Black Tech Internet Cafe System - ตอนที่ 328

“ดูคฆาของข้า!” คฆาสีดำรวมเข้ากับพลังภายในมันพุ่งเข้าปะทะร่างของผู้ฝึกฝนกลุ่มนั้นกระจัดกระจาย แม้แต่ตึกทั้งหลังยังสั่นไหว!

“เป็นไปไม่ได้! คนพวกนี้เป็นใครกัน!?” ใบหน้าของผู้ฝึกฝนชุดดำดูมืดมน “ใยเหล่าอาจารย์ผู้มีพลังถึงมารวมตัวกันขนาดนี้!?”

“ไม่ .. อย่าฆ่าข้า!” ผู้ฝึกฝนฝนที่มีผ้าพันผ้าอยู่บนใบหน้าเอ่ยขอร้องพร้อมด้วยอันธพาลชั้นต่ำที่ร้องโอดครวญไปด้วยความกลัว กลิ่นอันไม่พึงประสงค์ลอยออกมาจากตัวพงกเขา .. พวกเขาฉี่ราด!

ถึงอย่างนั้นคำร้องขอไม่เป็นผล พวกเขาถูกกลืนหายไปกับพลังแห่งเวทย์มนตร์ก่อนที่พวกเขาจะร้องด้วยความโหยหวนอีกครั้ง!

“พวกเจ้าไม่สนใจชีวิตของหญิงสาวคนนี้เรอะ!?” ผู้ฝึกฝนชุดดำคำรามอักษรรูนเลือดในมือของเขาตอนนี้ได้แตกเป็นเสี่ยงๆ

“ไม่ อ๊ากกกกกกกก!” รวนหนิงกลัวจนหัวใจแทบหลุดออกจากร่างกาย

ขณะเดียวกันฟางฉีที่อยู่ในห้องใต้ดินลับส่งข้อความถาม [เจ้าแน่ใจนะว่าอยู่ทีนี่!?]

[ข้าแน่ใจ]

แสงจิตวิญญาณรกระแทกกับผนังของห้องกำแพงป้องกันถูกพังทันที ผู้ฝึกฝนชุดคลุมสีดำทั้งสองไม่ทันตั้งตัวเขาที่คอยดูแลห้องถูกแทงเข้าที่หน้าอก!

[พวกเขาใช้งานอักษรรูนเลือด รีบช่วยเธอด่วน!] ฟางฉีส่งข้อความเตือน

ณ ห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยอักษรรูนเลือด ตัวอักษรเหล่านั้นแดงราวกับเลือดที่ซึ่มออกมา อย่างไรก็ตามมันถูกบล็อคพลังไว้หมดแล้วด้วย หม้อดำที่อยู่กลางห้องสั่นคลอนอย่างรุนแรง

ฟางฉีได้ส่งหม้อของเขาไปให้หนิงไป่หลังจากนั้นเธอร่ายคาถาจิตวิญญาณเพื่อช่วยเหลือและทำการสาปแข่ง .. หม้อสีดำแตกกระจาย

หนิงไป่ปัดเป่ามวลสารที่ฟุ้งลอยกระจายไปทั่วเธอรวมสารที่ลอยออกจากหม้อและจุดแสงไฟสองดวงจากนั้นเธอหลอมสะสารให้กลายมันเป็นหนึ่ง

“มันจบแล้ว ..” หนิงไป่เอ่ยเสียงเรียบ

หนึ่ง .. สอง .. สาม

รวนหนิงที่อยู่ในอ้อมกอดของซียื่อลืมตาสูดหายใจเฮือกใหญ่ “ข้ายังมีชีวิตอยู่!?”

ฟางฉีชี้นิ้วไปที่ดวงไฟสองดวงที่สอยอยู่ข้างเขา “อย่ากลัวเลย ทุกอย่างจะค่อยๆ เจ้าจะรู้สึกเฉยชาแค่ไม่กี่วันหรอก”

“ทำไมเจ้าไม่บอกข้าก่อน!” รวนหนิงถลึงตา เธอกลัวจนเกือบช็อคตาย “จิตและกายของข้าถูกแยกออกจากกัน เจ้าก็แค่วางมันเบาๆ ก็ได้!” เธอโวยวายด้วยความกลัวปนโกรธ

“บ้าไปแล้ว! ข้าไม่เคยเห็นใครขี้โวยวายเท่านี้มาก่อน!” ฟางฉีพึมพำ

ใบหน้าของรวนหนิงนั้นมืดลงเล็กน้อยแม้จะรู้สึกอยากฆ่าใครสักคนก็เถอะ ผู้คนรอบข้างเธอไม่รู้ว่าพวกเขาจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีในตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็โล่งใจว่าปัญหาได้รับารแก้ไขอย่างสมบูรณ์แบบ

“โอ้ .. เจ้าต้องขอบคุณเจ้าตัวน้อยนี่!” ฟางฉีดึงซูโมออกมาและพูดว่า “หากเจ้าโมน้อยไม่เห็นความผิดปกติในตัวเจ้า ข้าคงสวดอ้อนวอนและขอให้เจ้าพักผ่อนอย่างสงบ”

“โอ้ ..” รวนหนิงรู้สึกอึ้ง “โมน้อย .. ข้าขอบคุณเจ้ามาก!”

เวลาเดียวกันสายตาของฟางฉีนั้นดันไปสะดุดเข้ากับเงาดำที่กำลังหนีไปด้วยความรวดเร็ว

ฟางฉีขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาทิ้งคนอื่นๆ และเดินตามลำแสงไปด้วยความว่องไวเช่นกัน ครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขานำฟางฉีมายังป่ารกร้างใกล้กับซากปรักหักพังที่อยู่ขอบเมือง

ในป่ารกร้างนั้นเป็นสุสานขนาดใหญ่พร้อมไปด้วยหลุมฝังศพรอบๆ พื้นที่ดำสนิทมีโครงกระดูกสีขาวเก่ายื่นออกมาจากใต้ดิน

“โลกใต้ดิน!?” ขณะที่ฟางฉีกำลังยืนมองและพิจารณาว่าเขาควรจะทำอย่างไร ผู้ฝึกฝนชุดดำหลายคนก็ได้ล้อมรอบเขาไว้หมดแล้ว

ออร่าอันทรงพลังจากผู้ฝึกฝนที่ล้อมรอบนั้นทรงพลังและแข็งแกร่งมาก!

“ผู้คุมวิญญาณ!”

“ผู้ส่งวิญญาณ!”

“ผู้ปล้นวิญญาณ!”

“ใครกันกล้ามายุ่งกับโลกใต้ดิน!?” เมฆดำสามก้อนรอยขึ้นไปบนอากาศมันใหญ่ราวกับปีศาจร้าย

ออร่าที่ทรงพลังยังคงกระจายตัวออกมาอย่างต่อเนื่อง “เรากำลังคิดว่าจะจัดการเจ้าที่นี่ แต่เจ้าดันมาหาเราด้วยตัวเอง!”

“และเนื่องจากเจ้าเสนอหน้ามาที่นี่เอง ข้าในฐานะผู้เฒ่าปล้นวิญญาณจะพาเจ้าไปมอบให้หัวหน้าถึงวังเอง!”

“ผู้เฒ่าปล้นวิญญาณ!?” ผู้เฒ่าที่อยู่ในชุดคลุมสีดำดูร่าเริง

เขาเป็นผู้ลักพาตัวรวนหนิงเพื่อคริสตัลไม่เพียงแค่นั้นเขายังหวังลึกๆ ว่าจะขโมยจิตวิญญาณของฟางฉีอีกด้วย หากเขาทำได้เขาจะได้รับผลตอบรับที่ดีจนไม่อาจคาดเดาได้

ใบหน้าของผีเมฆดำที่ลอยอยู่บนอากาศนั้นใหญ่เกือบบังแสงอาทิตย์ “เจ้าช่างกล้าที่เดินทางมาที่นี่คนเดียว เจ้าช่างโง่เขลา! ไม่ต้องกังวลเราจะทำให้เจ้าได้กลายเป็นหุ่นเชิดไร้วิญญาณและส่งกลับไปยังร้านของเจ้า! ร้านของเจ้าเราจะดูแลเอง!”

ด้วยพลังที่แผ่ออกมานั้นได้บล็อกเส้นทางการหลบหนีของฟางฉีเกือบทั้งหมด บริเวณโดยรอบตอนนี้เป็นทั้งหลุมฝังศพและเหล่าซากวิญญาณนับไม่ถ้วน!

เงาผีจำมากผุดขึ้นจากใต้ดินราวกับว่ามันถูกปลุกขึ้นมันรวมตัวกันเหมือนว่าได้กลิ่นของเลือดสด ในชั่วริบตาเท่านั้นมันล้อมรอบฟางฉีจนแทบมองไม่เห็นเขา!

“ปลาตัวใหญ่ไปไหนละ? มีแค่ลูกปลาตัวเล็กๆ งั้นหรอ!?” ฟางฉีถามเย้ย “เจ้านายของพวกเจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่หนิ!”

“คนแบบเจ้าไม่สมควรที่จะเจอกับหัวหน้าของเรา!” ใบหน้าของปีศาจเงาดูสะใจเขาหัวเราะด้วยเสียงที่ชวนขนลุก “เจ้ากำลังแสวงหาความตาย อย่ามาโทษว่าข้านั้นโหดร้าย!”

“ข้าจะเลาะเนื้อเจ้าทีละชิ้น ตัดนิวที่ละนิ้ว” ผู้ปล้นวิญญาณกล่าว

เมฆดำวนกันเป็นวงกลมพลางหัวเราะ “นานแค่ไหนแล้วที่ข้าไม่ได้ชิมวิญญาณของผู้ฝึกฝนแบบเจ้า ..” ผู้คุมวิญญาณเอ่ย

“เหวินกุยเจ้าทำได้ดี ข้าจะให้รางวัลเป็นเนื้อหนึ่งชิ้น!” ผู้ส่งวิญญาณชมผู้ฝึกฝนชุดคลุมสีดำที่ได้รับบาดเจ็บ

“แค้ก .. เอ้ะ!?” เสียงหัวเราะหยุดลง

ด้านหลังฟางฉีเงาอันน่ากลัวดำปรากฎตัวขึ้น

ขณเดียวกันดาบก็บินไปทั่วความหนาแน่นของมันมีมากจนสามารถปิดกั้นแสงจากดวงอาทิตย์ มันคือเทคนิคดาบพระเจ้า! เทคนิคควบคุมดาบที่ทรงพลังที่สุดของกลุ่มภูเขาชู

ผู้เฒ่าปล้นวิญญาณพูดไม่ออกเมฆดำทั้งสามก้อนก็เช่นกัน

ตอนนี้รวนหนิงและคนอื่นๆ เองก็ได้กลับมาถึงร้าน

“เกิดอะไรขึ้น!?”

“แผ่นดินไหวหรอ!?”

“ดูนั่นสิ!” เสียงคนตะโกนขึ้นและชี้นิ้วไปทางท้องฟ้าที่ห่างไกลออกไป

เมฆดำรวมตัวกันในน่านท้องฟ้าที่ห่างไกลออกไป เงาดำที่น่ากลัวขนาดมหึมาทำให้ท้องฟ้ามืดมนราวกับอยู่ในดินแดนของยักษ์!

แม้จากระยะจะอยู่ห่างออกไปมากแต่พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงออร่าที่น่ากลัว

ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยดาบและสายฟ้าที่กระพริบตลอดเวลา เสียงฟ้าร้องที่ดังกึกก้องดาพันพันเล่มบินพุ่งลงมาจากท้องฟ้าคล้ายกับแม่น้ำที่ตกลงมาจากสวรรค์ชั้นเก้า!

…

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่บนซากปรักหักพังขนาดใหญ่ที่ระเบิดและเต็มได้วยควัน หลังจากสูบบุหรี่เสร็จแล้วบดก้นบุหรี่เพื่อดับมันลงเพียงลำพัง เขาเขียนข้อความด้วยดาบของเขา

.. อากาศในคืนนั้นช่างหนาวเหน็บ สายลมยังคงพัดผ่านิ่งก้านที่เหี่ยวแห้ง

“ข้ารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยงที่จัดขึ้นโดยราชาที่กลับมาเกิดใหม่!” เงาหลายตัวปรากฎขึ้น

“ขอแสดงความยินดีกับท่านอาจารย์วัง! ข้าแน่ในว่าในอนาคตอันใกล้ท่านจะต้องไปในระดับสูงขึ้นอย่างแน่นอน ..”

ฮึ .. ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้น

“ปราสาทใต้ดิน!?” พวกเขาที่กำลังร่วมฉลองเบิกตาโต

“วังใต้ดินของข้า!?” ใบหน้าของอาจารย์วังซีดเผือด เขาคำรามด้วยความแค้น “ใครมันกล้าทำลายวังของข้า ข้าจะหั่นมันเป็นชิ้นๆ!”

“หลันเซียง! สำนักหลันเซียงทำ!” ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งตอบด้วยเสียงเย็นชา “อาจารย์วังดูคำที่อยู่บนพื้น ข้อความจากสำนักหลันเซียง!”

“!!??” อาจารย์วังแห่งวังใต้ดิน