Eternal Reverence เทพบุตรฟ้าประทาน - ตอนที่ 202

บทที่ 202

นิกายพัตรเงินและนิกายไร้กังวล

การสังหารกันสามารถพบเห็นได้ทั่วทุกหนแห่งในแคว้นร้อยเทพยุทธ์

การต่อสู้ครั้งใหญ่ การต่อสู้ระหว่างผู้เชี่ยวชาญและการต่อสู้ระหว่างนักสู้และสัตว์ปีศาจ

เลือดย้อมทุกนิ้วของแผ่นดินในแคว้นร้อยเทพยุทธ์

สิบวันผ่านไป หลี่ฟู่เฉินอยู่ห่างไกลจากเมืองสีโลหิตมากแล้ว

นี่คือหุบเขาที่มีลำธารไหลผ่านตรงกลาง ด้านข้างของหุบเขาเต็มไปด้วยต้นไม้มากมายหลายสาบพันธุ์

นั่งอยู่บนก้อนหินก้อนใหญ่ข้างลำธาร หลี่ฟู่เฉินนำบางอย่างออกมาเพื่อกิน

เมื่ออาหารที่แสนเลิศรส นั่นคือไวน์ เนื้อสัตว์ และแม้กระทั่งของหวาน

ด้วยถุงเก็บของเขา หลี่ฟู่เฉินจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพื้นที่ว่างสำหรับสิ่งอื่นๆ เหล่านี้

ทานอาหารส่วนนี้เสร็จ หลี่ฟูเฉินยืนขึ้นขณะที่เสียงดังเกิดขึ้นกลางอากาศ มีสามร่างปรากฏขึ้น สองคนแรกที่ร่อนลงมาได้รับบาดเจ็บอย่างเห็นได้ชัด เลือดสดถูกพ่นลงไปในลำธาร ทิ้งสายสีแดงไว้ตามทาง หลังจากนั้นไม่นานนักอีกร่างหนึ่งซึ่งสวมเสื้อคลุมสีเงินร่อนลงมาอย่างรวดเร็ว บริเวณหน้าอกตรงเสื้อคลุมมีกรงเล็บสีดำสามนิ้ว

“นิกายพัตรเงิน?” (พัตร = เสื้อ เสื้อคลุม)

สองคนแรกแต่งตัวไม่เป็นทางการ หลี่ฟูเฉินจึงไม่สามารถบอกได้ว่านิกายไหนที่พวกเขาเข้าร่วม แต่คนที่เข้ามาภายหลังเป็นศิษย์ของนิกายพัตรเงินแน่นอน

สมาชิกทั้งหมดของนิกายพัตรเงิน ไม่ว่าจะเป็นผู้นำนิกายหรือศิษย์ชั้นนอก พวกเขาทั้งหมดล้วนแล้วแต่สวมเสื้อคลุมสีเงิน ระดับของพวกเขาสามารถแยกความแตกต่างได้ด้วยเครื่องหมายกรงเล็บบนหน้าอกของพวกเขา

กรงเล็บสีดำหนึ่งนิ้วหมายถึงศิษย์ชั้นนอก สองนิ้วหมายถึงศิษย์ชั้นใน สามนิ้วหมายถึงศิษย์หลัก และกรงเล็บทองคำสามนิ้วหมายความว่าบุคคลนั้นเป็นศิษย์หลักระดับทอง

เห็นได้ชัดว่าบุคคลนี้เป็นศิษย์หลักของนิกายพัตรเงิน

“ฟานเฉียนสง ฟานเฉียนหยู เจ้าสองคนจะไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น เมื่อข้า หลิวกวงเฟิงเป็นผู้รับงานนี้ ข้าจะไม่กลับไปหากไม่ได้เห็นเลือด” เยาวชนเสื้อคลุมสีเงินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง

ชายหนุ่มที่ชื่อฟานเฉียนสงกัดฟันและตอบกลับ “หลิวกวงฟิง หากไม่ใช่เพราะพิษที่น่ารังเกียจของเจ้า เจ้าคิดว่าข้า ฟานเฉียนสงจะหวาดกลัวเจ้า?”

ในแง่ของความสามารถ ฟานเฉียนสงนั้นฝีมือเทียบจะทัดเทียมกับหลิวกวงเฟิง แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าศัตรูของเขาจะมีระเบิดพิษ และเมื่อระเบิดพิษระเบิด มันจึงแพร่พิษทั้งเขาและน้องสาวของเขา – ฟานเฉียนหยู

“ฮ่าฮ่า! ผู้ชนะคือราชาและผู้แพ้จะต้องเป็นคนบาป มีความหมายอะไรไหมในการกล่าวทั้งหมดนี้หรือไม่?” หลิวกวงเฟิงเยาะเย้ย

‘ข้าควรแทรกแซงหรือไม่?’ บนต้นไม้ใหญ่ หลี่ฟู่เฉินมองด้วยความลังเล

เขาเห็นการฝึกฝนของหลิวกวงเฟิงได้อย่างชัดเจน มันอยู่ระดับ 8 ของขอบเขตปฐพีและมีความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

มีข่าวลือว่านิกายพัตรเงินมีความสัมพันธ์อันดีกับนิกายสวรรค์ปีศาจ ภรรยาของผู้นำนิกายสวรรค์ปีศาจดูเหมือนว่าเธอจะมาจากนิกายพัตรเงิน มีการกล่าวกันว่าหนึ่งในผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายพัตรเงินเองก็เกี่ยวข้องกับนิกายสวรรค์ปีศาจเช่นกัน

“มิตรของศัตรูแน่แท้ว่าย่อมเป็นศัตรู และศัตรูของศัตรูย่อมเป็นมิตรโดยธรรมชาติ”

“งั้นเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว มันนับว่าเป็นโอกาสที่ดีในการทดสอบพลังของเศษซากอาวุธระดับปฐพี” หลังจากการพิจารณาบางอย่าง หลี่ฟูเฉินตัดสินใจเข้ามาแทรกแซง

หลิวกวงเฟิงมีอายุประมาณ 30 ปี และฟานเฉียนสงอายุเพียง 25 ปี เมื่อฟานเฉียนสงกล่าวว่าด้วยความสามารถของเขาจะไม่พ่ายแพ้ต่อหลิวกวงเฟิงหากไม่ถูกยาพิษ หลี่ฟูเฉินจึงสันนิษฐานว่าฟานเฉียนสงน่าจะเป็นศิษย์หลักระดับทองของเครือนิกายเดียวกัน

ไม่ควรมีข้อเสียใดๆ ในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับศิษย์หลักระดับทอง

หลิวกวงเฟิงขยับตัว มันเริ่มต้นด้วยท่าสังหาร ลายเส้นสีเงินหลายเส้นพัวพันอยู่กับฟานเฉียนสง

อาวุธที่ฟานเฉียนสงเลือกใช้คือเสาเหล็กสองเมตร ฟาดลงด้วยเสาเหล็กและริ้วสีเงินกระจายออกมา พลังริ้วนี้ทำให้เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดขณะที่มันผลักเขากลับ

ครืด!

กลางอากาศ สามารถได้ยินเสียงฉีกกระชาก ทันใดนั้นแสงสีดำก็ปรากฏขึ้นและหายไป

“ดีไม่แล้ว!”

หลิวกวงเฟิงตกใจกับการคุกคามของความตายซึ่งเข้ามาด้ปกคลุมวิญญาณของเขา มันทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะเทือน

กระบี่ยาวสีเงินกำลังถูกกวัดแกว่ง

ปิส!

กระบี่สับลงและถูกเป้า แสงสีดำพุ่งเข้าหาหน้าอกของหลิวกวงเฟิงและทะลุออกมาจากหลังของเขา แสงสีดำเองก็หลังจากนั้นไม่นาน – เลือด อวัยวะภายใน และเศษกระดูกบินวอน

“ผลลัพล์นี้แข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิดเอาไว้มาก!”

หลี่ฟู่เฉินไม่เคยดูแคลนพลังของอาวุธระดับปฐพี แต่มันเขาใช้ออกอาวุธ มันกลับหายไปกลางอากาศจริงๆ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาประหลาดใจ ถ้าเขาเดาถูก มันจะต้องเป็นหนึ่งในคุณสมบัติของเศษซากอาวุธระดับปฐพีอันนี้

หากว่ามันไม่ได้เป็นคุณสมบัติพิเศษนี้ ศัตรูอาจจะสามารถกันการโจมตีครั้งนี้ได้

ขณะที่เขาตกลงมาจากท้องฟ้า หลิวกวงเฟิงแสดงสีหน้าไม่เต็มใจที่จะยอมรับชะตากรรมของเขา

ฟานเฉียนสงและฟานเฉียนหยูทั้งคู่ต่างเตรียมพร้อมยอบรับความตาย แต่ไม่มีใครที่ต้องการความตาย พวกเขาเองก็ไม่ใช้เช่นกัน

“ขอบคุณผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือ เราฟานเฉียนสงและฟานชเฉียนหยูต้องการแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ” เมื่อนั้นเองที่ทั้งสองโค้งคำนับด้วยหมัด

ร่างของหลี่ฟู่เฉินปรากฏตัวขึ้น หลี่ฟู่เฉินถาม “เจ้ามาจากนิกายใด?”

ฟานเฉียนสงกล่าว “เรามาจากนิกายไร้กังวล”

“นิกายไร้กังวล?”

หลี่ฟู่เฉินเข้าใจได้อย่างชัดเจน

จุดเด่นโดยรวมของนิกายไร้กังวลนั้นใกล้เคียงกับนิกายวารีคราม บางทีอาจด้อยกว่าเล็กน้อย แต่นิกายนี้มีชื่อเสียงมาก

ไร้กังวลและอิสระ จากชื่อของนิกาย ใครก็สามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นนิกายที่อยู่ห่างจากเรื่องทางโลก

แน่นอน เหตุผลสำหรับชื่อของพวกเขาไม่ได้เพราะพวกเขาไม่สนใจเรื่องทางโลก

นิกายไร้กังวลมีชื่อเสียงมาจากสมบัติไร้กังวล สมบัติไร้กังวลนี้ถูกส่งผ่านมาจากผู้ก่อตั้งนิกายไร้กังวล – ปรมาจารย์ไร้กังวล มันเป็นเสตุที่ทำให้นิกายไร้กังวลมีชื่อเสียง

“พวกเจ้าถูกวางยาพิษ ควรชำระพิษให้ดีขึ้นเสียก่อน!” หลี่ฟู่เฉินแนะนำ

“ท่านกล่าวถูกแล้ว”

พวกเขาสองคนไม่กลัวว่าหลี่ฟูเฉินจะทำร้ายพวกเขา หากหลี่ฟู่เฉินต้องการ พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ไม่ว่าจะทางใด

พวกเขาทั้งสองนั่งลงตรงข้ามกันและใช้ยาแก้พิษเพื่อเริ่มชำระล้างพิษ

สำหรับหลี่ฟู่เฉิน เขาให้ความสนใจกับหลิวกวงเฟิง

การใช้มือของเขาดึงดาบสีเงินของหลิวกวงเฟิงมาในมือ

นี่คือดาบระดับลึกลับขั้นกลางที่มีมูลค่ากว่า 200,000 เหรียญทอง แต่ในนั้นมันมีสัญลักษณ์ของนิกายพัตรเงิน จึงมันไม่สามารถขายออกได้ทั้งๆ แบบนั้น

เพียงไม่นาน หลี่ฟู่เฉินก็พบถุงเก็บบนร่างของหลิวกวงเฟิง

ถุงเก็บมีสิ่งของเหลือเฟือ – บัตรทองสามใบ เหรียญทองสองสามพันเหรียญ ยาจำนวนมาก และรายการอื่นๆ

บัตรทองสามใบสามารถนำมาแลกได้ประมาณ 550,000 เหรียญทอง

ยาเม็ดทั้งหมดมาจากนิกายพัตรเงิน ยาเม็ดเหล่านี้มีองค์ประกอบที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากยาเม็ดของนิกายวารีคราม

นอกเหนือจากรายการเหล่านี้ ยังมีเครื่องมือช่วยชีวิตมากมาย – เกราะ ระเบิดพิษ อาวุธลับ ฯลฯ

“คุ้มค่า!”

หลี่ฟู่เฉินประมาณการมูลค่าสุทธิทั้งหมดของหลิวกวงเฟิง มันมีมากกว่าสองล้านเหรียญทอง แม้ว่ามันจะไม่เท่ากับความมั่งคั่งของเขา แต่มันก็ยังค่อนข้างมากมายนัก

เก็บถุงเก็บ หลี่ฟู่เฉินมองไปยังฟานเฉียนสงและฟานเฉียนหยู

พวกเขาสองคนดูไม่ดีเท่าไหร่นัก ดูเหมือนว่าพิษจะแพร่กระจายลึกเข้าไปในร่างกายของพวกเขาและยาแก้พิษก็ไม่ได้มีผลในทันที

“ให้ข้าช่วยเหลือหรือไม่?”

เทคนิคเพลิงโลกันต์แท้จริงของเขามีคุณสมบัติในการล้างพิษบางอย่าง

ฟานเฉียนสงพยายามที่จะลืมตา “ข้ายังต้านทานมันได้อีกชั่วขณะนึง ผู้มีพระคุณท่านสามารถช่วยน้องสาวของข้าขับพิษของนางออกไปก่อนได้หรือไม่?”

“แน่นอน”

หลี่ฟู่เฉินไปที่ด้านหลังของหญิงสาวและกดมือขวาลงไปที่หลังของเธอ เขาฉีดพลังฉีเพลิงโ,กันต์เข้าสู่ร่างกายของเธอ

ด้วยความช่วยเหลือจากพลังฉีเพลิงโลกันต์ ผลของยาแก้พิษนั้นได้รับการปรับปรุงและแทรกซึมเข้าไปในแขนขาและกระดูกของฟานเฉียนหยู มันแม้แต่กระทั้งเจาะลึกลงไปในไขกระดูกของเธอ

ในช่วงเวลาสั้นๆ ฟานเฉียนหยูก็ลืมตาขึ้นมา

เธอเขินอาย “ผู้มีพระคุณ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ”

เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอถูกเปิดเผยต่อหลี่ฟูเฉิน

หลี่ฟู่เฉินยิ้มและถอนฝ่ามืออกมา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ด้านหลังของฟางเฉียนหยูและช่วยเขาไล่พิษของเขา

หลังจากนั้นสักครู่ ฟานเฉียนสงก็ตื่นขึ้นมาและคิดว่ามันใกล้เคียงกับการโกนหนวดมากนัก

เนื่องจากพวกเขาถูกวางยาพิษมาเป็นเวลานาน สารพิษจึงเจาะลึกเข้าไปในไขกระดูก คงเป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะขับไล่พิษด้วยตัวเอง ที่สำคัญที่สุดคือ เนื่องจากพวกเขาโดนพิษร้ายแรงเกินไป ขาและแขนของพวกเขาจึงรู้สึกอ่อนแอและพลังฉีของพวกเขาก็หยุดชะงักและไม่ตอบสนอง