Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 1826 vs 1827

ตอนที่ 1826

เมลินพูดไม่ผิด การตกอยู่ในอันตรายของทีมไดมอนด์เหมือนกลิ่นอายที่ผสมปนเปอยู่ในอากาศ เข้มข้นจนผู้ชมทั่วไปยังรู้สึกได้

ตำแหน่งการถ่ายทอดอยู่ที่ฉินมั่ว บนหน้าจอ เราจะเห็นตัวละครที่เขาบังคับชะงักเล็กน้อยตรงโซนป่า อาการชะงักเช่นนี้ไม่เคยเกิดกับฉินมั่วมาก่อนในเวลาแข่งขัน ส่งผลให้เหล่าแฟนคลับต่างเป็นกังวล ส่วนผู้บรรยายถอนใจ “ผลจากการสูญเสียความจำส่งผลไม่น้อยเลย แต่ถ้าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้เล่นที่มีฝีมืออย่างยูกิชิน ไม่ว่าจะสูญเสียความทรงจำหรือไม่ โอกาสชนะของทีมไดมอนด์ยังคงไม่เยอะอยู่ดี”

“โซนป่าของทีมไดมอนด์ถูกล่าจนเกลี้ยงแล้ว ความเร็วแบบนี้เท่ากับสไตล์ของแบล็กพีช Z เลยทีเดียว”

“ทีมอาทิตย์อุทัยฟอร์มกำลังดีเลยครับ”

“ต่อจากนี้ไปต้องดูว่าทีมไดมอนด์จะทำยังไง ถือเป็นใจความสำคัญ”

“บอกตามตรง เป็นครั้งแรกที่ผมได้บรรยายการแข่งสไตล์นี้ เพราะสมาชิกของทั้งสองทีมเล่นอย่างเหนือความคาดหมาย ในฐานะที่เป็นผู้บรรยาย ผมก็เหมือนกับท่านผู้ชมทุกคนที่รอคอยว่า ผู้เล่นทั้งสองทีมจะสร้างเซอร์ไพรส์อะไรให้เรา แต่ตอนนี้ทีมไดมอนด์ดูจะวิกฤตมาก”

“จริงด้วยครับ ไม่เพียงแต่ฉินมั่วจะถูกข่มเสียอยู่หมัด แถมโคโค่ก็ตายไปแล้วสามครั้ง ถ้าตายอีกครั้งหนึ่ง เขาจะแข่งต่อไม่ได้ตามกฎการแข่ง”

“พอจะดูออกว่าสีหน้าของโคโค่ไม่ค่อยดีเท่าไร” เป็นเช่นนั้นจริงๆ โคโค่เล่นอย่างเป็นกังวลมาก ต่างจากตอนต้นเกม ฝ่ายอาทิตย์อุทัยต้องการทำลายป้อม คนทั้งห้าวิ่งมาที่เลนกลาง และล้มป้อมของทีมไดมอนด์ได้อีกป้อมหนึ่ง

ไม่เพียงเท่านั้น เสียงประกาศฆ่าบอสราชาได้แล้วดังขึ้นมา ทีมอาทิตย์อุทัยทั้งทีมได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มเท่าตัว โฮชิโนะถือดาบวงพระจันทร์เหาะทะลุกำแพง พกตัวเรดบลัฟติดตัวมาด้วย โดยมีฐานะสูงที่สุดในสนาม ซึ่งถือว่าเป็นเคราะซ้ำกรรมซัดของทีมไดมอนด์

“ท่าทางเกมคงใกล้จะจบลงแล้ว” เมลินส่ายหน้า “ตอนต้นของการแข่ง ก็นึกว่าทีมไดมอนด์จะมีวิธีเล่นต่างไปจากทีมอื่นๆ เพราะน้อยทีมที่จะได้คะแนนจากทีมอาทิตย์อุทัย ตอนนี้ฉันคงนึกฝันไปเอง โฮชิโนะเติบโตเต็มที่แล้วค่ะ ทีมไดมอนด์หมดโอกาสพลิกสถานการณ์แล้ว แต่การแข่งในรอบชิงชนะเลิศนี้ เราก็ได้เห็นผู้เล่นที่เก่งมากของทีมไดมอนด์ถึงสองคน เช่นเกมเมอร์ประเภทคู่ที่เยี่ยมมากเลยทีเดียว ดูจะเก่งกว่าประเภททีมเสียอีก” ในระหว่างที่เธอพูดเช่นนี้ ป้อมแห่งหนึ่งของทีมไดมอนด์ก็ถูกทำลายลง ครั้งนี้เป็นป้อมเลนล่าง

คนที่เคยเล่นเกมเลเจนด์ต่างรู้ว่า บางครั้งหากเกมถูกดึงให้ห่างกันก็จะทำให้ล้มเหลวทั้งกระดาน ไม่อาจรักษาได้สักเลน เวลาแบบนี้หากออกจากป้อมก็จะอันตรายมาก เพราะถ้าไม่ระวังอาจโดนคู่แข่งฆ่าเอาได้ แต่การจะเฝ้าอยู่ในป้อมก็อาจเสียโอกาสทุกสิ่ง รวมถึงการพลิกสถานการณ์ ต่อให้ไม่อยากยอมรับอย่างไร แต่ตอนนี้ทีมไดมอนด์ก็หมดโอกาสเอาคืนจริงๆ

เหตุการณ์ดังกล่าวเคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่ตอนนั้นเซียงหนานไม่ได้โชคดีเหมือนทีมไดมอนด์ เพราะพวกเขาแค่เข้าสู่การแข่งขันรอบแรกก็ต้องเจอทีมอาทิตย์อุทัยแล้ว ทำให้โดนอีกฝ่ายเล่นงานจะล้มทั้งกระดาน  แต่นั่นก็เป็นช่วงปลายของเกมแล้ว ถ้าทีมไดมอนด์ยืนหยัดไม่ถึงช่วงท้ายเกมละก็ นั่นแสดงว่าพวกเขาไม่มีสิทธิ์จะแข่งระดับเอเชียสักนิด?

ในระหว่างที่ผู้ชมบางส่วนคิดเช่นนี้ ก็พลันได้ยินเสียงดังกระหึ่ม!

…………………………………………………

 ตอนที่ 1827

ชายคนหนึ่งลุกพรวดขึ้นมากลางที่นั่งท่านผู้ชม เพราะรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่น จึงดึงดูดสายตาผู้คนมากมายในทันใด

“เทพเซียว…”

“เขามาดูการแข่งเหมือนกันเหรอ?”

“รอบชิงชนะเลิศแบบนี้ ไม่มีทางที่ทีมเซียงหนานจะไม่มาหรอก”

“พูดถูก แต่ท่าทางเทพเซียวแบบนี้ คงไม่ใช่รู้สึกว่าทีมไดมอนด์จะแพ้แล้วจะกลับหรอกนะ”

“พูดตรงๆ ดูไม่มีทางสู้เลยอะ น่าเสียดายจริงๆ”

เสียงวิจารณ์ดังขึ้นเรื่อยๆ ทว่าเซียวจิ่งไม่หันไปดู จับจ้องแค่ฉินมั่วคนเดียว อาศัยช่วงที่ฉินมั่วกลับเมืองแล้วถอดหูฟังออกมาดื่มน้ำเอ่ยขึ้นว่า “ฉินมั่ว ทีมไดมอนด์จะแข่งชิงแชมเอเชียแบบนี้เหรอ?”

นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้ยินเซียวจิ่งพูดแบบนี้ เพราะไม่ว่าจะเป็นการแข่งหรือการสัมภาษณ์ ถ้าไม่พูดได้ หัวหน้าเซียวก็จะไม่พูด

เมื่อชายหนุ่มพูดจบ วาตานาเบะที่นั่งตรงเขตที่พักของทีมอาทิตย์อุทัยหันมามองเขา ผู้บรรยายและคณะกรรมการต่างหันไปมองเช่นกัน

ตามปกติแล้ว หากไม่เป็นการรบกวนการแข่งขัน พวกเขาจะไม่เข้าไปยุ่งว่าใครจะพูดอะไรหรอก ที่มองไปก็แค่คิดไม่ถึงเท่านั้นเอง ทางด้านผู้กำกับก็ฉลาด รู้ถึงจุดเด่นที่ว่า จึงสั่งกล้องให้หันไปจับหน้าฉินมั่ว

เวลานี้เหล่าผู้ชมที่ดูการไลฟ์สดต่างคิดว่า เทพฉินของฉันยังอุตส่าห์มีแก่ใจดื่มน้ำได้อีก การแข่งขันดุเดือดขนาดนี้แล้ว ท่าดื่มน้ำยังดูหล่อลากดินอยู่เลย ขนาดปลายนิ้วยังเหมือนจะเปล่งแสงได้ อยากเลียหน้าจอจังเลย!

ผู้กำกับสั่งจับภาพฉินมั่วว่าจะมีสีหน้าอย่างไร ไม่คิดว่าเจ้าตัวแค่ยักคิ้ว วางขวดน้ำแร่ลง มือขวากุมเมาส์อีกครั้ง เอ่ยสั้นๆด้วยสีหน้าราบเรียบแค่ “อืม”

อืมเรอะ?

แค่อืม ?

หมายความว่ายังไง? จ้าวซานพั่งอยากร้องคำรามเหมือนบอสจอมโหดเลยทีเดียว! เมื่อก่อนเขาคิดว่าเจ้าหมอนี้มันน่าต่อยกว่าทุกคนในปฐพี ทำไมสูญเสียความทรงจำไปแล้วยังทำตัวแบบนี้อีก…เดี๋ยว!

เขาคงไม่ คงไม่… คงไม่! จ้าวซานพั่งเบิกตากว้าง ก่อนจะนั่งลง เอามือลูบคางพลางเอ่ยขึ้น “หัวหน้า ฉันว่าฉินมั่วคงอดกลั้นจะแทบบ้าไปแล้ว หัวหน้าคิดอย่างเดียวกันไหม?”

เซียวจิ่งเหลือบมองอีกฝ่ายแวบหนึ่ง ตอบสั้น ๆ ได้ใจความโดยไม่อ้อมค้อม “ฉินมั่วจำได้หมดแล้ว”

“จำได้หมดแล้ว! แค่คำว่า ‘อืม’ ที่โอหังเทียบเท่าความยิ่งใหญ่เท่าพระอาทิตย์ เขาทำท่าแบบนี้แหละเวลาแข่งกับพวกเรา!” จ้าวซานพั่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เจ้ลั่วคนสวยนั่งเท้าคาง ทำเหมือนตกหลุมรัก “ฉันว่าคนที่ทนไม่ไหวไม่ใช่ใครอื่น ไอดอลชายของฉันต่างหากที่ทนแทบไม่ไหว”

จ้างซานพั่งไม่อยากจะสนใจผู้หญิงที่ดูหน้าตาเป็นหลัก อุตส่าห์มีผู้ชายแท้ๆอยู่ด้วย กลับเสไปดูคนอื่นที่รูปร่างดีกว่า ใครบ้างที่แข็งแรงบึกบึนเท่าเขา เชอะ! ไม่รู้จักคุณค่าในสิ่งที่มี

ทั้งนี้ไม่มีใครในสนามแข่งที่เข้าใจฉินมั่วเท่าสามคนนี้อีกแล้ว แต่นั่นแหละในสายตาของพวกเขา ผลแพ้ชนะของการแข่งถูกตัดสินเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ทีมไดมอนด์แค่พยายามดิ้นเฮือกสุดท้าย การจะแพ้คู่แข่งเป็นเรื่องช้าเร็วเท่านั้น

เมลินเห็นสภาพอารมณ์ของผู้ชมแล้ว “พวกเราคงจะเห็นท่านผู้ชมในสนามนะคะว่าเริ่มเบื่อกันแล้ว แน่ล่ะ แฟนคลับของทีมไดมอนด์ยังคงเป็นห่วงทีมที่ตัวเองชอบอยู่ น่าเสียดายมาก เหมือนอย่างที่ฉันบอกนั่นแหละค่ะว่า อันที่จริง ทีมไดมอนด์อาจถือว่าประสบการณ์การแข่งกับทีมอาทิตย์อุทัยเป็นการเรียนรู้ขั้นสูงก็ได้นะคะ”

…………………………………………………