Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ - ตอนที่ 2249 เด็กหนุ่มน่ากลัวที่ดำรงอยู่
- Home
- Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์
- ตอนที่ 2249 เด็กหนุ่มน่ากลัวที่ดำรงอยู่
เห็นผู้แข็งแกร่งที่พุ่งมาจากทั่วทุกสารทิศ ซีเคลื่อนไหวอย่างไม่ลังเล ด้านหนึ่งกำราบจักรพรรดิมังกรมายา ด้านหนึ่งโจมตีเข่นฆ่า
ตูมโครม!
เงาร่างสง่างามของนางมีแสงศักดิ์สิทธิ์ตัดสลับ ทวนไร้สวรรค์โจมตีสิบทิศ อานุภาพไร้ใดเปรียบประหนึ่งมหาสมุทรพวยพุ่งแผ่ออกมา
ทันใดนั้นเงาร่างมากมายที่พุ่งมาถูกโจมตีสังหาร เลือดสดสาดกระเซ็น เสียงร้องน่าอนาถดังก้องต่อเนื่องเป็นระลอก
‘เจ้ามาขวางคนอื่นๆ’ ซีสื่อจิตให้ต้าหวง จากนั้นนางพลันออกแรงแทงทวนไร้สวรรค์เข้าสังหาร
จักรพรรดิมังกรวาโยกลืนกินที่เดิมถูกกำราบ ถูกทวนกระแทกใส่ร่างทันที เกราะที่คลุมอยู่บนร่างแตกออก เกิดเสียงระเบิด ส่วนคนอื่นๆ ก็ถูกซัดจนปากจมูกกบเลือด
จักรพรรดิมังกรมายาใช้กระบี่ไร้รูปเข้าต้าน แต่ก็ทำได้เพียงต้านทานไว้เท่านั้น ไม่สามารถโต้ตอบได้ ตกอยู่ในสถานการณ์ถูกกระทำ
อันที่จริงเป็นเพราะพลังต่อสู้ของซีน่าหวาดหวั่นเกินไป ทำให้ระดับจักรพรรดิขั้นเก้าอย่างเขาตกที่นั่งลำบาก ถูกกำราบโดยสมบูรณ์
“โฮก…”
ต้าหวงลงมือ ทะยานเข้าหาเหล่าผู้แข็งแกร่งที่พุ่งมา รูขุมขนทั่วร่างเปล่งแสง กรงเล็บทั้งคู่กวัดแกว่งตามใจก็มีอานุภาพโจมตีสุริยันจันทรา ทะลวงสังหารภูผาธาราแล้ว
ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นแม้คนมากพลังมาก แต่ไม่ทันไรก็ถูกตบจนตายไปสิบกว่าคน แต่ละคนร่างระเบิดตายคาที่
สำหรับเหล่าผู้ติดตามอาวุโสที่ขายชีวิตให้เผ่าเจินหลง ดูเหมือนกำลังสู้สุดชีวิต แต่ความจริงเป็นการเสแสร้งแกล้งทำ ไม่ได้เคลื่อนไหวเต็มกำลัง ย่อมไม่มีทางสร้างการคุกคามที่แท้จริงให้กับต้าหวงได้
“ฆ่า!”
ต้าหวงสังหารจนฮึกเหิม เสียงคำรามราวกับเสียงอสนีระเบิด ดาบไร้วิชาตลบม้วนแสงมรรคขาวโพลน สังหารถ้วนทั่วอย่างกำเริบ
นี่ทำให้ผู้แข็งแกร่งเผ่าเจินหลงทั้งตะลึงทั้งโกรธ แต่ก็ไม่สามารถทะลวงการกีดขวางของต้าหวงได้ในเวลาอันสั้น กลับมีคนจำนวนไม่น้อยสิ้นชีพ ณ ที่นั้น
ชั่วขณะเดียวก็เห็นว่ากลางฟ้าดินนี้เสียงมรรคม้วนตลบสั่นไหว การเข่นฆ่าดุเดือด เต็มไปด้วยภาพอันน่าหวาดหวั่นที่นองเลือดโกลาหลทุกที่
การต่อสู้ระดับนี้ บุคคลที่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิถึงขั้นไม่มีคุณสมบัติสอดมือด้วยซ้ำ เพราะหากเข้าใกล้ก็จะถูกระลอกคลื่นการต่อสู้อันน่าสะพรึงซัดทำร้าย!
และตอนนี้ หลินสวินและซย่าจื้อพุ่งเข้าไปในวังมหามรรคหมื่นมังกรนานแล้ว
……
“อะไรนะ!? กระบวนค่ายกลต้องห้ามถูกทำลายแล้วหรือ”
ในโถงตำหนัก องค์ชายรองอ๋าวเทียนอวี่ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี ลุกพรึ่บขึ้นจากเก้าอี้ จิตใจสั่นไหว ไม่สามารถสงบได้
ด้านองค์ชายองค์หญิงคนอื่นๆ แต่ละคนต่างก็สีหน้าเปลี่ยนไปมากเช่นกัน
ก่อนหน้านี้แม้พวกเขาได้ยินว่าศัตรูภายนอกบุกมา ก็ยังสงบและใจเย็นอย่างที่สุด เหตุผลเพราะในวังมหามรรคหมื่นมังกรมีกระบวนค่ายกลต้องห้ามคุ้มครอง ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันไม่เคยมีใครบุกเข้ามาได้
แต่ตอนนี้ กระบวนค่ายกลต้องห้ามกลับทลายไปแล้ว!
นี่ก็เหมือนทำลายที่พึ่งซึ่งยิ่งใหญ่ที่สุดในใจพวกเขา ทำให้พวกเขาต่างตื่นตกใจ ศัตรูภายนอกคนนี้คือใครกันแน่ มีพลังต่อสู้น่ากลัวขนาดนี้ได้อย่างไร
“พวกผู้อาวุโสล่ะ เหตุใดจึงมองเรื่องนี้เกิดขึ้นตาปริบๆ”
มีคนถามอย่างตื่นตระหนก
“เจ้าคิดว่าพวกผู้อาวุโสจะทนมองเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยไม่ทำอะไรได้หรือ นี่พิสูจน์ได้เพียงว่า ความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ที่ศัตรูครอบครอง คุกคามพวกผู้อาวุโสอย่างยิ่งยวดแล้ว!”
องค์ชายรองสีหน้ามืดทะมึนไม่น่าดู จิตใจปั่นป่วน
พวกเขาต่างตระหนักได้ ว่าเคราะห์ในวันนี้เหนือกว่าที่พวกเขาคาด ถึงขั้นเป็นไปได้สูงมากว่าจะเป็นมหาเคราะห์ที่รุนแรงที่สุดซึ่งเผ่าเจินหลงของพวกเขาเคยประสบมาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน!
“ไปเร็ว ออกจากที่นี่ ไปเขาบรรพชนมังกร!”
อ๋าวเทียนอวี่กัดฟันตัดสินใจ เขาบรรพชนมังกรเป็นแดนต้นกำเนิดของเผ่าเจินหลงของพวกเขา ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันมีตัวตนน่ากลัวที่ไม่ปรากฏตัวต่อโลกควบคุมดูแลอยู่มากมาย
วังมหามรรคหมื่นมังกรตอนนี้ไม่ปลอดภัย พวกเขาต้องรีบย้ายที่โดยด่วน!
“ใช่ ไปเขาบรรพชนมังกร”
เหล่าองค์ชายองค์หญิงคนอื่นๆ ล้วนเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน ต่างพากันพยักหน้า
แต่ตอนที่พวกเขาเพิ่งคิดจะเคลื่อนไหว เงาร่างหนึ่งพลันปรากฏตัวหน้าตำหนัก ภายใต้แสงท้องฟ้า เงาร่างนั้นยิ่งทอดเงาดำยาวออกมา ทำให้คนกดดันและหวาดหวั่น
คนผู้นี้ แน่นอนว่าเป็นหลินสวิน
หลังจากเข้าวังมหามรรคหมื่นมังกร จิตรับรู้ของเขาแผ่ออกไปและเห็นภาพทั้งหมดในวังทันที
แต่ไม่พบเบาะแสของจ้าวจิ่งเซวียน และไม่มีกลิ่นอายของอ๋าวฮ่วนไห่อยู่
“พวกเจ้าใครรู้ว่าจ้าวจิ่งเซวียนอยู่ที่ไหน”
หลินสวินเอ่ยปาก เสียงเจือความเย็นเยียบกระแทกใจคน ทำเอาพวกอ๋าวเทียนอวี่ต่างตัวสั่นระริกอย่างไม่มีข้อยกเว้น ในใจหนาวสะท้าน
ทว่ายามได้ยินหลินสวินเอ่ยถึงจ้าวจิ่งเซวียน กลับทำให้พวกเขาผิดคาด พวกเขาย่อมรู้ว่าจ้าวจิ่งเซวียนเป็นใคร เพียงแค่คิดไม่ถึงว่าศัตรูภายนอกซึ่งน่าหวาดหวั่นอย่างที่สุดคนนี้ พุ่งสังหารตลอดทางมาถึงที่นี่เพียงเพื่อตามหาจ้าวจิ่งเซวียน
“จิ่งเซวียนเป็นญาติผู้น้องของพวกข้า ตอนนี้นางไม่อยู่ที่นี่ เจ้ามาผิดที่แล้ว”
อ๋าวเทียนอวี่สูดหายใจลึกคราหนึ่ง ฝืนพูดอย่างสงบ “แน่นอนว่าหากสหายสามารถบอกจุดประสงค์การมาของเจ้าได้ พวกข้าก็สามารถช่วยได้บ้าง”
หลินสวินถามเสียงเย็น “อ๋าวฮ่วนไห่อยู่ที่ไหน”
พวกอ๋าวเทียนอวี่สบตากัน ในใจล้วนเดือดดาลอย่างที่สุด อ๋าวฮ่วนไห่คือชื่อบิดาของพวกเขา เป็นหัวหน้าเผ่าเจินหลง ที่ผ่านมาใครกล้าเอ่ยนามตรงๆ เช่นนี้
แม้ในใจจะเดือดดาลชิงชังหาหาใดเปรียบ แต่ปากอ๋าวเทียนอวี่กลับพูดว่า “พ่อข้าไม่อยู่ที่นี่ เขาพาพี่ใหญ่รวมถึงญาติผู้น้องจิ่งเซวียนจากไปนานมากแล้ว”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไปที่ไหน” หลินสวินพูด
“หลังจากงานชุมนุมเซียนหมื่นมังกรจบลง พวกท่านพ่อก็จากไปแล้ว ส่วนไปไหนนั้น พวกเราก็ไม่รู้ชัด” อ๋าวเทียนอวี่ดูว่าง่ายมาก เพราะช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายเช่นนี้เขาเย่อหยิ่งไม่ไหวจริงๆ
หลินสวินขมวดคิ้ว ดวงตาดำเย็นเยียบ กวาดมองพวกอ๋าวเทียนอวี่ สุดท้ายเอ่ยว่า “อ๋าวฮ่วนไห่ไม่ออกมา เช่นนั้นคงได้แต่ต้องให้พวกเจ้าไปกับข้าสักหน่อย ข้าจะดูว่าบิดาของพวกเจ้าจะทนไม่ปรากฏตัวได้หรือไม่”
ตูมโครม!
ยังไม่ทันสิ้นเสียงหลินสวินก็ลงมือแล้ว แสงมรรคเต็มท้องฟ้าพวยพุ่งออกมา เหมือนแหขนาดใหญ่เข้าปกคลุมฟ้าดิน จับพวกอ๋าวเทียนอวี่ในคราเดียว กำราบทั้งหมดเอาไว้และเก็บเข้าไปในเจดีย์ไร้สิ้นสุด
จัดการเรื่องนี้เสร็จ หลินสวินพาซย่าจื้อเริ่มค้นวังมหามรรคหมื่นมังกรด้วยกัน เดินไปถึงไหน ทำลายถึงนั่น
ระหว่างทางนี้ยังพบคลังสมบัติลับแห่งหนึ่ง ซ่อนสมบัติและทรัพยากรฝึกปราณจำนวนมหาศาลไว้ ไม่ว่าจะเป็นลูกกลอนโอสถ ของมีค่า สมบัติ เจตวัตถุ… สิ่งที่ควรมีล้วนมีครบ อีกทั้งเรียกได้ว่าเป็นของหายากชั้นหนึ่งของโลก มูลค่าไม่อาจประเมิน
คิดๆ แล้วก็จริง ที่นี่เป็นถึงพื้นที่สำคัญแกนหลักของเผ่าเจินหลง เป็นพื้นที่ที่ทายาทสายตรงของเผ่าเจินหลงอยู่มาโดยตลอด ความมั่งคั่งและสมบัติที่มีแน่นอนว่าไม่ใช่น้อยๆ
ในนั้น เพียงแค่เจตวัตถุและลูกกลอนโอสถขั้นจักรพรรดิก็กองเป็นภูเขาแล้ว!
ทว่าตอนนี้หลินสวินคิดแต่จะตามหาคน จะสนใจของพวกนี้ได้อย่างไร สะบัดแขนเสื้อคราหนึ่งก็ถูกเขาเก็บไปทั้งหมดแล้ว
เพียงแต่น่าเสียดาย หลังจากกวาดหาทั่ววังมหามรรคหมื่นมังกรอบหนึ่ง ขาดแค่ไม่ได้ขุดใต้ดินเท่านั้น ก็ยังหาร่องรอยของอ๋าวฮ่วนไห่ไม่เจอ
นี่ทำให้ในใจหลินสวินยิ่งรู้สึกไม่ชอบมาพากล อ๋าวฮ่วนไห่พาจิ่งเซวียนและองค์ชายใหญ่คนนั้นไปไหนกันแน่
‘หลินสวิน รีบไป!’ ทันใดนั้นเสียงสื่อจิตที่แฝงความจริงจังของต้าหวงดังมา ทำให้หลินสวินนัยน์ตาหดรัด
สวบ!
เขาและซย่าจื้อเคลื่อนตัวพุ่งออกจากวังมหามรรคหมื่นมังกรโดยไม่ลังเลสักนิด
ภายนอกกลายโลกที่นองเลือดไปแถบหนึ่งนานแล้ว ซากศพเต็มพื้น ผู้แข็งแกร่งของเผ่าเจินหลงไม่รู้เท่าไหร่สิ้นชีพที่นี่
ตอนที่หลินสวินและซย่าจื้อปรากฏตัว เห็นซีใช้ทวนไร้สวรรค์โจมตีร่างของจักรพรรดิมังกรมายาจนแตกกระจุยพอดี
ปัง!
ร่างของจักรพรรดิมังกรมายาระเบิดออก เลือดเนื้อและพลังจิตแตกทลาย
เดิมทีซีตั้งใจจะโจมตีไปอีกครั้ง บดขยี้ร่างที่แตกกระจุยของจักรพรรดิมังกรมายาให้แหลกละเอียด แต่กลับสังเกตเห็นอะไรบางอย่างจึงพุ่งหลบไปอีกด้านอย่างไม่ลังเลสักนิด
ฟุ่บ!
มีดบินสีเทาแปลกประหลาดเล่มหนึ่งปรากฏตรงจุดที่นางเคยยืนอยู่ กวาดเบาๆ คราหนึ่งพื้นที่แถบนั้นจมลงทันที ถูกทำลายเป็นฝุ่นผง
พลังที่รุนแรงและน่าสะพรึงนั่นทำให้คนขนลุกซู่
ถึงขั้นที่หลินสวินยังไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน ก็ถูกซีพาตัวเคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศออกไปไกลแล้ว
เขาหันกลับไปมอง ก็เห็นซย่าจื้อและต้าหวงถูกพามาด้วยเช่นกัน พุ่งห่างออกไปไกลด้วยความเร็วสูงสุด
เกิดอะไรขึ้น!?
ตอนที่หลินสวินประหลาดใจ จู่ๆ ก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้นจากไกลๆ “ในอาณาเขตของเผ่าเจินหลงของข้า แม้เทพบนสวรรค์มาเยือนก็ยากจะหนีความตาย!”
เสียงนั่นเหมือนเจตจำนงสวรรค์ ทุกคำกึกก้องท้องนภา เผยอานุภาพน่ากลัวไร้เทียมทาน สะเทือนจนหูทั้งสองข้างของหลินสวินดังหึ่งๆ สายตาพร่ามัว!
จากนั้นเงาร่างที่พร่างพราวยิ่งยวดสายหนึ่งกรีดห้วงอากาศเป็นแนวยาวราวกับลำแสงพุ่งเข้ามา เมื่อมองดูอย่างละเอียด นั่นกลับเป็นชายที่ประหนึ่งเด็กหนุ่มคนหนึ่ง หล่อเหลายิ่งยวด ดวงตาวาววามดุจสุริยันดวงโต เท้าเหยียบกระบี่มรรคมายาไร้รูป
เขาเคลื่อนไหวเร็วมาก เหมือนพริบไหวอยู่กลางห้วงอากาศ ไม่ถูกจำกัดและผูกมัดใดๆ เพียงพริบตาเท่านั้นถึงกับไล่ตามมาติดๆ แล้ว!
ชั่วขณะนี้ในที่สุดหลินสวินก็เข้าใจ ว่าเหตุใดซีและต้าหวงจึงเลือกหนีภายใต้สถานการณ์ที่ได้เปรียบ
ชายที่ประหนึ่งเด็กหนุ่มคนนี้ กลิ่นอายน่ากลัวจนถึงขั้นไม่สามารถจินตนาการได้ ดุจดั่งนายเหนือหัวแห่งฟ้าดินผืนนี้ คำพูดประกาศิต ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้!
“โอม!”
เสียงตวาดสะท้อนก้อง ระหว่างที่หลินสวินไม่ทันตอบสนอง ปราณกระบี่เทาหม่นสายหนึ่งก็พุ่งเข้ามา เหมือนปรากฏกลางอากาศ แปลกประหลาดน่ากลัว
ซีลงมือแล้ว ใช้ทวนไร้สวรรค์เข้าต้าน แต่กลับถูกซัดจนเงาร่างซวนเซ นางส่งเสียงหึในคอ คล้ายไม่จำยอม แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เลือกฝืนสู้ พาพวกหลินสวินหนีต่อ
แดนวังมังกรกว้างใหญ่ไพศาลหาใดเปรียบ แม้ด้วยความเร็วของซี ในช่วงสั้นๆ กลับยังไม่สามารถหลุดจากการตามฆ่าของชายที่ประหนึ่งเด็กหนุ่มนั่นได้ ถูกเขาไล่ตามมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
นี่เหนือความคาดหมายของหลินสวินโดยสมบูรณ์ ควรรู้ว่าซีในตอนนี้สามารถสังหารระดับจักรพรรดิขั้นเก้าอย่างจักรพรรดิมังกรมายาได้ด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับเหมือนหวาดเกรงบุคคลน่ากลัวที่รูปลักษณ์ปานเด็กหนุ่มคนนั้น!
อีกฝ่ายเป็นใคร
เผ่าเจินหลงซ่อนคนร้ายกาจเช่นนี้ไว้ได้อย่างไร
“แม้เจ้าก้าวไปถึงขั้นนั้นแล้วอย่างไร ในโลกนี้ ข้าคือสวรรค์!”
ห่างออกไปเสียงเย็นชาของเด็กหนุ่มคนนั้นดังมา เผยความเรียบเฉยและเย็นชา ทำให้คนขนลุกซู่
ตูม!
ยังไม่ทันสิ้นเสียง ฝนกระบี่แน่นขนัดเทาหม่นทั้งแถบทะยานมา ปกคลุมเงาร่างของพวกหลินสวินไว้ภายในทั้งหมดแทบจะในพริบตาเดียว
การจู่โจมนี้เกือบถึงขั้นล้มล้างกฎเกณฑ์ มองข้ามระเบียบฟ้าดินแล้ว!
——