Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! - ตอนที่ 55

ตอนที่ 55 สกิลจับสัตว์เลี้ยง

“นายคือนักผจญภัยใช้ไหม ฉันมีงานให้นายทำ พวกแพะดำที่ในทางตะวันออก โตเต็มที่แล้ว ช่วยไปเก็บ ขนของมันมาให้ฉันหน่อย”

เสี่่ยวเฟิง หาภารกิจที่มีไว้สำหรับเรียนรู้ สกิลการจับสัตว์ ที่ร้านขายสัตว์เลี้ยงร้านหนึงตรงหัวมุม ของเมือง เตียนหลง ได้ หลังจากที่เขาเดินไปมา พักหนึง เขาก็เจอกับฟาร์ม ที่อยู่หลัง ร้านขายสัตว์เลี้ยงและ หลังจากที่เขาเดินเข้าไป เขาก็ได้รับมอบภารกิจ

“ไม่มีปัญหา”

“คุณได้รับ ภารกิจเก็บขนสัวตว์ จงไปที่ พื่นที่เลี้ยง แพะดำ ที่อยู่ด้านตะวันออกของฟาร์มแห่งนี้เพื่อเก็บ ขน ให้ได้ 20 ชิ้น คุณจำเป็นต้อง นำ ขนแพะ มาให้ ผู้ดูแลฟาร์มเพื่อที่จะสำเร็จภารกิจนี้”

ภารกิจนั้นไม่ยาก เกะดำ เป็น มอนสเตอร์ปกติที่เชื่อง เสี่่ยวเฟิง ใช้สกิลเก็บเกี่ยวเพื่อที่จะเก็บ ขนแพะ ทั้ง 20 ชิ้น อย่างรวดเร็วแลำนำมันมาให้กับ ผู้ดูแล

“ถ้านายอยากจะเลี้ยงสัตว์ นายจำเป็นที่จะรู้วิธีที่จะทำให้มันเชื่อง ฉันมีภารกิจอีกอย่างให้นาย เมื่อเร็วๆนี้ พวก ไก่อ้อเอ้ ในเขตทางเหนือ เริ่มที่จะดื้อ ช่วยฉันทำให้มันเชื่อง โปรดควบคุมพลังของคุณและ อย่าทำร้ายพวกมัน”

NPC ได้มอบภารกิจอีกอย่างให้กับเสี่่ยวเฟิง หลังจากที่เขาทำภารกิจ เก็บขนเพะสำเร็จ ดูเหมือนว่า เขาต้องภารกิจอีกหลายอย่างก่อนที่เขาจะได้เรียนรู้สกิล การจับสัตว์เลี้ยง เขารับภารกิจนี้ในทันที

“คุณได้รับ ภารกิจ ทำให้ ไก่ อ้อเอ้ เชื่อง จงเดินทางไปที่ เขตทางเหนือของฟาร์มแห่งนี้ และ สั่งสอน พวก ไก่ อ้อเอ้อ จอมซน (the naughty Cooing Chicken) เคล็ดลับสำหรับภารกิจ : คณสามารถทำให้มันเชื่องได้โดย การโจมตีและ ลดเลือดของพวกมันให้เหลือ 10 เปอร์เซ็น หลังจฃากที่ทำให้ไก้ อ่อเอ้ 20 ตัวเชื่องแล้ว คุณจึงจะสามารถสำเร็จภารกิจนั้ได้ ถ้าไก้ อ่อ เอ้ ถูกฆ่าภารกิจนี้จะล้มเหลว”

“ภารกิจที่สองนั้น ยากกว่าภารกิจแรกอย่างชัดเจน ไก้ อ้อเอ้ ไม่ใช้มอนเสตอร์ที่แข็งแกร่ง แต่เสี่่ยวเฟิงนั้น มีพลังโจมตีที่สูงมาก และจะเป็นการยาก ที่เขาจะควบคุมพลังโจมตีของตัวเองได้”

ไก่ อ้อเอ้ อยู่ที่ทางเหนือของฟาร์ม เป็นชนิดเดียวกับพวกไก่ที่อยู่นอกเมือง เตียนหลง พวกทั้งมันอ้วนและดูน่ารัก ทำให้พวกมันเป็นได้รับความนิยมในหมู่ ผู้เล่นผู้หญิง

มีฝูงไก่อ้อแอ้ อยู่และส่วนใหญ่ของชื่อของพวกมันคือ “ไก่ อ้อแอ้ เชื่อง” พวกเมัน เป็นมอนสเตอร์ที่ไม่ก้าวร้าว แต่จะมีแต่บ้างตัวเท่านั้นที่มีชื่อเป็น “ไก่ อ้อเอ้ จอมซน” พวกมันจะโจมตีผู้เล่นที่เข้ามาใกล้ ไก่พวกนี้คือเป้าหมายชองเสี่่ยวเฟิงในภารกิจนี้

ไก่ อ้อเอ้ ทั้ง 2 ชนินดนี้หน้าตาเหมือนกับ พวกไก้ที่อยู่รอบนอกเมือง เตียนหลง พวกมันเป็นสัตว์ที่อ่อนแอ ด้วย HP ที่มีอยู่เพียง 2200 เท่านั้น เสี่่ยวเฟิง รู้สึกลังแล นี้มันเป็นงานที่ยาก ถ้าเขาพลั่งมือฆ่า เจ้าพวก ไก่ไปซักตัวละก็ เขาคงอาจจะไม่มีโอกาสเรียน สกิลจับสัตว์เลี้ยงอีกต่อไป ซึ้งจะเป็นผลลัพย์ที่ร้ายแรงมาก

เสียงร้อง อ้อแอ้ ของไก่

ไก่ตัวหนังหนึงที่อยู่ใกล้ตัว เสี่่ยวเฟิง เกิดบ้าคลั่งขึ้นมา แล้วบินเขามาจิกเขา

เสี่่ยวเฟิง ไม่ได้สนใจ ดาเมาจ ที่เกิดขึ้นกับแค่ มอนสเตอร์ที่มีเลวลแค่ 10 แต่เขาไม่สามารถทำอะรได้นอกจาก ใช้ คทารักษาของเขา เขาตีไก้ตัวนั้นโดนที่ยังไม่ใช้ Weapon Blessing

เสียงร้อง อ้อแอ้ ของไก่

“-82!”

เสี่่ยวเฟิงได้ยินมันขัน และ HP ของมันก็ลดลงเหลือ 118

โชคยังดีที่ เขาไม่ตีติด คริติคอล เสี่่ยวเฟิงรู้สึกโล่งอกแล้วตีมันเบาๆ อีกครั้ง

“-81!”

โชคดีเท่าไรสำหรับเสี่่ยวเฟิง เพราะเลือดของไก่ นั้นเหลือแค่ 37 เท่านั้น ตามความต้องการของภารกิจนี้ เขาต้องลดเลือดของมันให้เหลือตำกว่า 10 เปอร์เซ็น ซึ่งนั้นก็หมายความว่าเลือดของมันต้องเหลือน้อยกว่า 20 พอยต์ เสี่่ยวเฟิงรู้สึกเครียดหลังจากที่เขาเช็คดู พลังโจมตีของตนเอง

งานนี้มันยากเกินไปแล้ว! เขาไม่สามารถที่จะทำงานนี้ให้สำเร็จได้!

เสียงอ้อเอ้

ไก้ อ้อเอ้ตัวนั้น ที่เหลือ HP อยู่ไม่มากกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง มันบินเข้าหาเสี่่ยวเฟิง แล้วทั้งจิกและขวน เขา แต่เสี่่ยวเฟิงไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ นอกจากยืนเฉยๆ ให้ไก่ ทำร้าย ตัวเขาอยู่อย่างนั้น ถ้าเขาสามารถที่จะ ฮีล ไก่ตัวนี้ได้ เขาคงจะทรมารมันโดยการ ฮีลและอัดมันไปเรื่อยๆ

หลังกจากที่เขาใช้ความ คิดอยู่พักหนึง เสี่่ยวเฟิงก็คิดแผนออกมา เขาเอาอุปกรรณ์ทั้งหมดของเขาใส้กลับปใน เป้ สพาย ทำให้ตอนนี้เขาส่วมกางเกงที่ถูกระบบเกมบังคงให้ใส่ อยู่ตัวเดียวเท่านั้น

ตอนนี้เขาเปลื่อยตัวอย่างแท้จริงแล้ว เขาดูเหมือนพวกชอบเปลื่องผ้าเลย เสี่่ยวเฟิงคงไม่กล้าทำแบบนีเถ้ามีผู้เล่นอีกคนอยื่นอยู่กับเขา

“ถึงจะหนาวหน่อย แต่ก็หวังว่ามันจะสำเร็จ”

ลมเย็นพัดโดน ใบหน้าของเขาแล่ว ร่างที่ผอมบางของ เสี่่ยวเฟิง ก็เริ่มสั่น เขาจึงจะต้องจบงานนี้ อย่างรวดเร็ว ใน ครั้งแรกเขา กระเตะไก่ที่อยู่ข้างๆรองเท้า ของเขาอย่างไร้ความปราณี. เขายังไม่ได้โจมตีมันเมื่อเขาเอาอุปกรณ์ทั้งหมดของเขาออก ไก่ตัวนี้ได้ลดลงของเขา HP ไปได้กว่าครึ้งในระยะเวลาไม่นาน

“-12! “

เลข ดาเมจ ที่ไม่สูงมากปรากฏขึ้นบนหัว ของเจ้าไก้ อ้อ เอ้ ตัวนั้น แต่เสี่่ยวเฟิงกลับรู้สุขใจอย่างมาก ตอนนี้เขาไม่ได้ส่วม อุปกร์ณของเขาสักชิ้นหนึงเลย ทำให้พลังโจมตี ของเข้าสูงตามค่า strength พื้นฐาน 27 แต้ เท่านั้น เพียงเท่านี้เขาก็จะสามารถจัดการกับ ไก่ ตัวนี้ได้แล้ว!

“ไอ้ไก่ชั่ว แกเสร็จฉัน!”

เสี่่ยวเฟิงที่ชั่วร้าย เตะไก่ตัวนั้น อย่างไม่ปราณี ด้วยเท้าเปล่าๆ ของเขา

เสียง อ้อแอ้

“-12!”

เลข ดาเมจ ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เลือดของเจ้าไก่ ที่เหลือ HP อยู่เพียงไม่มากก่อนหน้า เหลือ HP อยู่ต่ำกว่า 20 แต้มแล้วในตอนนี้ มันเปลี่ยนไปเป็นไก่ เชื่อง และหยุดโจมตี เสี่่ยวเฟิงในทันที ภารกิจขึ้นว่า เขาทำให้ ไก่อ้อเอ้ 1 ตัวเชื่อง ได้สำเร็จ

เสี่่ยวเฟิง ตื้รเต่นเพราะเชื่อว่าตัวเขานั้นได้ค้นพบวิธีการจัดการกับ ไก่ อ้อเอ้ พวกนี้แล้ว เขายิ้มและวิ่งเปลื่องผ้าเข้าไปหาฝูงของมัน เขาเตะพวกมันไปเรื่อยๆ ทำให้พวกไก่กระจายไปคนละทิศละทาง

“แกมันเป็น ไอโรคจิต!”

เสี่่ยวเฟิง สังเกตุได้ว่ามีใครบ้างคนมาที่นี้เพื่อที่จะทำภารกิจ เรียนรู้สกิล จับสัตว์ เขาหันกลับไปแล้วเจอกับ นักธนู หนุ่ม คนหนึง อายุของเขาอยู่ที่ประมาณ 18 หรือ 19 ปี และปกปิดชื่อ ตัวละครของเขา เสี่่ยวเฟิงไม่รู้ว่า สถานะของนักธนูคนนี้ เป็นอย่างไร แต่มั่นใจว่าเขาต้องเป็น ผู้เล่นที่เก่งอย่างแน่นอนเพราะเขาสามารถ เขามาในเมืองหลักได้

แต่ในตอนนี้ นักธนูหนุ่ม ที่กำลังมองเสี่่ยวเฟิงด้วยความ รังเกียจ รีบหันหน้าหลบไปราวกับว่าดวงตาของเขาติดเชื้อไปแล้ว จากนั้นเข้าก็หันหน้าแล้วมุ่งไปยัง เขตตะวันออก เขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นี้อีกต่อไป

เสี่่ยวเฟิง สมเพศตัวเขาเอง เขาที่ส่วมเพียงกางเกงที่ถูกระบบบังคงแล้วกำลังเตะพวกไก่ อย่างเป็นบ้าเป็นหลัง และยังมี ขนไก่ 2 ชิ้น อยู่บนหัวของเขาอีก เขาอายและหันไปรอบๆ และรู้สึกโล่งอกเมื่อเขาพบว่าไม่มีใครคนอื่น อยู่แถวนี้ แต่เขาก็ยังกังวลและซ่อนชื่อตัวละครของเขา มันน่าอายเกินไปถ้าใครมาเห็นเขาในตอนนี้

แต่ เสี่่ยวเฟิงนึกนึกได้ว่า เขามี ชุดที่พอจะใส่ได้อยู่ เขารีบค้นหาและส่วมใส่มันในทันที เขาสบายใจขึ้นในตอนนี้ที่เขาใส่ชุด เริ่มต้นอยู่ เขากลับไปเตะพวกไก่ อ้อเอ้ อีกครั้ง เป้นครั้งแรกที่เขาพบว่าเป็นการยากที่เขาจะจัดการกับ มอนสเตอร์ เลเวล 10 เพราะเขาใช้เวลานานในการที่จะทำให้ไก้แต่ละตัวเชื่อง

ถว่า เสี่่ยวเฟิงนั้น กลับมามีความสุขอีกครั้งเพราะว่า นักธนู คนก่อนนหน้านี้ได้เข้ามาใน เขตทางเหนืออีกครั้งเพื่อ จะทำภารกิจ ไก่อ้อเอ้ หลังจากที่เขาทำภารกิจที่เขตตะวันออกเสร็จ

เหมือนกับเสี่่ยวเฟิง นักธนูหนุ่ม ก็ไม่กล้าที่จะโจมตี พวกไก่อีก หลังจากที่เขาลองโจมตีดูแล้วเขาก็ถอดชุด อุปกรณ์ของเขาออก อย่างกับว่าเสี่่ยวเฟิงเป็นต้นแบบให้กับเขา

เสี่่ยวเฟิงที่อยากแก้แค้นเพราะเขาไม่สามารถทนต่อการถูกกลั่นแกล้งจากผู้เล่นคนอื่นได้เขาจึง พูดตอกกับนักธนูในทันที

“เฮ้ๆ นายทำอะไรของนาย หน่ะ?”

“เฮ้ย! หยุดเดี้ยวนี้นะ! ทำไมนายถึงแก้ผ้าตอนกลางวันแสกๆแบบนี้ละ? นายมันน่าเวทนานัก ฉันก็ยังยืน อยู่ตรงนี้นะเฟ้ย!”

“หุบปากของแกเดี้ยวนี้! ที่ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อภารกิจ!”

ผูู้ที่เล่นนักธนูคนนี้ค่อนข้างจะละอ่อน หลังจากที่ เขาถอดเสื้อ แจ็คเก็ต ของเขาออก หน้าของเขาก็แดง เมื่อเสี่่ยวเฟิงแกล้งเขาต่อ

“นายกำลังหมายถึงอะไรของนาย? นายแก้ผ่า ในตอนกลางพระอาทิตย์อยู่บนหัวแบบนี้ มันช่างน่าอาย”

“นายมัน ใจทราม และ ไร้ยางอายอีก“

“นี้ฉันกำลังถูกแกคุกคามในที่สาธารณะอยู่ ฉันจะแจ้งเรื่องนี้ให้กับระบบลงโทษ แล้วแกก็จะต้องโดนฟ้าผ่าจนตาย”

เสี่่ยวเฟิงไม่กลัวที่จะแกล้ง นักธนูคนนี้นอย่างไม่ปราณี เพราะว่าตัวเขาเองส่วมใส่เสื้อผ้าอยู่

“พอแล้วเว้ย! หุปปากของแกสักที!”

ท่อนบนที่ผอมบางของ นักธนูหนุ่ม ที่เปลื่อยปล่าวสั่นเทา ด้วยความโกรธหลังจากที่ได้ยืนคำพูดของเสี่่ยวเฟิง

“โอเค! ฉันจะหุปปากก็ได้! ก็ฉันทำภารกิจเสร็จไปแล้วนิ”

เสี่่ยวเฟิงออกห่างจากฝูงไก และไปยืนอยู่อีกด้านหนึง เหมือนกับว่าเขาเชื่อคำพูดของ นักธนูที่บอกให้เขาหุบปาก

แต่สิ่งที่เขาทำต่อจากนั้นทำให้นักธนูโกรธยิ่งกว่าเดืม เสี่่ยวเฟิงที่ถึงจะหุบปากและยื่นอยู่อีกด้านแต่เขาก็เปิดกล้องของระบบขึ้นมาและเริ่มถ่ายรูปของ นักธนู อย่างจริงจัง

“อย่ายื่นไม่ทำอะไรอยู่ตรงนั้นสิเว้ย! ฉันให้ตำแหน่งของภารกิจกับนายไปแล้วนี้หน่า เร็วๆเขาแล้วรีบถอด… ไม่สิ รีบทำภารกิจของนายให้เสร็จ”

“เห้ย! ไอบ้านี้! ฉันจะฆ่าแก”

ใบหน้าของนักธนูหนุ่มมิดหม่นขึ้นทันที เขาส่วมชุดของเขาในพลิบตาและหยิบธนูยาวขึ้นมาพร้อมที่จะสู้กับเสี่่ยวเฟิง

“ช่วยด้วย! มีนักผจญภัยจะทำการ ฆ่าผู้เล่นในเมือง! ทหารยาม! มหารยามอยู่ที่ไหน! รีบๆ มาจับมันไปที”

เสี่่ยวเฟิง ไม่ได้เคลื่อนไหว แต่ยืนนิ่งๆ แล้วตะโกนหาทหาร

“หุบปาก!”

นัก ธนูหนุ่มที่ กือบจะยิงธนูเข้าใส่เสี่่ยวเฟิง นั้นตัวแข็งขึ้นมาในทันที เสี่่ยวเฟิงพูดถูก นี้มันเป็นพื้นที่ปลอดภัย ในเมืองนี้ ถ้าเขาเริ่มการ ฆ่าผู้เล่น สิ่งที่ตามมาจะแย่สุดๆ อย่างแน่นอน

แต่เมื่อมองไปยังเสี่่ยวเฟิงที่แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง นักธนูหนุ่มก็ถูกเติมเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาหายใจเข้าไปเหือกใหญ่เหมือนกับ วัวแกตัวหนึง ทั้งร่างของเขาก็สั่นเท่าด้วยความโกรธ แตาหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หันหลังแล้วเดินออกไป โดยที่ไม่ทำภารกิจให้สำเร็จ

“นายมันยังอ่อนไป กล้าดียังไงมายุ่งกับฉัน!”

เสี่่ยวเฟิงเย้ยอย่างเหยียดหย่าม แล้ว ปรบมือของเขาทั้ง 2 ข้าง เขาเกือบจะเดินางไปส่งภารกิจแล้ว แต่มื่อเขาได้ยินเสียง ผู้หญิงที่ไร้ความรัก มาจากด้านหลังเขาก็หยุดชะงัก

“ไอกร๊วก! แกดูมีความสุขดีนิ!”

เสี่่ยวเฟิงตกใจกับเสียงที่นั้น เขาไม่นึกว่าตัวว่าจะมี ผู้เล่นคนที่สาม อยู่ใกล้ๆ เขาส่วมใส่อุปกณ์ของเขา และหันไปข้างหลังในพลิบตา ดูเหมือนว่าเขากำลังตื่นตัว

จากนั้นเขาก็เห็น ร่างของ ไนท์คูเออร์ ค่อยปรากฏขึ้นบนอากาศ

“หายตัวได้?”

เสี่่ยวเฟิง ขมวดคิ้ว ไนท์คูเออร์ นั้นเก่งกาจไม่น่าแปลกใจ ถ้าเธอได้เปลี่ยนอาชีพมาแล้ว แต่ทำไมเธอถึงยังไม่โจมตีเขาละ?

เป็นครั้งแรกที่ เสี่่ยวเฟิง เห็น สกิลหายตัว ในเกมออนไลน์ สกิลหายตัวนั้นมีประโชน์มาก ขนาดตัวเขาเองยัง ไม่รู้สึกตัวเลยว่าโดน สกดรอยตาม ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ยังไม่ได้ส่วมชุดของเขาจนถึงตอนนี้ เขาคงจะถูกฆ่าไปแล้ว ถ้า เธอเริ่มโจมตีใส่เขาก่อนหน้านี้

แต่เสี่่ยวเฟิงเข้าใจเหตุผลของเธอที่ไม่โจมตีในทันทีเมื่อเขานึกได้ว่า ไม่มีผู้เล่นคนใดกล้าที่จะ มีปัญหา กับ เหล่าทหารยามที่เมืองหลักในตอนนี้

ไนท์คูเออร์ กับ โรส เป็นญาติกัน ทำให้ เสี่่ยวเฟิงก็ไม่อยากที่จะคุยกับเธอ เขาเก็บอาวุธของเขาแล้ว เดินไปส่งภารกิจ

“เดี้ยวสิ…”

ไนท์คูเออร์ อยากจะพูดอะไรบ้างอย่าง แต่ก็ยอมแพ้และเดินจากไป หลังจากที่เธอครุ่นคิดอยู่พักหนึง เธอส่งเสียงด้วยความไม่พอใจ และเดินทางไปยังเขต ตะวันเพื่อทำภารกิจ เก็บ ขนแพะ

เหมือนกับว่า ไนท์คูเออร์ ตั้งใจจะหลบหน้าเขา และเสี่่ยวเฟิงเองก็ไม่อยากจะเจอหน้าเธอเมื่อเขาเริ่มทำภารกิจต่อไป

หลังจากที่ เขาทำให้ ไก่ อ้อเอ้ เชื่องได้ครบสำเร็จ เขาก็ได้รับชุดภารกิจที่น่าหนักใจมาอีกหลายชุด แต่ในที่สุดเขาก็ทำมันสำเร็จทั้งหมดและ ได้เรียนรู้ สกิล จับสัตว์เลี้ยง

“คุณได้เรียนรู้สกิลทักษะชีวิต – จับสัตว์เลี้ยง!”