Don’t brush me off the latest Chapter list - บทที่ 10 แพะรับบาป

บทที่ 10 แพะรับบาป

เหมิงเสี่ยวไป๋มาที่ห้องทํางานของจางไค แต่พบว่าไม่มีใครเลย จางไคในเวลานี้อยู่ในห้องทํางานของประที่ชั้นบน

สํานักงานประธานของ เว็บไซต์ถ่ายทอดสดลี่ สํานักงานนี้มักจะว่างเนื่องจาก กวน หงเหวิน ประธานของบริษัทไม่ค่อยอยู่ในบริษัทและไม่ค่อยมีใครเห็นในวันธรรมดา

แต่เฉียวเสี่ยวหยูอยู่ที่บริษัทเป็นเวลาสองวันหลังจากการถ่ายทอดสดของอุบัติเหตุ

“นายรู้ตัวไหมว่าทําอะไรลงไป? นายเห็นผลกระทบของเหตุการณ์นี้ไหม?!” ในสํานักงานของประธาน จางไคผู้ซึ่งชอบฝึกฝนผู้คนอยู่เสมอถูกประธานกวนหงเหวินดุ!

กวน หงเหวิน ยังเป็นชายวัยกลางคนที่มีความสุข ผมมีไม่มากที่หนาไปกว่าจางไค เขาพ่นคําด่าทั้งหมดบนใบหน้าของจางไค และจางไคไม่กล้าที่จะเช็ดมัน

“ประธานกวน สื่อไร้ยางอายพวกนั้นชอบโฆษณาเพื่อดึงดูดความสนใจ! ฉันใช้เงินไปกับการประชาสัมพันธ์ และตอนนี้ข่าวมากมายถูกลบไปแล้ว” จางไคกล่าวอย่างเจ็บปวด

“ฉันโมโหจริงๆ!” กวน หงเหวินสาปแช่ง “รู้ไหมว่าตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ฉันกําลังกินข้าวเย็นกับเพื่อนในวงการการลงทุน เดิมที มีคนอื่นวางแผนที่จะลงทุนในเรา แต่เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น พวกมันกับนิ่งเงียบ!”

“นอกจากนี้ เมื่อเช้านี้ฉันได้รับข้อความแสดงความรับผิดชอบจากแผนกที่เกี่ยวข้องเพื่อให้แพลตฟอร์มของเราทํางานในลักษณะที่เป็นมาตรฐาน! นายพูดว่าใครจะเป็นผู้รับผิดชอบความสูญเสียเหล่านี้”

จางไคไม่กล้ารับผิดชอบเรื่องนี้ โชคดีที่เขาคิดเกี่ยวกับแพะรับบาปแล้วกล่าวว่า: “ท่านประธานกวน ผมต้องรับผิดชอบต่ออุบัติเหตุครั้งนี้จริงๆ และละเลยที่จะจัดการ การถ่ายทอดสดของเฉียวเสี่ยวหยูในเหตุการณ์นี้ เราได้ตรวจสอบสาเหตุของการหายตัวไปของภาพป้องกันใบหน้าของเธอแล้ว นี่ไม่ใช่ปัญหาทางเทคนิค มันควรจะเป็นข้อผิดพลาดในการดําเนินการของเฉียวเสี่ยวหยูที่ทําให้เกิดอุบัติเหตุในการถ่ายทอดสด”

“แต่มีเหตุผลอื่นสําหรับเหตุการณ์นี้ เฉียวเสี่ยวหยูทําผิดพลาดเพราะขัดแย้งกับหนึ่งในทีมงานของเรา และเขาทําผิดพลาดเมื่อเขามีอารมณ์”

“ฉันไม่สนหรอกว่าเป็นใคร!” กวน หงเหวิน กล่าว ” เรื่องนี้ต้องทําให้เงียบให้เร็วที่สุด เฉียวเสี่ยวหยูจะไม่สามารถถ่ายทอดสดบนแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดของเราได้ในอนาคต และใครก็ไม่รู้ที่นายพึ่งพูดไป นายแค่ต้องไล่เขาออกไป บัดซบ ช่างเป็นคําสาป!”

“ได้ครับ! ผมจะจัดการกับมันโดยเร็วที่สุด” จางไคพยักหน้าและเขาก็จัดการความโกรธของเจ้านายได้สําเร็จ

“ถูกต้อง” กวน หงเหวิน พูดอีกครั้ง “วันนี้ คุณเจียง จาก ดูยไลฟ์ และ คุณปาน จาก ลังยา ไลฟ์กําลังจะมาเยี่ยมชมบริษัทของเรา นายสามารถจัดเตรียมสถานที่เอาไว้ให้ได้ นายต้องทําให้แน่ใจว่าจะไม่มีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นอีก!”

“ฉันบอกได้เลยว่าบริษัทของเราอยู่ในการจัดหาเงินทุนรอบที่สอง นี่เป็นช่วงเวลาที่สําคัญ เราต้องรับมันอย่างดี พยายามสร้างความประทับใจให้อีกฝ่าย และพยายามให้พวกเขามาลงทุนกับเรา ยิ่งกว่านั้นบริษัทโดยยังคงเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของเรา เข้าใจไหม?!”

“เข้าใจแล้วครับ” จางไคพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

เมื่อออกจากสํานักงานของเจ้านาย จางไก่ก็ออกเดินทางเพื่อเตรียมพร้อมสําหรับเรื่องนี้ทันที เขาอธิบายแผนกต้อนรับของพนักงานหลายคนก่อนแล้วจึงทําความสะอาดบริษัทเล็กน้อยก่อนที่เจ้านายทั้งสองจะมาเยี่ยมเยียน นอกจากเรื่องสุขาภิบาลแล้ว ยังมี “บุคลากร” อีกด้วย

“เหมิงเสี่ยวไป๋ เมิ่งเสี่ยวไป๋!” ในสํานักงานจางไคตบโต๊ะ ใบหน้าของเขายาวกว่าลา “แกรู้ไหมว่าตัวเองสร้างปัญหามามากแค่ไหน?”

“ฉันไม่รู้” เมิ่งเสี่ยวไป๋ส่ายหัวและกล่าวว่า “งานของฉันน่าจะเรียบร้อยดี”

“นี่แกยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ!” จางไคยืนขึ้นอย่างดุเดือด ชี้ไปที่จมูกของเขาและสาปแช่ง “ทําไมแกถึงตีเฉียวเสี่ยวหยูเมื่อคืนก่อน?”

“เพราะเธอดูถูกฉันและครอบครัว และรังแกผู้ประกาศข่าวคนใหม่ ฉันจึงต้องทําให้เธอสงบลง” เมิ่งเสี่ยวไป๋กล่าวอย่างมั่นใจ

“แกยังมีเหตุผลอยู่อีกเหรอ?” จางใคพูดด้วยใบหน้าสีดํา “เพราะพฤติกรรมของแก อารมณ์ของเฉียวเสี่ยวหยูจึงควบคุมไม่ได้ และเกิดอุบัติเหตุถ่ายทอดสดซึ่งทําให้บริษัทสูญเสียทรัพย์สินและชื่อเสียงอย่างมาก!”

“หือ?” เหมิงเสี่ยวไป๋ถามอย่างงงๆ “เธอแกล้งทําเป็นว่าเป็นคนโง่อายุ 18 ปีของชาวเน็ตตอนอายุห้าสิบแปด นี่เป็นหม้อของฉันด้วยเหรอ?”

“หุบปาก! ฉันให้แกพูดเหรอ?” จางไคตะโกน “ตอนนี้แกด้ก่อภัยพิบัติแล้ว! แกต้องรับผิด!”

” ฉัน? เห็นอยู่แล้วว่าเป็นเหล่าชาวเน็ตที่เป็นคนทํา?” เมิ่งเสี่ยวไป๋พูดอย่างเย็นชา “ลืมไปเถอะ ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระ” ฉันยื่นเอกสารการลาออกเมื่อวันก่อน ฉันสามารถลาออกตอนนี้ได้ไหม “

“ลาออก มันไม่ง่ายขนาดนั้น!” จางไคกล่าว “เดิมที่cdสามารถออกไปได้ตามปกติ แต่ตอนนี้ก่อนที่แกจะจากไป คุณต้องขอโทษต่อสาธารณะและทบทวนในที่ประชุมพนักงานและยอมรับความผิดพลาดของแก นอกจากนี้ บริษัทยังการออกคําสั่งห้ามเฉียวเสี่ยวหยู่และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องเหมิงเสี่ยวไป๋ เพื่อให้แน่ใจว่าแกจะไม่ไปทําความเดือดร้อนให้คนอื่นอีกต่อไป”

“ปกติเหรอ นี่เป็นเรื่องปกติเหรอ ฉันคิดว่าสมองของคุณก็ปกติด้วย!” เหมิงเสี่ยวไป๋โกรธจริงๆ เขาไม่คิดว่าคนผู้นี้ไร้ยางอายขนาดนี้!

เฉียว เสี่ยวหยู หลอกลวงชาวเน็ต ชาวเน็ตไม่เพียงแต่บ่นเกี่ยวกับเธอเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับเว็บไซต์ถ่ายทอดสดลี่ด้วย ดังนั้น เว็บไซต์ถ่ายทอดสดลี่จึงวางแผนที่จะหาแพะรับบาปเพื่อขับไล่และจางไคถือว่าเหมิงเสี่ยวไป๋เป็นคนที่โชคร้าย!

เด็กฝึกงาน พนักงานชั่วคราว และผู้ประกาศข่าว หลอกชาวเน็ตและหลอกลวงบริษัท บริษัทเองก็ตกเป็นเหยื่อ บริษัทจึงสั่งห้ามเฉียวเสี่ยวหยู และไล่คนงานชั่วคราวออก ฉันจะให้คําอธิบาย – จางไคคํานวณได้ดี!

น่าเสียดายที่เขาเลือกคนผิด!

“เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!” เหมิงเสี่ยวไป๋กล่าว

“แกต้องทํา!” จางไก่เหล่มองเขาและพูดด้วยเสียงต่ำๆ “การลาออกและการเลิกจ้างเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ถ้าแกออกจากงานตามปกติ แกยังสามารถหางานที่ดีได้ บางทีฉันอาจจะอยู่ในอารมณ์ดีแนะนํางานใหม่ให้แกได้”

“ถ้าแกถูกไล่ออก แกยังอยากมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมนี้อีกไหมในอนาคต? ประวัติย่อของแกจะมีรายการที่น่าอับอายที่ส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อการดําเนินงานของบริษัท ปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามผู้บริหาร และทําให้เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง บริษัทอื่นใดยินดี ยอมรับคุณ ??????

“อย่าสนใจงานอื่น” จางไคกล่าวต่อ “ในอุตสาหกรรมการถ่ายทอดสดหรือในแวดวงบริษัทเทคโนโลยีสารสนเทศเครือข่าย เราไม่ได้เล็กหรือใหญ่ ทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทันที อยู่ที่ไหน บุคลากรของบริษัทนี้รับสมัครพนักงานที่ถูกไล่ออกเช่นแก?”

“คุณขู่ฉัน?” เหมิงเสี่ยวไป๋มองเขาอย่างเย็นชา

“ไม่” จางไคปฏิเสธทันที ยิ้ม “ฉันแค่กําลังวิเคราะห์สถานการณ์ที่แกอาจเผชิญในอนาคต”

“อย่าคิดมาก เป็นแค่คําขอโทษเหรอ? สมัยเรียนเคยทบทวนไหม ไม่มีใครสนใจหรอก ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่ตกลง ฉันจะชดเชยให้ 3 ต่อ” เงินเดือนเดือน!แล้วบริษัทก็ออกมาขอโทษในประกาศนี้จะไม่เอ่ยชื่อแกแล้วเป็นไงแกเรียนจบปริญญาตรีแล้ว บัญชีนี้จะถูกหักไหม”

“แกแน่ใจเหรอว่านี้เป็นความคิดของคนปกติ?!” เหมิงเสี่ยวไป๋ไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธ

“แกว่าอะไรนะ” การแสดงออกของจางไคลดลงอีกครั้ง เขาไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะไม่ฟังคําแนะนํามากนัก

“แกจะยอมลาออกดีๆ หรือว่าแกจะถูกไล่ออกและไม่ได้รับเงินเดือนสักบาทเดียว”

“ฮ่าฮ่า นี้นายกําลังขู่ฉันอยู่เหรอไง??” เหมิงเสี่ยวไป๋ไม่กลัวเลยและกล่าวว่า “นายต้องให้ค่าตอบแทนที่เท่าเทียมกันถ้านายเลิกจ้างฉัน ไม่เช่นนั้นฉันจะรายงานตัวกับเจ้าหน้าที่ทันที่สํานักแรงงาน”

“แก… อย่ากรีดร้องกับฉัน เดี๋ยวก่อน! บ่ายนี้ บริษัทจะออกประกาศ! ฉันจะต้องเห็นสิ่งที่แกทํา!” จางไคนึกไม่ถึงว่าเด็กคนนี้จะรับมือยากขนาดนี้ และความอดทนของเขาก็ใกล้จะหมดกล่าวว่า: “ตอนนี้ฉันแจ้งให้แกทราบอย่างเป็นทางการว่าแกถูกไล่ออก!”

“ฉันไม่แนะนําให้นายทําเช่นนั้น ไม่อย่างนั้นฉันไม่รู้ว่าผลสุดท้ายใครจะเป็นคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้” เมิ่งเสี่ยวไป๋กล่าวอย่างเย็นชา

“จริงเหรอ?” จางไคกล่าวด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม: “ถ้าแกไม่มีความสามารถก็อย่าพูดอย่างนั้น”

เมื่อพวกเขากําลังพูดคําหยาบต่อกัน ประตูห้องทํางานของจางไคก็ถูกเคาะ

“ใคร” จางไคพูดอย่างหงุดหงิด

“ผู้จัดการ คุณปานจากบริษัทลังยามาแล้ว” บุคคลภายนอกกล่าว

“เอาละ! ฉันจะไปเร็วๆนี้” จางไคสูดหายใจเข้าลึกๆ ปรับคอเสื้อ แล้วเยาะเย้ยเหมิงเสี่ยวไป๋: “ฉันจะไปพบคุณปานแล้ว ฉันไม่มีเวลากับแกแล้ว ฉันแนะนําให้แกรีบออกไปจากบริษัทให้เร็วที่สุด ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”