Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! - ตอนที่ 88

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? พลังชีวิตของมันลดเร็ซกว่าตอนที่มี 20 คนอีก!”

“สงสัยเราคงจะแกร่งมากๆล่ะมั้ง!”

พวกเขามองพลังชีวิตของบอสแล้วก็ต่างไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“บอสไม่ได้อ่อนแอลงแหะ ความเสียหายของฉันยังไม่เปลี่ยนเลย”

แล้สไนท์คูเออร์ก็สังเกตบางอย่างได้ว่าบัฟเสริมอาวุธของเธอนั้นหมดลงไปแล้ว

ซึ่งนี่เป็นหน้าที่ของเสี่ยวเฟิงที่จะบัฟให้ บัฟนั้นคงอยู่เป็นเวลา 60 วินาทีและมีคูลดาวน์อยู่ที่ 30 วินาที ถ้าตามปกติแล้วถ้าคูลดาวน์ของสกิลหมดลงเสี่ยวเฟิงก็จะรีบเติมให้เลย

แต่เสี่ยวเฟิงก็ไม่ได้ทำจนบัฟมันหมดลงไปเอง

แปลว่าเวี่ยวเฟิงได้ใช้บัฟเสริใอาวุธให้ใครซักคนในนี้

ไนท์คูเออร์มั่นใจว่าไม่มีใครในนั้นได้รับบัฟจากเสี่ยวเฟิงแน่ๆ ไม่งั้นพวกเขาก็ต้องรู้ตัวกันตั้งนานแล้ว

หมายความว่าเขาใช้บัฟนั้นให้กับตัวเอง ไนท์คูเออร์รู้ดีว่าพลังโจมตีของตวัเสี่ยวเฟิงนั้นน่าหวาดหวั่นจนไม่สามารถอธิบบายออกมาได้ แล้วตอนนี้ยังมีบัฟเสริมอาวุธเข้าไปเพิ่มอีก

ตอนที่พวกเธอโจมตีนั้นเสี่ยวเฟิงคงแอบช่วยพวกเธออยู่อย่างเงียบๆ แล้วเธอก็รู้อย่างชัดเจนแล้วว่าทำไมพลังชีวิตของบอสถึงได้ลดลงรวดเร็วขนาดนี้

“งั้นเราควรทำยังไงดี? ถ้าเราโจมตีไปจนพลังชีวิตมันเหลือ 40% มันฝช้สกิลอีกแน่ๆ ถ้ายังมีคนตายมากกว่านี้อีก พวกเราคงจะต้านต่อไม่ไหวแน่ๆ”

พวกเขาตอนนี้นั้นไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี ไนฟเลยถามออกมาด้วยความลังเล

“โจมตีต่อไป!เราโจมตีได้แรงจนไม่ต้องพึ่งพานักบวชไม่เอาถ่านนั่นก็ได้! โจมตีต่ออย่าหยุด!”

เสียงของพาลาดินแห่งการรักษานั้นเต็มไปด้วยการดูถูก

“แน่นอนว่าต้องแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ระวังสกิลของบอสหน่อยก็ดีนะ”

นักธนูอายุ 17ก็เห็นด้วยกับเขา คนอื่นๆก็โจมตีต่อไปตามนั้นโดยไม่ได้ขัดอะไรอีก

“ระวังด้วย!”

ตอนนี้พลังชีวิตของพฤกษษอัคคีลดลงไปถึง 40% แล้ว ลำต้นหนานั้นจมหายลงไปในดำอีกครั้งแล้วกลุ่มของรากจำนวนมากก็พุ่งขึ้นมาจากพื้นทันที

ไนท์คูเออร์ที่กำลงัจะโจมตีต่อนั้นถอยออกมาทันทีเพราะเป้าหมายหนีออกไปแล้ว รากพวกนี้ไม่ได้หวดใส่พวกเขาแต่แทงขึ้นมาตรงๆราวกับหลาวไม้ไผ่

ไนท์คูเออร์นั้นพยายามที่จะฟันไปที่รากนั้นในตอนที่กระโดดหลบออกมาแต่ก็พลาด แต่เธอก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันเลยถอยออกมาอีกแทนที่จะตามไปต่อ

มีเสียงปริแตกดังออกมา

รากที่พวกผู้นเล่นมองมานั้นเริ่มที่จะเผยร่างจริงของพวกมันออกมา มันคือมนุษย์ต้นไม้ขนาดเล็กกระโดดออกมาจากรากที่แทงขึ้นมาจากพื้น

พวกมันมีความสูงประมาณ 1 เมตรมีทั้งหมด 7 ตัว ทันทีที่พ้นจากพื้นพวกมันก็พุ่งจู่โจมใส่ผู้เล่นทั้งหมดทันที

“มันเรียกลูกน้องออกมา! ระดับหัวหน้าทุกตัวเลเวล 15 พลังงชีวิต 1800 พลังโจมตี 80! มันเข้ามาแล้ว!”

จัดการพวกมันก่อน! พวกนักรบโล่ต้านพวกมันเอาไว้ให้ได้! ส่วนคนอื่นๆจัดการพวกมันให้เร็วที่สุด!”

“ดูท่าเจ้าพวกนี้จะมีจำนวนเท่ากับผู้เล่นที่มีในนี้ โชคดีที่ไม่นับคนที่ตายไปแล้ว แต่นี่ก็มากพอที่จะถ่วงการทำงานของพวกเราได้แล้ว” พาลาดินแห่งการรักษาว่า ไนฟขมวดคิ้วแต่ไม่ได้พูดอะไร เพราะซื๋ออี๋ที่อยู่กลิด์ของเขานั้นตายไป

ถึงพวกมันจะต่อกรได้ยากแต่ผู้เล่นที่อยู่ตรงนี้ทั้งหมดสามารถสู้ได้อย่างทัดเทียมพวกนักรบที่สร้างคววามเสียหายได้น้อยก็จัดการได้ด้วยตัวเอง ส่วนพวกที่มีพลังโจมตีสูงนั้นยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ แถมยังไม่ต้องใช้สกิลอะไรเลยด้วยซ้ำ

ไนท์คูเออร์จัดการได้ก่อนเป็นคนแรกแล้วเธอก็รีบมาช่วยไนฟแล้วคนอื่นๆจัดการพวกมนุษย์ต้นไม้

นักธนูอายุ 17และเสี่ยวเฟิงอยู่ในแนวหลังนักธนูอายุ17แสดงความสามารถกับเทคนิตฮิตแอนรันในการจัดการมอนสเตอร์ แล้วเขาก็หันกลับมาช่วยเสี่ยวเฟิงแต่คู่ต่อสู้ของเสี่ยวเฟิงนั้นนอนแห้งอยู่บนพื้นแล้ว ทำให้นักธนูอายุ 17แปลกใจและทึ่งมาก

“โจมตีบอสต่อได้เลย!”

ที่พวกเขาจัดการได้ง่ายขนาดนี้ต้องขอบคุณที่พวกมันมีจำนวนไม่มากเท่าไหร่ และผู้เล่นตรงนี้ก็มีฝีมือกันทุกคน ถ้้าคนยังเป็น 20 เหมือนก่อนหน้านี้คงจะอลหม่านกันมากกว่านี้แน่ๆ

พวกเขาโจมตีบอสต่อ พวกเขาต่างแปลกใจที่พลังชีวิตของบอสนั้นยังคงลดลงอย่างบ้าคลั่งต่อไปทั้งๆที่พวกเขาเองพลังโจมตีก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนแรกเลย

พวกเขานิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกแต่ก็ไม่สามารถปฎิเสธสิ่งที่เห็นได้ พวกเขาเลยเลิกที่จะสงสัยแล้วรีบจัดการบอสให้รวดเร็วที่สุด

ตอนนี้ทางด้านเหลาซวีกับคนอื่นๆนั้นเพิ่งจัดการกับมอนสเตอร์กลุ่มแรกได้จกาตรงนี้นั้นยังคงอยู่ไกลอีกมาก

“พลังชีวิตลดลงไปถึง 30% แล้ว!”

ใครซักคนในนั้นอุทานขึ้นมา พลังชีวิตของพฤกษาเวทย์อัคคีลดลงไปถึง 30% ตอนนี้เหมือนกับว่ามันจะเริ่มเปลี่ยนร่างไปอีก

“มันใใช้รากพันธนาการอีกแล้ว! รีบถอยออกมาเร็ว!”

ในตอนนั้นรากจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งขึ้นมาหมายจะคว้าตัวทุกคนตรงนั้น พวกเขาบางคนในนั้นในที่สุดก็โดนจับได้

“ช่วยฉันด้วย!”

คนที่โดนจับเป็นนักรบทำให้เขาไม่ว่องไวพอที่จะหนีออกมาได้ทัน ตอนที่รากพุ่งขึ้นมาโจมตีใส่พวกที่อยู่แนวหน้านั้นเขาก็สามารถหลบรากที่มาข้างหน้าได้ แต่ลืมที่จะระวังด้านหลังเลยโดนจับได้ในที่สุด

เสี่ยวเฟิงงรีบใช้สกิลเพิ่มพลังชีวิตในทันทีแต่เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่าแปลกไป เพราะพลังชีวิตที่ฟื้นฟูให้นั้นฟื้นช้ามากๆ

“-10!”

“-10!”

“-10!”

…

“ดูนั่น! พลังชีวิตของบอส…กำลังเพิ่มขึ้น!”

ไนฟตะโกนออกมาแล้วทุกคนก็มองตามเขาในทันที ตัวเลขสีเขียวปรากฏบนตัวของบอสพลังชีวิตของมันค่อยๆเพิ่มขึ้นและพลังชีวิตของนักรบที่โดนจับก็ค่อยๆลดลง

“+70!”

“+70!”

“+70!”

…

“รีบตัดรากพวกนั้นเร็ว! บอสสามารถดูดพลังชีวิตจากรากได้!”

พาลาดินแห่งการรักษาตะโกนขึ้นมาแล้วรีบพุ่งไปช่วยทันที

ไนท์คูเออร์ที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุดนั้นชิงลงมือก่อน เธอใช้มีดในมือนั้นลงมือโจมตีใส่รากที่พันธนาการนักรบทันที.

“-177!”

แต่ความเสียหายที่ทำใส่รากนั้นกลับไปตกอยู่กับนักรบที่โดนจับแทน

ไนท์คูเออร์รีบหยุดมือทันทีด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นได้ด้วย

“ฆ่าเขาซะ! ไม่งั้นบอสก็จะดูดพลังชีวิตจากเขาไปเรื่อยๆ!”

พาลาดินแห่งการรักษาที่ตามมาทีหลังนั้นฟาดค้อนใส่คนที่โดนจับอย่างไม่ลังเล คนโดนจับที่โดนความเสียหายจากรากและไนท์คูเออร์นั้นสิ้นใจในทันที ร่างของเขาร่วงลงพื้นทันทีแล้วพลังชีวิตของบอสก็หยุดเพิ่มขึ้นอย่างที่คิด

พาลาดินแห่งการรักษามองไปที่บอสอย่างไร้อารมณ์ “โจมตีต่อไป!”

คนที่กลายเป็ฯศพนั้นยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็กลายเป็ฯแสงแล้วไปเกิดใหม่ที่ทางเข้าของเขตพิเศษ

“บอสสามารถดูดพลังชีวิตจากคนที่โดนโจมตีได้ โชคดีที่ตอนนี้ทุกคนป้อแป้กันหมดแล้ว ไม่งั้นมันคงจะดูดพลังชีวิตจนเต็มอีกรอบแน่ๆ!” เขาส่งเสียงขึ้นจมูก

คนอื่นๆต่างพูดอะไรกันไม่ออกแล้วโจมตีบอสต่อไป ถึงแม้ว่าจะมีคนตายไป 1 แล้วแต่ความเสียหายไม่ได้ลดลงมากเท่าไหร่เพราะคนที่ตายไปเป็นแค่นักรบสายป้องกัน

ตอนนี้เหลาซวีกับคนอื่นๆอยู่ห้องที่ 2 แล้ว พลังชีวิตของพฤกษาเวทย์อัคคีก็ลดลงมาเหลือ 20%

“พวกมนุษย์ต้นไม้จะออกมาอีกไหมเนี่ย?”

ไนฟมองไปทางด้านยอดไม้แล้วก็พูดออกมา.

แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าพวกเขาทองโลกในแง่ดีเกินไป

บอสใช้สกิล 2 อย่างในเวลาเดียวกัน คือการเรียกมนุษย์ต้นไม้ออกมาและกลุ่มของรากนั้นพุ่งขึ้นจากพิ้นอีกครั้ง พวกเขาถูกล้อมจากทุกทิศทางแล้ว ตอนนี้จะต้านทานการโจมตีของมนุษย์ต้นไม้ก็ตึงมือแล้ว ยังมีรากไม้มาโจมตีอีก

ไนท์คูเออร์นั้นรับมือการโจมตีทั้ง 2 แบบในเวลาเดียวกัน เธอยังรู้สึกว่ามันลำบากมากๆ คนอื่นคงจะลำบากกว่าเธออีกแน่ๆ

พวกไนฟและแนวหน้าคนอื่นๆต่างโดนจับกันจนได้เพราะพวกเขาไม่มีความรวดเร็วนัก แล้วพวกเขายังโดนมนุษย์ต้นไม้โจมตีไปด้วย

ถึงเสี่ยวเฟิงจะมีสกิลฮิล 2 แบบแต่พลังชีวิตของพวกเขาลดลงเร็วเกินไป รากไม้ 3 ชุดจะทำความเสียหาย 300 หน่วยเขาช่วยได้แค่คนเดียวเท่านั้น หลังจากคิดแล้วคิดอีกเขาเลือกช่วยๆนฟแล้วอีก 2 คนที่เหลือนั้นก็กลายเป็นศพไป

“บัดซบ!”

ตอนนี้เหลือแค่ 5 คนแล้วพาลาดินแห่งการรักษามองไปทางบอสที่พลังชีวิตเหลือแค่ 20% ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

เสี่ยวเฟิงนั้นไม่ได้เครียดเท่าไหร่แต่คนที่เหลือทั้ง ไนท์คูเออร์ นักธนูอายุ 17 และไนฟ ดูสิ้นหวังมาก บอสนั้นพลังชีวิตเหลือแค่ 20% ก็จริงแต่กลับอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ!

“เข้าโจมตีต่อ!”

ตอนนี้จะลังเลหรือคิดถอยก็ไม่ทันแล้ว พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากสู้ต่อไปเท่านั้น

โชคยังดีที่พลังโจมตีโดยรวมนั้นยังคงไม่ตกไปไหนมากนัก ตอนนี้พลังชีวิตของบอสเหลืออยู่แค่ 10% ส่วนพวกเหลาซวีนั้นใกล้จะมาสมทบกับพวกเขาแล้ว!

“ตอนนี้เราควรที่จะรอคนอื่นได้แล้วนะ บอสยังมีสกิลแรงๆอยู่อีกแน่ มากกว่าเราอาจจะพลาดได้นะ” ไนฟถามออกมาอีกครั้ง

“รอคนอื่นๆ? ทำไมล่ะ? ยิ่งคนมากเท่าไหร่ยิ่งยากมากเท่านั้น เราสามารถจัดการได้โดยที่ไม่ต้องให้ไอ้พวกที่ตายไปมาช่วยพวกเราด้วยซ้ำ!”พาลาดินแ่งการรักษาพ่นลมออกทางจมูกแล้วพูดต่อ “พวกเราจัดการกันเองได้ โจมตีต่อไป!”

ถึงจะฟังดูหยิ่งและโหดร้ายไปบ้างแต่จาากที่ผ่านๆมาแล้วที่เขาพูดมาก็มีส่วนถูก ไนฟมองมาทางเสี่ยวเฟิงที่ยังคงสงบอยู่ก็โล่งใจรีบตั้งสติแล้วเข้าโจมตีบอสต่อไป

มีเสียงปริแตกอีกครั้ง

พลังชีวิตของบอสลดลงอย่างรวดเร็วจนมาถึง 10% สุดท้าย พวกมนุษย์ต้นไม้กรูกันเข้ามาอีกครั้ง แต่รอบนี้พวกเขาจะไม่พลาดอีก แทนที่จะสู้กลับพวกเขาจับตาดูรากที่กำลังจะพุ่งขึ้นมาจู่โจมพวกเขา แต่พวกเขาก็คิดผิด รากไม้นั้นพุ่งเข้าใส่มนุษย์ต้นไม้แล้วพันธนาการพวกมันเอาไว้ พวกเสี่ยวเฟิงไม่เข้าใจภาพที่เห็นตรงหน้าแต่คำตอยก็ออกมาในทันทีเมื่อพลังชีวิตของบอสนั้นเริ่มฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว

“+50!”

“+50!”

“+50!”

“+50!”