Crazy Leveling System - ตอนที่ 188

CLS ตอนที่ 188: ตบหน้าอย่างแรง!

“ติ๊ง ท่านสร้างค่ายกลชั้น 1 ห้าชั้นซ้อนสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 5,000, ค่าความชำนาญ 100”

หลังจากสร้างค่ายกลนี้สำเร็จ ค่าประสบการณ์และค่าความชำนาญที่ได้ก็ไม่ต่ำทราม ถึงยังไงก็เป็นถึงค่ายกลซ้อนทับที่มีความยากไม่ต่างจากค่ายกลชั้น 4 ดังนั้น นอกจากอี้เทียนหยุนจะทำให้พวกเขาตกใจได้แล้ว ยังได้รับค่าประสบการณ์กลับมาอีกด้วย

อี้เทียนหยุนทำสำเร็จ ทำให้ทุกคนต้องสูดหายใจเฮือกด้วยความตกใจ เขาทำสำเร็จจริงๆ นอกจากอาจารย์สลักอาคมชั้น 4 ขึ้นไปแล้วก็ไม่มีใครที่สามารถทำได้ ดังนั้น ตามทฤษฎีแล้ว เขาต้องเป็นอาจารย์สลักอาคมชั้น 4 เช่นกัน

เขาไม่ได้สร้างค่ายกลชั้น 4 ดังนั้นจึงห่างจากการเป็นอาจารย์สลักอาคมชั้น 4 นอกเสียจากว่าเขาจะสร้างค่ายกลชั้น 4 ได้

ยังไงก็ตาม มีเพียงจู้เทียนหงกับพวกเท่านั้นที่รู้ว่าอี้เทียนหยุนเป็นอาจารย์สลักอาคมชั้น 4 จริงๆ ทั้งยังสามารถสร้างค่ายกลชั้น 4 ได้อีกด้วย

“ยอดเยี่ยมมาก เจ้าทำสำเร็จจริงๆ ข้าก็คิดว่าเจ้าจะแพ้แล้วซะอีก” หลี่เทียนหลงเดินเข้ามา พร้อมกับรับกระดาษค่ายกลในมืออี้เทียนหยุนไป หลังจากมองอย่างระวัง เขาก็พูดด้วยความพึงพอใจว่า “เป็นค่ายกลที่เยี่ยมมาก เทียบได้กับค่ายกลชั้น 4 ขั้นกลางเลยทีเดียว กระทั่งว่ายากกว่าเล็กน้อยด้วยซ้ำ แต่ข้าสามารถให้คะแนนได้แค่ 40 คะแนนเท่านั้น”

“แค่นี้ผู้เยาว์ก็พึงพอใจมากแล้ว” อี้เทียนหยุนยิ้มอย่างเลื่อมใส ถึงยังไงเขาก็ชนะอยู่ดี ต่อให้การแข่งรอบนี้คะแนนเขาจะน้อยกว่าหลินหลี่เล็กน้อย แต่คะแนนรวมเขาก็เหนือกว่าหลินหลี่อยู่ดี

ต่อให้จะเป็นค่ายกลที่ดัดแปลงแล้วยังไง ถึงยังไงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้ถึง 60 คะแนน ดังนั้นเขาก็ยังต้องพบกับความพ่ายแพ้อยู่ดี

“การดัดแปลงค่ายกลของเจ้าดีมาก คะแนนของเจ้าคือ 45 คะแนน!” หลี่เทียนหลงประกาศคะแนนของหลินหลี่ออกมา

“ขอบคุณท่านเจ้าตำหนักหลี่มาก…..” แม้ปากจะเอ่ยขอบคุณ แต่สีหน้ากลับไม่น่าดู เขาจับจ้องมาทางอี้เทียนหยุนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

อันดับ 1 ถูกชิงไปแล้ว ความหวังในการเข้าไปในสระเทียนหลิงยี่ของเขาก็หลุดลอยไปด้วย แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาเกลียดอี้เทียนหยุนได้ยังไง? ในฐานะศิษย์วังเสินเหวิน ความพ่ายแพ้ถือเป็นความล้มเหลวที่น่าอับอายที่สุด

และเมื่อการประลองรอบที่ 3 สิ้นสุด หลี่เทียนหลงก็ได้ประกาศคะแนนอย่างรวดเร็ว

“การประลองทั้ง 3 รอบจบลงแล้ว อันดับในการประลองสลักอาคมได้ออกมาแล้ว ตอนนี้ข้าจะขอประกาศ…. อันดับที่ 1 อี้เทียนหยุน! อันดับที่ 2 หลินหลี่! อันดับที่ 3 เหอเชียนหาน…..”

ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันอะไร สิ่งที่ผู้คนจดจำมีเพียงอันดับที่ 1 เท่านั้น ไม่ใช่อันดับที่ 2 หรือว่าอันดับที่ 3

“เจ้าตระกูลหวัง ครั้งนี้ถือว่าน่าอายอย่างมาก ที่ตระกูลจู้ของพวกเขาเป็นฝ่ายชนะ” จู้เทียนหงแน่นอนว่ายังไม่ลืมจะเหยียบใส่ตระกูลหวังอีกสักที ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเขา เขาจะปล่อยให้อีกฝ่ายรู้สึกดีกว่าได้ยังไง?

“ฮึ่ม!” เจ้าตระกูลหวังแค่นเสียงออกมา จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกจากงานไป คราวนี้ เขาไม่พอใจหลินหลี่อย่างมาก!

นี่เป็นการทำให้ตระกูลหวังเสียหน้าครั้งใหญ่ วันเวลาหลังจากนี้ เขาจะไม่มีทางเงยหน้าขึ้นได้อีก ความสัมพันธ์ทางการค้าก็จะตกลง แล้วอย่างนี้จะให้เขามีความสุขได้ยังไง

หลังจากประกาศอันดับ ก็มาถึงเวลาของการมอบของรางวัล อี้เทียนหยุนได้รับสิทธิ์ในการใช้สระเทียนหลิงยี่ 5 วัน จึงได้รับมอบป้ายตรามา ป้ายตรานี้ใช้เพื่อเข้าไปในตำหนักสาขาใหญ่

“สิทธิ์ในการเข้าไปในสระเทียนหลิงยี่นี่เป็นของดีจริงๆ…..” อี้เทียนหยุนรับป้ายตราเพื่อเข้าไปยังสระเทียนหลิงยี่มา พร้อมทั้งพยักหน้าด้วยความพอใจ

“ติ๊ง ท่านทำภารกิจขั้นที่ 3 สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 500,000, ค่าความชำนาญ 1,000!”

ภารกิจสำเร็จเสร็จสิ้น ทำให้เขาได้รับค่าความชำนาญเพิ่มขึ้นอีก 1,000 เขาได้ทำการตรวจดูแล้ว เขายังห่างจากการเข้าสู่ขั้นสูงอีกไม่ไกล ถ้าได้สร้างค่ายกลต่อไปอีกไม่กี่อัน เขาก็จะบรรลุเป้าหมายได้โดยง่าย

“นอกจากค่ายกลชั้น 1 แล้ว เจ้ายังสร้างค่ายกลอะไรได้อีกบ้าง!” หลินหลี่เดินเข้ามา พร้อมกับพูดอย่างเย็นชา “ต่อให้จะสร้างค่ายกลชั้น 1 ออกมาดีแค่ไหน แต่สุดท้ายก็เป็นแค่นักสลักอาคมชั้น 1 ไม่ใช่อาจารย์สลักอาคมชั้น 4!”

“แล้วเกี่ยวอะไรกับเจ้า?” อี้เทียนหยุนตอบเขาอย่างไม่ใส่ใจ ตัวเขาจะอยู่ชั้นไหน แล้วเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?

“นี่ต้องเกี่ยวกับข้าแน่นอน! ถ้ามีความสามารถก็ลองสร้างค่ายกลชั้น 4 ออกมาสิ สร้างแค่ค่ายกลชั้น 1 นับว่ามีความสามารถอะไรได้!” หลินหลี่เกลียดชังจนเข้ากระดูก แค่เห็นเลือดในกายก็เดือนจนแทบระเบิดแล้ว

“ค่ายกลชั้น 4 อย่างงั้นเหรอ ถ้าข้าทำแล้วจะได้อะไร?” อี้เทียนหยุนถามอย่างไม่ใส่ใจ

“ตราบเท่าที่เจ้าสร้างค่ายกลชั้น 4 ออกมาได้ ประสบการณ์ในการสลักอาคมของเจ้าตำหนักหลี่จะเป็นของเจ้า!” หลินหลี่ที่อยู่ตรงหน้าเอารางวัลที่ตนได้รับออกมาพนัน อี้เทียนหยุนไม่แม้แต่จะปรายตามอง สำหรับเขาแล้ว ไอ้ประสบการณ์อะไรนี่ไม่ได้ช่วยอะไรเขามากนัก

“ไม่สนใจ เจ้าเก็บไว้ดูเองเถอะ” อี้เทียนหยุนตอบกลับอย่างเฉยชา

“ไม่ว่าอะไรก็ไม่สน ข้าว่าเจ้าสร้างไม่ได้มากกว่า!” หลินหลี่แค่นเสียงอย่างเย็นชา “ตราบเท่าที่เจ้าสร้างค่ายกลชั้น 4 ขึ้นที่นี่ ไม่เพียงแต่จะมอบสมุดประสบการณ์นี้ให้เจ้าเท่านั้น แต่ข้าจะให้ทุกสิ่งของข้ากับเจ้าเลย!”

เขาถอดแหวนเก็บของของเขาออกมาวางเดิมพัน ในแหวนบรรจุไว้ด้วยสมบัติอะไรนั้น ไม่มีใครรู้ อย่างไรก็ตาม แค่ตัวแหวนเก็บของเองนั้นก็ถือว่าล้ำค่ามากแล้ว ต่อให้มีเงินหลายแสนก็ไม่สามารถซื้อได้ นับว่าเป็นของหายากอย่างแท้จริง

ยังไงก็ตาม แหวนเก็บของนี้สำหรับเขาแล้วไม่ถือเป็นของหายาก เพราะเขามีช่องเก็บของของระบบอยู่แล้ว ไม่ว่าอะไรก็สามารถเก็บได้ทั้งนั้น

แม้ว่าเขาจะไม่สนใจแหวนเก็บของ แต่ของที่อยู่ข้างในกลับต่างกัน หลินหลี่จะต้องเก็บของมีค่าไว้แน่ๆ ดังนั้น ในนั้นจะต้องมีของดีอยู่แน่นอน

“ในเมื่อเจ้าอยากจะให้ขอบข้าขนาดนั้น งั้นข้าก็จะไม่ขอเกรงใจแล้วกัน”

อี้เทียนหยุนหยิบกระดาษและพู่กันออกมา พร้อมทั้งเริ่มวาดค่ายกล คนที่ยังไม่ทันจากไปก็พลันหันมาสนใจเขาในทันที

“มีเรื่องอะไรกัน หรือว่าเขาจะสร้างค่ายกลชั้น 4 จริงๆ?”

“จริงหรือหลอก ไม่ใช่ว่าเขาสร้างเป็นแค่ค่ายกลชั้น 1 เท่านั้นหรอกเหรอ?”

“รีบดูเร็ว ถ้าเขาสร้างค่ายกลชั้น 4 ได้จริงๆ นั่นจะเป็นฉากเด็ดเลยนะ!”

……

อย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ได้เห็นผลลัพธ์ อี้เทียนหยุนสร้างค่ายกลชั้น 4 ออกมาเร็วมาก แม้ว่าจะไม่เร็วเท่ากับการสร้างค่ายกลชั้น 1 แต่ก็ถือว่าเร็วมาก เขาสร้างค่ายกลชั้น 4 เสร็จอย่างรวดเร็ว จากเริ่มจนจบ เขาใช้เวลาไปไม่ถึง 1 ชั่วยาม ถือเป็นเวลาที่เร็วมาก!

โดยไม่ลำบากอะไร ค่ายกลก็แล้วเสร็จ! แม้ว่าจะเป็นเพียงค่ายกลชั้น 4 ขั้นต่ำ แต่อย่างน้อยก็เป็นค่ายกลชั้น 4!

“มารดามันเถอะ เสร็จแล้วจริงๆ?”

พวกเขาพากันตาโต เมื่อเห็นอี้เทียนหยุนวาดเส้นสุดท้ายเสร็จ กลิ่นอายของค่ายกลชั้น 4 ก็เปล่งออกมาอย่างสมบูรณ์ หลินหลี่ตกตะลึงจนตาค้าง เขาคิดว่าอี้เทียนหยุนจะสร้างเป็นแค่ค่ายกลชั้น 1 อย่างเดียว ตอนนี้กลายเป็นเขาที่ถูกตบเข้าที่หน้าอย่างแรงอีกครั้ง

ค่ายกลชั้น 4 ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ทั้งยังสมบูรณ์แบบอีกด้วย!

“ไม่ใช่ว่าเจ้าทำเป็นแค่ค่ายกลชั้น 1 อย่างเดียวหรอกเหรอ?” หลินหลี่ถามขึ้นด้วยความตกใจ

“ใครบอกเจ้าว่าข้าทำเป็นแค่ค่ายกลชั้น 1?” อี้เทียนหยุนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ข้าเคยพูดอย่างงั้นเหรอ?”