Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 45 ขายดิบขายดี
ตอนที่ 45 ขายดิบขายดี
สำหรับตลาดนิยายทั้งหมดแล้ว นิยายการแข่งขันกีฬานั้นเป็นประเภทนิยายที่ไม่ได้รับความนิยมเอาซะเลย
โดยเฉพาะในยุคที่นิยายจำพวกผจญภัยในต่างโลกนั้นได้รับความนิยมเป็นวงกว้าง นิยายแนวนี้จึงขาดแคลนฐานคนอ่านยิ่งกว่าเดิม
ดังนั้นต่อให้คำวิจารณ์ของปรินซ์ออฟเทนนิสจะดีเลิศ เหล่าบรรณาธิการก็ไม่ได้คาดหวังกับยอดขายของนิยายเรื่องนี้ไว้สูงนัก ทว่าในตอนนี้เห็นทีคนจำนวนมากอาจคิดผิดแล้ว
“ทำไมไม่บอกพวกเราล่ะ”
ความรู้สึกของหัวหน้าบรรณาธิการในตอนนี้ประเดประดังกันไปหมด
หัวหน้าหญิงชะงักไป จากนั้นเธอก็มองทั้งสองด้วยความเห็นใจ “พวกคุณไม่รู้เชียวเหรอว่าฉันแจ้งบ.ก.บริหารไปตั้งแต่วันที่ปรินซ์ออฟเทนนิสขาดสต็อกแล้ว ดูท่าใต้เท้าบ.ก.บริหารท่านนี้คงไม่ได้บอกพวกคุณ”
หัวหน้าบรรณาธิการและรองบรรณาธิการหัวใจเย็นวาบ
พวกเขารู้นิสัยของบรรณาธิการบริหารดี เรื่องใหญ่ขนาดนี้แต่กลับไม่แจ้งกองบรรณาธิการของพวกเขา เห็นได้ชัดว่ามีแค่เหตุผลเดียว
บรรณาธิการบริหารไม่พอใจแล้ว
กองบรรณาธิการทั้งสี่กองของบริษัท แต่ละกองรับผิดชอบประเภทผลงานที่แตกต่างกัน ขณะเดียวกันแต่ละกองบรรณาธิการก็จะมีหัวหน้าบรรณาธิการและรองหัวหน้าบรรณาธิการประจำอยู่ พวกเขาทั้งสองนั้นรับผิดชอบนิยายแฟนตาซีเยาวชน
ทว่ากองบรรณาธิการทั้งหมดก็มีพี่ใหญ่ซึ่งเป็นบรรณาธิการบริหาร
หัวหน้าหญิงเห็นว่าทั้งสองน่าสงสารขนาดนี้ ก็โมโหไม่ออกแล้ว เพียงแค่พูดยิ้มๆ ว่า “อันที่จริงกองบรรณาธิการ
ของพวกคุณรู้หรือไม่รู้ก็ไม่เหมือนกัน เรื่องส่งสินค้าอยู่ในขอบเขตรับผิดชอบของฉัน หรือว่าแผนกบรรณาธิการของพวกคุณเพิ่มล็อตสินค้าให้ฉันได้?”
นี่เป็นความจริง
กองบรรณาธิการรับผิดชอบการคัดเลือกและควบคุมปัญหาคุณภาพของนิยาย เรื่องการขายไม่ได้อยู่ในขอบเขตการรับผิดชอบของของพวกเขา
แต่ทว่าในสถานการณ์ปกติเรื่องพวกนี้ก็จะแจ้งกองบรรณาธิการด้วย
ครั้งนี้คงจะเป็นคำเตือนของบรรณาธิการบริหาร ฉะนั้นหัวหน้าบรรณาธิการกับรองบรรณาธิการถึงเพิ่งรับทราบสถานการณ์ในวันนี้
“ตอนนี้มีออเดอร์เท่าไหร่”
หัวหน้าบรรณาธิการข่มกลั้นความรู้สึกซับซ้อนในใจ
เสียงหนึ่งก็พลันดังขึ้นจากด้านหลัง “ตอนนี้ออเดอร์ของร้านหนังสือใหญ่ในฉินโจวรวมแล้วสี่แสนเล่ม พรุ่งนี้ถึงจะส่งให้ร้านใหญ่แต่ละร้านได้ แต่ถ้าพิจารณาถึงความต้องการของตลาดหลังจากนี้ ผมเลยสั่งแผนกตีพิมพ์ให้เพิ่มเป็นห้าแสนเล่ม”
“บ.ก.บริหาร สวัสดีครับ/ค่ะ!”
ทั้งสามคนหันไปมองผู้ชายทางด้านหลัง คนผู้นี้ก็คือบรรณาธิการบริหารของคลังหนังสือซิลเวอร์บลู เป็นหนึ่งในผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในบริษัท
“อืม”
บรรณาธิการบริหารพยักหน้า สายตาน่าเกรงขามส่อแววไม่พอใจ “การตัดสินใจตีพิมพ์ปรินซ์ออฟเทนนิสครั้งแรกออกมาแค่หนึ่งแสนเล่มเป็นเรื่องที่โง่มาก แต่เห็นแก่ที่กองบ.ก.ของพวกคุณไม่ได้คัดนิยายเล่มนี้ออก ผมจะละเว้นให้ครั้งหนึ่ง”
“ครับ!”
หัวหน้าและรองบรรณาธิการรู้สึกราวกับยกภูเขาออกจากอก
โชคดีที่พวกเขาใส่ปรินซ์ออฟเทนนิสเข้าไปในรายชื่อนิยายสำหรับตีพิมพ์ของซูเปอร์โนวาเพื่อเพิ่มความหลากหลายให้ตลาดนิยาย ถ้าพลาดของดีในครั้งนี้ไปละก็ บริษัทคงเสียหายหนักแน่
“แล้วก็”
บรรณาธิการบริหารขมวดคิ้ว กล่าวว่า “ผมได้อ่านแผนงานดูแล้ว เดิมทีปรินซ์ออฟเทนนิสกำหนดไว้แค่หนึ่งล้านตัวอักษร ให้บ.ก.ที่รับผิดชอบฉู่ขวงคุยกับฉู่ขวงหน่อย ว่าทางบริษัทหวังว่าเขาจะขยายโครงเรื่อง พยายามเขียนให้เกินสามล้านตัวอักษร”
ผลงานของหนังสือไม่ดีอาจถูกตัดจบ
สิ่งที่ตรงข้ามกันก็คือ ถ้าผลลัพธ์ของหนังสือดีพอ สำนักพิมพ์ก็จะให้นักเขียนเพิ่มจำนวนตัวอักษรให้ได้มากที่สุด เพราะตัวอักษรยิ่งมากก็ยิ่งทำเงินได้มาก
“ได้ครับ!”
หัวหน้าบรรณาธิการพยักหน้าหงึกๆ
นักเขียนนิยายส่วนมากมักจะไม่ปฏิเสธข้อเสนอนี้ นักเขียนเองก็ต้องกินข้าวเหมือนกัน ได้เงินเพิ่มใครจะไม่ยินดีล่ะ
ยิ่งไปกว่านั้นจะมีนักเขียนนิยายสักกี่คนที่จะกล้ารับรองว่านิยายเรื่องต่อไปของตนจะดังล่ะ
“อีกเรื่อง”
บรรณาธิการบริหารขบคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ย “ดูแลฉู่ขวงให้ดี อย่ามีข้อขัดแย้งกับเขาเด็ดขาด ถ้าฉู่ขวงถูกสำนักพิมพ์อื่นมาดึงตัวไปละก็ พวกคุณสองคนก็ต้องไสหัวออกไปเลย”
“ครับๆๆ!”
หัวหน้าบรรณาธิการพยักหน้ารัว
ต่อให้บรรณาธิการบริหารไม่เตือน กองบรรณาธิการก็ดูแลฉูขวงเยี่ยงเจ้านายใหญ่อยู่ดี
นั่นก็เพราะอิทธิพลจากความโด่งดังของนิยายแนวการแข่งขันกีฬาอย่างปรินซ์ออฟเทนนิสนั้นเป็นลูกโซ่ เมื่อนิยายเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ ย่อมเป็นประจักษ์ว่านิยายแนวการแข่งขันกีฬาก็ดังเป็นพลุแตกได้
นี่เป็นการเริ่มต้น!
หลังจากนี้ในตลาดจะปรากฏนิยายประเภทการแข่งขันกีฬาเพิ่มขึ้นอีกมหาศาล และไม่แน่ว่าฉู่ขวงอาจกลายเป็นบานประตูสู่นิยายแนวการแข่งขันกีฬาในฉินโจวก็เป็นได้!
……
ซูเปอร์โนวาเป็นการประกวดนิยายขนาดใหญ่ คลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็จัดเป็นสำนักพิมพ์เก่าแก่อันดับต้นๆ ของฉินโจว ดังนั้นเพื่อนร่วมสายงานในวงการล้วนแต่จับตารอผลของการแข่งขันในครั้งนี้
‘ซูเปอร์โนวาครั้งนี้เหมือนจะไปไกลแล้ว’
‘นิยายห้าเล่มของซูเปอร์โนวา สี่เล่มคะแนนไม่ถึงห้า เล่มเดียวที่ได้รับคำวิจารณ์ที่ดีชื่อว่าปรินซ์ออฟเทนนิส แต่แนวที่เลือกดันเฉพาะกลุ่มเกินไป ยอดขายคงไม่ดีเท่าไหร่หรอก’
‘คลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็มีวันนี้กับเขาเหมือนกันเหรอ’
‘ซูเปอร์โนวาจมหายไปในกองทราย เรื่องนี้มีผลกระทบกับชื่อเสียงของซูเปอร์โนวาไม่น้อยเลย ปีนี้โดนเข้าอย่างจัง ปีหน้าคนส่งต้นฉบับคงน้อยลงกว่าเดิม’
‘…’
วงการสำนักพิมพ์ล้วนถกเถียงกัน ไม่ว่าจะเป็นสายอาชีพไหนก็ล้วนมีศัตรูคู่แค้น ฉะนั้นคู่แข่งของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูต่างกำลังดีใจบนความทุกข์ของพวกเขาอยู่
สำนักพิมพ์เฟลอริช
ที่นี่เป็นสำนักพิมพ์ที่มีขนาดใกล้เคียงกับคลังหนังสือซิลเวอร์บลู
บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชเห็นผลงานของซูเปอร์โนวาของซิลเวอร์บลูไม่ดี ในใจก็พลอยตื่นเต้นดีใจ ทั้งยังอุตส่าห์ต่อสายหาผู้ประสานงานของร้านหนังสือในเครือบางแห่ง “หนังสือของของซูเปอร์โนวาขายไม่ค่อยดีใช่มั้ย”
“ช่วงนี้ผมกำลังกังวลเรื่องนี้อยู่พอดี”
ผู้ประสานงานร้านหนังสือในเครือข่ายซึ่งอยู่ปลายสายคล้ายกับกำลังหงุดหงิด
บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชปลื้มอกปลื้มใจ ทว่าจะแสดงออกมาไม่ได้ จึงแสร้งทำเป็นเห็นอกเห็นใจ “ตอนนี้สภาพแวดล้อมในตลาดไม่ดี คุณก็อย่ากังวลไปเลย”
“คุณเข้าใจผิดแล้ว”
อีกฝ่ายอธิบายว่า “ยอดขายเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสน่ะดีมาก ที่ผมกังวลก็คือหนังสือเรื่องนี้ของขาดสต็อก ลูกค้าหลายคนมาหาที่ร้าน แต่สินค้าของผมก็ขายหมดเกลี้ยงแล้ว”
บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชตะลึงงัน “อะไรนะ”
อีกฝ่ายหัวเราะ “ผมไม่เข้าใจเจตนาคุณหรอกนะ คงอยากเห็นเรื่องตลกของคลังหนังสือซิลเวอร์บลูใช่มั้ยล่ะ สี่อันดับแรกในซูเปอร์โนวาผลงานไม่ดีเท่าไหร่ แต่เรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสที่ได้อันดับห้าดังมาก ทำให้วันนี้ผมสั่งจองสินค้ากับคลังหนังสือซิลเวอร์บลูทีเดียวแสนห้าเล่ม เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็วางขายได้แล้ว!”
บรรณาธิการบริหารของเฟลอริช “…”
ปลายสายกล่าว “ตลาดที่มีช่องว่างอย่างนิยายแนวการแข่งขันกีฬาน่ะ ผมแนะนำว่าสำนักพิมพ์ของคุณเองก็ติดตามแนวนี้ให้มากหน่อย ตลาดของพวกคุณไม่ได้ชอบตามกระแสที่สุดหรอกเหรอ พอแนวโน้มของแนวผจญภัยในต่างโลกดี คนก็เฮละโลกันไปเขียนแนวผจญภัยในต่างโลก ตอนนี้แนวการแข่งขันกีฬาเองก็มีตลาดแล้ว ให้คนตามกระแสหน่อยแล้วกัน!”
ร้านหนังสือสนใจเพียงว่าหนังสือขายดีหรือเปล่า
เรื่องอื่นๆ พวกเขาไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่
บรรณาธิการบริหารของเฟลอริชตอบอย่างอึ้งงัน “ครับ…”
หลังจากวางสาย เขาก็เงียบงันอยู่นาน แล้วจู่ๆ ก็เปิดกลุ่มแช็ตใหญ่ของกองบรรณาธิการ ส่งข้อความไปว่า ‘บ.ก.ทุกคนในกองบ.ก.แฟนตาซีเยาวชน คืนนี้ต้องอ่านปรินซ์ออฟเทนนิสให้จบ’
‘หา?’
‘อะไรนะครับ’
‘อ่านปรินซ์ออฟเทนนิส?’
ในกลุ่มแช็ตใหญ่พลันคึกคักขึ้นมากะทันหัน
เมื่อเห็นว่าบรรณาธิการในสังกัดยังมีท่าทางสับสน บรรณาธิการบริหารไม่เคยต้องใช้พลังในการพิมพ์ข้อความมากขนาดนี้มาก่อน ‘ซิลเวอร์บลูเขาขุดนิยายอย่างปรินซ์ออฟเทนนิสขึ้นมาให้ขายดิบขายดีได้ ทำไมพวกคุณจะทำไม่ได้ ต่อไปแนะนำนิยายแนวการแข่งขันกีฬากับผมให้มากหน่อย!’
กลุ่มแช็ตใหญ่เงียบกันเป็นเป่าสาก
นิยายแนวการแข่งขันกีฬา ขายดิบขายดี?
บรรณาธิการบริหารแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้เข้าใจอะไรผิด?
…………………………………………
