Don’t brush me off the latest Chapter list - บทที่ 32 คุณต้องเพิ่มเงิน

บทที่ 32 คุณต้องเพิ่มเงิน

“ฉันอาจจะลืมมันไป ถ้าคุณอยู่คนเดียว มันจะมีราคาอย่างน้อย 50,000 หยวน” จางเจี้ยนพูดตัวเลขซึ่งทําให้หัวใจของกันหัวหรงเต้นแรง ห้าหมื่นหยวนไม่ใช่จํานวนเล็กน้อยสําหรับเขา!

“ยังไงก็ตาม นี่เป็นเงินของคนๆเดียว!” จางเจี้ยนมองดูเหมิ่งเสี่ยวไปและกล่าวว่า “ถ้าน้องชายคนนี้ต้องการทํางาน เขาต้องเพิ่มอีก 80,000 หยวน!”

“ทําไมฉันถึงอยากได้ 80,000” เหมิ่งเสี่ยวไปถาม

จางเจียนกล่าวแน่นอน: “มันยากกว่าที่จะรับคนสองคนเข้ามาในบริษัทจากเดินที่ต้องทําเพียงแค่คนเดียว นอกจากนี้กันหัวหรงเป็นพี่สะใภ้ของฉัน ดังนั้นฉันสามารถลดราคาให้เขาได้และประหยัดพลังงานของฉันได้มาก ถ้าคุณต้องการเข้าร่วมด้วยมันต้องราคาแปดหมื่นหยวนเท่านั้น! “อย่าคิดว่าเงิน80,000 หยวนนั้นเป็นจํานวนมาก เพราะเงินเดือนประจําปีที่พวกนายจะได้รับนั้นสูงถึงสามถึงห้าล้านหยวน คนอื่นให้มากกว่าหนึ่งแสนกับฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ช่วยเขา! “

คําพูดของจางเจียนขัดขวางวิธีการต่อรองของกันหัวหรงโดยตรง นอกจากนี้เขายังเสนอที่จะช่วยเหมิงเสี่ยวไปโดยกล่าวว่า”ลูกพี่ลูกน้อง เหมิงเสี่ยวไปเป็นเพื่อนของฉัน เงินที่เธอพูดมานั้นมันมากเกินไปหน่อยไหม?” “ไม่ ไม่ ถ้าวันนี้ฉันช่วยเขาฟรีแล้ว จะทําอย่างไรถ้าพรุ่งนี้มีคนอื่นมาหาฉัน”จางเจียนส่ายหัวซ้ําๆ”อันที่จริงฉันก็ไม่อยากทําแบบนี้ แต่เห็นแค่น้องสาวของฉันดังนั้นฉันจึงได้ทํามัน แน่นอนว่าฉันจะให้โอกาสพวกคุณคิดดูก่อน”

“สมัยนี้การยอมจ่างเงินเพียงน้อยๆนี่มันไม่มีอะไรเลยจริงๆ! เพราะหลังจากนี้พวกคุณจะสามารถทําเงินได้เยอะมาก!”

อีกฝ่ายยังคงเกลี้ยกล่อมกันหัวหรงต่อไป กันหัวหรงเองก็เริ่มหลงเชื่อค่าพูดนั้นไปแล้วเช่นกัน เมื่อเห็นสิ่งนี้ เหมิงเสี่ยวไปกล่าวว่า “ตราบเท่าที่เราจ่ายเงินให้คุณ คุณสามารถช่วยให้เราได้งานได้จริงเหรอ?”

“ได้แน่นอน!” จางเจียนพูดเกินจริง “ฉันเป็นรองหัวหน้าฝ่าย ฉันแค่ต้องบอกฝ่ายบุคคล

แค่นั้น พวกนายสอง คนก็สามารถเข้าทํางานได้ไหม!”

“แต่เกิดอะไรขึ้นถ้ามันไม่ไม่ได้ละ? เงินของเราจะไม่หายไปเหรอ?” เหมิ่งเสี่ยวไปถามอีกครั้ง

“ฮิฮิ!” จางเจี้ยนหลุดหัวเราะออกมาและเริ่มหมดความอดทนกับอีกฝ่ายแล้ว แต่เมื่อคิดถึง 80,000 หยวนของอีกฝ่าย เธอยังคงอธิบายอย่างอดทน: “ฉันจะพาคุณเข้ามาในระหว่างการสัมภาษณ์เป็นการส่วนตัว สิ่งนี้จะได้ผลอย่างแน่นอน”

“ถ้าอย่างนั้น ลูกพี่ลูกน้อง ฉันต้องคุยกับตงตง!” กันฮัวหรงกล่าว “ท้ายที่สุดนี้คือเงิน 50,000 หยวน”

“แน่นอนพวกเธอควรกลับไปคุยกันได้ แต่ฉันว่าไม่เป็นไรเพราะยังไงนี้ก็เป็นเพราะน้องสาวของฉันที่ขอร้องฉันมา!” จางเจียนตอบรับ

“ได้” กันหัวหรงพยักหน้า

“แล้วคุณล่ะ ตัดสินใจได้ในทันที ฉันต้องจัดให้พนักงานมาร่วมงานกับเรา ถึงตอนนี้จะสายแล้ว ถ้าคุณไม่ติดสินใจตอนนี้ก็อาจจะไม่มีโอกาสเช่นนั้นแล้ว!” จางเจียนพูดกับเหมิ่งเสี่ยวไปราวกับความรักไม่อาจมาถึงได้ คําพูดนี้เป็นความจริงมากถ้าไม่ใช่สําหรับเหมิงเสียวไปหรือผู้อํานวยการด้านเทคนิคเขาเกือบจะเชื่อ!

หลังจากรับประทานอาหาร จางเจียนคุยโม้เกี่ยวกับความสามารถของเธอและบรรยายอนาคตที่สดใสให้กันหัวหรงฟัง พร้อมกับพูดถึงจํานวนเงินเดือนที่อีกฝ่ายจะได้รับหลังจากที่เข้ามาทํางานนี้แล้ว!

“เอาละ! คุณตัดสินใจแล้วเหรอ?” จางเจี้ยนถามพลางเช็ดปากด้วยน้ํามันด้วยทิชชู

“ฉัน…” กันหัวหรงกัดฟันและพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม: “ตกลงลูกพี่ลูกน้อง ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันอยากได้โอกาสทํางานนี้!”

“เอาล่ะ! สดชื่น! นี่สิคือลูกผู้ชาย!” จางเจี้ยนตบไหล่แล้วหัวเราะ

“แล้วคุณล่ะ?” เธอมองไปที่เหมิงเสี่ยวไป

เหมิงเสี่ยวไปทําหน้ายุ่งแล้วพูดว่า: “ฉันก็ให้เงินได้ แต่ฉันมีเรื่องจะขอคือฉันจะจ่ายหลังสัมภาษณ์เท่านั้น!”

“นั่นเป็นปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ!” จางเจี้ยนกล่าวว่า “โอเค พรุ่งนี้ฉันจะพาพวกคุณไปสัมภาษณ์เป็นการส่วนตัว!”

ทันทีที่จางเจี้ยนจากไป เหมิงเสี่ยวไปยิ้มและพูดว่า “พี่หรง คุณเชื่อที่เธอพูดจริงๆหรือ”

กันหัวหรงขมวดคิ้วและพูดว่า “เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของแฟนฉัน ดังนั้นเธอควรจะยังน่าเชื่อถืออยู่!”

“เป็นไปไม่ได้!” เหมิ่งเสี่ยวไปปฏิเสธโดยตรง “เธอไร้สาระเกินไป! ดูสิ่งที่เธอพูดก่อนหน้านี้ละ?”

“นายไม่เข้าใจ” กันหัวหรงอธิบายกับจางเจียน นอกจากนี้ เราไม่ได้ไร้ความสามารถจริงๆฉันกล้าพูดว่าฉันมีคุณสมบัติครบถ้วนสําหรับงานเหล่านั้น! แล้วคนอื่นจะพูดอะไรได้ล่ะ? “

“แต่เธอทําไม่ได้แน่นอน!“เหมิงเสี่ยวไปพูดอย่างจริงจัง” อย่าให้เงินไปในทางผิดแบบนี้ ผมแนะนําให้พี่มาสัมภาษณ์ตามปกติกันเถอะ! “คงไม่มีหวัง! อีกฝ่ายไม่สนใจแม้แต่จะดูประวัติย่อของฉัน แล้วแบบนี้ฉันจะไปสัมภาษณ์ได้ยังไง!“กันหัวหรงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้”ฉันจะคิดเรื่องนี้อีกครั้งเมื่อฉันกลับไป “ให้ผมพูดอย่างสุดท้าย ผมคิดว่าสิ่งที่ลูกพี่ลูกน้องของพี่พูดก่อนหน้านั้นเป็นคนโกหก ลองคิดดูเพื่อพี่หรง แต่จําไว้ว่า อย่าให้เงินก่อน ค่อยคุยเรื่องนี้หลังการสัมภาษณ์ “เหมิงเสียวไป๋เดือน

เขาไม่ได้เปิดเผยจางเจี้ยนโดยตรง เพราะตอนนี้ถึงเขาจะพูดอะไรออกไปก็ดูเหมือนกันหัวหรงอาจไม่เชื่อ และยังคงบ่นว่าเขาทําลายโอกาสของเขา นอกจากนี้เหมิงเสี่ยวไปยังต้องการทราบว่าจางเจียนนี้เป็นคนของบริษัทลังยา อินฟอร์เมชั่น เทคโนโลยีจริงหรือไม่

ทั้งสองกล่าวคําอําลา ระหว่างทาง เหมิงเสียวไปส่งข้อความถึง เกาหยวนและถามว่า: “พี่เกามีคนชื่อจางเจียนในบริษัทของเราไหม?”

เกาหยวน: “จางเจียน? ฉันไม่รู้มีพนักงานกี่พันคนในบริษัทของเรา เดี๋ยวฉันจะช่วยถามเอง”

เกาหยวนอยู่ในบริษัทมาเป็นเวลานาน ในฐานะอดีตผู้ช่วยของปานหยูเธอได้ทํางานกับแผนกต่างๆมากมาย เธอถามอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับข้อมูลของจางเจียนจากแผนกบุคคล

เกาหยวน: “ใช่ จางเจียนเป็นพนักงานของแผนกการตลาดเรา คุณถามอะไรเกี่ยวกับเธอ (เอกสารแนบ ข้อมูลของจางเจียน)”

“เปล่า เปล่า มันเป็นเรื่องสนุกและผมแค่ถามเฉยๆ “เหมิ่งเสี่ยวไปดาวน์โหลดข้อมูลที่ส่งมาจากอีกฝ่าย มันคือเรซูเม่ของจางเจี้ยนและเรซูเม่ของบริษัท

คนนี้เป็นของลังยา อินฟอร์เมชั่น เทคโนโลยจริงๆ แต่ไม่ใช่ผู้จัดการ แต่เป็นพนักงานธรรมดาที่มีเงินเดือน เพียง 5,000 หยวนเท่านั้น นอกจากนี้เอกสารยังระบุด้วยว่าผู้หญิงคนนี้ถูกรวมอยู่ในรายการพนักงานแย่ เพราะเธอมักจะยืมเงินจากเพื่อนร่วมงานของตัวเอง ซึ่งทําให้เกิดอิทธิพลที่ไม่ดี

เหมิงเสี่ยวไปสามารถแน่ใจได้ว่าเธอคนนี้กาลังหลอกกันหัวหรง

“เรื่องน่าสนุกอะไรเล่า เล่าให้ฉันฟังหน่อยซิ”เกาหยวนถามอย่างสงสัย

เหมิงเสี่ยวไปพูดสั้น ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เกาหยวนะ” 555! ดูเหมือนว่าจะมีคนในบริษัทของเราหลอกลวงเอาเงินคนนอกอยู่นะ และอีกฝ่ายเองก็มีความสามารถจริงๆ!”

เกาหยวน: “นายต้องเตือนเพื่อนของนายว่าอย่าปล่อยให้เขาถูกหลอก”

เหมิงเสี่ยวไป: “แน่นอน! พรุ่งนี้เธอจะพาเราไปสัมภาษณ์! ฉันอยากรู้ว่าใครจะร่วมมือกับเธอในเรื่องนี้”

“ตกลง พรุ่งนี้ฉันจะเป็น HR!” เกาหยวนสนใจและขอเล่นละครนี้ด้วย

ในทางกลับกัน เมื่อกันหัวหรงกลับบ้าน เขาอดไม่ได้ที่จะบอกเรื่องนี้กับแฟนสาวของเขา

“เธอต้องการเงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” จางตงตงไม่พอใจในทันที “50,000 หยวนมากเกินไป!”

“ใช่ ตงตง ลูกพี่ลูกน้องของเธอน่าเชื่อถือจริงเหรอ” กันฮัวหรงกังวลเล็กน้อย

“มันควรจะเชื่อถือได้!” จางตงตงกล่าว “ครอบครัวของเธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวของฉัน! ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ยังมีชุดสวยๆมากมาย และมักจะแสดงรถยนต์หรูในแวดวงเพื่อน นาฬิกา หรืออะไรก็ตาม”

“เฮ้! เหมิงเสียวไปบอกฉันว่าอีกฝ่ายโกหก และบอกฉันว่าอย่าเชื่อเธอ ตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแล้ว” ความคิดของกันหัวหรงยังคงพัวพันมากในขณะนี้

“อะไรนะ เขาบอกว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันเป็นคนโกหก เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?” จางตงตงไม่พอใจทันที “นั่นคือลูกพี่ลูกน้องของฉัน เขาเป็นคนโกหก เขาสามารถโกหกน้องสาวของเขาได้หรือไม่ อย่าไปฟังรุ่นน้องของเธอสิ มันไม่ใช่แค่ 50,000 หยวนเหรอ? นําเงินที่เราเก็บไว้ซื้อบ้านออกไป ตราบใดที่คุณได้งาน คุณสามารถหามัน คืนได้ภายในสองหรือสามเดือน!”

“อืม ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”กันหัวหรงพยักหน้า

“ใช่ จําไว้ ไม่ต้องสนใจเรื่องนั้น ฉันไม่เชื่อครอบครัวของฉันจะโกหกฉัน! “จางตงตงไม่พอใจ”ลูกพี่ลูกน้องของฉันช่วยเขา ทั้งหมดเป็นเพราะเห็นแก่ใบหน้าของฉัน เป็นเขาที่ไม่รู้ดีชั่วเองต่างหาก!”

“อย่าพูดแบบนั้น เขายังเป็นห่วงฉันที่จะถูกหลอก”

“โอเค ไม่ต้องพูดถึงแล้ว พักผ่อนได้ พรุ่งนี้คุณยังมีสัมภาษณ์!”