Blood Warlock: Succubus Partner in the Apocalypse วอร์ล็อคแห่งเลือด - ตอนที่ 73

ตอนที่ 73: ลําดับที่ 1 ไม่ใช่เรื่องท้าทายอีกต่อไป

ไคจิงยี่, ฟู่เชี่ยเฟิง และ ซ่งเต๋อไม่รู้ว่ากําลังเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากเสียงคํารามครั้งก่อน ทุกเซลล์ในร่างกายของพวกเขาดูเหมือนจะบ้าคลั่งไป เมื่อความกลัวได้ครอบงําพวกเขาเกือบทั้งหมด เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะให้พวกเขารู้ว่าสิ่งที่คํารามในขณะนั้นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถต้านทานได้ในขณะนี้

สิ่งที่กลุ่ม 3 คนทําคือเข้าใกล้ไปเซหมินและยืนข้างหลังเขาเพียงไม่กี่ก้าวขณะที่พวกเขามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ยกอาวุธขึ้นเพื่อพยายามทําให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น

ต่างจากพวกเขา ไปเซหมินดูผ่อนคลายกว่ามาก ร่างกายของเขาอยู่ในท่าที่สงบและแม้แต่ดาบของเขาก็ไม่ได้ป้องกันการโจมตีใด ๆ ที่ใกล้จะเกิดขึ้น เขาแค่ยืนอยู่ที่นั่น รูม่านตาเล็กๆ ของเขากําลังดูดซับข้อมูลเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมมากกว่าที่คนทั่วไปจะจินตนาการได้

วิ้ววว!

ทันใดนั้นก็มีเสียงลมแผ่วเบาราวกับลมถูกตัดขาดด้วยวัตถุที่เร็วมาก ไปเซหมินหันศีรษะไปทางซ้ายเล็กน้อยและมองเห็นเงารอบมุมของอาคารใกล้เคียงก่อนที่จะพุ่งเข้าหากลุ่มด้วยความเร็วที่น่าประหลาดใจ

สิ่งมีชีวิตนี้เร็วกว่าซอมบี้ที่วิวัฒนาการมาจากลําดับที่ 1 และแม้กระทั่ง หลังจากดูดซับพลังวิญญาณจํานวนมากและด้วยความเร็วที่เทียบเท่ากับ 12 คน ไปเซหมิน ก็ยังไม่สามารถติดตามศัตรูที่เข้ามาได้

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าความเร็วจะเป็น 1 ในอาวุธที่ทรงพลังที่สุดที่มีอยู่ แต่ก็ไม่จําเป็นว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้

วิ้วววว!

น่าแปลกที่เป้าหมายแรกของสิ่งมีชีวิตอันดับ 1 ที่ไม่รู้จักไม่ได้โจมตีไปเซหมิน แต่มุ่งเป้าไปที่ซ่งเต๋ออาจเป็นเพราะเขาอยู่ใกล้กับมุมที่สิ่งมีชีวิตนั้นปรากฏมากที่สุด

ดวงตาของไปเซหมิน ขยับไปทางซ้ายโดยไม่ขยับศีรษะ และในเวลาไม่ถึงเสี้ยววินาที สายตา อันเย็นชาของเขาก็พบกับดวงตาสีทองคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน

ขณะที่สัตว์ประหลาดตัวนั้นเดินผ่านเขาไป ไปเซหมินก็ฟันด้วยมือขวาจากด้านล่างขึ้นด้านบนขณะที่เขาเริ่มหันร่างของเขา

สิ่งมีชีวิตลําดับที่ 1 ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าถ้ามันดําเนินต่อไปในเส้นทางปัจจุบัน มันจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากใบมีดของศัตรู ดังนั้นโดยไม่ลังเลเลยที่จะเอียงลําตัวไปด้านข้างหลบหลีก การฟันของศัตรูได้เพียงไม่กี่นิ้ว

อย่างไรก็ตาม ไปเซหมิน คาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เนื่องจากความเร็วในการเคลื่อนที่ที่รวดเร็วของสิ่งมีชีวิตและการเคลื่อนไหวของดาบของเขาเป็นเพียงการหลอกลวง การโจมตีที่แท้จริงอยู่ในเทิร์นที่เขาเพิ่งทําเสร็จในช่วงเวลาเสี้ยววินาทีนั้น เมื่อสิ่งมีชีวิตหยุดเคลื่อนไหวเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกฟาดฟัน

หลังจากหมุนรอบ 90 องศา ร่างของไปเซหมินก็อยู่ตรงหน้าสิ่งมีชีวิตลําดับที่ 1 และเนื่องจากสิ่งมีชีวิตนั้นเพิ่งบิดตัวเพื่อหลบดาบของเขา ขาของไปเซหมินจึงเชื่อมต่ออย่างดุเดือดกับหน้าท้องของศัตรู

ปัง

หลังจากโดนค่าความแข็งแกร่งไป 96 แต้มที่เตะเข้าไป โดยสิ่งมีชีวิตนั้นไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ สิ่งมีชีวิตตัวนั้นก็ถูกส่งไปลอยไกลกว่า 10 เมตรก่อนจะกระแทกกับผนังของอาคารที่อยู่ติดกัน

ท่ามกลางซากปรักหักพังที่พังทลาย ไปเซหมิน และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ได้เห็นร่างของเสือที่สูงกว่า 5 ฟุตด้วยขนสีเทาดํา สัตว์ร้ายอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นและส่งเสียงหอนอย่างเจ็บปวดขณะที่มันดิ้นจนแทบเท้า

เห็นได้ชัดว่าการเตะครั้งก่อนของ ไปเซหมิน ทําให้อวัยวะภายในของเสือกลายพันธุ์ได้รับความเสียหายพอสมควร

ไปเซหมินรู้ดีว่าความเร็วของศัตรูเร็วกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงพุ่งไปข้างหน้าราวกับลมบ้าหมู่ ในเวลาไม่ถึงวินาที ระยะทางสั้น ๆ 10 เมตรก็ใกล้เพียงเอื้อม

เมื่อยกดาบซวนหยวนขึ้น เขาฟันอีกครั้งพร้อมๆ กับร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างผิดปกติ

เสือกลายพันธุ์ไม่สนใจความเจ็บปวดและกระโดดไปทางซ้าย หลบหลีกการฟันได้สําเร็จ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ดวงตาสีทองของมัน ข้อศอกของแขนซ้ายของไปเซหมิน ก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดมันก็อยู่ใกล้กับหัวของมัน

ปัง

ร่างของเสือถูกฝังอยู่ในพื้นดินใกล้กับ ไปเซหมิน ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากกระดูกกะโหลกศีรษะบางส่วนแตกเนื่องจากการกระแทก อย่างไรก็ตาม สิ่งมีชีวิตอันดับ 1 ไม่ได้มีเวลาตอบสนองต่อความเจ็บปวดก่อนที่การโจมตีครั้งต่อไปจะมาถึง

ฉึ้บ! ฉึ้บ!

ด้วยการฟันออกไป 2 ครั้ง อุ้งเท้าหน้าทั้งสองของเสือโคร่งกลายพันธุ์เกือบถูกเจาะออกจนหมด ทันทีหลังจากนั้น ไปเซหมินก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและวางตัวเองบนตัวเสือที่กําลังเห่าหอนด้วยความเจ็บปวด ต่อจากนี้ เขาแทงด้วยปลายดาบและเจาะกะโหลกของสัตว์ประหลาด ทําลายสมองได้สําเร็จ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามันจะตายไปแล้ว แต่ร่างกายของเสือโคร่งสั่นจากเส้นประสาท และอุ้ง เท้าหน้าที่เกือบจะขาดไปจากอากาศที่อยู่ข้างหน้ามัน นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมไปเซหมินจึงวางตําแหน่งตัวเองไว้ข้างหลังศัตรูก่อนจะฆ่ามัน มิฉะนั้นเขาจะถูกยิงและอาจได้รับบาดเจ็บโดยไม่จําเป็น

[คุณได้รับพลังวิญญาณของเสือแห่งเงาลําดับที่ 1 ระดับ 38 คุณไม่สามารถเพิ่มระดับหรือรับสถิติเพิ่มเติมก่อนที่คุณจะได้รับงานเกี่ยวกับสัตว์ลําดับที่ 1]

ข้อความคล้ายคลึงกันแต่ในขณะเดียวกันก็ต่างจากข้อความที่เขาได้รับในอดีตปรากฏขึ้นในสายตาของไป เซหมิน อย่างไรก็ตาม เขาตกตะลึงและไม่สนใจมัน

…มันจบหรือยัง? เสือแห่งเงาตัวนั้น สิ่งมีชีวิตระดับ 1 และระดับที่สูงมากได้ตายไปอย่างนั้นเหรอ? ไปเซหมินไม่อยากจะเชื่อ

ไม่นานมานี้เขาเกือบจะถูกฆ่าโดยด้วงเพลิงอันดับ 1 ซึ่งมีระดับต่ํากว่ามอนสเตอร์ที่เขาเพิ่งฆ่าอย่างง่ายดายหลายระดับ มันยากสําหรับเขาที่จะปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงชั่วขณะหนึ่ง

บนท้องฟ้า ลิลิธมีรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเธอ และดวงตาของเธอเป็นประกายเหมือนดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ำคืน

“เซมินน้อย พี่ใหญ่คนนี้รักนายแทบตาย” เธอกระซิบกับตัวเอง

สิ่งมีชีวิตอันดับ 1 ในสายตาของลิลิธไม่มีอะไรเลย และเพียงแค่มองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะกวาดล้างกองทัพทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ในตอนที่เธอยังเป็นตัวตนที่ไม่มีการแบ่งประเภท เธอไม่สามารถทําในสิ่งที่ไปเซหมิน เพิ่งทํา…ไม่ ไม่เพียงแต่เธอทําไม่ได้ อาจไม่มีใครในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้เลยที่สามารถฆ่าศัตรูที่อยู่ในลําดับที่สูงกว่าได้ในเวลาน้อยกว่า 3 วินาที

น้อยกว่า 3 วินาที นั่นคือเวลาที่ไปเซหมินใช้เพื่อยุติชีวิตของเสือแห่งเงาที่อยู่ในลําดับที่ 1 ได้

ดังนั้น ถ้าเขาทุ่มทั้งหมดของเขาจริง ๆ และเลิกป้องกันการโจมตี ใครบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะสังหารการดํารงอยู่ของพวกสัตว์ลําดับที่ 1 ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว?

ลิลิธตั้งหน้าตั้งตารอ เธอตั้งตารอการเติบโตของเขา และแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นอนาคตของเขาว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน ถ้าเขาไม่ล้มลงก่อนที่เขาจะโตเต็มที่

ไปเซหมิน เป็นอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เธอเคยรู้จักมาตลอดชีวิตและน่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ลิลิธได้เห็นอัจฉริยะที่โดดเด่นนับไม่ถ้วนตกลงมาจากฟากฟ้าราวกับดาวตก ก่อนที่พวกเขาจะโตเต็มที่

ดังนั้นจึงควรระวังให้ดีเสียดีกว่า เพราะแม้แต่สิ่งที่ใหญ่ที่สุดก็อาจพลาดพลั้งหรือพลาดพลั้งได้