Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! - ตอนที่ 59

OG ตอนที่ 59 การค้นพบ

เสี่ยวเฟิง ที่ระวังตัว มาพักหนึงแล้ว เดินออกมาจากที่ซ่อนหลังจากที่ ตรวจดูรอบๆ และไม่พบอะไรที่แปลกตาดูเหมือนว่า บิกลิช จะหนีไปแล้วจริงๆ

ป่า หมู๋กว๋าง เริ่มเปลี่ยนแปลงอีกครั้งหลังจากที่ บิกลิช จากไป ความมืดและสภาพแวดล้อมที่ดูอึมครึม ค่อยๆ หายไป เสี่ยวเฟิง รู้สึกได้ถึง บรรยากาศที่เบาบางลง เหมื่อนกับว่า พระอาทิตย์ได้ขึ้นมาทำให้ความมือ มลายหายไป

การเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดที่สุดอยู่ ตรงกลางทะเลสาป ผิวโคลนได้ถูกคั้นไว้ด้วยชั้นน้ำมันสีเทา แต่ในตอนนี้ ชั้นน้ำมัน กระจายออกจากทะเลสาปอย่างรวดเร็ว ทำให้พื้นน้ำกลับมา สดใส อีกครั้ง

“อะไรเนี้ย?”

เสี่ยวเฟิง มองไปยัง ทะเลสาปที่สดใส แล้วสังเหตุเห็นว่า ยังมี วงแหวนเวทมน ขนาดใหญ่หนึ่งวง อยู่ที่พื้นใต้ทะเลสาป เขาสนใจใน วงแหวน ในทันที

หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึง เขาก็กระโดดลงไปในทะเลสาป และรีบดำลงไปอย่างรวดเร็ว

ตอนที่เขากระโดดลง เขาได้ยิน เสียงของระบบ และเขาก็ทรายว่า ทะเลสาปแห่งนี้มีชื่อเรียกว่า ทะเลสาป หมู๋กว๋าง

ทะเลสาป หมู๋กว๋าง นั้นใสสะอาดและไม่มีสัตว์ร้ายอาศัยอยู่ภายใน เป็นทะเลสาปที่มีขนาดใหญ่แต่เสี่ยวเฟิง ก็ค้นพบ แหล่งของแสง อยู่ใกล้กันกับขอบของทะเลสาป ในทันที

ที่นั้น แผ่นหินหลายแผ่น ถูกวางไว้ด้วยกันเพื่อปกคลุ่มพื้นใต้ทะเลสาป รูปแบบการวางอยู่ของแผ่นหินพวกนี้ ก็ให้เกิด วงแหวน เวทมนย์ ขนาดใหญ่ที่กว้างพอที่จะ ครอบพื้นที่ทั้งทะเลสาป

อย่างไรก็ตาม วงแหวนเวทมนย์ ยักษ์ นั้นยังกระพริบอยู่ เหมือนกับว่ามันยังไม่เสร็จ และอยู่ในสภาวะที่ไม่คงที่

เสี่ยวเฟิง กลั้นหายใจในทันทีที่เขาเข้าใกล้แผ่นหิน แผ่นหิน นั้นใหญ่เท่ากับ โต๊ะ และดูเก่าแก่ สัดส่วนของแผ่นหินนั้นไม่เท่ากัน แต่การเชื่อมกันไว้อย่างไร้รอยต่อ ดูเหมือนกับว่าแผ่นหินพวกนี้ถูกขุดขึ้นมาจากที่เดียวกัน

แผ่นหินแต่ละแผ่น ถูกฝัง อัญมณีโปร่งแสงที่ส้องแสงสีขาวออกมา เอาไว้ด้วย เสี่ยวเฟิง ใช้การตรวจสอบระดับสูง กับ อัญมณี ในทันที

หินอวกาศ

ชนิด: วัสดุ

คุณภาพ:หายาก

คำอธิบาย: แร่อัญมณีหายากที่มีพลังแห่งอวกาศ แร่อัญมณี นี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการ สร้างวงแหวน เคลื่อนย้าย มันมีค่าอย่างยิ่ง
มันคือวัสดุหายากจริงๆ ด้วย ดวงตาของทั้งสองข้างของเสี่ยวเฟิงสว่างขึ้น เขาไม่รู้ถึงประสิทธิภาพของแร่หิน แต่เขาก็ดีใจที่มันเป็นวัสดุที่ค่าอย่างยิ่ง.

เสี่ยวเฟิง ยังไม่ได้ ใช้สกิลเก็บเกี่ยวด้วยซ้ำ แต่เขาก็ขุดเอา หินอวกาศ ออกมากจากแผ่นหินอย่างไม่ชักช้า ถึง ทะเลสาป หมู๋กว๋าง ทะมีขนาดใหญ่แต่เสี่ยวเฟิง ก็ค้นไปรอบๆ และพบหินแร่ ทั้ง 128 อัน โชคดีวัสดุพวกนี้สามารถที่จะกองทับกันได้ ในกระเป๋าเป้ ของเขา ไม่อย่างนั้น กระเป๋าของเขาคงไม่ใหญ่พอ ที่จะเก็บแร่พวกนี้ไว้

หลังจากที่เก็บ หินอวกาศมาทั้งหมด เสี่ยวเฟิงก็มองไปยัง แผ่นหิน พร้อมกับลูบค้างของเขา

ชิ่นส่วนของวงแหวนเคลื่อนย้าย (8)

ชนิด: วัสดุ

ความหายาก: ไม่ทราบ

คำอธิบาย: แผ่นหินแข็ง ที่บันทึก วงแหวนเคลื่อนย้าย บางส่วนไว้ สามารถใช้สร้าง วงแหวนเคลื่อนย้าย ได้

หลังจากที่เขาคิดอยู่พักหนึง เสี่ยวเฟิงก็ขุดเอา แผ่นหินขึ้นมาด้วย เขาเอาแผ่นหินทั้ง 128 แผ่น ไปเใส่ในกระเป๋า เป้ และเรียงมันให้เหมือนกับ หินอวกาศ ในขณะนั้นเสี่ยวเฟิงก็ได้ยินเสียงของระบบและรู้ว่ากระเป๋า เป้ ของเขานั้นได้บรรจุสิ่งของเกินพิกัด ทำให้เขา ช้าลง ในทันที

โชคดีที่ เสี่ยวเฟิงนั้น อยู่ในน้ำ เขาว่ายน้ำขึ้นไป อย่างยากลำบาก ก่อนที่จะกลั้นหายใจ และดำลงไปอีกครั้ง เขายังไม่หยุดสำรวจทะเลสาปนี้

ในตอนที่ เสี่ยวเฟิงกำลังขุด แผ่นหินอยู่นั้น เหมือนเขาจะเห็นอะไรบ้างอย่างอยู่ตรงกลางทะเลสาป เขาจึงว่ายน้ำเพื่อค้นหามันในทันที

เสี่ยวเฟิง ค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับน้ำหนักแผ่นหินในกระเป๋า เป้ ของเขา แต่เมื่อเขาเข้าใกล้ กลางทะเลสาปเขาก็รู้สึกถึงแรงกดดันอันมหาศาล

“นี้มันแปลกๆ แหะ…”

เสี่ยวเฟิงรู้สึกไม่ดี เขาไม่รู้สึกถึงแรงกดดันนี้ในตอนที่ .กัปตันโบลตัน และ บิกลิช นั้นโกรธเกรี้ยว แต่อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเข้าใกล้กึงกลางของทะเลสาป เขารู้สึกถึงแรงที่ดันร่างของเขา คล้ายกับแรงดันน้ำ และเขาก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

ความลังเลจาก เสี่ยวเฟิงนั้น อยู่แค่ไม่นานเท่านั้น เมื่อเขานึกขึ้นได้ว่า นี้เป็นเกม และเขาแค่ ถูกส่งกลับไปยัง the bind ถ้าเขาตาย ดังนั้นเขาจึงเดินทางเข้าสู่ตรงกลางของทะเลสาปต่อ

แน่นอนมา เสี่ยวเฟิงก็เตรียนที่จะหนีถ้าเขาอยู่ในความขับคัน เพราะถึงอย่างไรก็ตาม เขาจะเสีย EXP อยู่ดีถ้าเขาตาย

“นี้คือ…”

เสี่ยวเฟิง ค่อยๆเข้าไปใกล้ตรงกลางของทะเลสาป และฉาก ฉากหนึงก็เผยเขาให้เห็น

ตรงกลางของทะเลสาป ยุบตัวลงเป็นหลุม และมี รูปปั้นดิน อยู่ในหลุ่มนั้น

มีรูปปั้นดิน อยู่ ใต้กลางทะเลสาป หมู๋กว๋าง รูปปั้น คุกเขาอยู่กับพื่นและดูเหมือนผู้ชายตัวสูงที่ดูไม่เป็นมิตร และกำลังตะโกนอยู่ แต่มีปีกสองข้าง ติดอยู่กับหลังของเขา รูปปั้นนี้รูปปั้นที่ชัดแจ้ง

“นางฟ้างั้นหรอ?”

เสี่ยวเฟิงคิดว่านี้คือรูปปั้นของนางฟ้าในครั้งแรกที่เขาเห็น รูปปั้นดินนี้ ดูเหมือนกับ รูปของนางฟ้าในโฆษณาชวนเชื่อ ของ มิท

รูปปั้นดินของนางฟ้าที่กำลังเท้าเขาอยู่ข้างหยึง อยู่ใต้ทะเลสาป มันมองไปบนฟ้าแล้วเปิดปากเหมือนกับกำลังจะตะโกนอะไรบางอย่าง มือข้างหนึงถูกยกขึ้นเหมือนกับมันต้องจะจับอะไรบ้างอย่าง

แต่มีดาบ อันหนึงเจาะทุลุหน้าอกของมันและตรึงมันไว้กับ ทะเลสาป

ดาบอันนี้ ก็ถูกสร้างขึ้นมาจาก ดินเข่นเดียวกัน เป็นดาบที่มีขนาดใหญ่และแทงทะลุรูปปั้นนางฟ้า ดาบ ถูกตรึงไว้กับพื้นใต้ทะเลสาปและดาบอีกครึ้งดามก็อยู่ด้านนอก

รุปปั้น ดิน ไม่โดนน้ำกัดกล่อน ดูเหมือนว่าน้ำของทะเลสาปจะถูกบีบออกไปจากที่นี้โดยพลังลึกลับ ทำให้ สูญญากาศเกิดขึ้นในบริเวณนี่ มันปกป้องฉากนี้ไว้เหมือนกับอาคม และไม่ใช้้แค่น้ำเท่านั้นที่ถูกบีบออกไปแต่ ดินที่อยู้ข้างใต้ก็ถูกดูดออกไปเช่นกัน นี้คือเหตุผลที่ผู้ที่ตรงนี้เป็นหลุม

เป็นธรรมดา เสี่ยวเฟิง ไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้ สูญญากาศแห่งนี้ เขาเดินไปมาและพบกับบางอย่างเข้า

เสี่ยวเฟิงได้ยิน เสียงของน้ำที่ดังกึกก้อง

มีบางอย่างกำลังสว่างขึ้นเรื่อยๆ ที่ด้านบนของพื้นที่สูญญากาศกลางทะเลสาป เสี่ยวเฟิงจึงรีบว่ายน้ำขึ้นไปดูทันที

มันเหมือนกับเสียงของ ฟองอากาศแตกในน้ำ เสี่ยวเฟิงพบกับ คริสตัลสีทองขนาดเท่ากำมือ ที่นี่

แต่มันถูกเคลือบไว้ได้วย ชั้นของเหลวที่เหนียวและดูค้ลายกับ เหมือก ในตอนนี้ชั้นเหมือกกำลังหดลงและ คริสตัล ก็ค่อยๆ ปรากฏเด่นขึ้น เพราะเหตุนี้ เสี่ยวเฟิงถึงสังเกตุเห็นว่า มันกำลังสว่างขึ้น แสงที่เขาเห็นนั้นมาจาก คริสตัลสีทอง

แหล่งพลังของ หมู๋กว๋าง

ชนิด : แก่นพลังงาน

ความหายาก: ไม่ทราบ

คำอธิบาย: บรรจุไว้ซึ่ง พลังแสงสว่างที่แข็งแกร่งและไร้เทียมทาน นี้คือแกนพลังงาน ของป่า หมู๋กว๋าง

มันคือของดี! ดวงตาของเสี่ยวเฟิง ประกายขึ้น เขาหยิบ คริสตัลสีทอง แล้วโยนมันเข้าไปในกระเป้า เป้ ของเขาอย่างไม่ลังเล

เหมือก เหนียวที่ปกคุล่ม แหล่งพลังของ หมู๋กว๋าง นั้นได้กลายเป็น ลูกบอลกลมขนาดเท่ากำมือ และลอยขึ้นไปช้างๆ แหล่งพลังของ หมู๋กว๋าง อย่างช้าๆ เสี่ยวเฟิงที่ใส่ คริสตัล เข้าไปใน เป้ ของเขา มองไปเห็น วัตถุเหมือกเหนี่ยวสีเทา คล้านเยลลี่ และตาของเขาก็ลุกวาวขึ้นอีกครั้ง

รากฐาน แห่ง ความชั่วร้ายทั้งมวล

ชนิด : แก่นพลังงาน

ความหายาก: ไม่ทราบ

คำอธิบาย: บรรจุไว้ซึ่งพลังแห่่งความตาย โดนส่วนใหญ่จะ เกิดขึ้นได้ ในสุสานที่มีวิญญาณมากมาย

มันดูเหมือนกับ แหล่งพลังของ หมู๋กว๋าง เสี่ยวเฟิงไม่รู้ว่า เจ้า บิกลิช ได้ใช้สิ่งนี้เพื่อกระจาย บรรยากาศแห่งความตายในป่า หมู๋กว๋าง หรือไม่ เสี่ยวเฟิง หยิบมันขึ้นมาและใส่มันลงในกระเป้า

เสี่ยวเฟิงใส่ แก่นพลังงานทั้งสองชิ้นลงไปในกระเป๋าของเขา เขากำลังจะมองหาสิ่งอื่นเมื่อเขาได้ยินเสียงแตกเบาๆ เสี่ยวเฟิง ไม่แน่ใจว่าเป็นเสียง เขาคิดไปเองหรือปล่าว

เสี่ยวเฟิง ตรวจสอบ ก้นทะเลสาปอยู่ตลอดเวลาหลายครั้งทำให้ เขามั่นใจว่ามีเขาอยู่เพียงคนเดียวที่นี้ เขาจึงตื่นตัวในทันทีหลังจากที่เขาได้ยินเสียงแตกหัก ที่เขา ไม่คุ้นชิน เขามองไปรอบๆด้วยความระวัง จากนั้น เขาก็ จ้องไปยัง รูปปั้นดิน อย่างไม่รู้ตัว

เสี่ยวเฟิงมีสายตาที่เยี่ยมยอด เขาใช้ไหวพริบ สังเกตุเห็นว่ามีเศษดิน ลอกออกมาจากรูปปั้นรูปดาบ เขามองมันอีกครั้งอย่างระเอียด และพบว่า ขอบของ ดาบนั้นกำลัง ส่องสว่างอย่างเย็นยะเยือกเพราะว่า ดินได้ลอกออกมาจากตัวมัน

เดี้ยวก่อนนะ!

ทันใดนั้น เสี่ยวเฟิง ก็ได้ความคิดดีๆ ขึ้นมา รูปปั้นนี้อาจจะไม่ได้ไปเป็นแค่รูปปั้น มันอาจเป็น ตัวนางฟ้า นางฟ้าที่คุกเขาอยู่ที่ก้นทะเลสาปมาอย่างยาวนาน ดังนั้นรูปปั้นถึง ถูกปกคลุมด้วยชั้นตะกอน

เสี่ยงกรอบแกร็บ
เสี่ยวเฟิงได้ยินเสียง แตกหัก อีกเสียง เขาอยู่ใกล้กับเสียงนั้น และกำลังมองไปที่มันอย่างใจจดใจจ่อ ดังนั้นเขาจึงเห็น ฝ่ามือของรูปปั้น แตกอย่างฉับพลัน

เสี่ยวเฟิง ถอยออกมาในทันที เขาตกใจ และในตอนนี้เขามั่นใจอย่างแน่นอนแล้วว่า สิ่งนี้ ไม่ใช้ รูปปั้นดิน ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่ารูปปั้นนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงหลังจากที่่เขา เอา แหล่งพลังของ หมู๋กว๋าง ใส่เข้าไปในกระเป๋าเป้!

เสี่ยวเฟิงรู้สึกผิดขึ้นมาในทันทีกับสิ่งที่เขาคิด ในตอนนี้ รูปปั้นดินหยุดเคลื่อนไหว และเสี่ยวเฟิงไม่อยากที่จะอยู่ที่นี้อีกต่อไป เขารีบว่ายน้ำอย่างระวังจนเขาขึ้นถึงฝัง

“บัดซบ! นี้มันหนักเกินไป”.

ในทันทีที่เขาว่างเท่าของเขาลงบนพื้นดิน เสี่ยวเฟิงก็เข้าใจอย่างลึงซึ้ง ถึงความหนักเกินพิกัด ของกระเป๋าของเขา

ขาทั้งสองข้างของเขาหมดแรงทำให้เขาเกือบจะล้มลงไปบนพิ้น ถึงแม้เขาจะมีสุขภาพที่แข็งแรง

แต่เสี่ยวเฟิง กัดฟันและยืนขึ้น ด้วย น้ำหนักอันมหาศาล เขาขยับมือและเท้าทั้งสองข้าง ของเขาเพื่อที่จะปรับตัวเข้ากับน้ำหนักที่เขาบรรทุก จกานั้นเขาก็หยิบเอา คัมภีร์ย้ายกลับ(returning scroll) ออกมาจากกระเป้าแล้วขย้ำมันเพื่อส่งเขากลับไปยังเมือง เตียนหลง

ในเมือง เตียนหลง มีผู้เล่นบางคนได้เข้ามาอยู่ที่ จุดวาร์ป ของเมืองแล้ว ผู้เล่นระดับสูงและผู้เล่นชั้นหนึงเกือบทุกคนก็ได้ทำ ภารกิจทดสอบ สำเร็จไปแล้วและได้แยกย้ายเข้าไปในเมืองหลักแห่งอื่น นอกจากนั้น ผู้เล่นมากขึ้นเรื่อยๆ รู้ถึง กลยุทธ์ของภารกิจทดสอบ ทำให้ภารกิจนั้นง่ายดายกว่าก่อน ทำให้กลุ่มผู้เล่นจำนวนมากเริ่มทยอยเข้าไปในเมืองหลักหลายแห่ง

“หืม! เป็นคุณจริงๆด้วย! ท่านนักผจญภัยผู้กล้าหาญ ตอนนี้ท่าน พระใหญ่ และบาทหลวงใหญา รวมถึง กัปตันโบลตัน พวกท่านกำลังรอคุณอยู่ ในโถงกลาง โปรดรีบไปพบกับพวกเขาด้วย”

เสี่ยวเฟิงไม่รอช้าและรีบเดินทางไปยัง สาขาย่อยของเมือง เตียนหลง แต่ว่าเขายังปรับตัวเข้ากับน้ำหนักได้ไม่สมบรูณ์นัก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเดินได้เร็ว

เมื่อเขามาถึงหน้าประตูของ โบสท์ อัศวินสองคนเข้ามาตอนรับเขาอย่างอบอุ่น

สิ่งนี้ ทำให้ เสี่ยวเฟิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย อัศวินสองคนนี้ไม่ได้สุภาพขนาดนี้ตอนที่เขามาที่นี้ครั้งแรก

เสี่ยวเฟิงรีบเดิน ไปที่ โถงกลาง ด้วยความความสงสัย เสี่ยวเฟิงรู้สึกประหลาดใจกว่าเดิม เมื่อพวก นักพิธีการและอัศวินทุกคนที่เขาได้พบระหว่างทาง โค้งและทำตัวเป็นมิตรกับเขาแทนที่จะเมินเขา

“ฮ่าฮ่า! แด็ด! คุณมาถึงแล้ว!”

เสี่ยวเฟิงได้ยินเสียงหัวเราะที่เบิกบานของ กัปตันโบลตัน หลังจากที่เขาเข้ามาในโถงกลาง

เสี่ยวเฟิงมองเข้าไปในห้องโถง นอกจาก พระใหญ่ และ กัปตันโบลตัน ก็ยังมี ชายแก่หนวดขาว อยู่ด้านในกับพวกเขาด้วย มีชื่อ บาทหลวงใหญ่แห่งเมืองเตียนหลง อยู่บนหัวของเขา

“เขาคือ คุณไคเซอร์ ประธานของ Temple of Light ของเมืองย่อย เตียนหลง นักพิธีการผู้กล้า ท่านทำให้ ท่าน บาทหลวงใหญ่ รู้สึกประทับใจกับความสามารถที่กล้าหาญ ของคุณและอยากจะพบคุณเป็นการส่วนตัว” พระใหญ่ พูดพร้อมมองไปที่ เสี่ยวเฟิงอย่างชื่นชม

“ทำได้ดีมาก ท่านนักผจญภัย กัปตันโบลตัน ได้ชื่นชมคุณไว้หลายอย่าง”

บาทหลวง ไคเซอร์r ได้พูดกับเสี่ยวเฟิงเช่นเดียวกัน เขาจับหนวดของเขาและยิ้มให้เสี่ยวเฟิง แต่เสี่ยวเฟิงรู้สึกมาตลอดว่าผู้เฒ่าตนนี้ มีเป้าหมายอื่น