Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! - ตอนที่ 107

สตูดิโอไลฟ์สดของ ดูมส์เดย์ก็อด นั้นเงียบ และไม่มี บูลเล็ทสกรีน อยู่เลย ทุกคนช็อคกับฉากที่เลวร้ายอันนั้น ตามสถิติที่ไม่สมบรูณ์ ผู้เล่นกว่า 3,500 คนถูกฆ่า!

หลังจากที่ ดูมส์เดย์ก็อด โดนฆ่า ไลฟ์สตรีมก็แสดงให้เห็น เดอะไบด์ ของเมืองเตียนหลง

“วอร์สปิริตสกาย” ได้มอบ เหรียญเงิน 250 เหรียญ วอร์สปิริตฮอล์ ปรารถนาให้  ดูมส์เดย์ก็อด มีความสุขในทุกๆ วัน!

“บราเธอร์ไนน์ออฟกลอรี่ ได้มอบเหรียญเงิน 250 เหรียญ กิลด์กลอรี่ ปรารถนาให้ ผลตอบแทนที่มีความสุขมากมายในวันนี้”

“เดอะสปิริตออฟอิมมอเทลลิตี้ ได้มอบเหรียญเงิน 250 เหรียญ”

……

จากนั้น บูลเล็ทสกรีน สีแดง จำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นในสตูดิโอไลฟ์สดของเขา ประธานของกิลด์หลักหลายคนที่กำลังชมไลฟ์สตรีมอยู่ยังคงเงียบและยุ่งกับการให้เหรียญเงินกับเขา

บูลเล็ทสกรีน สีแดง จะปรากฏขึ้นเมื่อมูลค่าของของขวัญมีมากกว่า 1 เหรียญทอง เช่นเดียวกันกับเหรียญเงิน 250 เหรียญ

ใครบ้างคนเริ่มและจำนวนของ แฟน ในรายชื่อแผนของ ดูมส์เดย์ก็อด ก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเหนื่องและพวกเขาทุกคนก็มอบเหรีญเงิน 250 เหรียญกับเขา

“ปัง!”

ใบหน้าของ ดูมส์เดย์ก็อด แดงก่ำในทันที เมื่อมองไปยังสมาชิกคนอื่นของกิลด์ของเขาที่ยืนอยู่ที่ เดอะไบด์ และเหรียญเงิน 250 เหรียญที่ได้รับมาจากเหล่าผู้ชมจากสตูดิโอไลฟ์สดของเขา เขาก็โกรธจัดและปิดสตูดิโอไลฟ์สดของเขาลงด้วยความโกรธ

ผู้จัดการระดับสูงจากกิลด์หลักต่างๆ กำลังหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน และ มิดซัมเมอร์ โรส ก็คือหนึ่งในนั้น แต่เธอไม่ได้ออกความเห็นใดๆ เธอปิดไลฟ์สตรีมลงและนิ่งเฉยเป็นเวลานาน

“นี้พวกเราทำหนักไปรึปล่าว? ดูหน้าของ ดูมส์เดย์ก็อด สิ! ฉันไม่อยากจะหัวเราะเยาะเขาเลย! ฮาฮาฮา!”

“นายพูดถูก! พวกเรามันเลวจริงๆ ! ฮ่าฮาฮา! ช่างน่าขำจริงๆ!”

“ดูมส์เดย์ก็อด โง่เง่าและ พระเทพ นั้นสุดยอดมาก! ไลฟ์สตรีมครั้งนี้ช่างน่าอับอายจริงๆ และฉันเชื่อว่า ดูมส์เดย์ลีค จะเอา พระเทพ เป็นศัตรูหมายเลยหนึ่งแน่นอน! พวกเขาอาจออกคำสั่ง มัสท์คิล ซะด้วยซ้ำ!”

“อย่าได้กังวลไป พระเทพเป็นผู้เล่นที่เก่งที่สุดในเขต Huaxia และมีเลเวลที่สูงกว่า เบลดมาส์เตอร์ เขาแข็งแกร่งและฉันเชื่อว่า ดูมส์เดย์ลีค นั้นไม่ใช้คู่ต่อสู้ของเขา”

“ฉันเป็นกังวลและส่งข้อความไปหา พระเทพ เพื่อหยุดเขาจากการออกจากเมืองหลัก แต่ฉันไม่คิดว่าจะเป็น  ดูมส์เดย์ลีค ที่ต้องได้รับความผ่ายแพ้ เขาเก่งจัง! ”

“พระเทพไม่มีทางที่จะเป็น ผู้เล่นธรรมดา! เขาเป็นใครกัน?”

“ฉันไม่รู้ ฉันเคยถาม เหลาซวี เกี่ยวกับ ตัวตนของพระเทพ แต่เขาก็ไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน นอกจากนั้น ถ้ายึดตามความสามารถของเขา ฉันก็คิดว่าจริงแล้ว พระเทพ อาจเป็น ผู้เล่นเกมออนไลน์มือใหม่ เขาไม่ทราบถึงข้อมูลเบื้องต้นด้วยซ้ำ”

“ไม่อยากจะเชื่อ! ทำไมผู้เล่นมือใหม่ถึงแข็งแกรงและมีทักษะในโลกของเกมออไลน์ได้ขนาดนี้?”

“พวกเรารู้ว่า เหลาซวี นั้นมีความรู้และมีความสามารุ เขาอาจจะรู้ถึงตัวตนของ พระเทพ อยู่แล้วก็ได้ แต่เขาไม่กล้าที่จะบอกกับผู้เล่นคนอื่น”

“ว่าไงนะ? เหลาซวี ไม่กล้าที่จะบอกผู้เล่นคนอื่นเกี่ยวกับ ตัวตนของพระเทพ? นั้นมันเป็นไปไม่ได้”

…

ในอีกด้านหนึ่ง .ดูมส์เดย์ลีค ก็ล้มเหลวและหลบหนีออกไป เสี่ยวเฟิงและกำลังเสริมร่วมของเขาก็กลายเป็น ก็อต ออฟ พเลก ต่อผู้เล่นคนอื่น ไม่มีใครกล้าที่จะติดตามพวกเขาอีกต่อไปและผู้เล่นหนีออกมาทั้งททีที่พวกเขาเห็นเสี่ยวเฟิงและกองทัพของเขา

เสี่ยวเฟิง นำทางกำลังเสริมร่วมไปยังตำแหน่งของ กัปตันโบลตัน. อย่างเกียจคร้าน ในช่วงเวลานี้เขาก็บอกให้กำลังเสริมร่วมหยุดและพัก ดังนั้นเขาจึงถือโอกาสนี้เพื่อเตรียมอาหารเที่ยงให้กับเสี่ยวหลิง

ผู้คนมากมายส่งคำขอเป็นเพื่อนมาหาเสี่ยวเฟิง ทุกคนในนั้นเป็นประธานของกิลด์หลักทั้งหมด เสี่ยวเฟิงยอมรับทุกคำเชิญขอเป็นเพื่อโดยไม่ได้ดูข้อมูลของพวกเขาเลย เขายังพูดคุยกับพวกเขาบ้างคนอีกด้วย

หลังจากที่นำทางกำลังเสริมร่วมมายัง เกร เพลน และมั่นใจแล้วว่าไม่มีภารกิจอื่นตามหา เสี่ยวเฟิงก็จากไปจากที่นี้ เขายังมีสองสิ่งที่ต้องทำ สิ่งแรกคือ เขาต้องอัพเลเวล เพราะเขาพบว่าผู้เล่นคนอื่นกำลังอัพเกรดอย่างต่อเหนื่องและกำลังจะไล่ตามเขาทัน ไนท์คูเออร์ เสียตำแหน่งที่สองของรายชื่อเลเวลไปแล้วเสี่ยวเฟิงก็อยู่ในความเสี่ยงที่จะถูกแซงหน้า ดังนั้นเขาจำเป็นต้องอัพเกรดไปถึงเลเวล 15 แล้วส่วมใส่ เท้า แซลอะแมนเดอะสีทอง

นอกจากนั้น เลเวลของทักษะของเขาก็จะเพิ่มขึ้นด้วย และเขาจะต้องกำจัดมอนสเตอร์เพื่อจะอัพเลเวล

อย่างที่สองคือ เขาต้องทำภารกิจที่ เฉียนโตวโตว มอบหมายมา เขาต้องหาอุปกรณ์อันยอดเยี่ยมบ้างชิ้น เพื่อการประมูลวันพรุ่งนี้ เขาไม่ต้องการที่จะสละ อุปกรณ์ระดับ อิมมอเทล  ของเขา

ดังนั้น จึงมีความต้องการเร่งด่วนสำหรับบอส เขาจะแก้ปัญหาเหล่านี่ได้โดยการสังหารบอส โดยเฉพาะพวกที่เป็นธาตุมืด ถ้าเป็นแบบนั้น เขาจะสามารถใช้สกิล โฮลี่ไลท์ ลด HP ของมันเป็นเปอร์เซ็นได้ เขาจะฆ้าบอสได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าเลเวลของมันจะสูงแค่ไหนก็ตาม

“กัปตันโบลตัน มีสัตว์ประหลาดธาตุมืดที่ทรงพลังอยู่ใกล้ที่นี่ไหม? ฉันอยากจะฆ่าบอส!”

เสี่ยวเฟิงถาม กัปตันโบลตัน ก่อนที่จะออกไป กัปตัน ต้องคุ้นเคยกับพืนที่รอบๆ แน่นอนเนื่องจากเขาประจำการอยู่ที่นี้อยู่แล้ว

“ท่าน อาร์ชบิชอบ ทำไมคุณถึงอยากเจอกับบอสธาตุมืดละ?” กัปตันโบลตัน ถามด้วยความแปลกใจ

“แน่นอน ฉันต้องการที่จะชำระล้างมัน ในฐานะอาร์ชบิชอปของวิหารแห่งแสง ฉันจำเป็นที่จะต้องกำจัดสัตว์ประหลาด”

“แต่คุณยังไม่แกร่งพอ…” กัปตันโบลตัน พูดด้วยความลังเลแต่เสี่ยวเฟิงรู้ทันทีว่าเขากำลังหมายความว่าอะไร

“นายกล้าดีอย่างไรตั้งคำถามกับความแข็งแกรงของฉัน? ฉันช่วยนายฆ่า บิ๊กลิช  ในป่า หมู๋กว๋างนะ!นายยังจำได้ไหม? นายคงจะถูกฆ่าไปแล้วถ้าปราศจากความช่วยเหลือจากฉัน!”

เสี่ยวเฟิงพูดด้วยความโกรธและขัด ตราอาร์ชบิชอป บนหน้าอกของเขา มันดูเงาวับ

“ข้าขอโทษ ท่านอาร์ชบิชอป ฉันประทับใจอย่างลึกซึ้งกับจิตวิญญาณความทุ่มเทเพื่อแสงของคุณ ในทางทิศตะวันตกของแนวหน้าของเราที่อยู่ติดกับขอบของ เกร เพลน ที่นั้นมี ออร์คที่แข็งแกร่งอยู่ แต่เพราะเหตุผลทางสภาพแวดล้อม ฉันจึงจู่โจมมัน ท่านอาร์ชบิชอป โปรดสังหารมันในนามของแสง!”

กัปตันโบลตัน พูดอย่างสุภาพในทันทีและเสี่ยวเฟิงก็จากไปด้วยความพอใจ

“แต่ฉันอยู่ภายใต้การปกป้องอันศักดิ์สิทธิ์และสามารถฝื้นคืนชีพได้หลังจากที่ถูกฆ่า บิ๊กลิช นั้นไม่ใช้คู่ต่อสู้ของฉัน…”

กัปตันโบลตัน บ่นหลังจากที่เสี่ยวเฟิงออกไปจากสายตา จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและเริ่มสร้างแนวหน้า

ไฮพรีสมีความรับผิดชอบในการสร้างวงแหวนเคลื่อนย้ายและ NPC ช่างฝีมือบ้างส่วน ก็กำลังสร้างคัมภีร์เคลื่อนย้ายและยาหลายชนิด พวกเขากลายเป็น NPC นักธุรกิจ ค่ายได้ถูกสร้างขึ้นและผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนก็จะปรากตัวขึ้นในสถานที่นี้หลังจากที่โซนของเมืองถูกทิ้งล้างได้เปิดสู่สาธารณะ

ในตอนนี้ เสี่ยวเฟิงก็ได้มาถึงสถานที่ที่ กัปตันโบลตัน กล่าวถึงแล้วเช่นกัน แต่มีปัญหาแล้วในตอนนี้

มันเป็นสภาพแวดล้อมบึง เสี่ยวเฟิงก้าวออกไปและจมลงไปในโคลนทันที ยิ่งเขาดิ้นร้นมากเท่านั้นเขาก็ยิ่งจมลงไปลึกมากเท่นั้น เขามึนงงและนึกออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี่ไม่นาน มีศิลาเคลื่อนย้ายที่หนักอึ้งหลายอันอยู่ในกระเป๋าเป่ของเขาและเขาก็น้ำนักเกินอยู่ในตอนนี้ เขาลืมความจริงข้อนี้ไปเพราะเขาคุ้นชินกับมันไปแล้ว แต่เขาก้าเข้ามาในบึงและจมลงไปในนนั้นซึ่งทำให้เขาพูดไม่ออก

เขาไม่กล้าที่จะดิ้นร้น ไม่อย่างนั้น เขาก็จะจมลงไปในบึ้งลึกขึ้นกว่าเดิม เขาสามารถทำได้เพียงชยับมือของเขาด้วยความยากล้ำบากภายใต้โคลนและพยายามที่จะคว้าเอา คำภีร์ย้ายกลับเมืองหลักออกมา แต่ด้วยน้ำหนักปัจจุบันของเขาทำให้เขาไม่สามารถจะกำจัดโคลนออกไปได้

“เฮ้! ว่าไง นายต้องการให้ช่วยไหม?”

ทันใดนั้นเสี่ยวเฟิงได้ยินเสียงของผู้หญิงจากข้างบนตอนที่เขากำลังขยับมือของเขาด้วยความยากลำบาก

เขามองขึ้นไปและนั้นเป็นผู้เล่นผู้หญิงสาวแสนสวย เธอดูคุ้นๆ และไม่มีชื่อตัวละครอยู่บนศรีษะของเธอ เธอต้องปกปิดมันไว้แน่นอน

ผู้เล่นผู้หญิงสาวแสนสวย คนนี้ คงจะเป็น เมจ เธอส่วมเสื้อคลุมเมจตัวเรียวและกำลังถือไม้เท้าอยู่ แต่อุปกรณ์ช้นนี้นั้นมีเลเวลต่ำและเสี่ยวเฟิงเชื่อว่าเลเวลของผู้เล่นผู้หญิงคนนี้นั้นไม่สูงมากพอ

“เธอช่วยฉันไม่ได้หรอก”

นี่คือสาวที่สดสวยและดึงดูดแต่เสี่ยวเฟิงไม่มองเธอ เขาพูดอย่างง่ายๆ แล้วขยับมือของเขาต่อด้วยความยากลำบาก

“นายติดอยู่ในบึงนี้หรอ? ไม่ต้องห่วง ฉันจะดึงนายขึ้นมา!”

สาวสวยมองที่เสี่ยวเฟิงอย่างประหลาดเหมือนกับว่าเธอไม่คิดว่าเสี่ยวเฟิงจะจำเธอไม่ได้ แต่เธอก็ไม่รู้สึกหดหู่ใจแค่เธอกลับพูดด้วยความกระตื้อรือร้นอยา่งมาก

“เธอไม่แข็งแกร่งพอที่จะดึงงฉันขึ้นไป” เสี่ยวเฟิงไม่สนใจเธอ

“ไม่ต้องห่วง! ฉันแข็งแกรงมากนะในโลกของเกมนี้!” หญิงสาวไม่รู้สึกหดหู่หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เสี่ยวเฟิงพูด เธอเก็บไม้เท้าของเธอและพับแขนเสื้อของเธอ เธอใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะไปยืนอยู่ตรงขอบของบึ้ง จากนั้นเธอก็จับศรีษะของเสี่ยวเฟิงด้วยมือทั้งสองข้างของเธอ ย่อตัวลง และดึงเสี่ยวเฟิงราวกับว่าเขาเป็นหัวผักกาด

ใบหน้าของเสี่ยวเฟิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอพูดถูก หญิงสาวคนนี้นั้นแข็งแกร่งและเกือบที่จะทำคอของเขาหัก แต่เสี่ยวเฟิงก็ยังติดอยู้ในบึ้งและถล้ำลึกลงไปใยโคลน เขาถูกปกคลุมไปด้วยโคลนตั้งแต่คอของเขาลงไป

“อ้า! นายตัวหนักจัง!”

ผู้เล่นสาวสวยปล่อยมือและเซถลาลงไปบนพื้น เธอกำลังหอบ

“ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะ”

เสี่ยวเฟิงพูดด้วยความโกรธ เขารักษาความสมดุลไว้ได้ แต่ตอนนี่เขาถล้ำลึกไปในโคลนหลังจากที่ถูกผู้หญิงคนนี้ดึง

“ไม่ต้องห่วง! ฉันจะดึงนายขึ้นมาได้แน่นอน!”

แต่ผู้เล่นสาวสวยทำเพียงกำมือของเธอเพื่อให้กำลังใจตัวเธอเอง จกานั้นเธอก็ลุกขึ้นอีกครั้งและเหวี่ยงไม้เท่าของเธอ

“ออกมา เสี่ยวหั๊วะ!”

เสี่ยงเอี๊ยดอาด

ดูเหมือนว่าจะเป็นเสียงของหนู วงแหวนเวทมนตร์ของสัตว์เลี้ยงที่เท้าของเธอได้ถูกเปิดออกอย่างฉับพลันจากนั้น ดอกทานตะวันสูงหนึ่งเมตรก็ออกมา มันเป็นสัตว์เลี้ยง มันมีหน้าตาที่สดใจและกิ้งไม้ทั้งสี่กิ้งของมันเคลื่อนไหวเหมือนขากับเท้าทั้งสองข้าง มันกำลังวิ่งรอบผู้เล่นสาวสวยคนนี้อย่างมีความสุข

“เสี่ยงหั๊วะ ดึงเขาขึ้นมา”

เสี่ยงเอี๊ยดอาด

ผู้เล่นสาวสวยสั่งสัตว์เลี้ยงประเภทพืชของเธออย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ดอกทานตะวันชื่อว่า เสี่ยวหั๋วะ ก็ทำเสียงมีความสุข มันยืดแขนของมันออกและผูกไว้กับคอของเสี่ยวเฟิงที่ยังไม่จมลงไปในบึ้ง เหมือนกับเถ้าวัลย์สองอันและดึงเขาขึ้นมาอย่างเอาเป็นเอาตาย

“บ..บ้าเอ้ย…”

ใบหน้าของเสี่ยวเฟิงเปลี่ยนจากสีแดงไปเป็นสีม่วง เขากำลังโดนผูกคอและไม่สามารถหายใจออกมาได้ด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงการส่งเสียง

เสี่ยงเอี๊ยดอาด

มันเห็นได้ชัดว่าดอกทานตะวันได้ใช้พลังทั้งหมดของมัน เถ้าวัลย์ของมันตึกและร่างของมันเอนไปด้านหลัง และตาของมันก็ปิดอยุ่ด้วย

ใบหน้าของเสี่ยวเฟิงเปลี่ยนไปเป็นสีม่วงเข้มและเขาก็ค่อยๆหมดสติลง

เสี่ยงเอี๊ยดอาด

ในที่สุด ดอกทานตะวันก็ยอมแพ้และเซลงไปกับพื้น เถาวัลย์ของมันคลายออกแต่เสี่ยวเฟิงก็หายใจได้ไม่เต็มปอด

สัตว์เลี้ยงตัวนั้นไม่ได้ดึงเขาขึ้นมาเลยแต่เสี่ยวเฟี่งกลับจมลงไปในโคลนลึกกว่าเดิมอีก ในตอนนี้ ปากของเขาก็จมลงไปแล้ว และเขาสามารถหายใจผ่านทางจมูกได้เท่านั้น