Game of the World Tree - ตอนที่ 57 บัคไหม บัคใช่เปล่า
การค้นพบของหลี่มู่และเดมาเซียเป็นก้าวแรกของยุคแห่งการสำรวจ
หลังจากเหตุการณ์นั้น บรรดาผู้เล่นต่างค้นพบคัมภีร์โบราณ อุปกรณ์เวทมนตร์เก่าแก่ และโบราณวัตถุอีกนานัปการ ผู้เล่นบางคนยังพบเข้ากับอาวุธและชุดเกราะของเหล่าเอลฟ์ที่หลงเหลือมาจาก 1,000 ปีที่แล้ว
น่าเสียดายที่พวกมันต่างผุพังไปตามกาลเวลา โดยเฉพาะอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เสียคุณสมบัติในด้านพลังเวทไปนานแล้ว วงเวทที่สลักไว้ต่างเลือนลางหรือเสียหายโดยสิ้นเชิง ทำให้พวกมันมีค่าอะไรไม่ต่างกับขยะ…
…
ในวิหารแห่งธรรมชาติ
ผู้เล่นชายคนหนึ่งกำลังยืนสนทนากับอลิซ นักบุญแห่งธรรมชาติ ในขณะที่เขากำลังหอบเหล่ายุทโธปกรณ์เก่าแก่ที่ตนขุดได้จากโบราณสถานไว้ในอ้อมแขน
“อะไรนะ? ทำไมสมบัติพวกนี้ถึงใช้บวงสรวงไม่ได้ล่ะ?”
เขากล่าวด้วยความผิดหวังพลางมองโบราณวัตถุที่สภาพไม่สมประกอบในมือของตน เขาใช้เวลาสำรวจโบราณสถานฟลอเรนซ์อยู่นานเนิ่นเพื่อของเหล่านี้
อลิซถอนหายใจพลางอธิบายอย่างอดทน
“พระมารดาท่านสูงศักดิ์เกินกว่าที่จะรับของเหล่านี้นะคะ มันจะเป็นการลบหลู่พระเกียรติหากท่านบวงสรวงด้วยของเหล่านี้!”
“ต– แต่… คุณอลิซ เราขอลองเถอะนะ ได้ไหม? ก่อนหน้านี้พวกเราบวงสรวงด้วยอุปกรณ์จากพวกก็อบลินด้วยซ้ำ ถ้ามันไม่เวิร์คก็ค่อยว่ากันอีกที”
ผู้เล่นคนนั้นยังคงไม่ยอมแพ้ เขาพยายามโต้แย้งอย่างต่อเนื่อง
ยิ่งฟังคำโต้แย้งเหล่านั้น อารมณ์ของเอลฟ์สาวก็ยิ่งทวีความขุ่นมัวมากขึ้นทุกขณะ
จนสุดท้าย ความอดทนของอลิซก็หมดลง
“ท่านผู้ถูกเลือก แม้ท่านจะไม่ใช่ผู้ศรัทธาในธรรมชาติ แต่ท่านก็ต้องแสดงความเคารพต่อพระมารดาอย่างเหมาะสม!”
“สิ่งที่จะบวงสรวงได้ มีแค่ของที่พระมารดามีพระบัญชา หรือของที่จำเป็นต่อพระมารดาเท่านั้น!”
“พระมารดาให้พวกท่านสำรวจโบราณสถานฟลอเรนซ์เพื่อหาสิ่งที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรม! ขยะเหล่านี้ไม่สามารถใช้เป็นเครื่องบวงสรวงได้! ดีสุดก็คงจะเอาไปไว้ในพิพิธภัณฑ์! ท่านจะให้พระมารดาช่วยฟื้นสภาพของพวกนี้หรือไง?!”
“ส่วนรอบก่อนน่ะ พวกท่านตีเนียนเอาอุปกรณ์ของพวกก็อบลินมาผสมกับเครื่องบวงสรวงอื่น ๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต แต่เรื่องที่แล้วไปแล้วก็ให้มันจบไป พระมารดาไม่ได้กล่าวว่าพวกท่าน ดังนั้นข้าก็จะไม่พูดอะไรเช่นกัน”
“แต่ถ้าพวกท่านจะทำแบบนั้นอีกครั้ง ข้า ไม่ เห็น ด้วย อย่างเด็ดขาด!!”
เธอจบประโยคด้วยเสียงอันแหลมสูงที่แฝงมาด้วยอุดมการณ์อันหนักแน่น
พวกผู้ถูกเลือกต้องกำลังล้อเล่นใช่ไหมคะ? ถึงพระมารดาจะมีเมตตาอย่างไร แต่ท่านก็คือเทพ! เทพที่แท้จริง! แล้วเราจะบังอาจถวายขยะพวกนี้ให้ท่านได้อย่างไร?
มันคือการลบหลู่ดูหมิ่นพระเกียรติ!
องค์พระมารดา…
ก่อนหน้านี้ ท่านรับเครื่องบวงสรวงไปด้วยความเมตตา แถมไม่ถือโทษโกรธเคืองต่อการกระทำอันสิ้นคิดของพวกเขา!
อลิซจะไม่ยอมบวงสรวงด้วยสิ่งที่ไม่เหมาะไม่ควร!
อลิซยิ่งทวีความเชื่อมั่นในแนวทางของตนมากยิ่งขึ้นหลังคิดเช่นนั้น
ความจริงจังและแรงกดดันจากนักบวชระดับเงินของอลิซทำให้ผู้เล่นยอมล่าถอย
เขายอมเปลี่ยนใจพลางถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง
“ก็ได้”
สิ้นเสียงดังกล่าว เขาเดินออกคอตกออกจากวิหารด้วยความพ่ายแพ้หมดรูป
สหายของเขาที่รออยู่นอกวิหารมาเป็นเวลานานต่างพากันวิ่งเข้ามาด้วยความสนใจ
“เป็นไงมั่ง? บวงสรวงสำเร็จเปล่า?”
บรรดาสมาชิกทีมต่างพากันผิดหวังเมื่อเห็นกองโบราณวัตถุที่เขาหอบกลับออกมา
“ไม่ได้เรอะ?”
“น้องสาวนักบุญไม่ยอมอะดิ”
ผู้เล่นหนุ่มส่ายศีรษะพลางกล่าว
“เอ่อถ้างั้น… ก่อนหน้านี้อะ เบอร์เซิร์กเกอร์ช่วยเราบวงสรวงด้วยอุปกรณ์ของพวกก็อบลินอะ จำได้ปะ!”
“อะแฮ่ม… อย่าลืมว่าตอนนั้นพวกเราถือวิสาสะตอนลุงบีกำลังหลับเพื่อใช้วงเวทบวงสรวงที่แกวาด ทีนี้พอลุงแกตื่นก็สวดยับเลย”
“…”
“ทำไงล่ะทีนี้?”
เหล่าผู้เล่นต่างนิ่งเงียบอยู่ครู่ใหญ่
ผ่านไปสักพัก ผู้เล่นสายเวทมนตร์คนหนึ่งก็ผุดไอเดียบางอย่างขึ้นมา
“ถ้าตอนนั้นบวงสรวงด้วยของจากก็อบลินได้ รอบนี้ก็น่าจะบวงสรวงด้วยโบราณวัตถุพวกนี้ได้ …เรามาลองวาดวงเวทบวงสรวงกันเองดีมะ?”
“เอ๋? แกวาดวงเวทได้เหรอ?”
ผู้เล่นอีกคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความฉงน
“แหะ …ยังไม่เคยลองหรอก แต่เคยอัดวีดิโอตอนอลิซทำพิธีบวงสรวงไว้ ไม่แน่ว่า… ถ้าลองลอกดูก็อาจจะทำได้?”
นักเวทคนเดิมเกาศีรษะของตนพลางตอบ
“หืม? น่าลองอยู่นะ! เกมนี้อิสระจะตาย ถ้าทำได้นะโคตรเด็ด!”
แววตาของผู้เล่นอีกคนลุกวาว
พวกเขาพากันเตรียมสิ่งของที่จำเป็น ก่อนจะหาพื้นที่โล่งและเตรียมลงไม้ลงมือตามที่ตกลงกันไว้
ในเวลาที่อลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์วาดวงเวท พวกเขาจะใช้สีที่มีส่วนผสมของวัตถุดิบเวทมนตร์
สีชนิดนั้นเป็นผลผลิตจากพรรณไม้ที่เปี่ยมไปด้วยพลัง พบได้ป่าเอลฟ์ บรรดาผู้เล่นได้ใช้สีชนิดนี้เป็นจำนวนมากเพื่อซ่อมแซมวิหาร
พวกเขาจึงสามารถเก็บรวบรวมสีจากบริเวณโดยรอบได้โดยง่าย
ผู้เล่นเหล่านี้ได้ทำตามทุกกระบวนการที่เห็นจากไฟล์วีดิโอ และลอกเลียนแบบการวาดวงเวทขึ้นมา…
ผลลัพธ์ได้ยืนยันว่าพวกเขาสามารถลอกเลียนแบบได้เป็นอย่างดี
กลุ่มผู้เล่นต่างล้มเหลวอยู่หลายต่อหลายครั้ง จนในที่สุดก็สามารถสร้างวงเวทบวงสรวงที่เปล่งแสงอ่อน ๆ จากพลังเวทขึ้นมา!
“สำเร็จแล้ว–!”
พวกเขายินดีเป็นอย่างยิ่ง
“ยังจำวิธีบวงสรวงได้เปล่า?”
“จำได้! จำได้! ไหว้ก่อน ใส่ของทีหลัง! ได้รับการตอบเมื่อไรก็ค่อยเอาเครื่องบวงสรวงวางลงไปบนวงเวท!”
“เค… งั้นนายลุย!”
เหล่าผู้เล่นต่างสนับสนุนให้เจ้าของเสียงเมื่อครู่นี้เป็นผู้ทำพิธี เขาจึงลุกขึ้นยืน ก่อนจะคำนับไปทางมหาพฤกษาด้วยท่าทางที่คล้ายกับ NPC แล้วจึงวาดสัญลักษณ์ของพระมารดาแห่งธรรมชาติในระดับอก ก่อนจะภาวนาด้วยความเคารพ
“ขอสรรเสริญพระมารดาแห่งธรรมชาติ เทพธิดาแห่งสรรพชีวิต ผู้ปกครองแห่งปวงเอลฟ์ – อีฟ อึกก์ดราซิลล์! ท่านเทพธิดาผู้งดงามและสูงศักดิ์ พวกเราพบโบราณวัตถุของเหล่าเอลฟ์ พวกเราขอบวงสรวงแด่ท่าน!”
ผู้เล่นทั้งหลายพากันหน้าถอดสีเมื่อได้ยินคำกล่าวอ้างข้างต้น
โบราณวัตถุอาจจะฟังดูดี ทว่าสิ่งของที่พวกเขาค้นพบล้วนมีสภาพที่คล้ายกับกองขยะเก่าแก่
“เทพธิดาจะรับไหมนะ?”
พวกเขาขาดความมั่นใจ
แต่ในวินาทีนั้น วงเวทกลับฉายแสงเจิดจ้าและเริ่มทำงานขึ้นมาโดยพลัน!
เหล่าผู้เล่นต่างดีอกดีใจเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า
“โอ– เอาจริงดิ?‘
“ช่องทางบวงสรวงเปิดแล้ว!”
“เร็ว! ลองดูว่าเราจะโยนของพวกนี้เข้าไปได้มั้ย!‘
ทุกคนพากันนำอุปกรณ์ผุพังไปวางบนวงเวทบวงสรวงอย่างเร่งรีบ
พวกมันพากันเปล่งประกายแสงระยับระยับ ก่อนจะหายวับไปกับตา
ผ่านไปครู่หนึ่ง เหล่าผู้เล่นที่ทำพิธีบวงสรวงต่างได้รับข้อความจากระบบเรื่องแต้มผลงานที่พวกตนได้รับ ซึ่งมีปริมาณเพียงไม่กี่สิบแต้ม
“สำเร็จแล้ว—!”
พวกเขาโห่ร้องด้วยความดีใจ
แม้แต้มผลงานที่ได้รับจะมีมูลค่าไม่มาก แต่มันเป็นการพิสูจน์ว่าขยะก็แปลงสภาพเป็นเงินได้!
“เจอบัคป่ะเนี่ย?”
ผู้เล่นคนหนึ่งกล่าวขึ้นมาด้วยความสงสัย เมื่อเห็นขยะกองโตหายไปต่อหน้าต่อตา
เขารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลกประหลาด ที่เทพธิดายอมรับเศษโลหะที่ไม่ต่างอะไรจากขยะในฐานะเครื่องบวงสรวง …
ผู้เล่นต่างหันมองกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพากันยิ้ม
พวกเขาเดินเข้ามาตบไหล่ชายหนุ่มพลางกล่าว
“อย่าคิดเยอะ ต่อให้บัคแล้วไงใครแคร์ ทำเงินได้ซะอย่าง!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ในโบราณสถานมีไอ้พวกนี้เพียบเลย ถึงจะไม่เจอตำราวิชาก็ยังเก็บของพวกนี้มาเป็นเงินได้!”
“โก โก โก โก— ไปสำรวจกันต่อเร็ว!”
“อะแฮ่ม ถ้ามันเป็นบัคจริงก็ต้องรีบปั้มก่อนจะโดนแก้ …เกิดแพทช์หน้าถวายขยะไม่ได้แล้วจะเศร้า”
พวกเขาพากันไปโบราณสถานทันทีที่พูดจบ
…
สูงขึ้นไปบนฟ้า
อีฟกำลังซ่อมบำรุงเหล่าขยะให้กลายเป็นอุปกรณ์สวมใส่พลางเพิ่มคุณสมบัติพิเศษเข้าไป ก่อนจะโยนไปเก็บไว้ที่มุมหนึ่ง
“เติมร้านค่ะ”
เทพธิดากล่าวอย่างสบายอกสบายใจ
…
…
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
T/N: “เติมร้านค่ะ” 🙏😂😂
…
อ่านแปลไทยได้ที่ ค่ะ ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
