Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! - ตอนที่ 91

“-22!”

 

“-19!”

 

“-38! คริติคอล!”

 

“-7!”

 

…

 

พวกเขาโจมตีต่ออย่างไม่ยั้ง คลาสที่รับหน้าที่โจมตีต่างโจมตีใส่บอสอย่างบ้าคลั่ง สัตว์เลี้ยงของพวกเขาก็เข้าโจมตีด้วยเหมือนกัน ถึงพวกเขาจะไม่รู้ว่าจะลดพลังชีวิตไปได้เท่าไหร่ ตอนนี้ความหวังของพวกเขาฝากไว้กับผู้เล่นแนวหน้า ถ้าเกิดว่าแถวหน้านั้นตายไป พวกแนวหลังก็คงจะไม่รอดเหมือนกัน

 

“ช่วยสนันสนุนพวกแนวหน้าด้วย! นักบวช! ช่วยฮิลพวกเขาที!”

 

พวกแนวหน้านั้นรู้ว่าหน้าที่ของพวกเขาสำคัญมาก พวกเขาจึงพยายามโฟกัสกับการสู้กับบอสเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด.

 

“ดูนั่น! บอสกำลังจะใช้สกิลแล้ว!”

 

ภายใต้การสร้างความเสียหายอย่างต่อเนื่อง พลังชีวิตก็ลดลงไป 10% แล้ว ทุกคนต่างพากันเกร็งหลังจากที่เห็นอย่างงั้น

 

“ฮุ่มมมมม!”

 

ร่างของสลามันเดอร์ยืนขึ้นอีกครั้ง แล้วก็ยื่นขาออกมาทิ้งตัวลงพื้นเสียงดังสนั่น

 

“โครม!”

 

ร่างนั้นกระทืบลงพื้นอย่างแรง แรงสั่นสะเทือนพร้อมกับเปลวไฟสีแดงกระจายออกไปทุกทิศทางโดยมีตัวของบอสเป็นจุดศูนย์กลาง

 

พวกแนวหน้าพยายามที่จะหนีหลังจากเห็นอย่างงั้น แต่คลื่นนั้นกระจายไปทั่วทิศทางจนไม่มีช่องให้หนี พวกแถวหน้านั้นถูกกวาดไปกับแรงสั่นสะเทือนนั้น

 

“-200!”

 

“-200!”

 

“-200!”

 

…

 

หลังจากที่เลขความเสียหายนั้นปรากฎขึ้นมานักรบทั้ง 3 คนนั้นก็พลังชีวิตหมดลงในทันที.

 

ไนท์คูเออร์ยังคงถอยออกมาอย่างต่อเนื่อง คลื่นกระแทกนั้นไล่ตามหลังของเธอมาแล้ว ถึงเธอจะยังไม่โดนแต่ทางคลื่นนั้นไม่มีท่าทีที่จะเบาลงเลยแม้แต่น้อย

 

เธอเลยคิดว่าคงจะหนีไม่พ้นแน่ๆเธอกระโดดแล้วโผออกทางด้านข้าง แล้วมองกลับไปทางที่เธอหนีมา เธอรอดไปได้โดยไม่บาดเจ็บอะไร

 

แต่คลื่นกระแทกก็ยังไม่หยุดคราวนี้มันไปถึงแนวหลังที่รวมตัวกันอยู่อีกด้านของพื้นที่ราบแล้ว

 

พวกเขายังมีความสามารถด้านนี้ไม่เท่ากับไนท์คูเออร์ พวกเขาทำได้แค่ถอยออกมาให้ไกลที่สุด ร่างท่อนบนของเขากำลังจะตกลงไปในแม๊กม่าอยู่แล้ว แต่ละคนต่างภาวนาให้การโจมตีนี้สิ้นสุดลงซะที

 

แต่ก็ไร้ผล การโจมตีนั้นยังคงดำเนินต่อไปแล้วก็เข้ามาถึงตัวพวกเขาในที่สุด

 

“-200!”

 

“-200!”

 

“-200!”

 

…

 

มีแค่เสี่ยวเฟิงเท่านั้นที่รอดมาจากการโจมตีนั้นได้

 

นักธนูอายุ 17 ต้องการที่จะเลียนแบบไนท์คูเออร์ในการหลบสกิล โชคร้ายที่ว่าตัวเขาจนมุมแล้ว เขาถูกคลื่นกระแทกนั้นผลักลงไปในแม๊กม่าแล้วเสียชีวิตทันที

 

แม้แต่พวกนักรบแนวหน้าก็ตายในชั่วพริชตาเพราะพลังชีวิตเหลืออยู่น้อยเกินไป และสกิลโฮลี่ไลท์ของเสี่ยวเฟิงนั้นอยู่ในช่วงคูลดาวน์ทำให้ช่วยพวกเขาไม่ทันซักคน

 

ในที่นั้นเหลือผู้รอดชีวิตแค่ 2 คนสุดท้ายคือ เสี่ยวเฟิงกับไนท์คูเออร์

 

เสี่ยวเฟิงขมวดคิ้วแล้วมองไปรอบๆ พลังชีวิตของบอสลดลงไปแค่ 10% แต่คนตายไปเป็นเบือขนาดนี้ พวกเขาคงไม่สามารถทำภารกิจสำเร็จได้แน่ๆ

 

แล้วเสี่ยวเฟิงก็เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้เขาใช้เวลามากเกินไปแล้ว ตอนนี้ 6 โมงเช้าเสี่ยวหลิงน่าจะใกล้ตื่นแล้ว เขาต้องไปเตรียมอาหารเช้าให้เธอ ตอนนี้เขาควรจะต้องเร่งมือแล้ว

 

“ฮู่มมมมมม!”

 

เจ้าแห่งสลามันเดอร์คำรามออกมาอย่างทรงพลัง แล้วพุ่งเข้าใส่ไนท์คูเออร์ที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุดราวกับรถบรรทุกเบรกแตก

 

ไนท์คูเออร์หันซ้ายขวาแล้วก็วิ่งหนีมาทางเสี่ยวเฟิง บอสก็เลยวิ่งตามเธอมาหาเขาด้วย

 

“ยอดฝีมือแห่งการรักษากับท่านไนท์คูเออร์ออกมาจากห้องนั้นก่อนที่จะถูกฆ่าเร็ว ตอนนี้ทุกคนกำลังจะรีบตามเข้าไปเราต้องรีบกลับมารวมทีมกันก่อน”

 

เหลาซวีพูดในสภาพที่เป็นศพแล้วก็กลายเป็นแสงไปเกิดใหม่ที่ทางเข้าพร้อมกับคนอื่นๆ

 

“ห่าเอ๊ย! ช่วยฉันที!”

 

ตอนนั้นไนท์คูเออร์นั้นก็หยุดความคิดชั่วร้ายแล้วขอให้เสี่ยวเฟิงช่วยเธอ

 

“ล่อบอสไปทางด้านแม๊กม่าที มันน่าจะช่วยพวกเราได้”

 

เขาปฎิเสธคำขอของเธอ แต่กลับบอกออกไปแบบนั้นแทน

 

“ฉันจะลองดู”

 

หลังจากคิดอยู่นานเธอว่าก็ไม่เลวเหมือนกัน เธอรีบวิ่งออกจากเสี่ยวเฟิงไปทางด้านขอบข้างๆแทน

 

สลามันเดอร์นั้นยังคงวิ่งไล่เธออยู่ ร่างใหญ่ยักษ์ของมันทำให้พื้นสั่นสะเทือนไปหมด

 

ไนท์คูเออร์พยายามรักษาระยะห่าง สลามันเดอร์นั้นกำลังจะพุ่งลงไปยังแม๊กม่าที่อยู่เบื้องหน้า แน่นอนว่าไนท์คูเออร์ไม่ได้จะฆ่าตัวตาย เธอนั้นเกาะขอบหน้าผาไว้เหนือแม่น้ำแม๊กม่าด้วยมือทั้ง 2 ข้าง แล้วเธอก็ต้องกรีดร้องออกมาเพราะความร้อนจกาแม๊กม่าเบื้องล่าง

 

เจ้าแห่งสลามันเดอร์นั้นยังคงไล่ตามเธออยู่ แล้วก็หยุดลงก่อนที่จะตกลงไปในแม๊กม่าแต่เสี่ยวเฟิงหยิบโทเทมทองคำขึ้นมาแล้วฟาดลงไปที่บอส ร่างของมันไม่สามารถรักษาสมดุลได้อีกแล้วก็ตกลงไปในแม๊กม่า เกิดคลื่นแม๊กม่ากระจายไปทั่วทุกทิศทาง ไนท์คูเออร์นั้นเกือบจะโดนย่างสดไปด้วย เธอรีบตะเกียดตะกายปีนขึ้นมาด้านบน

 

“ฮู่มมมมมม!”

 

แต่ร่างยักษ์ที่ตกลงไปในแม๊กม่านั้นไม่เป็นอะไรเลย มันสลัดแม๊กม่าบนตัวออกแล้วคำรามใส่ทั้ง 2

 

“มันไม่ได้ผล”

 

ไนท์คูเออร์ส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ เพราะท่าวิธีนี้ใช้ได้ผลภารกิจก็คงจะง่ายกว่านี้ไปแล้ว

 

“งั้นถอยเถอะ รอคนอื่นๆตามมมาสมทบกันดีกว่า” ไนท์ูเออร์ว่ากับเสี่ยวเฟิงขณะที่บอสนั้นกำลังวิ่งมาทางทั้ง 2 เธอเดินกลับมาทางสะพานแล้วออกไปจากห้องบอส

 

“พวกนั้นคงใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึง”

 

เสี่ยวเฟิงขมวดคิ้วเขายังไม่คิดที่จะยอมแพ้

 

“ยังอยากจสู้อยู่เหรอ? แค่เราสองคนฉันว่าเราต้านมันไม่ไหวหรอก” ไนท์คูเออร์พูดออกมาอย่างลังเลถึงจะรู้ว่าเสี่ยวเฟิงนั้นแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม

 

“มีแต่ต้องลองเท่านั้น”

 

เสี่ยวเฟิงก็ไม่มั่นใจแต่เขาก็ไม่อยากรอเฉยๆแบบนี้ เขาหยิบโทเทมกระทิงทองออกมาแล้วใช้บัฟกับตัวเอง แล้วก็เผชิญหน้ากับบอสที่กำลังพุ่งเข้ามาหา

 

“ฮู่มมมมมม!”

 

เจ้าแห่งสลามันเดอร์คำรามแล้วก็ยกขาหน้าของมันกระทืบลงมาทางเสี่ยวเฟิง

 

เสี่ยวเฟิงหลบฉากออกมาได้ แล้วค้อนยักษ์สีทองโปร่งแสงก็ปรากฎในมือของเขา แล้วก็ฟาดลงไปที่กรามล่างของบอสทันที

 

“ฮู่มมมมมม!”

 

“-210!”

 

ค้อนยักษ์กระแทกกรามล่างและลำคอของสลามันเดอร์ แล้วเลขความเสียหายนั้นก็ปรากฎบนตัวของบอส

 

เสี่ยวเฟิงเห็นอย่างงั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่พอใจ สกิลทั้งหมดของเขานั้นไม่ผ่านการอัพเลเวลมา มันเลยสร้างความเสียหายได้น้อยแบบนั้น

 

เขาหลบการโจมตีของบอสอีกครั้ง โทเทมกระทิงทองนั้นมีประกายไฟ นั่นคือสกิลของอาวุธ แล้วเขาก็ฟาดลงไปบนตัวของสลามันเดอร์อีกครั้ง

 

“-447!”

 

สกิลนั้นสร้างความเสียหายได้ 180% ของตอนแรก นั่นพอๆกับความเสียหายของผู้เล่น 20 คนก่อนหน้านี้

 

“ให้ฉันช่วยนายเถอะ ขอบัฟให้ฉันด้วย”

 

จากการสร้างความเสียหายอย่างหนัก บอสนั้นหันความสนใจไปทางเสี่ยวเฟิงทันที ไนท์คูเออร์ที่ยืนรออยู่แล้วนั้นแทงมีดสั้นในมือของเธอใส่ขาหลังของสลามันเดอร์ทั้ง 2 ครั้ง

 

“-14!”

 

“-27!”

 

แต่ความเสียหายที่ทำได้นั้นเบามากถ้าไม่มีบัฟจากเสี่ยวเฟิง

 

“มันยังคูลดาวน์อยู่ รอแป๊ปนึง”

 

เสริมอาวุธมีคูลดาวน์อยู่ที่ 30 วินาทีโดยมีผล 60 วินาที ดังนั้นถ้าจะใช้ 2 คนก็ต้องสลับกันใช้ เสี่ยวเฟิงนั้นใช้บัฟให้กับไนท์คูเออร์ พลังโจมตีของเธอก็สูงขึ้นทันที

 

เพราะทางเสี่ยวเฟิงล่อบอสไปแล้ว ไนท์ูเออร์จึงโจมตีได้อย่างเต็มกำลัง อันที่จริงเป็นเพราะเธอเชื่อมั่นในความสามารถของเสี่ยวเฟิง เธอมองไปทางเสี่ยวเฟิงที่รับมือกับเจ้าแห่งสลามันเดอร์แบบตัวต่อตัว เธอเชื่อว่าเขาสามารถรับมือมันได้อย่างสบายๆแน่นอน

“-222! คริติคอล!”

 

“-112!”

 

“-107!”

 

“-213!”

 

“-422! คริติคอล!”

 

…

 

อยา่งที่ไนท์คูเออร์คิด พวกเขาสามารถลดพลังชีวิตได้เร็วกว่าก่อนหน้านี้อย่างมาก เธอสามารถโจมตีใส่บอสได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลใดๆ

 

เสี่ยวเฟิงนั้นล่อบอสเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยที่บอสไม่สามารถทำอะไรเขา หรือแม้แต่ไนท์คูเออร์ได้เลย พลังโจมตีของเสี่ยวเฟิงนั้นสูงมาก ถึงความต่อเนื่องจะต่ำเพราะเขาเป็นนักบวช แต่ด้วยความร่วมมือของทั้ง 2 พวกเขาสามารถลดพลังชีวิตของบอสได้อย่างรวดเร็ว

 

ไนท์คูเออร์นั้นพอใจเป็นอย่างมาก เธอได้โจมตีและใช้สกิลอย่างเต็มกำลัง เธอมองไปทางด้านเสี่ยวเฟิงที่กำลังล่อการโจมตีไปทางนั้นทีทางนู้นทีด้วยอารมณ์อันหลากหลาย

 

การโจมตีนั้นดำเนินไปยู่ราวๆเกือบครึ่งชั่วโมง พลังงชีวิตของบอสก็เหลือ 60% แล้ว!

 

ในตอนที่โจมตีนั้นไนท์คูเออร์ไม่ได้คิดเลยแม้แต่น้อยว่าควรจะทำยังไงเธอแค่โจมตีอย่างสุดฝีมือเท่านั้น โดยที่การโจมตีของบอสไม่เข้ามาที่เธอเลย และยังมีบัฟที่เสี่ยวเฟิงใช้ให้เธออย่างไม่ขาดสาย นั่นคือเหตุผลว่าทำไมการโจมตีของเธอนั้นถึงได้รุนแรงมากขนาดนี้

 

ไนท์คูเออร์จ้องไปทางสลามันเดอร์เธอไม่คิดว่าด้วยคนแค่ 2 คนจะมาได้ไกลมากขนาดนี้ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว มันรวดเร็วยิ่งกว่าการใช้คนสู้ 20 คนซะอีก! นี่มันปฏิหาริย์ชัดๆ!

 

พอมองไปที่เสี่ยวเฟิงที่ยังคงสงบอยู่ เธอก็พลันพูดไม่ออก

 

“เร็วเข้า! เข้ามาเร็ว!”

 

“ตามหายอดฝีมือแห่งการรักษากับท่านไนท์คูเออร์เร็ว? หาเจอไหม?”

 

“ไม่ พวกเขาไม่ได้ตายจากการโจมตีของบอส”

 

“แต่พวกเขาก็ไม่ได้รออยู่ที่ด้านนอกของห้องบอสเหมือนกัน!”

 

“พวกเขายังอยู่ข้างใน”

 

“ก็เป็นไปได้ งั้นเรายิ่งต้องรีบ ว้าว! ทั้ง 2 คนนั้นเจ๋งชะมัด! พวกเขารอดจากการโจมตีทั้งฉากของบอสได้ด้วย”

 

“อะไรนะ…”