Galactic Garbage Station หลังบ้านผมเป็นที่ทิ้งขยะ - ตอนที่ 660

ชุดว่ายน้ำแสนวิเศษ

“ชุดว่ายน้ำชุดนี้ใส่แล้วรู้สึกสบายมากๆ เลยค่ะ” ซุนซินซินได้ก้าวออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้น ชุดว่ายน้ำชุดนี้เบามากๆ จนเหมือนกับไม่ได้ใส่อะไรเลย มันให้ความรู้สึกสบายเหมือนสวมใส่ผ้าไหมชั้นยอด และให้ความรู้สึกมั่นใจเหมือนกับว่าบนร่างกายไม่มีส่วนไหนเลยที่ด่างพร้อย เธอรู้สึกเหมือนกับว่าชุดว่ายน้ำชุดนี้เป็นชุดนอนเลยด้วยซ้ำ

“มันช่างดูดีจริงๆ” ทุกคนที่เดินตามมานั้นต่างก็เห็นซุนซินซินใส่แล้ว ก็คิดแบบเดียวกัน ทุกสัดส่วนของร่างกายที่ถูกชุดว่ายน้ำนี้ปกคลุมต่างก็ให้ความรู้สึกดูดีไปซะทุกส่วน มันดูหรูหราและเรียบง่ายในเวลาเดียวกัน แถมยังช่วยให้ดูมีสัดส่วนชัดเจนยิ่งขึ้น อย่างไรก็ต่อให้มันดีหรือสวมใส่สบายแค่ไหน ราคาของมันก็ไม่น่าจะถึงหนึ่งแสนหยวนได้เลย

“หลานรู้สึกว่ามีอะไรที่พิเศษบ้างไหมจ้ะ” ซุนหลูเอ่ยถาม

“มันให้ความรู้สึกสบายมากๆ ค่ะ หนูไม่อยากจะถอดมันออกเลยด้วยซ้ำ” ซุนซินซินกล่าวตอบพร้อมรอยยิ้มขณะที่ตามัวแต่มองดูตัวเองที่มองชุดอยู่

“ถ้าอย่างนั้นหลานลองว่ายน้ำดูหน่อยสิจ้ะ” ซุนหลูเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ได้ค่ะ” ซุนซินซินขานรับและได้ทำการอบอุ่นร่างกายอยู่บริเวณริมสระ หลังจากนั้นเธอได้ใช้มีวักน้ำใส่ร่างเพื่อปรับสภาพร่างกายป้องกันไม่ให้เป็นตะคริว ในตอนนั้นเอง ความวิเศษของชุดว่ายน้ำนี้จึงได้ปรากฎให้เห็น น้ำที่ถูกวักออกมารดในทุกสัดส่วนนั้นก็ยังดูเปียกเหมือนปกติ แต่น้ำที่โดนชุดว่ายน้ำนี้กลับกลิ้งออกไปอย่างน่าเหลือเชื่อ

“หื้อ” ซุนซินซินถึงกับงงกับสิ่งที่เห็น เธอคิดว่าเธอแค่นึกไปเองและก็ได้ลองทำเหมือนเดิมอีกครั้ง แต่เมื่อเธอลองแตะไปที่ชุดว่ายน้ำมันกลับให้ความรู้สึกที่แห้งเหมือนไม่เคยโดนน้ำมาก่อน ทุกคนที่ตามมาดูต่างสังเกตุสิ่งผิดปกตินี้เหมือนกัน และทุกคนต่างลองแตะที่ชุดว่ายน้ำแล้วทำได้เพียงประหลาดใจอย่างเป็นหมู่คณะ

“ชุดว่ายน้ำเปียกอยู่รึเปล่าน่ะ”

“มันเรียกว่าผ้านาโนใช่ไม๊ ผ้าที่ใช้ทำชุดนี้น่ะ”

“ไม่น่าใช่นะ ฉันเคยเห็นผ้านาโนมาแล้ว มันไม่ได้ให้ความรู้สึกละมุนและสบายขนาดนี้”

“ถ้าอย่างนั้นวัสดุที่ใช้ทำชุดนี้คืออะไรหล่ะ”

สุดท้ายแล้วก็ถึงเวลาที่จะลองดูสิ่งที่น่าสนใจที่สุดของชุดว่ายน้ำนี้แล้ว ซุนซินซินไม่รอช้ากระโดดลงสระน้ำทันที เธอว่ายเพียงระยะสั้นๆ เมื่อว่ายไปถึงขอบสระ เธอลองแตะที่ตัวเธอดูอีกครั้ง พร้อมรู้สึกแปลกๆ

“ชุดนี้ดีจังไม่เปียกเลยสักนิดเดียว แค่ขึ้นจากสระก็แห้งทันทีเลย” ซุนซินซินชอบใจถึงกับลองดูตั้งสามครั้งซึ่งผลที่ได้ก็เหมือนเดิม เธอลองคิดดูว่าถ้าเธอได้ชุดที่ทำจากผ้าชนิดนี้ทั้งชุดเธอจะรู้สึกดีขนาดไหน ถ้าเป็นชุดนี้เธอจะไม่ต้องกลัวชุดของเธอเปียกและเลอะเทอะอีกต่อไป

แล้วเธอก็ลองว่ายน้ำอีก

เมื่อว่ายน้ำเป็นรอบที่สามเธอก็พบความน่าอัศจรรย์อีกอย่างของชุดนี้ นั่นคือมันช่วยเสริมทักษะการว่ายน้ำอย่างก้าวกระโดดแบบสังเกตุได้เลย ตอนที่เธอว่ายน้ำเธอรู้สึกเหมือนเป็นปลาเลยด้วยซ้ำ

ตอนแรกเธอก็คิดเหมือนกันว่าเป็นการคิดไปเอง แต่เมื่อเธอลองว่ายน้ำติดต่อกันในแต่ละรอบปรากฎว่ามันค่อยๆ เร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในแต่ละรอบ

“นี่หลานของคุณไปฝึกว่ายน้ำกับมือโปรมาใช่ไหม เธอว่ายเร็วจัง” คุณนายซุนกล่าวชมออกมา

“เปล่านะ เธอแค่พอว่ายได้เท่านั้นเอง เธอจะว่ายน้ำได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน หรือที่เธอว่ายได้ก็เพราะ…”

ซุนหลูไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่คิด รวมถึงคนอื่นๆ ที่เผลอคิดออกมาคล้ายๆกัน นอกจากนั้นคนอื่นๆ ที่อยู่ในสระต่างก็คิดว่าซุนซินซินว่ายน้ำได้เร็วมากจริงๆ

“ป้าคะ ขุดว่ายน้ำนี้ช่างวิเศษจริงๆ มันทำให้ว่ายน้ำได้ง่ายขึ้น หนูรู้สึกว่าเป็นปลาที่อยู่ในน้ำเลย”

ซุนซินซินที่เพิ่งจะขึ้นจากน้ำหยุดความตื่นเต้นไม่ได้เลย

ตอนที่เธอสวมชุดนี้มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองมีความมั่นใจมากๆ ตั้งแต่เคยว่ายน้ำมา

ซุนหลู คุณนายซุน คุณนายเหยา หวังซือหยา หยางเหว่ย และหญิงสาวคนที่ถามถึงราคาเสื้อก่อนหน้านี้ต่างก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าชุดว่ายน้ำวิเศษสมราคาที่ตั้งไว้จริงๆ

“ซินซินจ้ะ หลานขึ้นมาก่อนนะ เดี๋ยวป้าจะลองจับเวลาตอนหลานว่ายดูว่าหลานว่ายได้เร็วแค่ไหน หลานว่ายให้เต็มแรงไปเลยนะ” ซุนหลูพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเปิดแอพนาฬิกาจับเวลาเพื่อที่จะลองจับดูว่าซินซินว่ายได้เร็วแค่ไหน

“ได้ค่ะ” ซินซินปีนขึ้นจากสระ และเข้าสู่ท่าเตรียมพร้อมว่ายน้ำ หลังจากซุนหลูให้สัญญาณ เธอได้กระโดดลงไปในน้ำและว่ายไปอีกฝั่งให้เร็วที่สุดที่เธอจะทำได้และถีบตัวกลับมาซึ่งระยะทางรวม 100 เมตร ผลที่ได้ก็คือเธอว่ายได้ดีกว่าสถิติว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์ที่มีการบันทึกเอาไว้ในโรงเรียนของซุนซุนหนึ่งวินาที ตอนแรกก็คิดว่าเวลาที่ซุนหลูจับนั้นต้องคลาดเคลื่อนแน่ๆ เพราะเธอรู้ฝึมือเธอดีว่าไม่มีทางเลยที่จะว่ายน้ำเท่ากับสถิติโรงเรียนได้ อีกทั้งสถิตินี้ไม่มีใครทำลายได้มานานกว่าสามปีแล้ว

ถึงแม้ซุนซุนจะชอบว่ายน้ำมากขนาดไหน ฝึกซ้อมบ่อยเพียงใด ชอบถึงขั้นจ้างโค้ชทีมชาติมาเป็นครูฝึกเลยด้วยซ้ำ แต่เธอก็ยังทำเวลาได้ไม่ดีอยู่ดีนั่นก็เพราะว่าเธอไม่มีทักษะและร่างกายที่เหมาะกับการว่ายน้ำเลยแม้แต่น้อย ถ้าเธอเข้าชมรมว่ายน้ำ เธอจะอยู่อันดับท้ายสุดกู่อย่างไม่ต้องสงสัย การที่เธอว่ายน้ำจนทำลายสถิติได้ขนาดนี้ต้องเป็นเพราะชุดว่ายน้ำของซูจิ้งชุดนี้อย่างไม่ต้องสงสัยแม้แต่น้อย

คนอื่นๆ ที่ตามมาดูชุดว่ายน้ำต่างอดใจไม่ได้อีกต่อไป พวกเธอทำได้เพียงลองถามซินซินเพื่อขอลองใส่ชุดว่ายน้ำดูบ้าง เพราะรูปร่างของพวกเธอเองก็ไม่ได้ต่างกับซินซินเท่าไหร่นัก หลังจากพวกเธอได้ลองต่างก็รู้สึกได้ถึงความวิเศษของชุดว่ายน้ำชุดนี้ พวกเธอต่างได้ประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม เหมือนเป็นปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำก็ไม่เกินจริงเลยแม้แต่น้อย

“มันช่างวิเศษจริงๆ”

“ขนาดชุดว่ายน้ำหนังฉลามที่ว่าดีแล้วยังเทียบไม่ได้เลย”

“ชุดว่ายน้ำของคุณซูนี่ช่างพิเศษสุดเลยจริงๆ ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงแพงนัก”

ทุกคนต่างก็เข้าใจเหตุผลที่ทำให้ชุดว่ายน้ำชุดนี้มีความพิเศษจนราคาแพงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ซุนซินซินอยากได้ชุดนี้แบบใจจะขาดตอนแรกซุนหลูเองก็ทำท่าทางอิดออดเหมือนกัน ต่อให้ครอบครัวของเธอจะรวยขนาดไหนแต่ก็ไม่อยากที่จะจ่ายเงินหนึ่งแสนอย่างไม่มีเหตุผลแน่นอน

แต่เมื่อซินซินยื่นข้อเสนอว่าขอเป็นของขวัญวันเกิด ซุนหลูเห็นด้วยในทันที ยิ่งกว่านั้นด้วยความวิเศษของของชุดว่ายน้ำชุดนี้บอกได้เลยว่าหนึ่งแสนนี่ถูกมากๆ เธอจริงเขียนราคาลงไปในป้ายประมูลทันทีจำนวน หนึ่งแสนห้าพันหยวน

อย่างไรก็ตามเธอกลับเพิ่งรู้สึกตัวว่าเธอคิดง่ายเกินไป นั่นก็เพราะว่าคุณนายซุนได้ใส่ราคาประมูลไว้ที่หนึ่งแสนหยวน คุณนายเหยาใส่ราคาที่หนึ่งแสนสองหมื่นหยวน เมื่อเธอเห็นดังนั้นจึงสู้ราคาใส่ไปที่หนึ่งแสนสามหมื่นหยวน คุณนายเหยานั้นเธอไม่ได้เปลี่ยนแปลงราคาแต่อย่างใด แต่เธอก็ยังดูเหมือนไม่ยอมแพ้ง่ายๆนั่นก็เพราะว่าเวลาในการประมูลคือหนึ่งเดือน ไม่ความจำเป็นเลยที่จะต้องรีบใส่ราคาประมูล ดูเหมือนว่าเธอจะวางแผนไว้แล้วว่าเธอจะเปลี่ยนแปลงราคาประมูลตอนใกล้หมดเวลาหนึ่งเดือนที่ร้านได้กำหนดเอาไว้

ในตอนแรกที่หญิงสาวคนนั้นถามราคา เธอก็คิดว่ามีแต่ผีเท่านั้นที่จะซื้อได้(ไม่มีคนซื้อแน่นอน) แต่ตอนนี้เธอพูดไม่ออกเมื่อเห็นว่าราคาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั้งฉือชิงและตงเจี๋ยเองเมื่อเห็นฉากที่เกิดขึ้นต่างก็นิ่งอิ้งไปในทันที จนทำให้ทั้งหวังซือหยา หยางเหว่ย และลู่ชิงหยา ต้องอธิบายให้ทั้งสองคนฟังว่าทำไมราคาถึงจะต้องขึ้นสูงขนาดนั้น ในที่สุดพวกเธอทั้งสองแก็เข้าใจเหตุผลแล้วว่าทำไมถึงต้องแย่งกัน พวกเธอต่างก็รู้สึกตัวแล้วว่าผลิตภัณฑ์แต่ละชนิดที่ซูจิ้งนำออกมาจำหน่ายมีความสุดยอดเพียงใด