Blood Warlock: Succubus Partner in the Apocalypse วอร์ล็อคแห่งเลือด - ตอนที่ 76

ตอนที่ 76: รถบัส

วันนี้ไป่เซหมินยังทําให้แน่ใจว่าคังลานใช้ทักษะการรักษาบาดแผลเล็กๆน้อย 2 ครั้งต่อวันที่มือซ้ายของเขา และแม้ว่าเธอจะใช้มานาเกือบทั้งหมดของเธอจนหมดอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็น่าประหลาดใจเหมือนครั้งแรกนับตั้งแต่ข้อมือของเขาฟื้นฟูระหว่าง 80% ถึง 90% ซึ่งหมายความว่า เขาจําเป็นต้องได้รับการรักษาอีก 1 หรือ 2 วันก่อนเท่านั้นที่จะฟื้นตัวเต็มที่

น้อยกว่า 1 สัปดาห์ในการฟื้นตัวจากกระดูกหักที่ร้ายแรงเช่นนี้ ในโลกที่แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงแม้แต่กับการรักษาทางการแพทย์ขั้นสูงสุด แต่ตอนนี้ต้องขอบคุณการวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของไป่เซหมิน พลังเวทย์มนตร์ระดับสูงของคังลาน และทักษะการรักษาบาดแผลเล็กๆ น้อยๆของเธอ มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของทุกคน

…

หลังจากคืนที่นอนไม่หลับ ยังมีงานอีกมากที่ต้องทํา ทุกคนจึงตื่นแต่เช้าตรู่ทันทีที่แสงแรกสาดส่องลงมา

เช่นเดียวกับวันก่อน หลังอาหารเช้า กลุ่มนักสู้ที่มีพัฒนาการแยกออกเป็น 2 กลุ่ม ก ลุ่มหนึ่งนําผู้รอดชีวิตไปทํางานกับเนื้อของด้วงเพลิง และกลุ่มเล็กๆ อีกกลุ่มเริ่มกําจัดคลื่นซอมบี้ขนาดใหญ่ที่ขวางทางไปยังทางออก

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือเวลานี้การก่อตัวของกลุ่มที่แตกต่างกัน

เมื่อวันก่อน เพราะพวกเขายังไม่มั่นใจถึงผลกระทบของเนื้อของแมลงกลายพันธุ์ ซ่างกวน ปิงเสว่ ผู้ซึ่งคิดไอเดียว่าจะกินมันและทําการทดลอง จึงต้องอยู่คุมสถานที่นั้นตลอดทั้งวัน อย่างไรก็ตาม เมื่อคลายข้อสงสัยได้แล้ว และในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักว่าบริเวณรอบๆ อาคารร้านขายยานั้นค่อนข้างปลอดภัย จึงไม่มีความจําเป็นใด ๆ สําหรับการปกป้องดังกล่าวอีกต่อไป ดังนั้นซ่างกวน ปิงเสว่จึงเริ่มเคลียร์ถนนที่นําไปสู่ที่จอดรถ ซึ่งมีรถโรงเรียนและรถยนต์คันอื่นๆ ที่เคยเป็นของนักเรียนหรือครูมาก่อน

หลังจากทํางานมาทั้งวัน กลุ่มแต่ละกลุ่มก็กลับไปพักผ่อน และเมื่อตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้นก็แยกย้ายกันไปทํางานต่อ

***

วันที่ 10 นับตั้งแต่การมาถึงของบันทึกวิญญาณบนโลก

หลังจากทําความสะอาดนานกว่า 3 วัน ซ่างกวน ปิงเสว่, ฟู่เชี่ยเฟิง, ไคจิงยี่ และ ซ่งเต๋อ ได้กําจัดซอมบี้ทั้งหมดในพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงใต้ทางตอนเหนือของมหาวิทยาลัย

ยิ่งกว่านั้น หลังจากที่คังลานรักษาแผลต่างๆหายอย่างต่อเนื่องและต้องขอบคุณพลังชีวิตที่สูงของเธอ ในที่สุดมือที่หักของไปเซหมินก็หายเป็นปกติและเขาสามารถขยับมันได้ตามปกติ จนแทบไม่มีใครอยากจะเชื่อเขา ถ้าเขาบอกว่าเมื่อสัปดาห์ก่อนกระดูกของเขาเกือบจะหันไปอีกข้าง

…

“โอ้! นี่จะทําให้การเดินทางง่ายขึ้นมาก!” เฉินเหออุทานอย่างมีความสุข ขณะที่มองดูรถเมล์มากกว่า 10 คันและรถอีกหลายร้อยคันที่จอดไว้อย่างเรียบร้อย

เนื่องจากที่จอดรถอยู่ใต้ดิน ซอมบี้ในที่นี้จึงมีน้อยมาก และหลังจากการทํางานง่ายๆ บางอย่าง พื้นที่ก็ถูกเคลียร์ ถ้าไม่ใช่เพราะขาดสิ่งอํานวยความสะดวกที่ทําให้มนุษย์ไม่อยากอยู่ที่นี่ สถานที่แห่งนี้ก็ถือว่าเหมาะสมที่สุดในมหาวิทยาลัยทั้งหมด

” อันที่จริง วิธีนี้ช่วยแก้ปัญหาใหญ่ได้” ไป่เซหมินพยักหน้าเห็นด้วยและถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างลับๆ

เพื่อให้แผนระยะยาวของเขาทํางานได้อย่างถูกต้อง ไป่เซหมินต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่น นอกจากนี้ ถ้าเขาไม่ช่วยมนุษย์ทุกครั้งที่ทําได้ แล้วใครจะเป็นคนบริหารโรงงานเขื่อนเก็บน้ํา โรงไฟฟ้า รวมไปถึงระบบอื่นๆ อีกมากมายเมื่อโลกฟื้น? เขาทําไม่ได้ ดังนั้นแม้ว่าความปลอดภัยของผู้อื่นจะไม่ใช่สิ่งที่เขากังวลเป็นพิเศษ แต่ก็เป็นงานที่เขาต้องทําให้สําเร็จ

จนถึงตอนนี้ กลุ่มผู้รอดชีวิตที่ได้รับการช่วยเหลือจากไป่เซหมิน และคนอื่นๆ มีจํานวนประมาณ 500 หรือ 600 คน อย่างไรก็ตาม การนําพวกเขาทั้งหมดออกจากมหาวิทยาลัยอาจเป็นเรื่องท้าทายมากเกินไป แต่ด้วยการเพิ่มรถโดยสารประจําทางเหล่านี้ ปัญหานี้ก็คลี่คลายไปเกือบหมดแล้ว

“เฮ้ พวก นําสิ่งของและเครื่องมือพวกนั้นมา!”

เหลียงเผิงโบกมือและตะโกนไปทางอีกมุมหนึ่ง เสียงดังของเขาดังก้องไปทุกหนทุกแห่ง และหากมีซอมบี้ซ่อนอยู่ มันก็จะถูกดึงดูดอย่างไม่ต้องสงสัย

ภายใต้การเรียกของเขา คนกลุ่มใหญ่ลากชิ้นส่วนโลหะหลายชิ้นที่มีความยาวกว่าเมตร ซึ่งมีชิ้นส่วนโลหะขนาดเล็กอื่นๆ อยู่ภายใน ชิ้นส่วนโลหะเหล่านี้เป็นเปลือกของด้วงไฟอันดับ 1 หลังจากทํางานและด้วยวามอุตสาหะหลายวัน ด้วงยักษ์กว้าง 3 เมตรและยาวกว่า 5 เมตรก็หายไปอย่างสมบูรณ์

เนื้อของมันได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างเหมาะสม เปลือกก็แกะออกจนหมดแล้ว และแม้แต่ขาขนาดใหญ่ก็ถูกนําไปที่โรงยิมเพื่อเปลี่ยนเป็นอาวุธในภายหลัง

สําหรับเนื้อนั้น ทุกคนประหลาดใจในครั้งแรกที่ชิมมัน เนื้อด้วงช้างกลายพันธุ์ไม่เพียงแต่อร่อย และนุ่มเท่านั้น แต่เมื่อพวกเขากินเข้าไป ทุกคนจะได้รับค่าสถานะเพิ่มสุขภาพตามธรรมชาติของพวกเขา 2-3 คะแนน แม้แต่ไป่เซหมิน ก็ได้รับคะแนนสุขภาพ 1 คะแนนในตอนนั้น แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าเสียดายที่มันได้ผลเพียงครั้งเดียว เมื่อพวกเขากินเนื้อนั้นมากขึ้น ร่างกายของคนปกติก็จะมีสุขภาพดีขึ้นมากโดยธรรมชาติ ซึ่งน่าทึ่งมาก

เมื่อเห็นจํานวนชิ้นส่วนของเปลือก ไป่เซหมินก็เหยียดร่างกายและกระดูก เขาก็ร้องขึ้นพร้อมกับพูดว่า “เอาล่ะ ได้เวลาเริ่มทํางานแล้ว!”

นักเรียนชายมากกว่า 20 คนพยักหน้าและเริ่มตรวจรถโดยสารร่วมกับเหลียงเผิงและไป่เซหมิน กลุ่มนี้ประกอบด้วยผู้ที่มีประสบการณ์ด้านกลศาสตร์บางส่วนและทั้งหมดมาจากภูมิหลังการทํางาน

“ฉันคิดว่าเราควรถอดกันชนหน้าที่เป็นพลาสติกจริงๆ แล้วเปลี่ยนเป็นกันชนหน้าโลหะ”

“ไม่ ทําไมเราไม่สร้างแท่นแหลมที่ครอบคลุมด้านหน้าและเปิดหน้าต่างด้านหน้าทิ้งไว้ดีกว่า”

“แต่นั่นจะทําให้สิ้นเปลืองวัสดุมากเกินไป และฉันไม่แน่ใจว่ามันจะเพียงพอกับเปลือกที่เรามีในตอนนี้”

“อืม.. จริงนะ ไม่เพียงแค่นั้น เกียร์อาจหลุดได้ ถ้าเราแยกซากทั้งหมดออกจากกัน”

….

“นี่…”

ขณะที่เขามองไปที่ไป่เซหมิน และเหลียงเผิง เถียงกับนักเรียนชายคนอื่นๆ อย่างดุเดือดและ ตั้งชื่อคําที่เขาไม่รู้จัก เฉินเหออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัด

ก่อนที่โลกจะเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เฉินเหอเคยเป็นนักเรียนตัวอย่างที่ตั้งใจจะเป็นคนสําคัญในรัฐบาลในอนาคต นอกจากนี้ เนื่องจากครอบครัวของเขามีเงินเพียงพอ เขาจึงไม่ต้องหางานทํา จึงไม่มีความรู้เกี่ยวกับช่างยนต์หรือรถยนต์

ในอดีต เขาขับรถที่มีราคาสูงกว่า 2 ล้านหยวนจีน และหากจําเป็นต้องซ่อมแซม เฉิน เหอจะรีบนํารถไปรับบริการที่ดีที่สุด เขาสามารถเข้าใจสิ่งที่พวกเขากําลังพูดถึงได้อย่างไร?

ในประเทศจีน ช่างยนต์เป็นงานที่ได้รับการคัดเลือกโดยทั่วไปโดยคนที่ไม่ได้รับการศึกษา และ โดยทั่วไปแล้วผู้คนก็ดูไม่เอื้ออํานวยต่อพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในโลกใหม่นี้ ความรู้เกี่ยวกับกลไกมีค่ามากกว่าความรู้ทางการเมืองที่เฉินเหอได้รับมานับไม่ถ้วน

สิ่งที่เคยถูกมองด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม กลับกลายเป็นสิ่งที่ต้องการและยกย่อง ในขณะที่สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยยกย่องและเป็นสัญลักษณ์ของความเย่อหยิ่งกลับกลายเป็นสิ่งไร้ประโยชน์