋ส่งกองทัพลูกผสมในเมืองหยินมาต่อสู้จริงๆ　　ดังนั้นลูกผสมตัวใหญ่จึงรู้ดีแก่ใจว่าตอนนี้มันกำลังจะแพ้ในเมื่อกองทัพลูกผสมระดับสูงจากเมืองหยินกำลังมา แล้วตัวมันจะอยู่ตรงไหนในสงครามนี้?
　　ต้องรอจนกระทั่งหัวหน้าของกองทัพลูกผสมระยะสูงจากเมืองหยินมาถึงและเป็นฝ่ายจัดแจงทุกอย่างไหนจะเฉินยู่เทียนที่มีอำนาจสูงกว่าตัวมัน มันเกรงว่าสุดท้ายแล้วมันคงกลายเป็นมดตัวเล็กๆที่ไม่อยู่ในสายตาของใครเลยด้วยซ้ำและคงต้องทำทุกอย่างเพราะต้องฟังคำสั่งการของผู้บัญชาการรบ
　　ตัวมันไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี้เลยด้วยซ้ำ!
　　มันต้องการให้มู๋เย๋ได้เห็นถึงความสามารถของมันและได้รับการแต่งตั้งตำแหน่งสำคัญในเมืองหยินไม่ว่ามันจะถูกยึดอำนาจจนไม่เห็นหัวจากพวกลูกผสมระยะสูง แต่ตราบใดที่ชูฮันตายด้วยน้ำมือของมัน ทุกๆอย่างก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
　　ลูกผสมตัวใหญ่ที่คิดแผนการได้ออกเริ่มอารมณ์ดีในความคิดของมันตราบใดที่มันสำรวจหาช่องทางลอบโจมตีด้านหลังกองทัพเขี้ยวหมาป่าและทยอยกำจัดคนของชูฮันมาบังคับให้กลายเป็นลูกผสมด้วยกัน ทั้งกำจัดคนของชูฮันและเพิ่มจำนวนลูกผสมได้ มันก็จะกำจัดชูฮันได้ในที่สุด
　　แต่ในขณะที่ลูกผสมตัวใหญ่กำลังคิดว่าแผนการตัวเองนั้นดูดีทันใดนั้น———-
　　”แปะ!”
　　มีเสียงแปลกๆดังขึ้นจากในแม่น้ำเกิดน้ำกระเด็นอย่างแรงเป็นวงกว้าง
　　”เกิดอะไรขึ้น?”ลูกผสมระดับหัวหน้าในทีมเดียวกันตื่นตระหนกทันที ลูกผสมเร่ร่อนทั้งหลายเริ่มส่งเสียงโวยวายกันไม่หยุด
　　”หุบปาก!”ลูกผสมตัวใหญ่ตะคอก ก่อนจะหันไปสั่งการลูกผสมระยะ 5 ตัวหนึ่ง “แกไปดูสิ”
　　แววตาของลูกผสมระยะ5 มีประกายตื่นเต้นชัดเจน มันเดินไปเรียบๆทางแม้น้ำเพื่อสำรวจ ขณะคิดว่า…มันเป็นถึงลูกผสมระยะ 5ไม่มีอะไรทำให้มันกลัวหรือคุกคามมันได้
　　แต่ในขณะที่ลูกผสมระยะ5 เดินเข้ามาใกล้แม่น้ำขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นลูกผสมระยะ 5 ก็ส่งเสียงร้องดังลั่นออกมาก่อนที่ตัวของมันจะตกลงไปในน้ำทันทีโดยไม่โผล่ขึ้นมาอีกเลย!